สมุดบันทึกของพี่เม่ย


ตัวอักษรทุกตัวยังคงอยู่ ไม่ได้เลือนหายไปตามกาลเวลา
   พี่เม่ยได้รับเชิญเป็นวิทยากร ในโครงการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เรื่องการใช้ Blog  จัดโดยงานพัฒนาและฝึกอบรม กองการเจ้าหน้าที่ สนอ.มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ โดยมีคุณ เมตตา ชุมอินทร์ เป็นผู้ประสานงานมา  เป็นการเสวนาในหัวข้อ "เสวนาประสาคนเขียน Blog" ผู้ร่วมเสวนา เป็น blogger ระดับแนวหน้าของ gotoknow (คือ อ.จันทวรรณ, อ.ปารมี (CKO ของพี่เม่ยเอง), และคุณอนุชา หนูนุ่น ) ทำให้พี่เม่ยรู้สึกยินดีและปลื้มมากที่ได้มีโอกาส F2F กับทุกท่าน หลังจากที่ B2B มานานหลายเดือน
   มีประเด็นหนึ่งที่พี่เม่ยได้กล่าวไว้ในการเสวนา คือเรื่อง "การบันทึก" ซึ่งคนส่วนใหญ่มักจะละเลย หรือทำได้ไม่สม่ำเสมอ หรือบันทึกแต่ไม่ได้เก็บรักษาไว้ (บ่อยครั้งที่เราอาจใช้วิธีจดใส่เศษกระดาษ หรือจำมาเล่าต่อแล้วก็ลืมเลือนไปในที่สุด)  และด้วยเหตุผลที่พี่เม่ยเป็นคนชอบการบันทึกมาก (คือจะจดบันทึกทุกวัน เก็บสะสมไว้ ไม่ว่าเรื่องงาน เรื่องส่วนตัว หรือแม้กระทั่งเรื่องคนอื่นที่น่าประทับใจในวันนั้น พี่เม่ยก็จะจดไว้หมดค่ะ)  ทำให้การเขียนบันทึกในบล็อกไม่ใช่เรื่องยาก  วิธีการเขียนบันทึกก็ไม่ต้องมีรูปแบบใดใด เขียนไปตามความคิดของเรานี่แหละ ขอให้คงเนื้อหาไว้ให้ถูกต้องก็พอ
   จึงนึกขึ้นมาได้ว่า เมื่อกลางเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา ด้วยความจำเป็นที่ต้องเคลียร์เอกสารที่โต๊ะทำงาน ทำให้พบกล่องใบหนึ่งที่พี่เม่ยเก็บสมุดบันทึกเก่าๆไว้ พอเปิดๆดูก็ยังงงอยู่เหมือนกัน นี่เราบันทึกมาได้มากมายขนาดนี้เชียวหรือ  เอ้า..ลองนึกเหตุการณ์สำคัญย้อนหลังแล้วเปิดหาในสมุดบันทึก ก็พบว่าได้บันทึกไว้ด้วยค่ะ
   พี่เม่ยจดบันทึกใส่สมุดตั้งแต่เล่มเล็กๆ ต่อมาก็เป็นสมุดปกอ่อน  แล้วก็เป็นสมุดปกแข็ง (เพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองค่ะว่าสมุดก็เติบโตขึ้นตามประสบการณ์ของเรา)
   หน้านี้จดบันทึกเมื่อเดือน ก.พ. 39 เรื่องวิธีการเข้า Email ผ่าน Nescape ในสมัยโน้น หลายขั้นตอนเหลือเกิน ตอนนั้นใช้เครื่อง McIntosh ค่ะ จึงเริ่มต้นวิธีการด้วยคำว่า "คลิ๊กที่แอปเปิ้ล"
   หน้านี้เป็นบันทึกเมื่อ ม.ค. 49 ห่างกัน 10 ปีพอดี แต่วิธีการจดบันทึกก็ยังคง "ไร้รูปแบบ" เหมือนเดิม เป็นเรื่องการเริ่มรายงานผลแล็บด้วยระบบ online
   พี่เม่ยพบว่าตัวอักษรทุกตัวยังคงอยู่ ไม่ได้เลือนหายไปตามกาลเวลา และเนื้อหาที่ได้บันทึกไว้ก็คือความรู้ที่ได้จากประสบการณ์ นั่นเอง จึงได้นำมาบอกเล่าในที่นี้ เพื่อ ชักชวน เชื้อเชิญ ให้ทุกคนเริ่มต้นการ บันทึก ไม่ว่าจะด้วยรูปแบบใดก็ตามแล้วอย่าลืมเก็บไว้นะคะ (พี่เม่ยเคยเขียนเกี่ยวกับเรื่องการบันทึกไว้ เมื่อหลายเดือนก่อน ในบันทึกชื่อ Tacit knowledge ของแดจังกึม ค่ะ)

   แล้วเมื่อเวลาผ่านไป  เราจะเห็นคุณค่าของการบันทึกมากขึ้น..มากขึ้นค่ะ

  
คำสำคัญ (Tags): #ประสบการณ์#fa#concept
หมายเลขบันทึก: 17391เขียนเมื่อ 2 มีนาคม 2006 15:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:17 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)
     ครั้งแรกที่ได้พบ F2F กับพี่เม่ย และ อาจารย์หมอปารมี หลังจากแอบอ่านอยู่เสมอ ๆ ดีใจมากนะครับ และได้รู้อีกว่าพี่เม่ยก็อ่านบันทึกจากคน "ชายขอบ" ด้วย...จาก "ไร้ระเบียบและสมดุล" ไงครับ ที่พี่เม่ยได้เอ๋ยถึงไว้ ทำให้รู้...
ค่ะ และพี่เม่ยก็ได้เขียนถึงคุณ ชายขอบ ในบันทึกของพี่เม่ยด้วยค่ะ  ใน AARหลังการเสวนา

คนอะไรเก่งไปหมด ทำบุญด้วยอะไรมาเนี๊ย  เขียนก็เก่ง  พูดก็ยังเก่งอีก  ลูกสาวก็แสนสวย คุณพ่อบ้านก็สุดหล่อ โชคดีอะไรป่านนี้  คงจะเป็นอย่างที่พระสอนไว้

  "  เรามีกรรมเป็นแดนเกิด     เรามีกรรมเป็นผู้ติดตาม     เรามีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย    เราทำกรรมอันใดไว้           เราจะต้องได้รับผลของกรรมนั้นๆ สืบไป "(สาธุ)            กรรม ในที่นี้ไม่ใช่ บาปกรรม แต่ หมายถึง การกระทำ 

เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว  เรามาเริ่มทำสิ่งดีๆให้กับตัวเองและกับผู้อื่นกันเถอะ  เริ่มตั้งแต่วันนี้ดีไหมเอ่ย

 

สวัสดีค่ะคุณเม่ย..พี่เม่ย

  • ครูอ้อยไม่ได้มาเยือนคุณเม่ยนานแล้วค่ะ  มาทีไรก็ประทับใจกลับไปทุกทีเลยค่ะ  ยังคงเป็นคนที่มีคุณภาพเหมือนเดิมค่ะ
  • ครูอ้อยก็มีแนวคิดเหมือนคุณเม่ย..เรื่องบันทึกค่ะ
  • และแนวการดำเนินการก็เหมือนกันอีก  คือเชิญท่านๆเขียนบันทึกกันค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ชื่นชนในความมุ่งมั่น ความเก่ง ของพี่มาตลอด ได้ความรู้มากมาย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท