เมื่อรู้ว่าเป็นมะเร็ง
เมื่อรู้ตัวว่าเป็นมะเร็ง
อันเนื่องมาจากไม่ดูแลตนเอง คิดว่าตนเองร่างกายแข็งแรงสุขภาพดีเพราะว่าไม่เคยเจ็บป่วยไม่ว่าจะมากหรือน้อย ไม่ได้ใส่ใจตนเอง มุ่งแต่ทำงาน ค่อนข้างจะเป็นคนบ้างาน เอามากๆจนคนข้างเคียงเพื่อนพ้องพี่น้องที่รักบอกให้เพลาๆลงเสียบ้าง แต่เราก็ไม่นำพา จนวันหนึ่งทนความเซ้าซี้ของเพื่อนไม่ไหว ที่แนะนำให้ไปตรวจสุขภาพ พร้อมทั้งเอาใบสมัครการตรวจสุขภาพจากสถาบันมะเร็งแห่งชาติมาให้ จึงได้ไปตรวจสุขภาพ จากนั้นหมอก็นัดตรวจอีกหลายครั้ง ในที่สุด ก็รู้ว่าตัวเองเป็นมะเร็ง ปากมดลูก เป็นไปได้อยางไร เพราะไม่มีอาการอย่างไรที่จะบ่งบอกเลย ว่าเป็นมะเร็ง
ความรู้สึกเมื่อรับรู้จากหมอบอก มันเหมือนกับเราช็อก ตัวเบาหวิวๆ นั่งนิ่งเหมือนคนไร้ความรู้สึก บอกไม่ถูกว่าต้องทำตัวอย่างไร มันสับสน ภาพที่แม่ป่วยด้วยโรคมะเร็ง น้องชายที่เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง ยังไม่จางหายไปจากใจ ไม่ได้กลัวถึงเรื่องว่าจะตาย แต่ยังมีห่วงภาระที่ต้องรับผิดชอบ กลับบ้านมาไม่บอกใคร สักคน ไม่ต้องการให้ใครต้องรับรู้ ไม่ต้องการให้คนรอบข้างต้องทุกข์ใจ แต่พฤติกรรมที่เราแสดงออก เช่น เศร้าซึม ก็ไม่สามารถจะปิดบังได้นาน ทกคนในครอบครัวรับรู้ ต่างก็เครียดไปตามๆกัน ต่างก็ขวนขวายหายาโน้นยานี่ ยาหม้อบ้าง สารพัดจัดมาให้ เห็นคนรอบข้างมีความทุกข์ใจ เราต้องทำตัวให้เข็มแข็ง บอกทุกคนว่าไม่เป็นไรหรอก เป็นมะเร็งระยะแรก ผ่าตัดทิ้งก็จะหาย มันแค่เล็ง ยังไม่ได้ยิง ยังไม่ตายหรอก ก็ยังขำได้อยู่
หลังจากนั้นหมอก็นัดผ่าตัด กว่าจะรอเตียงว่างก็รอเกือบเดือน ได้เตียงแล้วก็มีปัญหาผ่าตัดไม่ได้เพราะทางโรงพยาบาลและสภากาชาดไม่มีเลือดกรุ๊ฟ เอ เนกทีฟ ซึ่งเป็น กรุ๊ฟเลือดที่หายาก (หากใครมีความจำเป็นต้องการเลือดกรุ๊ฟนี้ ก็ยินดี ช่วยเหลือ ) เพราะการผ่าตัดใหญ่ต้องมีการเตรียมเลือดสำรองไว้ 2 ขวด เผื่อมีเหตุฉุกเฉิน หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป ทางโรงพยาบาลแจ้งว่าได้เลือดเพียงขอดเดียว ให้พาญาติหรือเพื่อนที่มีเลือดกรุ๊ฟเดียวกันไปตรวจ แต่ก็ไม่มีใครมีเลือดกรุ๊ฟนี้สักคน ตัดสินใจ เข้ารับการผ่าตัดเลยเสี่ยงดวงเอา เพราะการผ่าตัดอาจไม่ต้องใช้เลือดเลยก็ได้
จะเป็นด้วยกุศลผลบุญที่ได้ตั้งใจอบรมสั่งสอนลูกศิษย์ อย่างเต็มที่เต็มกำลัง เต็มความสามารถ เป็นกัลยาณมิตรกับคนโดยทั่วไปทั้งผู้ปกครอง
ตลอดจนญาติพี่น้องเพื่อนฝูง จึงทำให้การผ่าตัดเป็นไปด้วยความเรียบร้อยปลอดภัยโดยไม่ต้องใช้เลือดแม้แต่ขวดเดียว และกลับมามีสุขภาพที่แข็งแรงมาจนถึงปัจจุบันเป็นเวลา 13 ปีแล้ว โรคทางกยนั้นเราหมั่นดูแลสุขภาพ ตรวจสุขภาพเป็นประจำทุกปีสามารถช่วยให้เรารู้ทันต่อโรคปฏิบัติตนได้อย่างถูกต้อง กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ กำลังใจดีโรคก็หนีเราไปเอง ยิ่งถ้าคิดดี ปฏิบัติดี สังคมรอบด้านดี สุขภาพกายสุขภาพใจก็จะดีไปด้วย สภาวะใดที่มารบกวนจิตใจอันเป็นเหตุให้เราท้อแท้ต่อการทำงาน ทำให้ร่างกายอ่อนแอไปด้วย ธรรมะย่อมช่วยให้ระลึกอยู่เสมอว่าทำดีย่อมเกิดผลดีเสมอ เพชรอยู่ที่ใดก็ส่องประกายอยู่เสมอ ลาภยศเป็นของไม่แนอน มีลาภเสื่อมลาภ มียศเสื่อมยศ มิตรที่แสนดี กลับกลายเป็นศรัตรูที่ร้ายกาจ ความแน่นอน คือความไม่แน่นอนเป็นสิ่งที่เป็นจริงทุกยุคทุกสมัย รักษากายให้หายรักษาใจให้ดี หมั่นตรวจสุขภาพทุกปี ไม่เจ็บไม่จนเป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา
สวัสดี
ความเห็น (2)
สวัสดีค่ะ
* ดีใจด้วยนะคะที่หายเป็นปกติแล้ว
* ขอบคุณมากค่ะที่นำประสบการณ์จริงมาเตือนสติกัน
* เป็นกำลังใจให้ค่ะ
สวัสดีค่ะ...
การตรวจสุขภาพอย่างต่อเนื่องเป็นสิ่งที่จำเป็นจริงๆคะเพราะเราไม่ทางรู้เองได้เลยว่าเรากำลังเป็นโรคอะไรอยู่ ถ้าไปตรวจเจอเร็วก็รักษาให้หายได้ แต่ถ้าปล่อยปละละเลยให้นานวันก็หมดทางเยียวยา ทางที่ดีที่สุดเราไม่ควรประมาทเลยจะดีกว่านะคะ
ยินดีด้วยคะที่โรคร้ายหายไปแล้ว เป็นกำลังใจให้ค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ