"ขอความรักบ้างได้ไหม" :พิบูลศักดิ์ ละครพล:


            ผมได้หนังสือ "ขอความรักบ้างได้ไหม" ตั้งแต่วันที่ 14 พฤษภาคม 2551 เป็นเวลาหลายวันแล้วก็อ่านไม่จบสักที คงจะเป็นเพราะว่าคิดและให้เวลากับเรื่องงาน ที่ทำ เสียมากว่า จึงไม่มีเวลาพักผ่อนสมอง ผมหาเวลาพักผ่อนโดยการอ่านหนังสือ เป็นส่วนใหญ่ "ขอความรักบ้างได้ไหม"  เป็นนวนิยาย หนุ่มสาวแสวงหา โดยพิบูลศักดิ์  ละครพล ผมได้รับหหนังสือเล่มนี้จาก คนเดิม คนที่มอบหนังสือ ทุ่งหญ้าสีน้ำเงิน  ผลงานของ พิบูลศักดิ์  ละครพล เช่นกัน

ขอความรักบ้างได้ไหม
ฉบับพิมพ์ใหม่ล่าสุด
แพรวสำนักพิมพ์ ราคา 100 บาท

http://www.amarin.com/apub/publishers/praew/


ฉันรักเธอ...ไม่เคยต้องการสิ่งใด
ฉันรู้ได้...ในยามเขาหยุดปรารถนา
ไม่เคยสูญเสียเดือนฉาย...ความหมาย...ศรัทธา
แสงเดือนรู้ว่า...ฉันรักเธอ...อย่างไร...

ฉันรักเธอ...ไม่เคยรักใครเทียบเธอ
ถึงแม้จะเก้อ...มีเธอเพียงความฝันใฝ่
ไม่เคยเรียกร้อง...ขอเป็นเจ้าของหัวใจ
ฉันรู้ได้...ยามเธอมีคนอื่นปอง

เดือนรู้ดี...ฉันให้สิ่งใดเธอบ้าง
ทุกสิ่งทุกอย่าง...ยามเธอได้เป็นเจ้าของ
รู้ตัวดี...ชีวีนี้เปื้อนละออง
หนึ่งคำขอร้อง...ไม่เคยขอรักตอบมา

แสงเดือนเอย...แสงเดือนนี้แจ้งประจักษ์
รักบริสุทธิ์...ถึงแม้หยุดปรารถนา
ไม่เคยสูญเสีย...เดือนฉาย...ความหมาย...ศรัทธา
แสงเดือนรู้ว่า...ฉันรักเธอ...อย่างไร....

แดน ."เธอพลัดเข้ามาในชีวิตฉัน แม้จะไม่เหมือนผู้หญิงคนนั้น...
แต่เธอก็เป็นความหวานสำหรับชีวิตฉัน
ทุกสิ่งสวยสดงดงามในวันที่เราพบกัน...
และฉันไม่อยากได้ยินเรื่องเศร้าอีกต่อไป

มันเจ็บปวด...ถ้าสิ่งที่คาดหวังว่าเป็นสิ่งดีงาม...
เป็นไฟโชติช่วงกับชีวิตเรากลับต้องกลายเป็นอื่นไม่คาดฝัน...

ฉันรักเธอมากนะ...ณู...
และไม่เคยพูดกับใครมาก่อนเลย...ผู้หญิงคนอื่น..
.เป็นสัญลักษณ์ของความดีงามสำหรับฉันเท่านั้นเอง

ฉันไม่อยากให้เธอพลัดพรากหายไปจากชีวิตของฉัน.....

.....เธอรักฉันบ้างไหม....."

ณู.."ทำไมเธอต้องมั่นใจ..ทำไมเธอต้องมุ่งหวังที่ตัวฉัน...
มีอะไรแน่นอนหรือ ถ้าวันนี้ ฉันตอบว่าฉันรักเธอ..
พรุ่งนี้ก็อาจเปลี่ยนไป

ความรักคือชีวิต...แต่ความรักก็คือความเจ็บปวด
และชีวิตก็ต้องเปลี่ยนไป ฉันจึงไม่ตอบเธอเลย
ไม่มีวันใดก็วันหนึ่ง...ฉันก็ต้องเดินออกไปจากชีวิตเธอ
นั่นเป็นสัจจะที่สุด..

แม้ว่าจะยังรักใคร่ไม่ยอมพราก...
ความตายก็เดินมาเสมอ มิใช่หรือ...
สู้ทำใจให้พร้อมกับความเจ็บปวดมิดีกว่าหรือ...
แต่ฉันจะพยายามนะ...

เธอรักฉันทำไมนะ ผู้หญิงที่ระเหระหน
และอยากจะเหวี่ยงชีวิตออกไปสุดกู่.....

เธอเป็นคนอ่อนไหวมาก....ฉันเองก็ปลื้มใจที่เธอรักฉัน
แต่ไม่ทราบว่า...จะตอบแทนยังไงให้สาสม
ฉันเอง...ไม่ยึดมั่นกับมันเสียด้วย..."


ส่วนหนึ่งจาก...ขอความรักบ้างได้ไหม
โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล
เรื่องราวระหว่างความรัก.ความสับสน.แสวงหาของหนุ่มสาว
และอารมณ์แห่งอารมณ์ของความรัก...

เขียนถึงโดย keekie ติดตามได้ที่ลิงค์นี้

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story3957.html

"ขอความรักบ้างได้ไหม" ดูเหมือนจะเป็นคำวิงวอนที่กว้างไกล 

เขาถามเราว่า พอจะมีความรักให้ใครได้บ้างไหม ในเมื่อยังมีคนอื่นอีกมากมาย 

ที่กำลังขาดความรัก และกำลังรอความรักในการเป็นเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

จากเพื่อนร่วมสังคม / สกุล  บุณยทัต  : นักวิจารณ์

ภาพปรพกอบจาก 

http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=masharee&group=12

 

 

ผมไม่อาจจะสรุปขยายความได้มากกว่านี้

แต่เมื่ออ่านจบแล้วเข้าใจในความรู้สึกของผู้เขียน

คือ คุณพิบูลศักดิ์  ละครผล ว่าจะสื่อถึงอะไร

หากท่านสนใจก็หาอ่านเองได้ครับ "ขอความรักบ้างได้ไหม"

หมายเลขบันทึก: 185562เขียนเมื่อ 1 มิถุนายน 2008 12:54 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 15:07 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (24)

##เป็นวิถีทางที่ดีค่ะ....พักผ่อนสมอง  ด้วยการอ่านหนังสือ ##

สำหรับเรา...ก้อพักผ่อนโดยการท่องเน็ตพอประมาณ

บางทีก้อ  อยากโคจรออกนอกเส้นทาง...เช่นเดียวกับเพลงนี้

                             

 

สวัสดีค่ะ คุณครู

แวะมาทักทายค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

สวัสดีค่ะ คุณครู

* แวะมาทักทายค่ะ  หนังสือเล่มนี้เคยอ่านมาบ้างเหมือนกัน

* ได้อะไรพอสมควรจากหนังสือเล่มนี้

                 มีความสุขกับการทำงานนะคะ 

 

 

 

 

 

 

"ขอความรักบ้างได้ไหม"

ประโยคนี้ก็เคยได้ยินมาบ้าง  ได้ยินแล้วรู้สึกดี

ถ้าเราสามารถแบ่งปันความรู้สึกดี ๆ ให้กลับไปบ้าง

ก็ไม่น่าจะเสียหายเนอะ...อย่างน้อยก็เป็นการเติมกำลังใจ

ให้ใครบางคนได้...^_^

 

"ขอความรักบ้างได้ไหม" ของ พิบูลย์ศักดิ์ ละครพล ... เขียนมาสิบกว่าปีแล้วครับครู ... ชื่อหนังสือโดนใจ เป็นหนังสือที่ขายได้จนถึงทุกวันนี้

เป็นความสวยงามของตัวอักษร และความสวยงามของโลก ครับ

ขอบคุณครับ ครู :)

ขอบคุณ ผอ.นายประจักษ์  มากครับ

ที่แวะมาอ่านและส่งกำลังแรงใจ

ขอบคุณครับ

สวัสดีคุณครู@..สายธาร..@

หนังสือเป็นเพื่อนที่ดี ไม่เคยคิดร้ายกับเราถ้าอ่านมันเป็นครับ

และให้ความรู้และความบันเทิงด้วยครับ

ขอบคุณมากครับ

สวัสดีคุณครูลิ้มศรี

มาเกือบหน้ากระดาษ แต่ข้อความสั้นๆ ที่แฝงไปด้วยความจริงใจ

ของกัลยาณมิตรที่ดีอย่างคุณครูครับ

ขบคุณมากครับ

คุณครูwindy

ความรักไม่เคยทำให้เราร้องให้ แต่เราต่างหากที่ร้องให้กับมัน อิอิอิ

ขอบคุณมากครับ

อาจารย์Wasawat Deemarn

เขียนเมื่อ 10 ปี ที่แล้ว แต่ผมพึ่งได้อ่าน แต่ยอมรับว่า สวยงาม

ทั้งด้านภาษาและวรรณกรรม ที่ผู้เขียนใส่ตัวตนลงในตัวละคร ด้วยครับ

ขอบคุณมากครับ อาจารย์

อรุณสวัสดิ์ค่ะ ครู

* ขอบคุณมากนะคะ สำหรับภาพวิถีชีวิตในแม่สอด

* เขียนตอบบันทึกนี้แล้วนะคะ ว่าจะลงๆ แต่เน็ตล่มซะก่อน

* ไว้มาลงย้อนหลังให้นะคะ .. เพราะอยู่อีกเครื่อง

* ....

ชอบผลงาน ของคุณพิบูลศักดิ์ ทุกเล่ม ค่ะ

... ในกรุเก่า ที่บ้าน มีหลายเล่มเลยค่ะ

ขอความรักบ้างได้ไหม ละเลียดละไม

... ความรักบนเหตุผล และอุดมการณ์

มีความสุขกับการงานนะคะ   ...

 

+ พี่เคยอ่านตอนเรียนราม...

+ จำได้ว่าพิบูลศักดิ์ มาที่ราม

+ เลยเอาหนังสือให้เซ็น...

+ จำได้ว่าอ่านแล้วร้องไห้...

+ เจ้าละ..แรงกายมีมากมายหรือยัง + ที่จะทำอะไร...อะไรดั่งที่เจ้าฝัน

       " ฝันไปสู่ห้วงหาว

      โอ้หนุ่มสาวเจ้าฝันถึงสิ่งใด..."

+ ขอความรักบ้างได้ไหม

+ สำหรับเจ้าแล้ว...พี่มีให้มากมาย...ไม่ต้องขอ

+ แปลกเหนอะ...มันผูกพันแบบเหลือเชื่อ

+ สงสัยกรรมลิขิต เหมือนน้องpoo นำเสนอไว้...

สวัสดีครับคุณpoo

ช่วงนี้ดูเงียบๆไปนะครับ เอ๊ะ ! หรือว่าผมเงียบไปเอง

ขอบคุณมากครับ

พี่สาวครับ น้องแอมแปร์  เป็นอย่างไรบ้าง

เล่าพัฒนาการของหลานให้ฟังบ้างได้ไหม

ขอบคุณความรักที่พี่สาวมอบให้

รักษาสุขภาพ ดูแลตัวเองด้วยนะครับ

เป็นห่วงพี่สาวคนนี้เสมอ

ขอบคุณมากครับ

  • หนังสือเล่มนี้ วางอยู่บนชั้นหนังสือ นานแล้วค่ะ  ซื้อมาเพราะชื่อหนังสือ ...
  • เวลาอ่านผลงานของคุณพิบูลศักดิ์ เราต้องใช้คำว่า "ละเลียดอ่าน" ด้วยความรู้สึกเบาหวิวในใจ ...ปล่อยใจตามตัวอักษรไปเรื่อยๆ หวานแต่ไม่เอียน

สวัสดีครับคุณครู ความรักเข้าใจยากค่ะ จะหาอ่านดู "ขอความรักบ้างได้ไหม"

สวัสดีครับคุณนัทธ์

  ผมชอบอ่านหนังสือนวนิยาย ผลงานของคุณพิบูลศักดิ์ ก็เป็นอีกท่านหนึ่งที่ผมชื่นชอบครับ

ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยม

สวัสดีคุณamp

ลองหาอ่าน หนังสือ"ขอความรักบ้างได้ไหม"นะครับ

ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยม

เป็นหนังสือที่ดีมาก ...ผมชอบมาก  เคยอ่านในสมัยที่เรียนมหาวิทยาลัย

หนังสือเล่มนี้เคยทำเป็นภาพยนตร์มาแล้ว..

ผมมีปกเก่า ๆ ..อยู่สองเล่ม  และมีหนังสือของพี่ปอนอยู่หลายเล่มเช่นกัน

สมัยที่เป็นนายกองค์การนิสิต  เคยเชิญนักเขียนท่านนี้มาเล่นดนตรี, อ่านบทกวี และบรรยายให้นิสิตได้ฟัง ครั้งถึงสองครั้ง

หนังสือหลายเล่มของนักเขียนท่านนี้เหมาะกับคนหนุ่มสาวมาก ..ระยะหลังพิมพ์ใหม่ดูสวยงามและน่าอ่าน

... ขอบคุณครับ.

อ่านจบยังเคยเขียนกลอนเล่น ๆ ..ว่า

ขอความรักบ้างได้ไหม
จะเก็บไว้เป็นสิ่งที่มีค่า
ประทับไว้ในห้วงแห่งเวลา
งดงามยิ่งกว่าสิ่งใด ๆ ...

...

ดูชื่อหนังสือโรแมนติคและหม่นเศร้ามาก  แต่ความจริง เรื่องนี้สะท้อนภาพชีวิตคนหนุ่มสาวและยุคสมัยที่สังคมกำลังป่วยไข้  และรอการเยียวยาด้วยความรัก ...

ชอบหนังสือเล่มนี้มาก ทำเป็นหนังยิ่งชอบมาก

อยากให้ทำเป็นหนังอีก

ร้องไห้ทุกที..ที่ดูหนัง...อ่านหนังสือ

รู้สึกสะเทือนความรูสึกมาก

...ตอนหลังฟังเพลงชุด..ในนามของความรัก

ทำให้เข้าใจความรักในหลายรูปแบบ..

บางทีเราอาจโตขึ้น...เพราะซึมซับเอาความรู้สึกอะไรๆไว้มากมาย

.....................ขอความรักบ้างได้ไหม..คนดี.

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท