กำกับภาพยนตร์ คนทำหนัง (ผู้กำกับจอมเฮียบ 3)


กำกับหนัง ส.อาสนจินดา ฉลวย ศรีรัตนา

           ผู้กำกับภาพยนตร์ คนทำหนัง  (ตอนผู้กำกับจอมเฮียบ 3)

       ปัจจุบันท่านยุติบทบาทงานด้านบันเทิงแล้ว   ท่านจะใช้เวลาช่วงปลายของชีวิตนี้  ถ่าย ทอดประสบการณ์  และความรู้ต่างๆให้กับคนรุ่นใหม่   ลูกศิษย์ที่ท่านสอนในมหาวิทยาลัย  หลายแห่ง  โชคดีที่ได้เรียนวิชานี้จากท่าน  ซึ่งหาไม่ได้จากตำราเล่มไหนอีกแล้ว    ความรู้และประสบการณ์  มากมายมหาศาลที่อยู่ในตัวครู    คงไม่สามารถถ่ายทอดออกมาได้ทั้ง หมด   แม้ครูเองก็ได้พยายามกลั่นมันออกมา  แต่ก็ไม่ใช่ว่าใครๆก็จะสามารถรับได้เท่ากัน  ขึ้นอยู่กับตัวของผู้รับ    ซึ่งก็เปรียบเหมือนภาชนะที่รองรับน้ำ    แม้ว่าจะโปรยน้ำลงไปในปริมาณที่เท่ากัน   แต่ก็ไม่ใช่ว่าภาชนะทุกอย่าง  จะสามารถรับน้ำไว้ได้เท่ากันทั้ง  ขัน โอ่ง หม้อ ไห จาน ชาม  ล้วนแต่ต่างขนาดกัน  และที่สำคัญถ้าภาชนะนั้นคว่ำไว้ก็หมดสิทธิ์ที่จะรองน้ำไวได้เลย 

                จึงฝากกลอนที่เปรียบเทียบไว้มาให้อ่าน  ดังนี้

                           ภาชนะรับน้ำอย่าคว่ำไว้

                                              ภาชนะที่ใส่น้ำเขาทำไว้
                                     มีเล็กใหญ่หลายรูปทรงชามโอ่งไห
                                     อีกทั้งแก้วและถังอ่างทั่วไป
                                     ทั้งเล็กใหญ่กว้างแคบแบบมากมี
                                                    เอาภาชนะคละรูปร่างจัดวางไว้
                                                    ฉีดน้ำใส่โปรยลงไปตรงที่
                                                    แก้วขวดอ่างถังโอ่งตรงพอดี
                                                    น้ำคงมีขังได้ไม่เท่ากัน
                                     ภาชนะแต่ละอย่างปากกว้างแคบ
                                     เพราะต่างแบบรูปทรงโอ่งไหขัน
                                     แต่ละอย่างรับน้ำได้ไม่เท่ากัน
                                     แม้แต่ขันนั้นถ้าคว่ำน้ำไม่มี
                                                    เปรียบเหมือนครูสอนวิชาอยู่หน้าชั้น
                                                    ฟังเหมือนกันแต่เข้าใจไม่ถ้วนถี่
                                                    เด็กบางคนรู้ได้เข้าใจดี
                                                    แต่ก็มีที่นั่งฟังอย่างเบลอๆ
                                      ควรตั้งใจเรียนรู้ที่ครูสอน
                                      ทุกขั้นตอนเนื้อหาอย่านั่งเผลอ
                                      อย่าหลบหลับหลังเพื่อนเหมือนละเมอ
                                               อย่ามัวเหม่อเหมือนอ่างวางคว่ำเอย
                                                                     สมเจตน์  เมฆพายัพ
                                                            แต่งไว้เมื่อ  ๑๑ กันยายน ๒๕๔๗
หมายเลขบันทึก: 180316เขียนเมื่อ 2 พฤษภาคม 2008 22:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 16:50 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)
  • ขอบคุณมากค่ะที่นำความรู้มาแบ่งปัน ทำให้เห็นภาพคนที่ทำงานอย่างจริงจัง และเห็นว่าความรับผิดชอบนั้นสำคัญขนาดไหน

***แวะมาอ่าน....ได้แนวคิดเอาไปใช้งานได้

***ขอบคุณค่ะ....ที่ให้โอกาสแลกเปลี่ยนเรียนรู้

ชอบจัง ได้ความรู้ค่ะ

ตามมาอ่านตอนที่สามค่ะ ชื่นชมคนที่ตั้งใจทำงาน และให้ความรู้กับคนรุ่นหลังของท่านค่ะ

ความรู้ มีทั้งผู้ให้และผู้รับเป็นองค์ประกอบที่สำคัญนะคะ

สวัสดีครับคุณใบไม้ย้อนแสง

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเมื่อคืนนี้  หลังจากเข็นข้อมูลขึ้นบล๊อก 

3 ตอนรวดเสร็จ  ก็นอนเลยไม่ได้กลับมาอ่าน 

 

สวัสดีครับอาจารย์ กิติยา เตชะวรรณวุฒิ

  • ขอบคุณครับที่แวะมาอ่านบล๊อกของผมเมื่อคืนนี้ 
  • เมื่อคืนนี้เข็นข้อมูลเรื่องครู ฉลวย 3 ตอนกว่าจะเสร็จ ก็ดึกจึงไม่ได้กลับมาอ่านต่อ

 

สวัสดีค่ะ

อ่านแล้วคิดถึง ประโยคที่ว่า

* ต้องทำตัวเป็น น้ำครึ่งแก้ว อยู่เสมอ

* ชอบบทกลอน ไพเราะ เห็นภาพ

* ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับคุณpoo

  • ไม่ได้เข้าบล๊อกมาสองวันแล้วครับ จึงตอบช้าไปหน่อย
  • ขอบคุณครับที่ชอบกลอน  ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะสะท้อนภาพออกมาจากความรู้สึก  ที่เป็นมุมมองของผมเอง 
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท