ผิด...ถูก...ความรัก


ช่วงเวลาที่ดิฉันชอบมากในแต่ละวัน นอกจากเวลาที่ได้กินกาแฟเย็นแล้ว ที่ชอบมากที่สุดคือ"ช่วงเวลาในรถ...." ที่เราจะคุยกันสารพัดเรื่องบางครั้งเป็นวิวาทะย่อมๆ ทีเดียว....การคุยกับเด็กทุกครั้งจะเห็นจินตนาการ เห็นช่องทางที่จะปั้นแต่ง...ถ้าเราไม่เป็นแม่ที่ถือดีเอาซะจนเกินไป

แม่......คันนั้นอีกแล้ว...ไม่มีมารยาทเลย
           เอ้า! มาปาดหน้าเฉยเลย...แม่ ปี้นเลย...ให้รู้ว่าเราโกรธไง...
           หมาตัวนี้ วิ่งไม่ดูเลย...เกือบชน...
           คันนี้จะชนเราอยู่แล้วแม่.......
          จี้ก้นเราจังแม่....คนนี้ขับไม่ดีเลยใช่มั้ยแม่
          ดูซิ....คันนั้นทำให้เราเบรคจนตัวโก่ง....เสียมารยาทมาก
           รีบจนไม่ดูใครเลย...คันนั้น...
           หวาดเสียวจังแม่...เขาขับไม่ดีเลย...ใช่มั้ย!

เป็นประโยคซ้ำๆ เมื่อเราใช้ชีวิตในรถระหว่างอยู่บนถนนฟังดูดีๆ ก็ปกติดีแต่ฟังดูดีๆ มันกำลังสั่งสมนิสัย..อะไรบางอย่างในตัวลูก ดิฉันจึงตัดสินใจ..ปล่อยไว้คงจะเบี้ยวไปกันใหญ่....

หนูว่าทุกครั้งที่เรามีกรณีกันบนถนน แล้วแม่เห็นหนูบ่นว่ารถคันอื่น นั่นหมายความว่าแม่ถูกทุกครั้งเหรอ....

ลูกก็ไม่รู้ว่าใครผิด...แต่ลูกเข้าข้างแม่ไว้ก่อนเพราะเราเป็นแม่ลูกกัน

นั่นหล่ะคือสิ่งที่แม่อย่างให้ลูกตรวจสอบให้รู้แน่ เรื่องจริง กับ รัก คราวหลังเวลาจะกล่าวว่าอะไร....ดูก่อนว่าใครผิดใครถูกไม่ใช่รักใคร....คนนั้นถูกหมดลูกกำลังทำให้แม่อารมณ์เสียกว่า รถคู่กรณีซะอีก ดิฉันดุเธอ

ก็เราต้องเข้าข้างคนที่เรารักไม่ถูกเหรอแม่.....

ไม่ถูกค่ะ....หนูต้องดูไปตามเรื่องราวใครผิดก็ว่าไปตามนั้น

แล้วลูกจะว่าแม่ได้ไงก็เท่ากับไม่รักแม่...อีกคำอะไรน้า..."เมรคุณ"

เนรคุณ คำนี้ใช่มั้ย!  เขาอ่านว่า เน-ระ-คุณ   มันคนละเรื่อง.ยกตัวอย่างถ้าแม่กับพ่อ...มีเรื่องราวกันลูกรักทั้งสองคน...ลูกจะอยู่ข้างใคร?

เลือกไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่า...ใครน่าสงสารกว่า....

นั่นซิเท่ากับเราไม่มีหลัก ที่แม่บอกนี้เขาเรียกยึดความถูกต้อง...อย่าเอาความรักเข้ามาปน....คนละเรื่องกัน

แล้วเวลาลูกทะเลาะกับ แปม...แม่ว่าใครผิด...

นั่นซิ....มันจะคิดยากถ้าเราไม่ว่าไปตามเหตการณ์ เพราะแม่รักทั้งลูกและแปม

ลูกเข้าใจแล้ว...แต่ลูกก็ยังอยากอยู่ข้างแม่อยู่ดีก็รักนี่นา

แม่เข้าใจมันเป็นเรื่องยาก....แต่หนูต้องฝึกตั้งแต่วันนี้...อย่าเอาความรักหรือพวกพ้อง มาปะปนกับสิ่งที่ควรจะเป็น....

ดู ดู เธอก็น่าสงสาร....แม่เป็นนางฟ้าของเธอ...เธอโกรธคนอื่นแทนแม่...แม่ยังมาดุเธออีก....

หมายเลขบันทึก: 186096เขียนเมื่อ 4 มิถุนายน 2008 11:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 พฤษภาคม 2012 11:23 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

สวัสดีค่ะคุณจิ๊บที่คิดถึง

  • ครูอ้อย  ไม่เคยมีโอกาสได้พูดคุยกับลูก บนรถเลยค่ะ  เนื่องจาก  ลูกๆ หลับหมด 
  • นับได้ว่า  ครอบครัวมีความสุขมากที่ได้พูดคุยกับลูก  ถึงแม้ว่าจะเป็นเวลาเพียงน้อยนิด  แต่ ....คุณจิ๊บก็เก็บความสุข ความรักของลูกที่มีต่อคุณแม่ได้
  • เยี่ยมมากเลยค่ะ
  • คุณแม่ดีเด่นของครูอ้อยคนหนึ่งค่ะ

วันสิ่งแวดล้อมโลก : 5 มิถุนายน ของทุกปี

3331

จะผิด..จะถูกอย่างไร

ขอบอกจากใจก่อนว่า "คิดถึง"

 

ยามที่คนเรามี "รัก" เรามักจะเข้าข้างคนที่เรารักเสมอ

สิ่งที่ลูกพยายามจะบอกคือสิ่งที่มีในหัวใจ

และสิ่งที่แม่พยายามจะบอกคือสิ่งที่มีในหัวใจแม่เหมือนกัน

 

สิ่งที่จะเชื่อมใจสองใจเข้าด้วยกัน "อยู่ที่เหตุผล"

การที่เรมีเหตุผลในทุกเรื่องราวของชีวิต เป็นสิ่งที่ดี

แต่บางครั้งหลาย ๆ เหตุการณ์ ก็อยู่นอกเหนือเหตุผล

 

เข้าใจยากในบางครั้ง

อ่านใจยากในบางครา

แต่ถ้าเธอกลับมา

ก็อยากจะบอกอีกครั้งว่า "คิดถึง" แทนใครอีกหลาย ๆ คน

 

สวััสดีค่ะพี่เมตตา

  • นึกถึงคำโบราณท่านว่า "รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี"
  • สมัยนี้คงไม่ใช่เอาไม้มาตี..แต่เป็นการดูแลเอาใจใส่ ..อย่างคุณแม่ที่แม้จะอยู่บนรถก็ยังห่วงใย อยากหล่อหลอมให้ลูกเป็นคนดี :)
  • สู้ๆค่ะคุณแม่ ...เอารูปกล้วยไม้มาฝากค่ะ

น่ารักดีนะ เด็กๆ อย่างไรก็น่ารักค่ะ

  • อ่านแล้วได้ยิ้ม
  • และเห็นถึงสายใยที่เขาเรียกว่าความรักอย่างมีชีวิต
  • ...
  • สบายดี นะครับ

ครูอ้อย แซ่เฮ

ขอบคุณค่ะครูอ้อย คิดถึงเหมือนกันก็ประสา แม่ลูกพูดมากันทั้งบ้าน...อีกหน่อยแกก็โต..และก็จะจากอกเราไป...คงเหงาน่าดู

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท