เมื่อได้รับเชิญมาร่วม..ใน "โครงการไตรภาคีร่วมพัฒนาสุขภาพชุมชน" ได้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้..ระหว่างผู้เชิญและผู้ถูกเชิญ...ในมุมมองที่หลากหลาย..ประเด็น และสิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นจากหลายๆ...ประเด็น นั่นคือ..."ท่านชายขอบ" หรือท่านอาจารย์อนุชา หนูนุ่น..เสนอและร่วมกันวิเคราะห์...องค์กร และเกิดความคิดตรงกันว่า น่าจะเกิดโครงการ..บางอย่างเกิดขึ้น...ที่เป็นการต่อยอดในการขับเคลื่อนความรู้ให้มีเกิดขึ้นในชุมชน..องค์กร...จากสภาพบริบทที่เอื้ออำนวย..ต่อความพร้อมโดยเฉพาะ เรื่อง "ใจ"..ของผู้ที่อยากจะทำ...และโจทย์ปัญหาทางการวิจัยที่เราต่างยึดเป็นเข็มทิศที่สำคัญในการมุ่งเป้าหาคำตอบ..จากการดำเนินงาน...ต่างๆ
จากนั้นดิฉัน..."เล่า"..ให้ "พี่ป้อม" (คุณอัจฉรา ศรีทองคำ) พี่สาวฟัง ซึ่งเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน ทั้งที่บ้านและที่ทำงานที่มี "ใจ" ร่วมคนแรก...และได้เริ่มลงมือดำเนินการเริ่มจากการ... ตั้งแต่หาที่ปรึกษาภายในซึ่งจะเป็นผู้ที่มีบทบาทเป็น "คุณเอื้อ" นั่นก็คือ ท่านรองผู้อำนวยการฝ่ายการแพทย์ นพ.ธีรพล โตพันธานนท์ ซึ่งท่านก็ได้ให้แนวคิดและข้อเสนอแนะที่เป็นเชิงนโยบาย...จากนั้นก่อนคุยในหลักการกับท่านประธานศูนย์วิจัย ดิฉันได้ทำการจีบพี่แอน (คุณเพ็ชรรัตน์ ศรีสุรัตน์)..จีบ..นะคะขอใช้คำนี้ว่า.."มาทำ R2R ด้วยกันไหมคะ" ซึ่งพี่แอนนั้นพอที่จะทราบเรื่อง R2R มาบ้าง จากนั้นเราก็เริ่มทำโครงการคร่าว ๆ เพื่อนำหลักการไปคุยกับ นพ.วิทยา วัฒนเรืองโกวิทย์ ประธานศูนย์วิจัยโรงพยาบาลยโสธร และมีท่านอาจารย์ชายขอบ คอยเป็นที่ปรึกษาภายนอก..และให้ข้อคิดเห็นการเขียนเสนอโครงการที่เป็นกระบวนการที่มีการ "ตกผลึก"..จากความคิดที่เป็นหลักการและเหตุผลจริงๆ ในการทำ ต่อจากนั้นเมื่อโครงการเป็นรูปร่างและมีความชัดเจนยิ่งขึ้น...ท่านประธานศูนย์วิจัย..ก็เห็นชอบและยินดีอย่างยิ่งที่จะพาโครงการนี้ขับเคลื่อนไป...ตลอดรวมถึงทีม..R2R..ที่ดิฉันได้สั่งสมสัมพันธภาพที่ดีงาม..มาจนคุ้นเคย..ทำให้ทราบถึงแนวร่วมที่ดีงามในการมี "ใจ"..ที่อยากทำและเรียนรู้ไปพร้อมๆกัน...
ณ วันนี้เรือลำน้อย..ที่มีท่านอาจารย์ชายขอบ ติดเครื่องรออยู่นั้นได้ค่อยๆ ขับเคลื่อนออกไปสู่โลกกว้างแห่งการเรียนรู้...โดยเรามี "ใจ"..เป็นพลังงานในการขับเคลื่อนเรือลำนี้ เราเชื่อและศรัทธาในเป้าหมายเดียวกัน..ด้วยเจตนาที่ดีงาม...ที่ร่วมกันรังคสรรค์ ความงดงามทางปัญญา..สักวันเราเชื่อว่า..เรือลำนี้อาจแวะที่ไหนสักแห่งเพื่อเปลี่ยนเป็นเรือลำที่ใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น...เป็นแน่แท้
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย Ka-Poom ใน Happiness-R2R และวิถีแห่งการงาน
หมายเลขบันทึก: 18445, เขียน: 2006-03-10 20:28:37+07:00 +07 Asia/Bangkok, แก้ไข, 2013-10-29 06:49:24+07:00 +07 Asia/Bangkok, สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการ, ความเห็น: 8, อ่าน: คลิก
ชายขอบ
“ใจ”
การได้มาซึ่ง “ใจ” ของทีมงาน เป็นเรื่องไม่ง่ายเลย ขอชื่นชม
และ “ใจ” นี่แหละจะทำเรื่องยากให้เป็นง่าย และเรื่องยาก ๆ ก็ให้เป็นเรื่อง ง่าย ๆ
“ใจ” ที่ได้มาเกิดจาก “สัมพันธภาพ” ที่ “ดีงาม” และ “ต่อเนื่อง” ไหม?
“ใจ” ที่ได้มาเกิดจาก “บุคลิกภาพ” ที่เขาจดจำและ “ไว้วางใจ” ไหม?
“ใจ” ที่ได้มาเกิดจาก “เกียรติ” ที่ให้เขา “ศักดิ์ศรี” ที่เราเคารพ ไหม?
“ใจ” ที่ได้มาเกิดจาก “ความเข้าใจร่วมกัน” ที่ “ไม่เป็นทางการ” หรือ “กึ่งทางการ” หรือ “ทางการสุดขั้ว” อะไร อย่างไร ยังไง ว่ามา...(ยิ้ม)
คำถามนี้รอเพื่อต่อยอดจากเจ้าของบันทึก...โปรดพิจารณา โปรดเติมเต็ม จักเป็นพระคุณ...(ยิ่ง...ยิ้ม)