พฤหัสฯ สกัดความรู้วันนี้ "รู้จักฉัน...รู้จักเธอ"
ห่างหายไปนานครับ สำหรับผมคนนี้ ที่ไม่ได้มาเขียนอะไรเลย มัวแต่ไปตะลอน ๆ (ข้ออ้าง) เพิ่งกลับมา รู้สึกจะค้าง การบ้านตั้งหลาย "บันทึก" แล้วผมจะพยายามบันทึกให้แล้วกันครับ วันนี้ 3 ก.ค. 51 เราจัดกิจกรรม "พฤหัสฯ สกัดความรู้" มีชื่อตอนว่า "เปิดตัว...เปิดใจ" โดย คุณพี่พนัส (แผ่นดิน) และ "รู้จักฉัน...รู้จักเธอ" โดย ผมเอง "คนกิจกรรม" พี่พนัส ตั้งฉายาให้ "นวัตกรรมข้ามคืน" โจทย์ก็มีง่าย ๆ คือผมต้องเล่าเรื่องของตนเองให้คนอื่นฟัง มีเงื่อนไขคือ "นำเสนอโดย power point" ที่ทำด้วยตนเอง ก็พอทำได้ แต่ "เรื่องตัวเองนี่สิ" จะเล่ายังไงดีนะ "เรามีความรู้เกี่ยวกับตัวเราเยอะนะ" แต่ไม่รู้จะเิริ่มยังไง ? ก็เลยเล่าไปแบบคร่าว ๆ ให้ "ผู้ร่วมสนทนา" ฟัง พร้อมรูปประกอบ โดยเฉพาะภาพ "บักหำน้อย" ได้รับความฮือฮาเป็นที่สุด เรื่องที่ผมเล่าก็ไม่มีอะไรมากครับ วาทกรรมที่ผมใช้ คือ
- คนธรรมดา...ที่เกิดมามีกรรม (เรื่องราวของต้นชีวิต)
- สถานภาพครอบครัว (เกี่ยวกับครอบครัว)
- การเดินทางของเด็กบ้านนอก (วีรกรรมการเดินทางจากอดีตจนปัจจุบัน)
- แรงฝันเมื่อวันเยาว์ (ความฝันเมื่อแรกรู้เดียงสา)
- ส่วนตั๊ว...ส่วนตัว (ไร้สาระที่เป็นชีวิตและจิตวิญญาณ)
- คนอาภัพ...รัก (เรื่องความรัก)
- อนาคต (ความฝันและความมุ่งมั่น)
ก็แค่นี้แหละครับ
แต่สืบเนื่องจากวันที่ 26 มิ.ย. 51 มีโอกาสได้ไปรับฟังท่าน อาจารย์วรภัทร์ ภู่เจริญ ที่โรงแรมตักสิลา เลยนำเอากิจกรรมเกี่ยวกับการ "มองตัวเองผ่านสัตว์ 4 ชนิด" ของอาจารย์มาให้ผู้ร่วมวงสนทนาได้ลองเล่นดู "ผมไม่ได้ 1 ใน 100 ของอาจารย์" หรอกครับ แต่เห็นว่ามันเป็นกิจกรรมที่ดีที่จะทำให้คนหนึ่งคนได้รู้จักตัวเองมากขึ้น ก็เลยแอบ "ขโมย" มาทำดู ก็ดีครับ หลายคนก็ยังหาตัวเองไม่พบ "ตัวผมเอง" ก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าตัวเองเป็นอะไร "กระทิง" "หนู" "หมี" หรือ "อินทรี" กันแน่ แต่ตอนนี้คิดว่าเป็น "อินทรี" ก็กำลังหาอยู่ ครับ มีแนวโน้มจะแปลงร่าง ไปเป็น "กระทิง" แต่จาก "บันทึกก่อน" รู้สึกว่า "วิณญาณ" "กระทิง" จะออกมา "ด่า" ไปเยอะเลยในบล็อก ก็ต้อง "กราบขอโทษ" ทุกท่านด้วยครับ
ผมยังค้างบันทึก 3 บันทึก "ทวง" ผมด้วยนะครับ
- จากที่ไปฟังอาจารย์วรภัทร์ 26 มิ.ย. 51 รร.ตักสิลา
- จากเด็กรักป่า 27-28 มิ.ย. 51 สุรินทร์
- จากงานวงแคน ม.ขอนแก่น 30 มิ.ย. 51
ความเห็น (12)
ถ้าไม่ลืมจะคอยมาเตือนครับ
ในที่สุดก็มาแล้ว รออ่านนานเหมือนกันครับ
ไม่ผิดหวังที่ตั้งหน้าตั้งตารอ
ขอบคุณที่นำสิ่งดีๆมาเล่าสู่กันฟัง
รอคอยเธอมาแสนนาน...
....
ครวญเพลงนี้มานานมาก ..และยืนยันว่าการทำหน้าที่ "แมวมอง" ของพี่ไม่ไร้ทิศทางหรอก ตัวตนของยะมี ความรู้ฝังลึกอยู่หลายเรื่อง ที่ผ่านมายังไม่มี "โอกาส" ให้ยืนบนเวทีเฉย ๆ หรอก พอย้ายมาอยู่งานพัฒนานิสิต เลยได้เวลาเปิดตัว..และเปิดใจ - เปลือยศักยภาพตัวเองออกมาให้ใคร ๆ ได้ "ทึ่ง"
... พี่คิดไม่ผิดนะ ที่ให้ยะเป็นคนเปิดหัวเรื่องในแนวนี้ ให้โจทย์สั้น ๆ ชัดบ้าง ไม่ชัดบ้าง แต่เชื่อใน "จินตนาการ" ของยะในการที่นำบูรณาการและรังสรรค์ออกมาได้
.... นี่เป็นกระบวนการที่พี่อยากให้ทุกคนได้รับรู้เรื่องราวของกันและกันในมุมที่เราเองก็รู้ว่าไม่เคยเปิดเปลือยให้เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ได้รับรู้ และนี่คือการแสดงตัวตนของเราให้คนอื่นได้เข้าใจสภาวะของเรา..
สิ่งเหล่านี้ หรือข้อมูลเหล่านี้ จะเป็นต้นทุนให้คนอื่นขบคิดในภาวะของเราอย่างมีทิศทาง และอาทรต่อการที่จะเข้าใจ..รับรู้และรับฟังกันและกันมากขึ้น
....
พี่ฝากประเด็นเพิ่ม (ฝากอีกแล้ว...การบ้านเยอะแยะเลย) ...
หากสามารถนำรายละเอียดแต่ละตอนมาลงในบันทึกจะเป็นเสมือนบันทึกความลับที่กำลัง tag กันบล็อกตอนนี้เลยทีเดียว
อย่าลืมเอาภาพมาให้ดูประกอบเนื้อหาด้วยนะ...นำเสนอเป็นตอน ๆ
รับรองมีฮา...
.........
ขอบคุณครับ
โปรแกรมนี้ก็น่าสนใจนะ..(ฟรี)
เพิ่มอีกนิด นะครับ...
คำสำคัญ อยากให้ใส่คำเหล่านี้ไปด้วย เช่น
พฤหัสสกัดความรู้
การจัดการความรู้
MSU - KM
กองกิจการนิสิต มมส
ฮามากๆ โดยเฉพาะพี่ยะเปิด....ให้ทุกคนดู
สาวๆงานบริหารอยากดูกันใหญ่เลย แต่ก็ไม่ได้ดู ดูดู๊ดู ดูเธอทำ ... อิอิอิ
ตอนนี้รู้สึกเหมือนว่าตัวเองจะค่อนไปทางกระทิงบวกหนู แต่ไม่ใช่ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการในทางที่ไม่ถูกต้อง สิ่งที่ทำต้องมีความถูกต้องและยุติธรรมที่สุด อิอิอิ
สรุปก็ยังไม่รู้ว่าตัวเองเปรียบได้กับอะไรที่ยกมาค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องยะ
- ยังให้กำลังใจเหมือนเดิม
- นานแน่มาก
- เยี่ยม
- จะรออ่านบันทึกที่ค้างไว้ ได้สัญญา ใจ กับทุกๆๆ คนแล้วนะ
พี่นงค์ค่ะ
- ดีจ้า
- พี่เลี้ยงเพียบเลย
- เป็นกำลังใจให้จ้า
- หากความรักเกิดในความฝัน
เราจุมพิศโดยไม่รู้จักกัน
ปฏิทินไม่บอกคืนและวัน
อย่างที่ฉันไม่เคยต้องการ - อิอิ
- ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ
ถึง..น้องสายลม
หัวข้อนี้ก็มาจากการฟังเพลงนี้นี่แหละ เลยแอบขโมยชื่อนี้มาเป็นกิจกรรมละลายพฤติกรรม
...
- ยินดีต้อนรับสู้กลุ่มสร้างฝัน มมส. และ G2K อีกครั้งครับ
- การเลียนแบบ จากการรับรู้ มาจากผู้อื่นแล้วนำมาลองปฏิบัติ เป็นบันไดสู่ การเรียนรู้และพัฒนาต่อยอด ครับ จะเป็น 1 ใน 100 หรือเท่าไหร่ไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญคือการนำสู่การปฏิบัติครับ....ขอชื่นชมครับ
- มาเป็นกำลังใจในการเขียนบล็อก
- อย่าเปลือยมากนะเดี๋ยวคนข้างหลังลำบากใจ (ยิ้ม)
- สู้ ๆ