นิทานที่ไม่ต้องฟังก่อนนอน
สวัสดีค่ะ..วันนี้เริ่มต้นด้วยฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอค่ะ
หยุดไป 2 วัน หลายท่านต้องไปเที่ยวกันสนุกสนานเนาะ..แต่ OOHOOH เดี้ยงค่ะ..คงเป็นเพราะนอนดึกแล้วต้องตื่นแต่เช้าเป็นเวลาติดต่อกันหลายวัน ร่างกายมันเลยประท้วงว่า "ข้าไม่ไหวแล้ว" แต่ก็แค่เป็นหวัดเองค่ะ ช่วงนี้ก็เลยกลับบ้านเร็ว แล้วก็เข้านอนแต่หัวค่ำ เสาร์ - อาทิตย์ ที่ผ่านมา ไม่มีแรงจาเข้ามา G2K จริง ๆ ค่ะ ยอมแพ้ !
วันนี้ ไม่ว่าเรื่องงาน หรือเรื่องต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามา ทำให้ได้คิดอะไรหลาย ๆ อย่าง กลับมาก็เลย เออ..เนาะ..นำมาเล่าสู่กันฟัง ณ ที่นี้ ดี ๆ ก่า ๆ (โรคเก่ากำเริบ !) คือว่า OOHOOH มีนิทานมาเล่าให้ฟัง..ถึงแม้ว่าคุณจะยังไม่นอน ก็ฟังได้เพราะ OOHOOH ไม่ได้ตั้งใจมากล่อมหร่อกค่ะ
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว..นานนนนนมากกกกก..จนเกือบจะจำไม่ได้ มีบรรดาพวกมดแดง ทำรังอยู่บนต้นไม้ด้วยความขมักเขม้น..อยู่มาวันหนึ่ง..นางพญามดแดงก็ได้ตายจากไป..ทิ้งให้เหล่าบรรดามดแดงทั้งหลาย เฝ้าอาดูรกับการจากไปของนางพญามดเป็นยิ่งนัก เนื่องจากต่อไปนี้ พวกมันต้องอยู่อาศัยเผชิญโลกนี้กันตามลำพัง..วันแล้ววันเล่า 1 เดือน 2 เดือน 3 เดือน จนกาลเวลาล่วงเลยไปเป็นปี กลุ่มมดงานก็มีความเห็นว่า พวกตนเองจะอยู่กันเยี่ยงนี้ โดยปราศจากนางพญามด หาได้ไม่ จำเป็นต้องคัดเลือกนางพญามดตัวใหม่เข้ามาเพื่อจะได้เป็นร่มโพธิ์ร่มไทร และเป็นที่พึ่งพาของเหล่าบรรดาพวกมดต่อไป..
วันนี้ จึงมีการประกาศข่าวการคัดเลือกนางพญามดออกไปทั่วสารทิศ..บรรดาพวกมดที่มีความแข็งแรงทั้งหลาย ก็พากันมาสมัครเพื่อหวังจะได้เป็นนางพญามดกันในภายภาคหน้า..โดยไม่มีใครทราบเลยว่า..ในขณะที่รับสมัครนางพญามดอยู่นั้น..ข้าง ๆ รังของพวกมัน มีมดตัวน้อย ๆ กำลังนั่งร้องห่มร้องไห้ จนเจ้ามดที่มาสมัครนั้นอดไม่ได้ที่จะถามว่า
ว่าที่นางพญามด "พวกเจ้าร้องไห้กันทำไมรึ ?"
มดตัวน้อย ๆ "เราคิดถึงนางพญามดตัวเก่าของเรา ท่านไม่น่ารีบจากเราไปเลย ฮือ ๆ ๆ "
ว่าที่นางพญามด "มันเป็นเรื่องของธรรมชาติ พวกเจ้าต้องทำใจเสียบ้างสิ..ว่าแต่ว่า นางพญามดตัวเก่า เป็นอย่างไรล่ะ ? พวกเจ้าถึงได้โอดครวญกันมากเยี่ยงนี้ ?"
มดตัวน้อย ๆ "นางเป็นพญามดที่ดีมาก เป็นแบบอย่างให้เราได้ทุกอย่าง ร่วมแรงแข็งขันกับเราได้ ถึงแม้จะด้วยสถานภาพของท่านที่ไม่ต้องทำงานก็ได้..ก็ตาม วันไหน ถ้าพวกเราเผลอไปขนอาหารที่เป็นพิษเข้ามาในรัง ท่านก็จะตรวจสอบว่าอาหารนั้นไม่สามารถนำเข้ามาในรังได้ แล้วก็จะหาวิธีแก้ไขกันต่อไป โดยไม่ดุด่าว่ากล่าวพวกเรา เพราะท่านเห็นว่า พวกเรายังเป็นมดตัวน้อย ความคิดในการแยกแยะอาหารยังมีไม่มาก ต้องมีพลาดกันได้ ท่านเข้าใจ แต่พลาดแล้วก็ให้จำไว้เป็นบทเรียนเพื่อจะได้ไม่พลาดอีกในวันข้างหน้า"
ว่าที่พญามด ได้ฟังแล้วก็อึ้งทีเดียว นี่แหล่ะหนอ..ความคิดของมดตัวเล็ก ๆ ถ้าแม้นแค่นางพญามดต่าง ๆ จะเก็บไปคิดและตรองดูแล้ว บรรดามดทุกรังคงทำงานอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข..จริง ๆ ..จบค่ะ
OOHOH ไม่อยากทิ้งท้ายอะไรนะคะ..เพราะง่วงจัง (ยาออกฤทธิ์) เก็บไปคิดดูค่ะ ราตรีสวัสดิ์
ความเห็น (13)
มาอ่านนิทานสนุกๆๆ ก่อนนอน อยากเป็นมดตัวน้อยๆๆ ไม่อยากเป็นพ่อมด..อิอิอิ แค่นี้ก่อน กลัวติดหวัด...5555 ให้หายเร็วๆๆ สุขภาพแข็งแรงครับ
- หวัดดี..ไม่หวัดยิ่งดี..
- แล้วตกลงเลือกแม่มดได้ยัง...รอฟังอยู่..
- ตากฝนที่ด้านข้างนี้บ่อยไปมั้ง...
- กางร่มบ้างสิ..
- หายไว ๆ นะ..คนดี..จะได้ไปเที่ยวโลกกว้างต่อ
ฮิฮิ..เข้าใจความรู้สึกของมด ยังงี้! ต้องเป็นแม่มดแน่เลย !!!
ขอบคุณค้าบ !
ท่านนายประจักษ์ ตอนนี้หายแล้วค่ะ ขอบคุณมาก เป็นพ่อมด..ต้องรับภาระหนักนะคะ เพราะมดตัวน้อยในโรงเรียนท่านเยอะแยะเลยค่ะ
ท่านเกษตร(อยู่)จังหวัด แรงนะเนี่ย ๆ ! OOHOOH จำได้นะว่าการออกไปท่องโลกกว้างน่ะ..หมายถึงอะไร ! ตอนนี้หายแล้วค่ะ ร่มก็กางแล้วกันทั้งแดด กันทั้งฝน ถ้าต้องเป็นหวัดอีกก็ให้มันรู้ไป วิวสวยมั๊ก..มากก ดีนะภาพนี้ไม่มีอะไรมาบดบังทัศนียภาพให้เสียอรรถรสการรับชม !
ครูอภิชัย อะไรดีคะ ? การเสียนางพญามดตัวเก่าไปน่ะเหรอคะ..ดี ? ไม่มั้ง..ยังงัยซะถ้าของเก่ายังดีอยู่ เลียนแบบบ้างก็ไม่มีใครว่าอะไรหรอก..จริงมั้ยคะ
พี่nittakan ..ถุ่..ถุ่..ถุ่..ถูกต้องแล้วค้าบ !
มาดูแม่มดดดดดดด
อ.
สวัสดีครับ
สบายดีนะครัีบ แวะมาดูมดครัีบ และขอตะกั่วไปรวมในบันทึกครัีบผม
ขอบคุณมากๆครัีบผม
- OOHOOH จำได้นะว่าการออกไปท่องโลกกว้างน่ะ..หมายถึงอะไร !
- ไปนอนนึกหลายวันแล้ว..
- อย่างไรก็ขอโทษแล้วกันที่กวนใจ
- แต่นึกไม่ออกว่าหมายถึงอะไร...ทำให้นึกถึงเพลงนี้...
- ........แต่ว่าไม่ได้คิด...เธอนั้นและที่คิดมากไป...รู้ไหม..
- เฉลยหน่อยหนึ่งนะ...
ขอบคุณค้าบ !
เม้ง สมพร ช่วยอารีย์ อิ..อิ..ไว้คราวหน้า OOHOOH อ่านเจอประโยค หรือว่า คำคม ๆ ของใคร ๆ แล้วล่ะก็ จะนำไปตะกั่วด้วยอีกคนนะคะ
ท่านเกษตร(อยู่)จังหวัด หุ..หุ..คิดไม่ออกเหรอคะท่าน ?เก็บไปคิดหลายวันด้วย ! เยี่ยงนั้นเชียวรึ !อ่ะ..อ่ะ..ไปหาเฉลยได้ ในบันทึก OOHOOH ตอน "ทำอย่างไร ? เมื่อโดนด่า..แต่..กลับมีความสุข !?!" แหม่..ทำเป๊นลืม..เมื่ออ่านแล้วคงรู้ว่า วันนี้วันเสาร์ OOHOOH ก็เลย.."ออกมาท่องโลกกว้าง" งัยคะ..อิ..อิ..
....นานมาแล้วโรงเรียนแห่งหนึ่ง มีครู 1 คน และนักเรียน 20 คน ทั้งครูและนักเรียน อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขเหมือนกับเป็นครอบครัวเดียวกัน กระทั่งมาวันหนึ่งเด็กชายคนหนึ่งในโรงเรียนมาบอกครูว่า ของใช้ส่วนตัวเขาหายไป!! ซึ่งสงสัยว่าจะโดนเพื่อนขโมย ครูรับปากที่จะดูแลเรื่องของที่หายไป เมื่อวันเวลาล่วงเลยไป ของใช้ ของเด็กๆเริ่มหายไปทีละคน แต่ครูก็ยังไม่สามารถหาตัวคนผิดมาลงโทษได้
เด็กๆทุกคนรายงานต่อครูให้ทราบ แต่ก็ยังเกิดเหตุการณ์ของหายอยู่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า กระทั่งเด็กๆทั้ง 19 คน วางแผนที่จะบอกครูว่า จะขอลาจากโรงเรียน เพราะไม่เห็นว่าครูจะจัดการปัญหาที่เกิดขึ้นได้เลย ในที่ประชุมวันนั้นนักเรียนครบทั้ง 20 คน ครูได้กล่าวชมนักเรียนทั้ง19 คน ว่า “พวกเธอทั้ง 19 คนเป็นคนดี ครูขอยกย่องและยอมให้นักเรียนทั้ง 19 คนลาออกจากโรงเรียน เพราะเป็นคนดีแล้วครูคงไม่ต้องสอนพวกเธออีกต่อไป”
นักเรียนทั้ง 19 คนได้ยินเช่นนั้น ก็ถึงกับประหลาดใจกับคำพูดของครู (เพราะไม่เป็นเหมือนที่เด็กๆคิด คือ ครูจะต้องไล่เพื่อนคนเดียวที่ถูกต้องสงสัยว่าเป็นคนขโมยของออกจากโรงเรียน) จากนั้นครูก็พูดต่อว่า “เด็กคนนี้ยังมีปัญหา ครูคงของร้องพวกเธอที่จะยังให้เขาอยู่ที่โรงเรียนนี้ต่อไป เพราะเขายังเป็นคนดีไม่ได้ ครูคงต้องอบรมให้เขาเป็นเด็กดีให้ได้เสียก่อน”
นี่เป็นเพียงหนึ่งในนิทานนับร้อยเรื่อง ที่ทุกๆ เช้า ระดับผู้อำนวยการโรงเรียนชื่อดังอย่าง ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา (คนไทยผู้ประดิษฐ์คิดค้นยานไวกิ้งและวิธีการจอดยานไวกิ้ง บนดาวอังคารได้สำเร็จ) จะมาเล่านิทานให้เด็กๆ ในโรงเรียนสัตยาไส ฟังทุกๆเช้า พร้อมทั้งสวดมนต์ไหว้พระ เพื่อทำสมาธิ ชำระล้างจิตใจให้ผ่องใส และมีความสุขในการเรียนในแต่ละช่วงวัน
copy มาขาดตอนสุดท้ายของนิทานไปค่ะ ขออภัยด้วยค่ะ จะพยายามไปหามาให้ครบ
เด็กชายคนที่ขโมยของ เมื่อได้ยินคำพูดของครู ก็ตกใจ !! เมื่อรู้สึกตัว ก็คลานมากราบที่เท้าครู และพูดทั้งน้ำตาว่า “ตั้งแต่วันแรกที่ผมเริ่มขโมยของ ครูก็มาเตือนผม แต่ผมก็ยังคงขโมยของอีกซ้ำๆ ไม่เชื่อฟังครู... แต่วันนี้ ผมก็เห็นแล้วว่าครูก็ยังรักผมให้โอกาสได้เรียนได้ศึกษาต่อ” เด็กเกิดความซาบซึ้งในน้ำใจครู และสัญญาว่าจะเป็นคนดี พร้อมทั้งหันไปพูดกับกลุ่มเพื่อนๆว่า “ขอให้ทุกคนให้อภัยผมด้วย ผมทำผิดแล้ว และสัญญาว่าจะเอาของที่ได้ขโมยไป มาคืนให้กับเพื่อนๆทุกคน” ครูเมื่อได้ยินเช่นนั้น ก็รู้สึกยินดีและดีใจที่เด็กชายคนนั้นยอมรับผิด และกลับตัวกลับใจ เป็นคนดี
ขณะที่เด็กทั้ง 19 คน ก็กราบขอโทษครู และพูดว่า “เป็นสิ่งที่เขาเข้าใจผิดกันมาตลอดว่าครูไม่สนใจที่จะแก้ปัญหาหรือสนใจนักเรียนเลย ตรงกันข้ามครูได้ใส่ใจและพยายามทำทุกวิถีทาด้วยความรัก ความเมตตา เพื่อให้เพื่อนที่มีปัญหาได้กลับตัวเป็นคนดี” ทั้งนักเรียนและครูกลับมากอดกันและร้องไห้ ปรับความเข้าใจกันและอยู่ร่วมกันเอื้ออาธรต่อกันอย่างมีความสุข
นี่เป็นเพียงหนึ่งในนิทานนับร้อยเรื่อง ที่ทุกๆ เช้า ระดับผู้อำนวยการโรงเรียนชื่อดังอย่าง ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา (คนไทยผู้ประดิษฐ์คิดค้นยานไวกิ้งและวิธีการจอดยานไวกิ้ง บนดาวอังคารได้สำเร็จ) จะมาเล่านิทานให้เด็กๆ ในโรงเรียนสัตยาไส ฟังทุกๆเช้า พร้อมทั้งสวดมนต์ไหว้พระ เพื่อทำสมาธิ ชำระล้างจิตใจให้ผ่องใส และมีความสุขในการเรียนในแต่ละช่วงวัน