บันทึกหลังเดินทาง : เยือนปราสาทหินถิ่นขแมร์ ตอน ปราสาทพระขรรค์ยิ่งใหญ่ไปด้วยอโรคยาศาลา

ที่นี่จะมีอโรคยาศาลาที่พระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ทรงให้ความสำคัญทางด้านสาธารณสุขด้วยซึ่งที่นี่เป็นโครงการใหญ่

หลังจากที่ชื่นชมปราสาทบันทายสรีอันวิจิตรแล้ว เราไปต่อกันที่ปราสาทพระขรรค์ ทุ้ยผู้นำทริปให้เลือกระหว่างพระขรรค์กับนาคพัน ใจจริงป้าแดงรักพี่เสียดายน้อง หลายเสียงบอกว่าพระขรรค์มีอะไรให้ดูเยอะกว่า หลังจากที่ป้าแดงบอกว่า อยากไปนาคพัน เลยอดไม่ได้เห็นตัวจริงจากรูปที่น้องซูซานเอามาแลกเปลี่ยนกัยพี่นุช(คุณนายดอกเตอร์)

ปราสาทพระขรรค์ดูเหมือนว่าจะถูกสร้างขึ้นเพื่อประกอบพิธีทางพุทธศาสนา ครั้วเมื่อศาสนาฮินดูเข้ามา พระพุทธรูปที่แกะสลักตามเสานางเรียงต่าง ก็ถูกสกัดออกไปยังคงมีเหลืออยู่แค่เสาเดียว

การเดินทางท่องเที่ยวกับบริษัททัวร์ครั้งนี้ ดูเหมือนว่า ป้าแดงใช้ไกด์น้อยมาก เนื่องจากว่า เดินไม่ทัน มัวแต่ถ่ายรูป สนใจในสิ่งที่คนอื่นไม่สนใจ อย่างเช่น ต้นยาง แมลงต่างๆ หรือว่า ชีวิตของทหารหลังสงครามที่พิการแขนขาแล้วมานั่งเล่นดนตรีอยู่ตามทางเข้าปราสาทต่างๆ

เมื่อไม่ได้เดินตามไกด์ เรื่องราวที่เขาเล่าให้ฟังจึงไม่รู้เรื่อง แม้ว่าจะอ่านหนังสือไปก่อน อ่านบันทึกที่ใครๆเขียนเอาไว้ ก็ไม่ได้ช่วยอะไรมาก เพราะเมื่อไปถึงที่ดูเหมือนว่าข้อมูลต่างๆหายไปจากความจำเสียแล้ว

ปราสาทพระขรรค์จะมีเสานางเรียง เขาเรียกกันอย่างนั้น อยู่ทางด้านทิศตะวันตกและตะวันออก ซึ่งเราต้องเดินทะลุไปเพื่อไปขึ้นรถที่เขาจะรอรับอยู่ด้านโน้น และมีสะพานนาคราช ซึ่งมีซึ่งมีตัวอสูรฉุดนาคและเทวดาฉุดนาคแต่ว่าศีรษะถูกตัดไปไหนหมดแล้ว(บางคนบอกว่าไปอยู่กับฝรั่งหมด) และไม่มีการซ่อมแซมเหมือนที่เมืองนครธม

ปราสาทพระขรรค์

นอกจากนั้นที่นี่ยังเป็นเหมือนมหาวิทยาลัยแห่งพระพุทธศาสนา เพราะมีราชครูมากกว่าพันคนในรัชสมัยของพระองค์เหมือนที่ปราสาทตาพรหม

ปราสาทพระขรรค์

ประสาทพระขรรค์กว้างใหญ่พอสมควร มีซอกที่น่ากลัวและที่ซ่อมแซมกันหลายที่ แถมยังมีแม่ชีนั่งคอยทำนายดวงชะตาให้ด้วย(มีคนไปรอหลายคน) งานนี้มีคนไปตามป้าแดง ว่าสนใจมั้ย สนเหมือนกัน แต่ตอนนี้เหนื่อยอยากออกไปที่โล่งๆแล้ว หลังจากที่เวียนหัวกับการกดภาพอัปสรามาทุกที่ที่เจอ

ที่นี่มีอาคารโรมันและต้นสปงคุ้มปราสาท หลายคนเห็นรูปอาจจะคิดว่าเป็นปราสาทตาพรหมแต่ไม่ใช่ แล้วครั้งหน้าค่อยมาดูหน้าตาของค้นสปงที่ปราสาทตาพรหม

ปราสาทพระขรรค์