มิตรโภชนา ก๋วยเตี๋ยวเนื้อที่ท่าพระจันทร์
ฟ้าครับ
ผมไม่ได้เรียนจบจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ที่จริงผมไม่ได้จบจากที่ไหนเลยในเมืองไทย ได้แค่ใกล้จบเท่านั้น มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ที่ทุกวันนี้ยังเรียนอยู่ ก็ใกล้จบมาหลายปีแล้ว...
แต่ผมชอบ "วิถีของธรรมศาสตร์" ที่ให้คุณค่ากับการ "กบฏ" แข็งข้อไม่ยอมจำนนต่ออำนาจเจ้าขุนมูลนาย หรืออำนาจอื่นกดขี่อื่น
และผมรู้สึกดีทุกครั้งที่ได้เข้าไปที่ท่าพระจันทร์ ผมชอบซึมซับไม่ว่าภาพผู้คนที่คลาคล่ำ กลิ่นแม่น้ำ เสียงความจอแจ... อาจเป็นเพราะชีวิตในวัยเด็กของผมวนเวียนอยู่แถวนั้น เพราะต้องนั่งเรือข้ามฟากมาจากฝั่งธนฯ และนอกจากนี้ยังวนเวียนอยู่กับร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อ เพราะสมัยนั้นบ้านอยู่ที่ซอยวัดดงมูลเหล็ก
วันนี้ผมจึงรู้สึกดีเป็นพิเศษ ที่ถูกให้ไปสอบวิทยานิพนธ์ลูกศิษย์ (ของคนอื่น) ในฐานะอาจารย์ที่ปรึกษาร่วม ของนักศึกษาปริญญาโทภาคภาษาอังกฤษคนหนึ่ง และด้วยเหตุที่ไปก่อนเวลา จึงมีเวลาไปเยือนร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อ "มิตรโภชนา" ที่ตั้งอยู่เยื้องประตูท่าพระจันทร์ของ มธ. ไปนิดเดียว
ถ้ายังหาไม่เจอลองสังเกต ฝั่งตรงข้ามของร้านเป็นธนาคารกรุงเทพ ข้าง ๆ ติดกันเป็นร้านอาจิเซนราเมง (ร้านราเมงรสชาติน้ำต้มกระดูกหมูจากคุมะโมโตะ) มิตรโภชนาเป็นร้านเก่ามาก คล้ายไม่เคยปรับปรุงเลย หน้าร้านมีตู้ขายก๋วยเตี๋ยวทำด้วยไม้ ภายในร้านคูหาเดียวปูด้วยกระเบื้องสีขาวรอบผนังคล้ายกับห้องน้ำ
พูดแค่นี้บางคนอาจดูแคลนว่า สงสัยไม่มีลูกค้าแน่นอน ก็ถูกส่วนหนึ่ง เพราะเท่าที่เห็นตอนนั้น ไม่มีนักศึกษาเข้ามานั่งกินก๋วยเตี๋ยวเลยแม้แต่คนเดียว และผมก็ไม่แปลกใจด้วย แต่ท่านที่รู้จักย่อมบอกได้ว่า นี่คือร้านดังของกรุงเทพฯ ขนาดสื่อญี่ปุ่นเคยมาทำข่าวเลยทีเดียว ช่วงเที่ยงคนจะแน่น บรรยากาศอย่างนี้ คงไม่โดนใจวัยรุ่น วัยที่กำลังชอบแสงสี แต่สำหรับโก๋แก่อย่างผม นี่คือบรรยากาศและความเก๋าที่อยาก "กิน" (เฮ้อ... รู้ตัวแล้วครับว่าแก่)
(ภาพนี้ยืมจาก http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=chim&date=19-06-2007&group=4&gblog=50)
แค่เกาเหลาลูกชิ้นเนื้อเปื่อย กับข้าวเปล่าหนึ่งจาน ที่อาเฮียเอามาวางให้ตรงหน้า ชีวิตนี้ก็พอเพียงแล้ว (พอสำหรับมื้อเที่ยงวันนี้เท่านั้น)...
ความเห็น (7)
แหมร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อ "มิตรโภชนา" ข้าง มธ.ของชอบแต่ลูกสาวขอให้พ่อเลิกทานเนื้อ กลัวจะอยู่ร่วมกันไม่นานเลยต้องเชื่อลูกครับ
ผมทานร้านนี้ประจำ โดยเฉพาะเกาหลาเนื้อเปื่อย เครื่องใน อร่อยจริง ๆ
สวัสดีครับ
สมัยเรียนที่นั่นก็แวะไปบ้าง แต่ชอบร้านข้าวหน้าเป็ดตรงหัวมุมมากกว่า สงสัยว่าจะมีสองร้านนี้แหละครับ ที่ยังสภาพเก่าๆ (แจข้างในริมน้ำยังไม่เปลียนเท่าไหร่ ผมเห็นมา 20 ปีแล้ว) แต่ก่อนมีร้านอีสานคลาสสิค ก็กลายเป็นร้านนายอินทร์ไป ร้านรองเท้าก็กลายเป็น 7-11 แล้วอะไรอีกหลายร้าน หายไปเยอะครับ
อาจารย์น่าจะแวะเข้าไปใน มธ อุดหนุนถั่วคั่ว ถั่วคลุกของเบอร์หนาดสัก 5-10 บาท นั่นก็เจ้าเก่านานนมเนเหมือนกันครับ ;)
คุณลุงเอกครับ
- ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ
- น้องสาวผมก็พยายามให้เลิกทานเนื้อครับ เธอค่อนข้างนับถือเจ้าแม่กวนอิมอยู่ด้วย แต่เวลามีอาหารเนื้ออร่อย ๆ ผมเห็นเธออัญเชิญเจ้าแม่ออกไปพักผ่อนก็บ่อยครับ (ฮา)
คุณอานก
- ขอบคุณที่ชี้ชวนให้ผมไปที่ร้านนี้นะครับ วันหลังไปด้วยกัน
คุณ ธ. วั ช ชั ย
- นิวย่งฮั้วโภชนา เป็ดย่างใช่ไหมครับ วันหลังจะลองไปอุดหนุนครับ
นเรศ
สวัสดีค่ะอาจารย์
แอบอ่านบันทึกของอาจารย์มาสองสามหน แต่ไม่ได้เปิดเผยตัวค่ะ พออ่านบันทึกนี้ แล้วรีบเลื่อนมาดูวันที่ค่ะ เพราะว่านักศึกษาคนนั้นอาจเป็นหนูได้ค่ะ แต่ไม่ใช่เพราะอาจารย์มาช่วยเป็นคณะกรรมการวิทยานิพนธ์
ให้หนูตั้งแต่เมื่อหกปีที่แล้วค่ะ เวลาผ่านไปไวจังเลยนะคะ น้องฟ้าน่ารักมากเลยค่ะ
สวัสดีครับ ทัศนีย์
ขอบคุณที่อุตส่าห์มาอ่านเจอครับ ไม่ทราบว่าตอนนี้ทำอะไรอยู่ที่ไหนหรือครับ?
เข้ามาเขียน blog ที่ gotoknow นี้ก็ได้นะครับ
ผมไปช่วย มธ. หนหลังนี้ เป็นนักศึกษาคณะรัฐศาสตร์ครับ ตอนนี้เพิ่งจบ
น้องฟ้ากำลังซน และชอบลอกเลียนแบบครับ ผู้ใหญ่ต้องคอยระมัดระวังพฤติกรรมมาก ๆ เพราะแกจะช่างสังเกต และจำเก่งมาก พูดประโยคเดียว ผ่านไปเกือบปียังจำได้เลย
สวัสดีค่ะอาจารย์
ดีใจค่ะที่อาจารย์จำหนูไ้ด้ ตอนนี้หนูเรียนต่อที่ Michigan State University คณะ Agricultural, Food, and Resource Economics ค่ะ อยู่ปี 4 แล้วค่ะ ตอนจบโท ไม่คิดเลยค่ะว่าจะเรียนต่อ แต่ไปๆ มาๆ ก็มาอยู่ตรงนี้จนได้ ตอนนี้เหลือทำ dissertation อย่างเดียวค่ะ ทำหัวข้อเกี่ยวกับ Sustainability ค่ะ แต่เป็นเชิง Agribusiness ค่ะ เช่น การวัดค่า (ราคาที่เพิ่มขึ้น) ของ Eco-friendly attribute
เคยคิดจะเขียนบล็อกเหมือนกันค่ะอาจารย์ แต่ก็ผลัดตลอดว่าขอให้ว่างก่อน แย่จังเลยนะคะ น้องฟ้าฉลาดจังเลยนะคะ ชอบตอนที่อาจารย์เขียนเรื่องน้องฟ้าไปปฏิบัติธรรมมากเลยค่ะ กราบพระสวยเชียวค่ะ