เจ้าถ้วยฟู และปุยฝ้ายเค้าเป็นพี่น้องท้องเดียวกัน...แม้ขนาดจะแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด เพราะเธอมีพฤติกรรมที่ต่างกัน..ก็แม่สาวปุยฝ้ายตัวเล็ก พอเธอได้อาหารไป เธอจะวิ่งคาบไปซ่อนไว้ยังไม่กิน แต่หาพ้นสายตาเจ้าถ้วยฟูตัวโตไม่..หนุ่มน้อยผู้นี้ก็จะตามไปเก็บกินทุกครั้งไป ก็ใช่ว่าแม่ปุยฝ้ายจะเข็ดราบ เธอก็ยังเป็นอย่างนี้ประจำ จนน้าสาวเราต้องคอยดูแลให้กินให้เรียบร้อยก่อนทุกมื้อไม่ให้คาบไปซ่อนได้...เจ้าถ้วยฟูก็จะได้ไม่น้ำหนักเกิน แล้วแม่ปุยฝ้ายก็ไม่ตกเกณฑ์
ปกติที่บ้านจะเลี้ยงหมาพันธุ์ inside road ค่ะไม่จำกัดที่มา..เก็บมาเรื่อยใครให้ก็สงสารเลี้ยงกันไป...อยู่ๆน้าชายก็พาเจ้าสองตัวนี้มาให้ บอกว่าคุณลูกสาวไปเจอที่ร้านขายอาหารที่กินประจำ แล้วเห็นถูกขังไว้ในกรงตลอดสงสารมัน ก็เลยไปขอเค้ามา คุณเจ้าของร้านอาหารเธอก็ให้มาเลยไม่คิดอะไรก่อนเลย..ประมาณ เออ! รออยู่แล้วยินดีมากที่เอามา...ก็พอได้รับมาก็พาไปตรวจสุขภาพครบชุดแล้วพามาจากกรุงเทพมาเลี้ยงไว้บ้านนอก...
เธอก็ปรับตัวดีมาก กินอาหารแบบบ้านๆอย่างหมาอื่นเลย ให้กินอาหารเม็ดก็ไม่ค่อยกินซะแล้ว แล้วดูมีความสุขมากวิ่งทั่วบ้านไปหมด ประมาณเหมือนเก็บกดมาจากกรงเมืองกรุง ...ก็เลยกลายเป็นคนพิเศษต้องเปิดพัดลมนอน เช็ดตัวแปรงขนกันทุกวันเพราะชอบเล่นน้ำพุงแฉะประจำ แล้วเห่าแบบเเทคทีมเสียงแหลมใจสู้ไม่ดูรุ่น ..ก็ต้องคอยระวังหลุดมาโดนมาเฟียเก่ากัดอีก เพราะโดนแหง๋มไปทีนึงแล้วโชคดีที่ขนเยอะกัดไม่เข้าลึกนัก ..จากที่น้าสาวบ่นทุกวันเรื่องความซนของหมาเมืองกรุงเพราะเธอคาบช่อกล้วยไม้มาฝากบ้าง คาบกิ้งกือมาฝากบ้าง ตอนนี้ก็เลิกบ่นแล้วเพราะกลายเป็นสมาชิกคนโปรดของครอบครัวไปซะแล้ว...ก็ชื่นใจวิ่งรับปะเลาะเจ้านายซะขนาดนั้น
น่ารักจังเลยค่ะ :)
สาวบาวถูกเปลี่ยนเจ้านายมา 3 ครั้ง...เลยมีปัญหาทางจิตใจ..หวาดระแวงไม่เล่นกับใคร
เจ้าหนุ่มเป็นหมาพเนจรแล้วกลายเป็นหมาบ้านเราไป..แต่ด้วยความจงรักภักดีเกินกว่าเหตุใครใกล้บ้าน ใกล้รถกัดเค้า..แถมฝังใจกับเด็กๆที่ชอบแหย่เลยต้องนำส่งบ้านปู่...ตอนนี้สบายดี
ถ้วยฟูกะปุยฝ้ายน่ารักมากเลยครับ
น่ารักมากเลยครับ
เจ้าของเลี้ยงดีจริงๆ ขนงามเหลือเกิน
แวะเข้ามาทักทาย
น่ารักมากเลย
ไม่น่าเชื่อว่าจะมีน้องหมา น่าตาดี