จากปลายด้ามขวาน.สู่ยอดดอยอินทนนท์... ตอนที่ 4
การท่องเที่ยว ธรรมชาติ
สวัสดีครับ ..ทุกท่าน.. ตอนที่แล้วพาท่านไปเที่ยวชม วัดพระธาตุศรีจอมทองวรวิหาร แต่มีหลายอย่างที่เกี่ยวข้องกับอำเภอจอมทอง....ที่ผมยังไม่ได้กล่าวถึงนั้นก็คือข้อมูลทั่วไปครับ.... อำเภอจอมทองเป็นอำเภอเก่าแก่ดังเดิม ปัจจุบันมี 6 ตำบล พื้นที่ 712.297 ตารางกิโลเมตร ประขากร ประมาณ 6.5 แสนคน ก็ไม่มาก ตามความคิดเห็นของผมเป็นเมืองค่อนเล็ก ในตลาดชุมชน มีร้านค้าไม่มาก ตลาดสดขนาดเล็กจำหน่ายของขำเป็นส่วนใหญ่ ร้านอาหารก็หายาก เนื่องจากคนส่วนใหญ่เป็นชนเผ่า(ชาวเขา) และนักท่องเที่ยวก็มาเป็นฤดูกาล แต่ความโชคดีของอำเภอจอมทองคือสถานที่ท่องเที่ยวครับ...ดอนอินทนนท์ วัดวาอาราม น้ำตก หมู่บ้านชนเผ่าต่างๆ
ป้ายบอกสถานที่ ปากทางเข้า
บริเวณเลียบ ริมธารน้ำเป็นสวนไผ่ จัดสะอาดสวยงาม
ในช่วงบ่ายวันเดียวกันผมไปอำเภอฮอดเพื่อที่จะไปเที่ยวอุทยานแห่งชาติ ออบหลวง ประติมากรรมทางธรรมชาติ ระยะทางจากจอมทองไป ฮอด 30 กม และจากฮอดไปออบหลวงประมาณ 18 กม ถนนจากจอมทองไปฮอดไม่ค่อยดีนักเป็นถนนสองเลนส์ สองข้างทาง มีสวนลำใยสวนลิ้นจี่ อยู่บ้างและมีโรงงานลิ้นจี่ขนาดใหญ่อยู่หลายแห่ง ..สภาพพื้นที่เป็นที่ลาดชันด้านขวาเป็นเนินด้านซ้ายลาดต่ำลงสู่แม่น้าปิง ทางช่วงนี้ถ้าจะไปอำเภอลี้ลำพูนไม่ไกลครับ วันนี้เดินทางแบบสบายโดนรถส่วนตัว มีฝนตกประปราย เดี๋ยวตกเดี๋ยวแล้งตลอดทาง
ช่วงหน้าผาขาด มีสะพานทอดไปอีกฝั่ง(แดนมนุษย์ก่อนประวัติศาสตร์)
เพื่อเป็นการยืนยันว่ามาจริง ๆ
อำเภอฮอด...ก็ดูแล้วพอๆกับอำเภอจอมทอง ทั้งจำนวน ตำบลและประชากร ส่วนใหญ่เป็นชนเผ่าอาชีพปลูกผัก และทำสวนลำไยบ้าง ไปถึงฮอดประมาณ 4 โมงเย็น แวะเที่ยวชมตลาดเย็น ก็ไม่มีอะไรมาก เป็นตลาดธรรมดาแต่จะมีพืชผัก ดอกไม้ และของป่า เขียด อึ่งและงู บ้างประปราย อันนี้จริงๆแล้วเป็นอาหารหลัก ของคนทางเหลือ(ไม่ใช่ทุกคน) เหตุผลคื่อ กินที่หาได้และกินของที่มีก่อน ตรงนี้ผิดกับทางใต้อย่างสิ้นเชิง กุ้งหอยปูปลา หมูเห็ด เป็ด ไก่ ผมจึงบอกว่าตลาดสดไม่ค่อยคึกคัก ทั้ง2อำเภอ เพราะความอยู่ง่ายกินง่าย ของเขานั้นเอง ไม่ได้หมายความว่าไม่มีเงิน วัฒนธรรมการบริโภคต่างกัน เขามีรถกะบะกันทุกบ้าน
ทางลาดเป็นไม้เลียบ ริมธารขึ้นไปด้านบนเพื่อข้ามหน้าผาขาด ลำธารเมื่อก่อนเป็นที่ล่องแก่ง
ผมไปถึงอุทยานแห่งชาติออบหลวงประมาณ 5 โมงเย็น เจ้าหน้าทีอุทยานกลับไปหมดแล้ว จึงไม่ต้องจ่ายค่าธรรมเนียมในการเข้าชมอุทยาน 20 บาท ทางไปออบหลวงจะไปแม่แจ่ม อำเภอ อมก๋อย และอำเภอแม่เสรียง จังหวัดแม่ฮ่องสอน สองอำเภอที่กล่าวเป็นสุดยอดกะหล่ำ ทั่วประเทศกินกะหล่ำปลีจากที่นี่ กลับมาเรื่อง ออบหลวงต่อครับ มีพื้นที่ จำนวนเท่าไหร่จำไม่ได้แต่เป็นสถานที่ท่องเที่ที่ติดอันดับของจังหวัดเชียงใหม่ มีทีพัก ที่ก่งเต้นส์ ในช่วงเทศกาลต้องจองจล่วงหน้าเป็นเดือน ออบแปลว่า น้ำ หลวงแปลว่า ใหญ่ เป็นธารน้ำที่ไหลผ่านโตรกเขาสลักหินอันยิ่งใหญ่ เป็นช่องแคบที่มีน้ำจำนวนมากถูกกักเอาไว้ มีทั้งความสวยงามและความน่ากลัวตามธรรมชาติ เบื้องล่างเป็นแม่น้ำสลักหินที่คดเคียวผ่านช่องเขาขาดด้านบนเป็นหน้าผาสูงชันและมีสะพานข้ามเชื่อต่อกันได้ ข้ามไปอีกฝั่งเป็นดินแดนมนุษย์ก่อนประวัติศาสตร์ซึ่งขุดพบเครื่องใช้โบราณจำนวนมากและมีเส้นทางการเดินชมธรรมชาติ ..และยังเป็นสถานที่ล่องแก่งขอนักท่องเที่ยวที่ชอบพจญภัยอีกต่างหาก แม่น้ำสายนี้คือน้ำแม่แจ่มครับ.........
ป้ายบอกดินแดนมนุษย์ก่อนประวิติศาสตร์แลเส้นทางเดินป่า(ชมธรรมชาติ..ครับ)
..ผมเองตื่นเต้นมาก ภาพที่เห็นถ้าไม่มาไม่เชื่อ ครับ ว่าจแปลแต่จริงขนาดนี้ ธรรมชาติช่างสรรสร้างสิ่งสวยงามไว้ให้แก่สัตว์โลกมากมาย... เอาเป็นว่าดูรูปก็แล้วกันครับบางที... ที่เล่ามาอาจไม่ถูกต้องครบถ้วนต้องขออภัยทุกท่านด้วย..ท่านต้องมาดูด้วยตัวเอง ช่วงขากลับเวลา 18.00 น ระหว่างทางฝนตกหนักน้ำป่าอีกฝั่งไหล่บ่าข้ามถนนสูงเกือบ 30 ซม. คิว่าต้องนอนค้างฝั่วโน้นเสียแล้วแต่ก็ผ่านมาได้โล่งใจและแล้วก็มากินข้าวผัด ที่อำเภอฮอด ก่อนกลับที่พักที่จอมทอง.....ลืมบอกว่าที่อำเภอฮอดนี้มีคนใต้มาเปิดร้านขายข้าวแกงหลายเจ้า เนื่องจากมีพ่อค้าแม่ค้า นายหน้าทั้งรถสิบล้อและรถกระบะ มาวิ่งหอม กระเทียมและกะหล่ำปลี ตามที่กล่วแล้วจำนวนมาก ..........สวัสดีครับ
หมายเลขบันทึก: 186578เขียนเมื่อ 6 มิถุนายน 2008 16:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:08 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (16)
รูปยังมาไม่ถึงครับ ไม่เป็นเดี๋ยวมาดูอีก
สิงห์ป่าสัก
- สวัสดีครับพี่ไมตรี
- อิอิ...แอบไปเที่ยวเชียงใหม่มานี่เอง
- ตามอ่านทุกบันทึกครับเลยทิ้งรอยไว้
- ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะคุณเกษตรยะลา ถ้าถามว่าใครอยากไปเที่ยวที่นี่บ้าง หนูจะยกมือเป็นคนแรกเลยค่ะ
ท่านอาจารย์ประจักษ์ ครับ
- ท่านมาเร็วแท้
- ผมพิมพ์แล้วบันทึก จึงใส่รูปแล้วแก้คำผิด
- ขอบคุณมาก..ที่ติดตาม
สิงห๋ป่าสัก
- เป็นความประทับใจครับ
- บันทึกจากความทรงจำ
- กล้องเพื่อนรัก..อย่างท่านว่านั้นแหละ...กล้องๆๆ
- ขอบคุณมากครับ
ครูแอมแปร์
- มาเร็วดีแท้
- ถ้ามีโอกาสแล้วรีบไปเลย
- สะดวก สะอาด สงบสวยงามแล้วก็สบายใจ..ฮิๆๆ
- ผิดกับบ้านเราสิ้นเชิง
- ขอบคุณมากครับ
พี่ยาวครับ เกือบจะถึงบ้านผมแล้วอีกนิดครับ...
รูปสวยครับ..ส่วนภาพที่ยืนยันมามาจริงเพิ่มแฟลชสักนิด น่าจะดีครับ :))
สบายดีนะครับ ดูแลสุขภาพด้วยนะครับผม มีโอกาสผมจะได้เดินทางไปยะลาอีก...
เคยมีโอกาสได้ไปเยี่ยมชมในปี 2537 ...
ผมชอบต้นไผ่ ..สะพาน และทางเดินที่เลียบเลาะเล็ก ๆ ดังในภาพมาก
ธรรมชาติ ช่วยให้ชีวิตคนเราดูสดชื่น แต่บางทีก็สะท้อนใจที่เราเรียนรู้การใช้ประโยชน์มากกว่าการอนุรักษ์ธรรมชาติ
ตอนนี้ผมเลยอดไม่ได้ที่จะเสนอให้หน่วยงานตนเองแยกขยะอย่างเป็นจริงเป็นจังเสียที
ว้าวว้าว ไปถึงแหล่งน้ำใหญ่แล้วนะครับ ฮิฮิ หนุ่มหล่อจากแดนใต้
น้องเอก
- ใกล้บ้านผมแล้ว อีก200กิโลก็ถึง..ใช่ไหม
- คนดำ..เพิ่มแฟลชก็คงไม่ขาว..ฮิๆๆ
- ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับ
- ปี37 กับปี 50 คงไม่ต่าง ..แต่เดียวนี้คง..เรียบร้อยกว่า
- ธรรมชาติ สร้างสรรพสิ่ง..ไว้อย่างลงตัว สวยงาม
- คนเราก็เช่นกัน ..อย่าโลภ..อนุรักษ์ธรรมชาติ
- ขอบคุณมากครับ
ครูข้างถนน
- หมันแหละ...ภาษาใต้แปลว่า..ใช่แล้ว รถสวย
- วันนั้นที่ จอมทอง มี MTX ขาย1 คัน 8,500 บาท แต่ไม่มีทะเบียน
- ผมชอบจังแด๋ยวนี้หาไม่ได้แล้ว สบายดีนะครับ
- ขอบคุณมากครับ
อาจารย์จารุวัจน์
- ไปออบหลวง ไปแถวโน้นเดินทางสบายใจ
- ไม่ต้องเหลียวซ้ายแลขวาดึกดื่นแค่ไหนก็ได้..ไปได้ทุกที่
- แต่บ้านเรา..ฮิ
- ขอบคุณมากครับ
- หวัดดีค่ะ...พี่ยาว
- แวะตามมาอิจฉาตาร้อน...แบบว่าต้องเอาน้ำแข็งมาประคบลูกกะตาอ่ะจ้ะ...อยากไปเที่ยวบ้างจังง่ะ
- ไม่รู้เมือ่ไหร่จะมีโอกาส
น้องอ้อย
- ไม่ต้องไปก็ได้ตามบันทึกนี้ไปเรื่อย
- รอบหน้าจะพาเข้าสู่ดอยแล้วมีอะไรที่เล่านอีกมาก
- ขอบคุณ..เน้อ