เหงา...ความรู้สึกที่สัมผัสเวลาปิดเทอม
พรุ่งนี้ครูสุจะต้องไปโรงเรียนตามปกติ แต่ว่าที่โรงเรียนไม่มีนักเรียนเหลืออยู่แล้ว เพราะปิดเทอม คงจะรู้สึกว้าเหว่ และเหงามาก ๆ เพราะโรงเรียนที่วุ่นวายคงจะเงียบมาก ๆ แล้วเด็กจะรู้ไหมว่าครูน่ะเหงานะ อยากพูด อยากคุย อยากสอน อยากทำกิจกรรมอะไรก็ได้กับนักเรียนเหลือเกิน ....
ช่วงนี้ไม่อยากฟังเพลงเลย เดี๋ยวไปเจอเพลงที่สร้างความรู้สึกเศร้า เช่นเพลงของ บอยด์ โกสิยพงษ์ล่าสุด (ไม่ได้โฆษณา) ฟังไม่ได้น้ำตาจะคลอ ช่วงนี้อินกับอารมณ์เหงา เศร้า มาก ๆ ประหนึ่งว่าจะจากคนรัก (เด็กนักเรียน) เลยนะครับ
รูปนี้อยากจะตั้งชื่อว่า ภาพความทรงจำสีจาง ๆ
รูปนี้กับเด็กนักเรียนชั้นป.6 กลุ่มหนึ่ง ที่ขอถ่ายรูปกับครูสุ เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา เพราะเป็นวันสุดท้ายของการเรียน ในกลุ่มนี้มีทั้งเด็กเรียน และเด็กเล่นปะปนกัน ก่อนจบเด็กก็จะให้ครูเขียนเฟรนด์ชิพให้ แล้วครูสุก็ให้เด็กเขียนให้บ้าง ได้ความคิด ความรู้สึก อะไรจากเด็กทีสะท้อนต่อตัวครูสุมาก ๆ บางคนก็เขียนอวยพร บางคนก็เขียนแสดงความรักความคิดถึง (จนเว่อร์เลยก็มี) บางคนก็เขียนแสดงความคิดเห็นต่อการเรียนการสอนของครูสุ และความรู้สึกที่ประทับใจครูสุ ซึ่งก็อ่านก็ซึ้งใจนักเรียนทุกคน แต่ว่ามีคนหนึ่งได้อ่านแล้ว ตกใจตรงบรรทัดแรก และเด็กคนนั้นก็อยู่ในภาพบนนี้ด้วย เธอเขียนถึงครูสุดังนี้
ไม่รู้ว่าวันใหม่ ความรู้สึกจะยังนึกถึงเด็กนักเรียน โดยเฉพาะเด็กที่กำลังจะจบชั้นป.6 มากน้อยแค่ไหน ครูสุอยากแต่งกลอน บรรยายความรู้สึกต่าง ๆ ที่มีต่อเด็ก แต่มาคิดอีกทีว่าคงจะไม่ได้เรื่อง งั้นเก็บความรู้สึกเหล่านี้ไว้ในใจดีกว่า "... อาชีพเรือจ้างของครูสุพานักเรียนข้ามฝั่งอีกรุ่นหนึ่งแล้ว..."
ความเห็น (7)
โรงเรียนประถมยามปิดเทอม
สนาม....ร้างเด็ก
ห้องเรียน...เงียบเสียงจอแจ
ใบจามจุรี....ร่วงกลื่อนพื้น
แคฝรั่ง...ผลิคอกเต็มกิ่งก้าน ...ไร้คนชม
ประมาณนี้ใช่ไหมครับครู เขียนจากลิ้นชักความจำมาอยู่เป็นเพื่อนครับ
เรื่องแรก เข้าใจ...ครูสุ ครับ ว่าต้องเหงาแน่นอน ทำอย่างไรไม่ให้เหงา ก็พาเด็กไปชมสิ่งที่เขายังไม่เคยเห็นซิครับ ครูก็จะได้เติมบางอย่างให้เด็กไปด้วย ตัวอย่างของผมคือ วันนี้มาตะลอนทัวร์กับนิสิตชั้นปีที่ 1 จากคณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ที่ศึกษาวิชา “กฎหมายกับความเป็นจริงในสังคม” ซึ่งอำนวยการสอนโดย อาจารย์ ดร.คนึงนิจ ศรีบัวเอี่ยม ไปศึกษาสภาพชีวิตของชาวบ้าน(แบบหลากหลาย)ในจังหวัดสมุทรสงครามและจังหวัดราชบุรี ไปลองอ่านได้ใน gotoknow.org/file/i_am_mana/view/
เรื่องที่สอง คือ ขอทราบผลจากการมีระเบียบกระทรวงศึกษาธิการว่าด้วยการรับนักเรียนนักศึกษาเข้าเรียนในสถานศึกษา พ.ศ.2548 โรงเรียนได้รับแจ้งจาก สพท.ในรายละเอียดอะไรหรือไม่ เพราะเท่าที่ทำงานให้คำปรึกษามาพอสมควร หลายๆ โรงเรียนมักละเลยที่จะนำระเบียบฯ นี้มาใช้ก่อนเด็กเข้าเรียนและการออกหลักฐานทางการศึกษาให้ลูกศิษย์ที่น่ารักของครู มีสิ่งใดที่จะชี้แนะหรือขอคำปรึกษา ติดต่อได้ที่ [email protected] เลยครับ ผมมา...นะครับ
สวัสดีครับ คุณ 
. paleeyon ที่ได้มาแวะเวียนหาครูสุอีกครั้ง และขอสวัสดีคุณ
ผมมา...นะครับ ขอบคุณที่ให้คำแนะนำที่ดี ๆ ครับ
-ช่วงนี้ไม่ค่อยว่าง งานเยอะแยะครับ ขอเวลาว่างอีกนิด จะไปเยี่ยมเยียนนะครับ
สวัสดีครับครูสุ
- ตอนผมจบ ประถมศึกษาปีที่ 6 มีคุณครูท่านหนึ่งมอบบทกลอนให้ครับ
สักวันหนึ่ง ศิษย์จะรู้ว่าครูรัก
สักวันหนึ่งศิษย์ประจักเป็นสักขี
สักวันหนึ่งศิษย์จะรู้ว่าครูดี
สักวันหนึ่งศิษย์ได้ดีเพราะมีครู
- ด้วยความจนข้นแค้นแสนสาหัส จึงเข้าวัดบวชเรียน
- เด็กปัจจุบันนี้มีโอกาสที่จะเรียนเยอะมาก แต่ อีกหลายคนที่ไม่ไขว่คว้าโอกาสนั้น
- เสียดายจริง
- เป็นกำลังใจให้ครับ ครูสุ
- ขอบคุณครับ
สวัสดีครับน้อง คุณครูข้างถนน ... (ความจริงครูไม่อยากเรียกแบบนี้เลย อยากเรียกชื่อคุณครูให้ดีกว่านี้นะครับ)
กลอนบทนั้นครูสุก็ได้ยินทุกครั้งที่มีพิธีอำลาเด็กที่โรงเรียนนะครับ ...
เห็นชีวิตของน้องแล้วเห็นใจ แต่มันก็เป็นปัจจัยทำให้น้องเข็มแข็ง ต่อสู้ชีวิตมากครับ ขอเป็นกำลังใจให้เช่นกัน
ตอนนี้ต้นสมอ ใบไม้ร่วงเกือบหมดแล้ว เหมือนเป็นสัญญาณว่าเด็กกำลังจะจบไปทีละคน จนต้นเหลือแต่กิ่งก้าน คือเดือนเมษายน และจะเริ่มงอกใบขึ้นใหม่ประมาณพฤษภาคม ตอนที่นักเรียนกำลังเปิดเทอมครับ
ขอบคุณ ขอบใจที่มาเยี่ยมเยียนกัน
สวัสดีครับ
*คงเหมือนโรงเรียน ครูดอยเหมือนกันครับ คงจะเงียบน่าดู ซึ่งปราศจากเสียงเจี้ยวจ้าวของนักเรียนซึ่งกำลังอ่านเขียนหนังสือ หรือหยอกล้อ เล่นกัน
ม้าหมุนคงว่างงานอยู่หลายสิบวัน
สวัสดีครับ ครูดอย ...
โรงเรียนที่เวียงแหง ยังมีเด็กแวะมาตอนปิดเทอมบ้าง ตอนเย็นจะมีเด็กมาเล่นฟุตบอล เล่นกระโดดหนัง อยู่ประปราย ... แต่ก็มีเด็กบางคนต้องไปทำงานช่วยพ่อแม่ในไร่ นา ไปรับจ้างตอนปิดเทอม น่าสงสารอยู่เหมือนกัน ...ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ