ฉันโชคดีได้มีโอกาสเข้าร่วมงานการประชุมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ จากงานประจำสู่งานวิจัย “R2R : เสริมพลัง สร้างสรรค์ และพัฒนา” ที่จัดโดย สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุขและภาคี R2R
ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช และ ดร.นิภาพร ลครวงค์ ผู้ค้นพบ R2Rในงานบริการวิสัญญี รพ.ศรีนครินทร์ มข.
ผลงานวิจัยของทีมงานวิสัญญี รพ.ศรีนครินทร์ มข.ของเราได้รับรางวัลดีเด่นระดับตติยภูมิ 2 เรื่องคือ
1. การบริหารจัดการข้อมูลผู้ป่วย (Pain Service) เพื่อสนับสนุนการบริการวิชาการและการวิจัย โดยคุณสุธันนี สิมะจารึกและคณะ
2. การประดิษฐ์วงจรวางยาสลบเพื่อใช้ในงานบริการวิสัญญีประจำวัน โดย รศ.สรรชัย ธีรพงค์ภักดีและคณะ
งานนี้ทีมแรก คุณสุธันนี สิมะจารึก กับ คุณศศิวิมล พงษ์จรรยากุล เป็นตัวแทน “ทีม Acute Pain Service” นำเสนอบนเวที และทีมที่สอง รศ.นพ.สรรชัย ธีรพงค์ภักดี มอบหมายให้ รศ.พญ.วราภรณ์ เชื้ออินทร์และผู้เขียน(ที่ได้ต่อยอดงานวิจัยด้วยวิจัย) ให้เป็นผู้เล่าเรื่องให้เพื่อนๆฟังในกลุ่มแยกย่อยค่ะ
รศ.นพ.สรรชัย ธีรพงศ์ภ้กดี ผู้ประดิษฐ์วงจร CCX และคุณวัฒนา ตันทนะเทวินทร์ทีมงานผู้มีความสามารถสูงค่ะ
ฉันเองเสียดายแทนผู้ฟังที่ไม่มีโอกาสได้ยินเรื่องราว แรงบันดาลใจจากปากของ อ.สรรชัย ผู้ริเริ่มการคิดดัดแปลงอุปกรณ์นี้เอง
นับเป็นวาสนาของผู้บันทึกโดยแท้... ที่มีโอกาสได้ทำงานใกล้ชิดท่านมานาน นับตั้งแต่เห็นท่านนั่งควั่นกระบอกฉีดยาให้กลมดิ๊ก ในช่วงคิดประดิษฐ์ช่วงแรกๆในปี 2530....จนปัจจุบัน จึงซึมซับแนวคิดท่านมาบ้าง
ส่วนประกอบที่หาได้ในงานและใกล้ตัว โดยต้องไม่เกิดอันตรายต่อผู้ป่วย
ศ.นพ.สมบูรณ์ เทียนทอง หัวหน้าภาควิชาวิสัญญีวิทยา มข. และ อ.นพ.อนุวัฒน์ ศุภชุติกุล ได้ร่วมสนทนาในหัวข้อ R2R: เครื่องมือการทำงานให้มีความสุข ร่วมกับทีมค่ะ
งานประชุมครั้งนี้ มีการแลกเปลี่ยนแนวคิด และประสบการณ์กันอย่างสนุกสนาน ไม่ยึดติดรูปแบบการทำกลุ่ม... อย่างที่ฉันเคยเห็น เพียงแต่ผู้คุมกลุ่มต้องเก่งหน่อยในการดึงกลุ่มเข้าประเด็น ไม่งั้นหันไปสนใจ outcome มากกว่า process…
แต่ก็ไม่แปลก มันเป็นการต่อยอดความรู้ (ที่ดีเสียอีกหากมีเวลาพอ)..มันคล้ายเป็นเวทีโหมพลังไฟที่มีอยู่แล้วในตัวผู้ปฏิบัติงาน ให้ลุกโชนขึ้นพร้อมๆกัน... ส่งผลให้เกิดความสว่างกลางแวดวงสาธารณสุข ...นั่นเอง ....เสียแต่ว่าน่าจะฉวยโอกาสนี้สร้างเครือข่ายของงานระหว่างกันไว้ซะเลย... ไฟจะได้ไม่มอดเมื่อห่างกันไป
การแก้ปัญหางานประจำด้วยการถามคำถามที่ชัดเจน แล้วเราพยายามหาคำตอบที่ดีที่สุดด้วยวิธีการที่เป็นระบบ คงเป็นแนวทางร่วมของ R2R และ CQI ในงาน HAนั่นแหละ....
วงจรวางยาสลบ CCX ถูกนำมาใช้ในงานตั้งแต่ปี2531จนปัจจุบันค่ะ
ไม่ต้องห่วงเรื่องที่คำตอบจะไม่ถูกนำมาใช้ในงาน... เพราะคำถาม ข้อสงสัยได้มาจากปัญหาการทำงาน....เป็นความอยากรู้คำตอบเพื่อนำไปแก้ไขปัญหาจากผู้ปฏิบัติงานเอง
ที่สำคัญปัญหาการทำงานที่เราเผชิญมีมากด้วยข้อจำกัดของทรัพยากร หากทุกปัญหาแก้ไขด้วยงานวิจัยเต็มรูปแบบทั้งหมด เห็นทีผู้ทำอาจจะหมดแรงม่อยกระรอกไปซะก่อน
ภาพคุณสุธันนี สิมะจารึก, รศ.วราภรณ์ เชื้ออินทร์ และคุณอุบล จ๋วงพานิช ทีม รพ.ศรีนครินทร์ รับรางวัลจาก ศ.นพ.เกษม วัฒนชัย องคมนตรีค่ะ
โดยความเห็นส่วนตัว เราควรจัดลำดับความสำคัญของปัญหาที่เราต้องการแก้ไข(ด้วยงานวิจัย)เอง และควรมีพี่เลี้ยง(จะหาจากที่ไหนน้อ?) เข้าช่วยเหลือแนะนำให้สำเร็จโดยไว ไม่ช้า(อืดอาด)เพราะติดความสมบูรณ์ ติดรูปแบบดังเช่นงานวิจัยที่เคยเห็นมา... ไม่งั้น ไม่ทันกิน ฉันหมายความว่า คำตอบที่ได้จากผลการวิจัยอาจจะช้าเกินไปที่จะนำมาแก้ปัญหาในงานบริการ....
ทีมงานถ่ายภาพร่วมกับ ผศ.นพ.เชิดชัย นพมณีจำรัสเลิศ และ อ.นพ.อัครินทร์ นิมมานนิตย์ ค่ะ
ถ้าโชคดี มีผู้เมตตาค้นหาเครื่องมือที่เหมาะสมในการนี้ ก็จะทำให้คำตอบของปัญหานั้นๆมีความน่าเชื่อถือมากยิ่งขึ้น มั่นใจในการนำไปต่อยอดต่อไป
หากมีแนวคิดว่า
R2R = ½ ของ ( HA+ Research) .....ท่าจะดี
มิได้มีเจตนาให้ลดมาตรฐานของงานวิจัย แต่....ฝันที่จะเห็น....บันไดสอง(สาม)ขั้นสู่ R2R....คล้ายบันไดสามขั้นสู่ HA บ้าง ผู้ปฏิบัติงานคงมีความสุขไม่น้อยค่ะ
ขอบคุณที่นำเรื่องดี ๆ มาบอกกล่าวนะครับ และขอแสดงความยินดีกับรางวัลต่าง ๆ ที่ได้มาอย่างน่ายกย่อง
....
และเห็นด้วยอย่างยิ่งเลยกับประเด็นนี้นะครับ "งานประจำสู่งานวิจัย...นำผลกลับมาใช้ในงานได้จริง !"
...
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ น้องแผ่นดิน
สวัสดีค่ะ
มาชื่นชมความสำเร็จของคน มข.ค่ะ
เห็นน้องสาวไปร่วมการประชุมครั้งนี้กลับมาเล่าถึงสาระความรู้...ว่าน่าทึ่งแล้ว
รพ.ศรีนครินทร์...ยิ่งน่าทึ่งใหญ่
สวัสดีค่ะ คุณtuk-a-toon
ยอดเยี่ยมเลยค่ะ พี่ติ๋วขา...
ขอปรบมือดังๆ...ให้กับทีมวิสัญญี คณะแพทย์ศาสตร์ มข. และคนรักการพัฒนางานประจำทุกท่านนะคะ...
กะปุ๋มอยากเห็นคนทำงานมีความสุขค่ะ เพราะเกือบครึ่งชีวิตต้องคลุกอยู่กับงาน...เหมือนเป็นบ้านที่สองของเรา ดังนั้นหากเราได้ตื่นขึ้นมาเพื่อไปทำงานด้วยหัวใจที่มีความสุขมากเลยนะคะ
กะปุ๋มจะตื่นและไปทำงานแต่เช้า...เสมอ ประมาณเจ็ดโมงก็เริ่มออกจากบ้านเพื่อไปมีความสุขอยู่ที่ทำงานแล้วค่ะ
ดีใจ..ที่ได้เจอพี่ติ๋ว...ในงาน นี่คือ อีกหนึ่งความสุขของกะปุ๋มค่ะ
(^_______^)
พี่ติ๋ว...กะปุ๋มมาเพิ่มเติมนะคะ
R2R = ½ ของ ( HA+ Research) + Happiness ค่ะ
Impact สุดท้ายที่เกิดขึ้นคือ การอยู่ดี มีสุขของคนทำงานค่ะ...อยู่ด้วยใจเบาเบา...ใจที่เปี่ยมสุข ทุกข์เพียงกายหากแต่เกิด "ปิติ" ภายใน...
เป็นความสุขๆ ที่ไม่โลภ ... ไม่เลื่อนลอยไปตามสิ่งที่ไปยึดหากแต่เป็น "สุข" สงบภายในใจ เหมือนเรากำลังสร้างบ้านหรือครอบครัวเล็กๆ ในใจเราผ่านการทำงานค่ะ...
เป็นกำลังใจให้นะคะ...
(^_____^)
สวัสดีค่ะ น้องกะปุ๋ม
สวัสดีค่ น้องไก่ กัญญา
น้องติ๋วคะ พี่ขอภาพที่รับรางวัลบนเวทีด้วยนะคะ ขอบคูณค่ะ
ขอนำภาพบางส่วนไปใช้ด้วยนะคะ
ยินดีค่ะ พี่แก้ว
...ภาพบนเวที ติ๋วมุดไปถ่ายมาได้แค่3ภาพ เฉพาะของ รพ.ศรีนครินทร์น่ะค่ะ ช่างภาพเยอะเหลือเกิน อย่างกะนางงามแน่ะ...อิ...อิ...
...ส่วนรูปของพี่แก้วน่ะ...สวยแจ่ม เดี๋ยวส่งไปให้ค่ะ
ยินดีค่ะ พี่แก้ว
...ภาพบนเวที ติ๋วมุดไปถ่ายมาได้แค่3ภาพ เฉพาะของ รพ.ศรีนครินทร์น่ะค่ะ ช่างภาพเยอะเหลือเกิน อย่างกะนางงามแน่ะ...อิ...อิ...
...ส่วนรูปของพี่แก้วน่ะ...สวยแจ่ม เดี๋ยวส่งไปให้ค่ะ
เพิ่มเติมน้องกะปุ๋ม ค่ะ
สวัสดีค่ะ เป็นน้องใหม่นะคะ มาอ่านพบ ชื่นชมความสามารถค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณjinni