รากฐานงานแม่และเด็ก > วัยรุ่น วุ่นจิงป่ะ !


"ถ้าคุณกล้า คุณจะรู้ว่าโลกใบนี้เล็กจิ๊ดเดียว"

ความมักโกรธ หงุดหงิดที่ติดอยู่ในกมลสันดาน บางทีก็มีประโยชน์ เพราะทำให้อดรนทนไม่ได้ที่จะต้องหาทางระบายมันออกมา ไม่กับตัวเอง ก็ประจานให้ชาวบ้านฟังบ้าง

แค่ม้วนทิชชูยี่ห้อใหม่ที่ซื้อมา เพราะเชื่อโฆษณาว่า "แกนเล็ก กระดาษเยอะ" แต่พอมาเสียบเข้ากับ "American Standard" กลับกลายเป็น "แกนน้อย ปัญหาเยอะ" เพราะมันไม่ยอมหมุน เลยนึกโทษ ทำไมไม่รู้จักผลิตที่ใส่กระดาษแบบ "Thailand Standard" มั่ง(วะ) ดู ดู๊ ดู ดูมัน คิดด้าย *__*

งานนี้เลยเชื่อมโยงกับสามวันที่ผ่านมา วันที่ 2-3 ก.ค. อบรมพัฒนาศักยภาพบุคลากรผู้ให้บริการอนามัยการเจริญพันธุ์วัยรุ่น ที่ตอนนี้เริ่มรู้สึกเอะใจว่า เอ ! จริง ๆ แล้ว วัยรุ่นเนี่ยะ มันวุ่นจิงป่ะ รึว่าป้า ๆ  ลุง ๆ แกว้าวุ่นก่ากันแน่ และเมื่อวานก็ได้ไปดูงานที่บ้านพักเด็กและครอบครัวจังหวัดนครสวรรค์ เล่าความประทับใจทีละเรื่องละกัน

ผลจากการอบรมที่รู้สึกเมามันและจ้องหน้าวิทยากรแบบตาไม่กระพริบ ก็คงเป็นวันที่สอง

อ.ดร.เพ็ญนภา กุลนภดล จาก รพ.ฉะเชิงเทรา อาจารย์เป็นนักครอบครัวบำบัด ที่มากด้วยประสบการณ์ ซึ่งน่าจะเป็นทั้งการถ่ายทอดและการเรียนรู้จากของจริง

เริ่มจากการสำรวจที่เคยสำรวจมาแล้ว ผลก็คล้าย ๆ หรือเหมือนเดิม คือ ให้คุณสำรวจตัวเองว่า "หมา แมว หนู ทะเล กาแฟ" คุณรู้สึกอย่างไรกับของ 5 สิ่งนี้

ดิฉันเฉลยของตัวเองแบบ Rate R ข้อสุดท้ายนะคะว่า "กาแฟ คือ ติดใจ" = นัยยะที่คุณมีต่อเซ็กส์ อันนี้ก็ลองเดา ๆ ดูกันค่ะ 55

ความประทับใจและความทรงจำที่ได้รับมา และรู้สึกซึ้งใจมาก คือประโยคที่ว่า "ครอบครัว...เป็นเหตุ...และ...เป็นผล ให้เกิด...ย่อมได้ทั้งสิ้น"

การสร้างความรักความผูกพันให้เกิดในตัวเอง ครอบครัว องค์กร สังคมเป็นด่านใหญ่ที่เรา ท่าน ต้องฟันฝ่า ก่อนที่จะค้นหาว่า วัยรุ่นมันวุ่นเพราะอะไร หรือเปล่า

และกับการไปศึกษาดูงาน เราได้เห็นอาคารใหม่ของบ้านพัก ซึ่งคุณพี่ปริศนา หัวหน้าบ้านพัก เล่าว่าหน่วยงานนี้มีมาตั้งแต่ 2538 แต่ไปเช่าตึก เช่าบ้าน จนเพิ่งได้รับงบประมาณให้ก่อตั้งอาคาร ซึ่งทำพิธีเปิดเมื่อเดือนที่แล้วนี่เอง

ที่นี่เราพบเด็กผู้หญิงหน้าตาเป็นคนบ้านเรา คือไทยปนลาวค่ะ น้องอยู่คนเดียว เธออายุ 14 พักอยู่ที่นี่ 2 รอบแล้ว  รอบแรกเธอถูกข่มขืนและส่งมา ซึ่งเราก็ไม่ได้พูดคุยถึงรายละเอียดของเธอมากนัก อยู่ไม่นาน ก็ถูกส่งไปอยู่ที่สระบุรี ที่นั่นเธอเล่าว่าอยู่บ้านหลังใหญ่ อยู่กันหลายคน มีพี่ใหญ่คอยคุม อยู่ได้ปีกว่า ๆ เธอทนอยู่ไม่ได้เลยหนีมา ที่สำคัญรู้และมาถูกด้วยว่าที่นี่มีบ้านใหม่ พี่นักจิต ฯ เล่าว่ากำลังจะส่งเธอไปอยู่ที่หนาว ๆ ที่เชียงใหม่ เลยถามเธอว่าแล้วจะหนีอีกมั๊ยเนี่ย เธอตอบว่าไม่หนี จะเรียนหนังสือให้จบ อนาคตก็แล้วแต่ท่านจะจินตนาการเอาเอง

งานที่รับผิดชอบและรับมอบหมาย คือ การศึกษาปัญหาในวัยรุ่นที่กำลังจะเป็นและเป็นแม่ อย่างไร มิติไหนก็ได้

ปิ๊งแวบของอิชั้นเมื่อกี้ เมื่อกี้จริง ๆ เออ ! ไปสัมภาษณ์ไอ้เด็กคนนี้ก่อนดีกว่า เพราะเมื่อวาน เราก็ลูบหน้าลูบหลังมันไปมั่งแล้ว ว่าที่จริง เรามันเลยวัย 14 มานาน ประมาณกลับเป็นตัวโต๊ด แล้วยังไม่ถูกเป้าเลย ปัญหาในตัวที่เคยผ่าน 18 ฝน 18 หนาวก็ไม่น้อย แต่เชื่อว่ามันน่าจะจิ๊บ ๆ ถ้าเทียบกับสิ่งที่เราไม่รู้ในปัจจุบัน


"ถ้าคุณกล้า คุณจะรู้ว่าโลกใบนี้เล็กจิ๊ดเดียว (˜¸˜)"

หมายเลขบันทึก: 192250เขียนเมื่อ 5 กรกฎาคม 2008 06:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 00:53 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

เอาเลยแดง เรื่องวัยรุ่นถ้ามามัวนั่งตั้งรับไม่ทันหรอก มันต้องรุกๆรับสลับกันไป เหนื่อยหน่อยเพื่อชาติ เป็นกำลังใจให้นะ มีอะไรบอกมาได้เลย ยินดี...

  • มาร่วมด้วยช่วยกันกับ คุณนายตั้ง เชียร์ เชียร์ เชียร์ หนูแดงจ้ะ ... เอาเลย ให้หายสงสัย ว่า ใคร / ผู้ใด เป็นตัววุ่นวานกันแน่หนอ

วันนี้เป็นวันศุกร์ เข้าไปที่บ้านเพื่อนำหนังสือธรรมะที่บอกไว้ว่าจะเอาไปให้โดยไม่ได้ติดต่อล่วงหน้า

เป็นไปอย่างที่คิด ไม่อยู่ค่ะ น้องคนนั้นอยู่บนห้อง คงเป็นอย่างที่คิดว่าจะเข้าไปแบบสุ่มสี่สุ่มห้า ไม่ได้แน่

งานนี้รอจับเข่าคุณแม่วัยรุ่นมือใหม่หัดขับ มาเปิดใจดีกว่า

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท