เรียนรู้ก่อนลงสนาม
ผาสุข แก้วเจริญตา
ไม่น่าเชื่อก็ต้องทำใจให้เชื่อ
ว่าเส้นทางการทำงานในแต่ละชิ้นนั้นไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ
และราบเรียบไร้อุปสรรค แต่บทเรียนนี้ก็สอนให้เราเข้าใจสิ่งต่างๆ
ที่มีโอกาสเกิดขึ้นได้ในองค์กร และเพื่อนร่วมงานของเรา
โดยเฉพาะความแตกต่างกันของวิธีคิดซึ่งมีหลากหลาย
ที่น่าจะเก็บไว้เป็นบทเรียนที่สามารถถ่ายทอดให้กับเพื่อนๆ
ได้เรียนรู้ร่วมกัน
เริ่มด้วยหลังจากวางแผนการเตรียมเก็บข้อมูลภาคสนาม
ประสานงานกับหัวหน้างานของนักวิจัยที่เข้าร่วมอบรม
จัดทำคำสั่งออกปฏิบัติงานนอกสถานที่เป็นที่เรียบร้อยแล้วจากนั้นเราก็เดินทางไปปฏิบัติราชการที่กทม.2
วัน
ระหว่างปฏิบัติหน้าที่ก็นั่งนึกวางแผนไปพลางว่าจะต้องเตรียมความพร้อมของทีมอย่างไรเพิ่มเติมอีกบ้าง
เพื่อให้เกิดการเรียนรู้ที่ผิดพลาดน้อยที่สุด
ก็มีเสียงโทรศัพท์ของน้องๆ รายงานเข้ามาว่า
การเก็บข้อมูลภาคสนามน่าจะมีปัญหา
เพราะเกิดประเด็นวิพากษ์ถึงความไม่พึงพอใจในกระบวนการฝึกภาคสนาม
ทั้งจากการเลือก setting สำหรับออกฝึก
(เป็นของหน่วยงานที่ผู้จัดปฏิบัติหน้าที่)
ปัญหาของการออกเก็บข้อมูลในช่วงเวลากลางวันที่ไม่ใช่วันหยุดราชการ
(ที่ต้องเลือกวันธรรมดาเพราะมีปัญหาเรื่องการคิดค่าตอบแทนให้ผู้เข้ารับการอบรม
ถ้าปฏิบัติหน้าที่ในวันหยุด ไม่รู้จะใช้งบฯ หมวดไหน
เพราะการใช้งบประมาณในหมวดนี้ไม่ชัดเจนเกรงว่าจะเป็นปัญหาภายหลัง
ปวดหัวพอสมควร เลยตัดสินใจปรับเป็นวันธรรมดา)
ซึ่งมีผู้เรียนบางส่วนที่ปฏิบัติหน้าที่เวรดึก
และการที่ใช้เวลาในช่วงที่เค้าจะได้พักออกเก็บข้อมูลภาคสนาม
ซึ่งกระบวนการฝึกภาคสนามนี้ใช้เวลาเตรียมการก่อนออกฝึก 2 วัน
และใช้เวลาเก็บข้อมูลจริงทั้งสิ้น 4 วัน
(ซึ่งต้องขอยอมรับว่าการเลือกพื้นที่เก็บข้อมูลเป็นการตัดสินใจของเราเป็นส่วนใหญ่
เพราะเป็นพื้นที่และประเด็นการศึกษาที่สามารถเก็บข้อมูลได้สมบูรณ์มากที่สุด
และน่าจะส่งเสริมให้ผู้เรียนได้เกิดทักษะในการฝึกปฏิบัติจริง
ซึ่งที่ผ่านมาก็ได้อธิบายให้ผู้เข้าร่วมเรียนรู้ได้รับรู้แล้ว
และก็ไม่มีเสียงคัดค้านแต่อย่างใด )
ปัญหาเหล่านี้ก็มีการคาดการณ์เหมือนกันว่าจะเกิดขึ้นได้
แต่ก็อาศัยการทำความเข้าใจและการปฏิบัติให้เห็นถึงความพยายามในการจัดเตรียมพื้นที่
ก็ช่วยให้เพื่อนๆ เข้าใจได้ดีขึ้น
แต่ที่เป็นปัญหาเหนือความคามหมายเป็นเรื่องที่มีผู้เรียนบางส่วน
เข้าใจว่าการออกไปเก็บข้อมูลครั้งนี้
เป็นการไปทำงานให้กับหน่วยงานอื่นให้เกิดผลงาน ทั้งๆ
ที่งานของตนเองยังไม่เสร็จ เกิดข้อวิพากษ์ ไม่อยากทำ ไม่พอใจ
และอีกหลายๆ ปัญหา (โอ้โห!
เกิดปัญหาที่คาดไม่ถึงอีกแล้วครับท่าน )
ตอบน้องที่โทรมาว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวจะกลับไปเคลียร์
แล้วก็กลับมานั่งงงไปอีกพักนึง รู้สึกว่าเฮ้ย ! เกิดอะไรขึ้น ทำไมมันเป็นอย่างนี้ไปได้
ไม่ได้เตรียมตัวรับปัญหาแบบนี้มาก่อนนะเนี่ยะ แต่ทำงัยได้
มันคงมีข้อผิดพลาดอะไรซักอย่าง ก็เลยปลอบใจตัวเองว่า เอาเถอะ
ที่ผ่านมาเราก็อธิบายกระบวนการเรียนรู้มาพอสมควร
ครั้งนี้ถ้าจะมีปัญหา มันก็คงเป็นเรื่องที่สุดวิสัยจริงๆ
(แต่ก็ไม่ทั้งหมดหรอกนะขอยอมรับอย่างศิโรราบเลยว่า ตอนแรกโมโหจี๊ดๆ
เลยล่ะ พร้อมกับนึกว่า เกิดอะไรขึ้นค(ว)ะ )
พอนึกถึงคำของอาจารย์ที่สอนเรื่อง interpretive framework
ก็ช่วยให้คลายเครียดและคลายความกังวลไปเยอะ วันนี้ขอนอนหลับก่อน
ตื่นมาอีก 1 วันก็จะเป็นวันออกฝึกภาคสนามแล้ว
กลุ่มผู้ให้ข้อมูลก็ประสานไว้หมดแล้ว คนที่มีความตั้งใจจริงๆ
ก็กำลังรอที่จะเรียนรู้กับเราอยู่
อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดละนะ
เราก็ศิษย์มีครูนี่นา สู้ๆ ค่ะ
แล้วจะกลับมาเล่าประสบการณ์ให้ฟังต่อนะคะ
ว่าผลจะออกมาเป็นยังงัย (หุ หุ !
แอบลุ้นใช่ม้า...........)
ไม่มีความเห็น