ชุมนุมผีเสื้อ วางไข่ สร้างพลเมืองผีเสื้อรุ่นต่อไป

ผีเสื้อทั้งสี่ชนิดนี้แม้ดูแตกต่าง แต่สิ่งที่มีร่วมกันคือเป็นผีเสื้อในวงศ์ขาหน้าพู่ (Family Nymphalidae) หนังสือคู่มือดูผีเสื้อในประเทศไทย “ผีเสื้อ” โดย จารุจินต์ นภีตะภัฏ และ เกรียงไกร สุวรรณภักดิ์ กล่าวไว้ว่า ผีเสื้อในวงศ์ย่อยนี้ทั้งหมดมีพิษในตัว คาดว่าได้รับการสะสมมาจากการกินใบไม้ที่มียางในช่วงระยะที่เป็นหนอน ซึ่งได้แก่ ใบของต้นรัก ยี่โถ ไทรย้อย สลิด ข้าวสาร กระทุงหมาบ้า ฯลฯ มิน่าล่ะจึงมีจำนวนมากมาย เพราะสัตว์อื่นคงรู้และไม่มาจับไปกินหมด ลักษณะที่เหมือนกันของผีเสื้อในวงศ์ย่อยนี้คือ ส่วนอกเป็นลายจุดดำ-ขาว

ภาพชุมนุมผีเสื้อกินเลี้ยงน้ำหวานจากดอกหญ้างวงช้างที่ท่าน้ำบ้านอยุธยา ที่เคยนำมาเสนอนั้น ผู้เขียนก็รู้สึกว่าน่าตื่นตา ตื่นใจแล้วเชียว ตามประสาของคนเพิ่งเคยเห็นอย่างใกล้ชิดเป็นครั้งแรก

เมื่อไม่นานนี้เอง ตอนเช้าเวลากาแฟ มองจากบนนอกชานลงมาที่ท่าน้ำ ได้เห็นการชุมนุมของผีเสื้อที่ดูมีคลื่นพลังบางอย่าง ส่องกล้องดู มองก็ไม่เห็นดอกหญ้างวงช้าง เห็นแต่ต้นไม้ที่มีแต่ก้านเหี่ยวแห้ง แต่ทว่ากลับมีผีเสื้อมากมายมาเกาะขยับปีกไหวๆ และบินว่อนที่เจ้าต้นนี้ หากไม่ทราบมาก่อน ไม่มีวันจะทราบว่านี่คือซากที่เหลือของต้นหญ้างวงช้าง

อดใจไม่ได้ คว้ากล้อง ค่อยๆย่องเข้าไปดูใกล้ๆ จึงเห็นว่ามีผีเสื้อทั้งสี่ชนิด ที่พบบ่อยและพบจำนวนมากที่บ้าน มาร่วมชุมนุมโดยไม่แบ่งพรรคแบ่งพวก ได้แก่ ผีเสื้อหนอนใบรักฟ้า ผีเสื้อจรกา ผีเสื้อหนอนใบรักธรรมดา และผีเสื้อหนอนใบรักลายเสือ และเห็นหนอนสีดำๆขาวๆมีลายแดงๆนิดๆ ยังตัวเล็กๆอยู่ตามกิ่งก้านต้นหญ้างวงช้าง คงเป็นตัวการกินใบจนหมด ไม่ได้เห็นเขาวางไข่จริงๆหรอกค่ะ แต่อนุมานว่าผีเสื้อทั้งหมดคงมาวางไข่ คนรู้เรื่องผีเสื้อมากๆอาจมาช่วยให้ความรู้หน่อยว่า ที่เขามาชุมนุมกันมากมายอย่างนี้ เพราะมาวางไข่เพิ่ม หรือมาดูแลหนอนตัวอ่อน

ผีเสื้อทั้งสี่ชนิดนี้แม้ดูแตกต่าง แต่สิ่งที่มีร่วมกันคือเป็นผีเสื้อในวงศ์ขาหน้าพู่ (Family Nymphalidae) หนังสือคู่มือดูผีเสื้อในประเทศไทย “ผีเสื้อ” โดย จารุจินต์ นภีตะภัฏ และ เกรียงไกร สุวรรณภักดิ์ กล่าวไว้ว่า ผีเสื้อในวงศ์ย่อยนี้ทั้งหมดมีพิษในตัว คาดว่าได้รับการสะสมมาจากการกินใบไม้ที่มียางในช่วงระยะที่เป็นหนอน ซึ่งได้แก่ ใบของต้นรัก ยี่โถ ไทรย้อย สลิด ข้าวสาร กระทุงหมาบ้า ฯลฯ มิน่าล่ะจึงมีจำนวนมากมาย เพราะสัตว์อื่นคงรู้และไม่มาจับไปกินหมด ลักษณะที่เหมือนกันของผีเสื้อในวงศ์ย่อยนี้คือ ส่วนอกเป็นลายจุดดำ-ขาว

นี่เป็นหลักประกันว่าที่บ้านริมน้ำ จะมีผีเสื้อเหล่านี้ มาบินให้ชื่นชมความงามกันไปอีกนาน

เห็นอย่างนี้นึกถึงคนไทยภาคต่างๆที่มีลักษณะทางกายภาพอาจแตกต่างกันไป แต่แท้ที่จริงก็มีลักษณะร่วมที่เป็นคนไทยด้วยกัน อยู่ร่วมกัน แบ่งปัน เกื้อกูลกันได้อย่างมีศานติสุข โดยไม่ต้องแยกเขา แยกเรา

เขียนใน GotoKnow โดย ยุวนุช
ใน RiverLife

คำสำคัญ (Tags): #ต้นหญ้างวงช้าง#ผีเสื้อจรกา#ผีเสื้อหนอนใบรักธรรมดา#ผีเสื้อหนอนใบรักฟ้า#ผีเสื้อหนอนใบรักลายเสือ#ผีเสื้อในวงศ์ขาหน้าพู่ (family nymphalidae)#หนอนผีเสื้อ

หมายเลขบันทึก: 182192เขียนเมื่อ 14 พฤษภาคม 2008 10:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:03 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (53)

ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี

เขียนเมื่อ 14 พฤษภาคม 2008 10:34 น. ()

สวัสดีค่ะคุณพี่นุช

มาเรียนรู้จักผีเสื้อ (ที่กลัวอยู่) ค่ะ

เมื่อสิบปีก่อน ต้นไม้หน้าหอสมุดในมช. มีฝูงผีเสื้อตัวเล็กๆ สีเหลืองเต็มไปหมด ปรากฏว่ามีรังดักแด้เกาะเต็มต้นไม้ค่ะ ตอนนั้นลูกสาว และหลานๆ ยังเล็ก อยู่ในวัยเริ่มเรียนรู้ธรรมชาติ ยังขอเด็ดคนละ 1 กิ่ง ไปศึกษาวงจรชีวิตของมันต่อที่บ้านค่ะ ไม่รู้ว่าเป็นการไปพรากมันจากครอบครัว เพื่อนฝูงของมันไหม...

jaewjingjing

เขียนเมื่อ 14 พฤษภาคม 2008 10:34 น. ()

สวัสดีค่ะพี่นุช

ผีเสื้อเยอะจังค่ะ อยู่กับธรรมชาตินี่ดีที่สุดเลยนะคะ

เมื่อก่อนแถวบ้านแจ๋วตอนค่ำๆ ช่วงน้ำกร่อยๆ เห็นหิ่งห้อยเยอะแยะ สวยมาก

แต่เดี๋ยวนี้หากอยากเห็นหิ่งห้อยต้องไปที่สมุทรสงคราม

ผีเสื้อก็นานๆ จะบินมาให้ตื่นตาตื่นใจสักที

นึกแล้วอยากย้อนเวลากลับไปเป็นเด็กค่ะ

ชอบจับมดแดงไปขังไว้ในดอกผักบุ้ง

พอให้ดอกไม้เปลี่ยนสีเข้มขึ้นก็ปล่อยมดแดงออกมา

ชอบเก็บฝักเมล็ดดอกต้อยติ่งที่แก่ๆ ไปโยนน้ำให้ดังเปาะแปะ

บางฝักก็แตกในมือที่มีเหงื่อออกเลยค่ะ

เล่ายาวเลย...เพราะเห็นผีเสื้อมาชุมนุมที่บ้านพี่นุชนะคะ

ขอบคุณค่ะ

ยูมิ

เขียนเมื่อ 14 พฤษภาคม 2008 11:08 น. ()

มาเยี่ยม...

เข้ามาหลายครั้งแล้วละ ได้ แต่...คำว่า..Proxy Error..นะ เข้ามาใหม่..ฮิ ฮิ ฮิ

ได้มาเห็นผีเสื้อแสนสวยหลายตัวน่ารัก สวยงามตามธรรมชาติเลยนะครับผม

Ka-Poom

เขียนเมื่อ 14 พฤษภาคม 2008 11:12 น. ()

สวัสดีค่ะพี่นุช...คิดถึงพี่นุชค่ะ...เมื่อสักครู่ใช้ cognitive load เยอะมาก..ก็เลยมาขอแวะพักที่ blog นี้แล้วกัน...

เมื่อเดือนก่อนไปวังเวียง...เล่นน้ำแถวน้ำซอง ริมๆ แม่น้ำมีผีเสื้อเยอะมากค่ะ คนลาวเล่าให้ฟังว่า เขามากินดินโป่งเป็นอาหาร มัวแต่เล่นน้ำก็เลยไม่ได้ถ่ายภาพมาเก็บไว้ค่ะ...

คิดถึง...พี่นุชค่ะ

(^___^)

กะปุ๋ม