หมั่นคอยดูแล...และรักษาดวงใจ
วันนี้เป็นวันที่สาม...ที่ครูได้ออกเยี่ยมบ้านนักเรียน...สำหรับโรงเรียนเราทำกันมาต่อเนื่องตั้งแต่ปี 48 และปีนี้ก็เข้มแข็งมากขึ้นเนื่องจากเป็นนโยบายของสพฐ...การเยี่ยมบ้านวันนี้พิเศษสำหรับครู...เพราะครูตั้งใจว่าไม่ว่าบ้านศิษย์คนนี้จะไกลแค่นี้...ครูก็จะไปให้ถึง...เหตุผลเพราะครูนกสังเกตลูกศิษย์คนนี้มาตลอดว่า...เงียบและแววตาไม่สดใส ครูก็นัดหมายศิษย์ว่า ตอนเย็นวันเสาร์ประมาณ 17.00 น. ครูจะไปเยี่ยมบ้านนะ....ครูนกก็ศึกษาแผนที่ที่เจ้าลูกศิษย์เขียนให้มาล่วงหน้าจนจำได้เลยว่า..ต้องเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาตรงไหน...สุดท้ายไปไม่ถูกก็ต้องใช้การถามโชคดีว่า ถามตรงคนในครอบครัวไปถามน้องชายของลูกศิษย์ตัวเองซึ่งมาซื้อของที่ร้านค้า...เจ้าตัวน้อยไม่ถามอะไรบอกให้ขับรถตามเขาไป...คว้าจักรยานได้นำเราไปยังบ้านซึ่งเข้าไปในซอย จากการได้พูดคุยกับแม่และลูกศิษย์ของเรา...แม่เขาดีใจว่าลูกดีขึ้นจาก ม.4..แต่ก็มีปัญหาคือไม่ยอมคุยกับพ่อซึ่งไปทำงานที่ประเทศมาเลเซียประมาณ 3 เดือนกลับบ้านหนึ่งครั้ง...ที่พ่อไม่กลับเพราะบ่นน้อยใจว่าลูกไม่ยอมคุยด้วย และลูกศิษย์เราก็คุยกับน้องชายเขาน้อยมาก...เราก็เลยคุยให้เขาฟังว่า ตอนนี้เขาเป็นคนสำคัญของน้องแค่ไหน...เป็นต้นแบบ เป็นพี่ใหญ่ เป็นพ่อ...ให้เขาลองทบทวนว่า ตอนที่เขาวัยเท่าน้อง..เขาต้องการอะไรบ้าง....จากนั่นก็คุยเรื่องพ่อ...ว่าที่พ่อไม่ได้อยู่บ้านทุกวันเพราะต้องทำงาน...เพื่อครอบครัว...เพราะฉะนั้นเวลาพ่อกลับมาควรจะให้ความสำคัญกับพ่อ...แม่บอกคุณครูว่า พ่อชวนไปทานข้าวนอกบ้านไม่เคยไปด้วยสักครั้ง...จนพ่อหมดใจแล้ว...เจ้าหนุ่มน้อยของครูเลือกที่จะไปนั่งคุยกับแฟน...ครูนกก็ต้องพูดเรื่องแฟนอีกว่า การมีแฟนไม่ผิด...แต่เราต้องบริหารจัดการและจัดลำดับความสำคัญ...ครูนกแนะนำให้เขาพาแฟนไปทานข้าวร่วมกับครอบครัว...เพราะแม่ก็รู้จักแฟนแล้ว...แนะนำให้พ่อรู้จักอีกสักคนจะเป็นไรไป...ครูนกเลยขอร้องบอกว่า...ครูขอว่าครั้งต่อไปให้เขาเป็นคนชวนพ่อออกไปทานข้าว...นึกร้านไม่ออกบอกครูนก..เดี๋ยวจัดให้ แต่ครูขอและครูจะตามผลงานด้วย....พ่อจะได้ชื่นใจ ต่อมาคุณแม่บอกว่า...ไม่ยอมทานข้าวเย็น แม่ก็หมดกำลังใจจะทำกับข้าว ทำก็ไม่มีใครทาน...ครูนกก็เลยต้องคุยให้เห็นประโยชน์ของการทานข้าวร่วมกัน...ในฐานะเขาเป็นผู้ชายคนโตของบ้าน(ในยามที่พ่อไม่อยู่)...เป็นการพูดคุยของคนในครอบครัว...ชี้ให้เขาเห็นว่าเมื่อเราโตขึ้นไปทำงาน ไปมีครอบครัวเราอยากทานข้าวกับแม่กับคนในครอบครัว...แต่เราทำไม่ได้..เพราะอยู่ไกล...เพราะฉะนั้นทุกอย่างขอให้ทำวันนี้ไม่ต้องรอเวลา....เวลาครูนกพูดเขาก็จะยิ้มพยักหน้า...ครูนกก็เลยบอกว่า การที่พยักหน้านั่นหมายถึงการรับปากครูแล้วนะ....เป็นอะไรที่ครูนกเห็นใจทุกคน พ่อ แม่ เจ้าลูกศิษย์รวมถึงน้องชายเขาด้วย แต่เรื่องนี้ครูนกบอกเขาว่า เรื่องที่เราคุยวันนี้ไม่ใช่ปัญหาหนัก..สรุปว่า
· เรื่องการเรียน แก้ไขได้เนื่องเขามีสติปัญญาดี แต่ยังขาดแรงจูงใจในการเรียนทำให้ผลการเรียนไม่ดีเพราะศักยภาพเขามีมากกว่านั้น....แต่แก้ไขได้ซึ่งครูช่วยได้ ปรับแก้ได้
· เรื่องแฟน...ขอให้เขาแบ่งเวลาใหม่ และให้คบกันเชิงสรรค์ การมีแฟนต่างโรงเรียนต่างสังกัดไม่ใช่เรื่องผิดปกติ..(แม่อยากให้มีแฟนเป็นนร.โรงเรียนเดียวกัน แผนการเรียนเดียวกัน...จะได้ช่วยกันเรียน)...ครูนกบอกว่า ความรักออกแบบไม่ได้...แต่บริหารจัดการได้
· เรื่องพ่อและแม่...การพูดคุยกับพ่อแม่เป็นสิ่งสำคัญ..อย่ามองพ่อแม่เป็นของตายคุยเมื่อไหร่ก็ได้....ทำทุกวินาทีให้มีคุณค่า
· เรื่องเพื่อนๆ ที่โรงเรียน...ทุกคนต้องปรับตัว ไม่ใช่เพื่อนไม่ใช่แนวเรา...แล้วเราจะไม่คบ ครูนกแนะให้เขาเปิดใจ รับเพื่อนกลุ่มใหม่ๆ เข้าไปในชีวิต (เขาจะเกาะติดแค่สามหนุ่มสามมุม) เพราะชีวิตวัยเรียนเป็นชีวิตที่สนุก เราควรมีความทรงจำที่ดีกับเพื่อนๆ ได้เรียนรู้นิสัยเพื่อนๆ แต่อยากให้เขาเปิดตัว เปิดใจที่จะเรียนรู้เพื่อคนไม่ใช่เพื่อคัดคนที่เราอยากคบ...แต่เรียนรู้ที่จะอยู่ได้กับทุกๆคนอย่างมีความสุข
ท้ายสุด...แม่บอกว่า ฝากครูดูแลเหมือนลูกคนหนึ่ง...การบ้านใหญ่ของครูนก...แต่ยินดีจะศึกษาโจทย์ข้อนี้...และแก้ปัญหาโจทย์ให้ดีที่สุด จากการเป็นที่ปรึกษานักเรียน ตนเองได้ประสบปัญหาลูกไม่คุยกับแม่หรือพ่อ...จนพ่อแม่น้อยใจ หมดกำลังใจรายนี้เป็นรายที่สอง...รายแรกประสบความสำเร็จไปแล้ว....รอลุ้นรายที่สองนะค่ะ แต่เจอกรณีแบบนี้ครูนกก็คิดถึงเพลงของคุณธงไชย แมคอินไตย์ ทุกครั้ง...เพลง"หมั่นคอยดูแลและรักษาดวงใจ"
ความเห็น (11)
สวัสดีครับ..ครูนก
- เรื่องเยี่ยมบ้านนักเรียนเป็นนโยบายของ สพฐ
- หรือว่าของกระทรวงครับ
- เห็นครูหลายท่านนำมาเล่า..น่าสนใจดี
- ด้อะไรมากกว่าที่คิด
- แถว3จชต.คงแย่หน่อย..อาจต้องไปเป็นทีม
ขอบคุณครับ
ขอบคุณค่ะท่านเกษตรยะลา....นโยบายกระทรวงนะค่ะ...ถูกต้องแล้วค่ะ.."โครงการ "สัปดาห์ ศธ. เยี่ยมบ้านนักเรียน"
การเยี่ยมบ้านเป็นเรื่องสนุกค่ะ..ได้เรียนรู้ผู้คนเพิ่ม รู้จักสถานที่มากขึ้น
ในเชิงปฏิบัติ..สำหรับโรงเรียนขนาดใหญ่นะค่ะ...
- ระยะเวลาการเยี่ยมบ้านควรทำอย่างสม่ำเสมอ มิใช่เฉพาะช่วงรณรงค์
- การเยี่ยมไม่จำเป็นต้อง 100% ในช่วงเวลาจำกัด...ควรเน้นไปที่กลุ่มมีปัญหาและกลุ่มเสี่ยงเป็นหลัก จากนั่นก็เป็นกลุ่มปกติ
- การบริหารจัดการการเยี่ยมบ้านในยุคน้ำมันแพง...ควรหารูปแบบที่เหมาะสมซึ่งหลายโรงเรียนได้แบบการเยี่ยมเป็นโซนตามที่ครูอาศัย และเยี่ยมนักเรียนของโรงเรียนในบริเวณดังกล่าว ซึ่งถ้าอยู่ละแวกเดียวกันสามารถทำได้บ่อยครั้ง...และสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับชุมชน ในขณะที่บางโรงเรียนมุ่งเน้นตัวเลข..แต่ขาดการบริหารจัดการเชิงระบบทำให้ครูผู้ปฏิบัติไม่มีกำลังใจ รู้สึกสิ้นเปลืองเวลาและเงิน
ถ้าปรับปัญหาต่างๆ ได้...การเยี่ยมบ้านก็จะเกิดประโยชน์อย่างแท้จริง
สวัสดีค่ะ
ได้เห็นแนวของครูมัธยมแบบนี้แล้วสบายใจ เพราะเคยเป็นห่วงลูกศิษย์หนุ่มน้อยคนหนึ่ง ที่เข้า ม.1 ไปแล้ว กลัวคุณครูมัธยมไม่เห็นปัญหาของเด็ก ถ้าคุณครูเป็นแบบน้อง noktalay พี่ก็หายห่วงค่ะ
หมั่นคอยดูแล และรักษาหัวใจ ของตนเอง และเพื่อนใกล้ชิด และมิตรห่างไกล ด้วยความรัก ความอบอุ่น และมอบกำลังใจให้กันและกันค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ...พี่ครูนงเยาว์ และคุณครูพี่ออย...ขอบคุณสำหรับกำลังใจในการทำงานเพื่อนักเรียน...อ่านบันทึกของครูนงเยาว์ภาระงานของครูมีมากมาย...ที่สำคัญต้องเป็นที่เย็นๆ สำหรับศิษย์นะค่ะ
เสียดายศุกร์เสาร์นี้ไม่ได้ไปเยี่ยมบ้านนักเรียนเพราะต้องไปรายงานตัวที่กทม.และต่อไปบุรีรัมย์ ผมรู้สึกว่าลูกศิษย์ครูคนนี้มีปัญหาความสัมพันธ์ภายในครอบครัว เขากับพ่อโกรธกันเรื่องอะไรก่อนหรือเปล่า หาจุดนั้นเจอหรือยัง ลองให้เขาเปิดใจว่าเขารู้สึกว่าพ่อเขาเป็นอย่างไร หรือเป็นเพราะพ่อไม่พอใจที่เขามีแฟนตั้งแต่วันเรียน หรือมีอะไรสักอย่างเพราะผิดวิสัยที่ลูกชายไม่เข้าใกล้พ่อนะครับ
ขอบคุณค่ะท่านอัยการชาวเกาะ....เป็นความเห็นที่น่าสนใจโดยเฉพาะพ่อไม่พอใจ(เท่าไหร่)ที่ลูกมีแฟน....ในวันเรียน อันนี้ก็เป็นขอสังเกตของครูนกเช่นกัน กรณีครอบครัวนี้ตนเองต้องให้เวลา และติดตามอย่างใกล้ชิด...เพราะช่วยนักเรียนที่ตนเองสอนได้...ยังแถมเจ้าน้องชายที่อยู่ต่างโรงเรียนมาอีกคนด้วย
ขอบอกครูนกว่าเยี่ยมมากจริง ๆ เอาใจใส่ดูแลนักเรียนเหมือนลูกของตัวเอง พอได้อ่านแล้ว มีความศรัทธาในความเป็นครูของครูนกมาก ขอเป็นดำลังใจให้ทำหน้าที่ในตวามเป็นครูต่อไป ขอให้สิ่งที่กระทำได้ส่งผลให้ครูนกได้มีความก้าวหน้าในอาชีพครู ที่ครูนกเป็นครูมืออาชีพที่แท้จริง
- ขอบคุณค่ะ คุณเกรียงศักดิ์ที่แวะมาให้กำลังใจ
- งานของครูเหมือนงานที่ทำไม่รู้จบ..ต้องทำตลอดเวลา
- ตอนนี้กำลังเด็กรุ่นใหม่...บรรดาครูก็ต้องสอนเขาอีกหลายๆ เรื่อง นอกเหนือจากตำรา
- แต่ที่สำคัญที่สุด...ยังฝากความหวังไว้กับพ่อแม่ค่ะ ในการอบรมสั่งสอนในทุกเรื่อง
สวัสดีค่ะ
- พี่คิม...กลับจากเยี่ยมบ้าน..ได้โจทย์ใหญ่กลับมาค่ะ
- ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
สวัสดีค่ะ พี่ครูคิม
- ไปอ่านเรื่องราวที่ขับรถชน...The dog แล้วนะค่ะ
- หลังฝนตกฟ้าใส
- หลังเยี่ยมบ้าน..ก็มักจะมีงานรอสาน(ต่อ)