เรื่องปลื้มใจและเป็นสุขกับศิษย์
สองสัปดาห์ที่ผ่านมีอะไรให้ทำโน่นนิดนี่หน่อย ทำให้ดูห่างๆจากบล็อกไป
ได้ใช้สมองด้านงานวิชาการบ้าง ในการเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาร่วมให้ศิษย์ปริญญาโทคนหนึ่ง จากมหาวิทยาลัยศิลปากร ชื่อ คุณน้ำฝน-ธันยพร วณิชฤทธา เธอเพิ่งจะสอบวิทยานิพนธ์ไปเมื่อ วันที่ ๕ มีนาคม ที่ผ่านมานี้เอง ด้วยงานวิจัย-วิทยานิพนธ์เรื่อง "การจัดการความรู้ในชุมชน:กรณีศึกษาด้านการท่องเที่ยวเชิงนิเวศแบบโฮมสเตย์ อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม"
ปลื้มใจ เป็นสุขไปด้วยที่คณาจารย์ในการสอบวิทยานิพนธ์ทุกท่านลงความเห็นเป็นเอกฉันท์ประเมินให้เธอผ่าน อย่างชนิด "ดีมาก" แปลว่า เธอจะได้รับปริญญาเกียรตินิยม ผลงานของเธอสมควรแก่เกียรตินี้เป็นอย่างยิ่ง และด้วยศักยภาพของเธอใครๆต่างก็เชียร์ให้เธอเรียนปริญญาเอกต่อไปเสียเลยในตอนที่เหล็กยังร้อนๆอยู่
ระยะนี้มีนักศึกษาทั้งปริญญาโทและปริญญาเอกหลายคนติดต่อ ขอให้ช่วยให้คำแนะนำ ปรึกษาบ้าง ขอให้ช่วยรับรองแบบจำลองงานวิจัยของตนบ้าง และขอให้เป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านรูปแบบการทำวิจัยบ้าง ผู้เขียนไม่สามารถช่วยได้ทุกคนเพราะไม่ใช่คนเก่งที่จะรู้ไปทุกเรื่อง การจะรับหรือปฏิเสธนั้นต้องทำหลังจากที่ได้มีการพูดคุยกันว่าเขาต้องการอะไร ความสามารถของเรามีจำกัดแค่ไหน
ผู้เขียนจะบอกนักศึกษาทุกคนที่มาขอให้ช่วยว่า ผู้เขียนไม่ใช่คนเก่งวิชาการทฤษฎี สถิติการวิจัย แต่ที่จะช่วยเขาได้คือช่วยให้คำชี้แนะเรื่องแนวคิด การพัฒนาแนวคิด องค์ประกอบของภาพใหญ่ที่ได้สมเหตุสมผลหรือไม่ นี่มาจากความสามารถอันบ่มเพาะมา ที่มองอะไรจะมองเป็นเรื่อง มองเป็นความสัมพันธ์ เหมือนมองระบบนิเวศความรู้ ส่วนทฤษฎีและเครื่องมือสถิติต่างๆรู้น้อยมาก
การได้ทำงานวิชาการเป็นระยะๆเช่นนี้ก็เป็นการทำให้ชีวิตมีความหลากหลายดี และยังได้อัพเดทความรู้ในสังคม และสังคมวิชาการ และอีกสิ่งที่ผู้เขียนมีความสุขคือการได้ให้นักศึกษาที่ต้องการคำปรึกษามาพบที่บ้านริมน้ำ สิ่งนี้ผู้เขียนอยากเรียกว่าเป็นการให้เขามาสัมผัสธรรมชาติ มากล่อมเกลาอารมณ์ให้สบายๆ พร้อมที่จะมองโลกด้วยสายตาที่กว้าง ไร้กรอบ กระตือรือล้นที่จะทำสิ่งที่ให้กลับคืนสู่ธรรมชาติ และให้แก่ผู้คนที่เขาเกี่ยวข้อง ไม่ใช่ทำงานวิจัยเพื่อความสำเร็จของงานวิจัยเอง หรือวิจัยเพื่อแค่จุดหมายที่ใบปริญญา ก็ไม่ทราบจะช่วยได้มากน้อยเพียงใด
อย่างน้อยความสุขจากธรรมชาติรอบตัว ประกอบกับการปฏิบัติธรรม เจริญสัมมาสติ ก็ทำให้ผู้เขียนมีความพร้อมที่จะเป็นประโยชน์บ้างแก่ผู้ต้องการความช่วยเหลือ และสามารถให้คำแนะนำที่เขาจะเดินไปในหนทางที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมเป็นที่ตั้ง
สองสามวันมานี้ดอกช่อครามน้ำ หรือ Heartleaf Pickerel หรือ Pickerel Weed ชูช่อสวยงามมาก ขอนำมาฝากให้ชื่นตา
ช่อครามน้ำ เป็นไม้มาจากต่างถิ่น มาไกล จากแถบอเมริกาเหนือโน่นแน่ะ
เป็นไม้ประดับสวนน้ำ ดอกคล้ายผักตบ แต่เล็ก ช่อดอกเรียวยาวกว่ามาก และปลายใบแหลมกว่า เล่ากันว่าถูกนำเข้ามาในไทยครั้งแรกโดย ม.ร.ว.พันธ์ทิพย์ บริพัตร เพื่อนำมาปลูกที่วังสวนผักกาด และตั้งชื่อว่า "ช่อครามน้ำ"
หวังว่าท่านผู้อ่านคงมีความสุขไปกับเรื่องความสำเร็จของศิษย์คุณภาพ และภาพดอกไม้งามโดยเฉพาะผู้ที่ชอบดอกไม้สีม่วงนะคะ
ความเห็น (24)
"ปลื้มใจ เป็นสุขไปด้วยที่คณาจารย์ในการสอบวิทยานิพนธ์ทุกท่านลงความเห็นเป็นเอกฉันท์ประเมินให้เธอผ่าน อย่างชนิด "ดีมาก" แปลว่า เธอจะได้รับปริญญาเกียรตินิยม ผลงานของเธอสมควรแก่เกียรตินี้เป็นอย่างยิ่ง และด้วยศักยภาพของเธอใครๆต่างก็เชียร์ให้เธอเรียนปริญญาเอกต่อไปเสียเลยในตอนที่เหล็กยังร้อนๆอยู่"
ข่าวที่น่ายินดีมากๆครับ ผมรอฟังข่าวนี้ของน้ำฝนมานานครับ ทราบว่าเธอตั้งใจกับงานชิ้นนี้มาก และได้ปรับสุข ทุกข์กันบ่อยๆ :)
อาจารย์ครับ ประมาณกลางเดือนผมได้นัดหมายกับน้ำฝนว่าจะไปเยี่ยมอาจารย์ครับ ช่วงนั้นผมกับน้ำฝนมาทำเป็นวิทยากรกระบวนการที่โณงแรมแห่งหนึ่งในพระนครศรีอยุธยาครับ
อยากไปชมบ้านโบราณไทยดั้งเดิมของอาจารย์มากๆครับ
- สวัสดีครับ
- คล้ายๆ ดอกผักตบชวา และสวยงามมากเลยครับ
- ลูกศิษย์ของอาจารย์นับว่าเป็นคนที่โชคดีนะครับ ที่ได้เรียนรู้และซึมซับสิ่งดีๆ เพิ่มเติม ที่หาไม่ได้ในตำราเล่มใดๆ
- ขอบพระคุณมากครับ
ยินดีต้อนรับค่ะ มากันเลย
การที่ฝนได้พบและร่วมงานกับคุณเอกเป็นสิ่งที่ดีมาก เรียกว่าทำให้เขาได้เรียนรู้ขึ้นเยอะมากและได้ลงมือปฏิบัติไปด้วยอย่างมีกัลยาณมิตร การเรียนระดับสูงขึ้นๆ ก็อย่างนี้แหละค่ะ หนักเอาการ มีทั้งทุกข์และสุข แต่หากเรียนเพราะอยากรู้ นึกสนุกที่จะได้เรียนรู้ก็จะทำให้มีพลังต่อไป ไม่ท้อ ไม่ทิ้งกลางคัน
น้องมหาบัณฑิต ชื่อคุ้นๆนะคะ ^__*
ยินดีด้วยกับน้องฝนค่ะ
แล้วอยากจะสารภาพว่า...หนิงคิดว่าเป็นดอกผักตบชวา จริงๆนะคะนั่น
มายินดีด้วยกับเพชรน้ำงามเม็ดใหม่ด้วย
สวัสดีคะคุณนุช
แอบย่องมารับความความสดชื่นของบรรยากาศบ้านริมน้ำป่าสักอีกแล้ว ประทับใจและระลึกถึงเสมอนะค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์พี่นุช
- ป้าแดง เคยไปนั่งฟังเพื่อนสอบวิทยานิพนธ์
- อาจารย์บอกว่า "ไม่ขอวิจารณ์ แต่อยากแนะนำให้พิจารณาว่า วิทยานิพนธ์ของเราเหมาะสมกับศักดิ์ศรีของวิชาชีพหมอรึยัง"
- รู้สึกกเครียดมากเลยค่ะ ไม่ได้เป็นหมอ แต่ด้วยศักดิ์ศรีของศิษย์มีครูน่ะคะ จะยอมน้อยหน้าได้อย่างไร เลยต้องกลับมาปรับวิทยานิพนธ์ของตัวเองใหม่ แต่จนแล้วจนรอด...อิอิอิ..ขอละไว้นะคะ
- --
- ดอกสีม่วง สวยดีค่ะ ชอบสีม่วง เห็นตอนแรกนึกว่าดอกมะเขือค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
ชอบสีม่วงอ่อนๆอย่างนี้มากค่ะ ชื่อก้เพราะมากด้วย
เรื่องการทำงานวิชาการบ้าง ปฏิบัติธรรมะบ้าง เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาบ้าง คิดว่าดีต่อสุขภาพจิต สุขภาพกายมากค่ะ
เพราะมันคือความสมดุลของชีวิตที่สร้างขึ้นมาเองค่ะ
มีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่ง รับทำงานวิจัยเป็นหลัก งานกองเต็มโต๊ะ พุดกันได้ไม่กี่คำ มีนักศึกษามาหา มาขอคำแนะนำมากมาย ปวดหัวแทน อย่างนี้ ไม่คิดว่า มีความสุขค่ะ แต่เขาก็ชอบของเขา การทำงานวิจัยกลายเป็นงานหลักของชีวิต มีลูกค้ามากมาย โดยมากเป็นหน่วยงานของรัฐ
เลยมองแล้ว ถึงบางอ้อ ว่า สำหรับคนบางคน งานวิจัยนี่ ง่ายสำหรับเขา ในขณะที่บางคนว่า ยาก
เมื่อวานโทรไปชวนทานข้าวเป็นครั้งที่ 4 เจอคำตอบเดิมค่ะ...เอาไว้ก่อนนะเธอ ชั้นยุ่งจริงๆเลย ว่างแล้ว จะโทรไป เพื่อนๆเลยเซ็งกับเขามากเลยค่ะ
- สวัสดีเจ้า พี่นุช..
คนรักดอกไม้((สีม่วง)) มาแล้วค่ะ ^^ และชื่นใจ ไปกับอาจารย์คนสวยและลูกศิษย์คนเก่ง นะคะ
แวะมาดูดอกกล้วยไม้ครับ เห็นกล้วยไม้แวนึกถึง มล.ปิ่น มาลากุล ท่านแต่งโคลงไว้ว่า
กล้วยไม้ออกดอกช้า...ฉันใด
การศึกษาเป็นไป........ฉันนั้น
แต่ออกดอกคราใด......งามเด่น
งานสั่งสอนปลูกปั้น.....เสร็จแล้วแสนงาม
สายัณหสวัสดิ์ครับ
แก้ไขโคลงนิดนึงครับ
การศึกษาเป็นไป........เช่นนั้น
** ถ้าฉันนั้น ตกเสียงเอก
สวัสดีครับ
- สวัสดีค่ะคุณนุช
- มาร่วมชื่นชมยินดี
- เชื่อว่าประสบการณ์ดีๆ ที่คุณนุชจัดสรรให้ลูกศิษย์ จะเป็นแรงบันดาลใจอย่างสำคัญในการส่งต่อสิ่งดีๆ ต่อไปนะคะ
สวัสดีครับ อาจารย์ :)
ชอบวลีนี้ของอาจารย์มาก ๆ ครับ
" ... การให้เขามาสัมผัสธรรมชาติ มากล่อมเกลาอารมณ์ให้สบายๆ พร้อมที่จะมองโลกด้วยสายตาที่กว้าง ไร้กรอบ กระตือรือล้นที่จะทำสิ่งที่ให้กลับคืนสู่ธรรมชาติ และให้แก่ผู้คนที่เขาเกี่ยวข้อง ไม่ใช่ทำงานวิจัยเพื่อความสำเร็จของงานวิจัยเอง หรือวิจัยเพื่อแค่จุดหมายที่ใบปริญญา ..."
สร้างคนที่จะไปทำประโยชน์ให้สังคมในภายภาคหน้า ยากจังนะครับ แต่เป็นสิ่งที่ควรทำ
ขอบคุณครับ อาจารย์ :)
สวัสดีค่ะ อาจารย์นุช ที่รักและเคารพ
ก่อนอื่นต้องขอโทษที่เข้ามาดูช้าเพราะวันนี้ตะลอนไปข้างนอกทั้งวันค่ะ แต่พอทราบว่าอาจารย์เขียนถึงฝน ก็ปลื้มใจ อดทนรอไม่ไหวที่จะได้เข้ามาดู ขอบพระคุณอาจารย์มากนะคะที่ดูแลฝนเป็นอย่างดี ส่งมาถึงฝั่งในวันนี้ ขอบพระคุณมากๆ จริงๆ ค่ะ
ฝนรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากที่มีโอกาสได้ใกล้ชิดอาจารย์ ได้ซึมซับ สิ่งดีๆ และได้รับการขัดเกลา ลับคม จากอาจารย์ ผ่านมาแล้ว 2 ปี กว่า เร็วมากๆ เลยค่ะ
ฝนโชคดีอีกอย่างที่มีโอกาสได้ไปบ้านริมน้ำหลายครั้งได้สนทนากับอาจารย์แต่ละครั้งเป็นเวลานาน ได้ความรู้มากขึ้นทุกครั้ง และที่สำคัญได้ความสุขมากมายเหลือเกินค่ะ ความคิดที่ไร้กรอบ ความรู้หลากหลายที่อาจารย์ถ่ายทอดให้ ทำให้ฝนภูมิใจเหลือเกินค่ะ ที่ได้เป็นลูกศิษย์อาจารย์
ขอบพระคุณอาจารย์อีกครั้งนะคะ และตั้งใจว่าจะพัฒนาตัวเองขึ้นเรื่อยๆ ดังที่อาจารย์ได้สอนสั่งมาค่ะ
^ ^
สวัสดีค่ะ...พี่นุช
- เข้ามาแล้ว ไม่ผิดหวังจริง ๆ
- ได้เห็นอะไร ๆ สวย ๆ อีกแล้วสิ
- ผู้เขียนอยากเรียกว่าเป็นการให้เขามาสัมผัสธรรมชาติ มากล่อมเกลาอารมณ์ให้สบายๆ พร้อมที่จะมองโลกด้วยสายตาที่กว้าง ไร้กรอบ กระตือรือล้นที่จะทำสิ่งที่ให้กลับคืนสู่ธรรมชาติ และให้แก่ผู้คนที่เขาเกี่ยวข้อง
- เห็นด้วยกับประโยคนี้เลยล่ะค่ะพี่...
- เพราะธรรมชาติย่อมให้อะไรดี ๆ แก่เราเสมอ
- เพราะฉะนั้น...เราควรจะตอบแทนธรรมชาติด้วยเช่นกันค่ะ
สวัสดีค่ะทุกท่าน
ขอบคุณคุณสิงห์ป่าสักค่ะที่มาร่วมยินดีกับศิษย์คุณภาพ เป็นธรรมะจัดสรรค่ะให้ทั้งครูและศิษย์มีความยินดี มีความสุขที่ได้ร่วมงานกัน ไม่ใช่ว่าตัวเองจะพบลูกศิษย์เหมือนกันอย่างนี้ทุกคนหรอกค่ะ ตัวครูก็ถือว่าโชคดีที่ได้เรียนรู้ไปกับศิษย์ในสิ่งที่เขาลงมือศึกษา ปฏิบัติด้วยตนเอง
ดอกช่อครามน้ำนั้นดอกเรียวเล็กกว่าดอกผักตบชวามากค่ะ และออกกอหนึ่งหลายดอกค่ะ
คุณน้ำฝนคงดีใจมีคนมาร่วมยินดีกันหลายคน น้องหนิงก็กำลังมีความก้าวหน้าทางวิชาการให้ร่วมยินดีเหมือนกันใช่มั้ยคะ ขอถือโอกาสแสดงความยินดีด้วยซะเลยนะคะ
ภาพถ่ายใกล้ๆทำให้มองดูเหมือนดอกผักตบชวามาก เดี๋ยวจะนำภาพทั้งกอมาลงให้ชมค่ะ
ขอบคุณคุณสิทธิรักษ์ ค่ะที่แวะมาร่วมยินดีด้วย ไม่เคยพบกันมาก่อนในทีนี้เลย แต่เคยพบกันตามบล็อกอื่นๆนะคะ หวังว่าคงจะได้พบกันอีกค่ะ
หวังว่าคงได้มีโอกาสต้อนรับคุณหมูอีกหลายๆครั้ง ได้คุยกันให้มากกว่าวันนั้นค่ะ เดี๋ยวว่าจะหาเหตุไปแถวสุพรรณบุรี ไม่ได้ไปตั้งนานแล้วค่ะ
คุณกวินทรากรนี่มีความสามารถหลายอย่างและมีความสุนทรีย์อย่างยิ่งนะคะ ขอบคุณค่ะที่ยกบทประพันธ์ที่เข้ากับเรื่องความสำเร็จของศิษย์มาให้
ดอกช่อครามน้ำดูเหมือนกล้วยไม้นะคะแต่คิดว่าไม่ใช่ประเภทกล้วยไม้แต่เป็นพืชน้ำค่ะ
คุณแดงกำลังทำวิทยานิพนธ์ค้างอยู่หรือคะ เร็วเข้าๆ รีบๆนำมาเข็นต่อ ทิ้งไว้นานเดี๋ยวฝุ่นจับจำอะไรไม่ได้นะคะ
แปลกใจกับการสอบวิทยานิพนธ์ทีเคยเห็นมาสองสามแห่ง(ในที่อื่นๆในเมืองไทย) ที่ผู้สอบถูกตำหนิ วิพากษ์วิจารณ์วิทยานิพนธ์มากมาย ราวกับว่าไปทำมาเองทั้งหมดไม่ผ่านตาอาจารย์มาก่อนแล้วก็ส่งตอนเข้าสอบ จึงผิดอะไรได้ถึงปานนั้น ทั้งทีโดยขั้นตอนกว่าจะหลุดเข้ามาสอบได้
อาจารย์ผู้ควบคุมวิทยานิพนธ์ควรจะเป็นผู้ชี้แนะให้แก้ไขขัดเกลาก่อนเป็นระยะๆที่นักศึกษากำลังดำเนินงานวิจัย และการเขียนเล่มวิทยานิพนธ์ เมื่อถึงขั้นมาสอบปากเปล่า ความบกพร่องหรือความไม่ถูกต้องใดๆหรือ ไม่ได้มาตรฐาน จึงนับว่าเป็นความบกพร่องของอาจารย์ผู้ควบคุมวิทยานิพนธ์ด้วย ร่วมกับอาจารย์ที่ปรึกษา และที่จริงในห้องสอบอาจารย์ผู้ควบคุมวิทยานิพนธ์ยังต้องช่วยพูดส่งเสริมงานของผู้สอบด้วยด้วยนะคะ ไม่ใช่ร่วมกันถล่ม
ขอบคุณค่ะที่คุณพี่ศศินันท์ให้กำลังใจว่าสิ่งที่นุชทำอยู่เป็นการสร้างสมดุลของชีวิต ทุกวันนี้บางครั้งที่เห็นคนอื่นทำงานมาก หนัก ยุ่ง มีชีวิตทำงานที่หยุดไม่ได้ แล้วรู้สึกว่าตัวเองจะสบายเกินไปหรือเปล่าหนอ ขนาดงานวิชาการที่จะช่วยใครก็ยังเลือก หากเป็นงานในกระแสหลักแบบทุนนิยม แบบทำเพื่อให้ได้เกียรติตนแต่ไม่ได้ประโยชน์กับสังคมนักก็ไม่ว่าเขาหรอกค่ะ แต่จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว อย่างนี้สบายใจดีเหมือนกันค่ะ
อย่างเรื่องงานวิจัยแบบเป็นวิชาการมาก ติดที่ทฤษฎี รูปแบบมากๆก็ไม่ใช่ตัวเองอีกค่ะ สังคมไทยทำให้นักวิจัยถูกมองว่าต้องสูงส่งมาก ทำได้เฉพาะนักวิชาการมีดีกรี ที่จริงงานวิจัยน่าจะป็นการที่เรามองหาคำตอบในสิ่งที่เราอยากรู้เพื่อนำมาใช้ได้กับการพัฒนาชีวิตในทุกด้าน จึงค้นหาคำตอบด้วยวิธีการต่างๆกัน บางเรื่องก็ไม่จำเป็นต้องซับซ้อน พิธีกรรมเยอะ บางเรื่องก็ต้องใช้เครื่องมือที่ซับซ้อน
ดีใจที่คุณพี่ชอบดอกช่อครามน้ำนี้ค่ะ
คุณต้อมเจ้า หลายวันมานี้พี่พยายามจัดไฟล์รูปภาพที่มีอยู่ พบว่ามีดอกไม้สีม่วงอีกหลยชนิด สวยๆทั้งน้าน...แล้วจะเอามาฝากอีกในโอกาสต่อๆไป
ศิษย์เก่ง ครูก็ได้เรียนรู้ไปด้วยอย่างมากค่ะ
คุณดวงพรพูดได้ตรงใจมากเลยค่ะสำหรับ
แรงบันดาลใจอย่างสำคัญในการส่งต่อสิ่งดีๆ ....ตัวเองได้รับประสบการณ์ดีๆจากครูบาอาจารย์มาตลอด ไม่ว่าการเรียนในระดับใดทั้งๆที่ก็ไม่ใช่คนที่เรียนเก่งนักหนา แต่มีความตั้งใจอยากเรียนรู้คงทำให้เป็นเหตุให้ได้รับความเมตตา และพอมามีโอกาสเป็นครูเขา เราก็อยากให้ศิษย์ได้รับแบบเดียวกัน และปฏิบัติเช่นนี้กับคนอื่นๆต่อไปด้วยค่ะ
Wasawat Deemarn ขอบคุณค่ะที่แวะมาช่วยกันย้ำถึงความสำคัญของการช่วยกันสร้างคนรุ่นใหม่ที่สามารถเป็นประโยชน์ต่อสังคม ประเทศชาติของเราทุกคนนะคะ
น้ำฝน เป็นความสุข ความภูมิใจของครูบาอาจารย์ทุกท่านที่มีศิษย์ที่ตั้งใจ มุมานะ บากบั่นในการแสวงหาความรู้อย่างฝนนะคะ ศิษย์ดี ศิษย์เก่งก็ทำให้อาจารย์เหนื่อยน้อย ทั้งกายและใจ และยังได้เรียนรู้จากศิษย์ด้วย ครูนั้นไม่ใช่ผู้รู้ไปเสียทุกเรื่องหรอกนะคะ โดยเฉพาะเรื่องงานวิจัยของเรา เราทำมากับมือ ความรู้ที่เกิดขึ้นในตัวเรานั้นมหาศาล สามารถแบ่งปันให้เกิดประโยชน์ไม่รู้จบ
ฝนจะเป็นตัวอย่างแก่รุ่นน้องๆได้เป็นอย่างดี ที่แสดงให้เห็นว่าความสำเร็จนั้นไม่ใช่จะได้มาง่ายๆโดยไม่ต้องลงแรง มีความอดทนและใช้สมองควบคู่กันไป
ค่ะน้องอ้อยควั้น คนที่มีความรู้มากแต่ไม่คิดถึงโลกโดยส่วนรวม ทั้งธรรมชาติและผู้คน ย่อมเบียดเบียนโลกและสังคมเอาแต่ประโยชน์ของตนเป็นที่ตั้งนะคะ
ชอบดอกไม้สีม่วงเป็นพิเศษหรือเปล่าคะ ดีใจที่ถูกใจค่ะ
สวัสดีค่ะพี่นุช
ขอปลื้มใจกับพี่นุชด้วยอีกคนนะคะ และที่สำคัญ...ดีใจมากเลยที่สังคมไทยมี "ครู" และนักวิชาการที่มีจิตวิญญาณอิสระอย่างพี่นุชค่ะ...วิชาการที่เป็นเพียงวิชาการ ทว่าไม่ได้ช่วยเสริมสร้างหรือทำให้จิตใจของผู้คนสูงส่งและมีความสุขขึ้น วิชาการนั้นย่อมไม่มีความหมายใด ๆ เลยค่ะ
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะที่พี่นุชบอกว่า "ที่จริงงานวิจัยน่าจะป็นการที่เรามองหาคำตอบในสิ่งที่เราอยากรู้เพื่อนำมาใช้ได้กับการพัฒนาชีวิตในทุกด้าน" เพราะคำว่า "วิจัย" มาจากภาษาบาลีว่า "วิจโย" แปลว่า "ปัญญา" ค่ะ
ตุ้มไม่มีโอกาสไปกราบสวัสดีพี่นุชที่บ้านริมน้ำซักทีค่ะ ช่วงต้นเดือนมีนาคมที่ว่าจะมีโอกาสไปสัมมนาที่อยุธยาและอาจได้แวะเยี่ยมพี่นุชนั้น ทางสกว.เปลี่ยนที่ไปประชุมที่ลาดกระบังแทนค่ะ...จะพยายามจัดสรรเวลาและหาทางไปนั่งนิ่ง ๆ เพื่อชื่นชมและซึมซับความสงัดงามของบ้านริมน้ำให้ได้ในวันหนึ่งข้างหน้าค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ตุ้ม
ความสำเร็จของคุณธันยพร นั้นพี่มีส่วนแค่น้อยนิด ต้องให้เครดิตอย่างยิ่งต่อ
- รศ.ศิริพงศ์ พยอมแย้ม ซึ่งเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์หลัก เห็นความตั้งใจจริงของอาจารย์ในการดูแลให้คำแนะนำตลอดกระบวนการ เข้าใจงานของลูกศิษย์จริงๆ สามารถกล่าวสนับสนุนศิษย์ได้อย่างเชื่อมั่นในสิ่งที่ศิษย์ทำ
- ผศ.จิตศักดิ์ พุฒจร อาจารย์ที่ปรึกษาร่วม ผู้มีประสบการณ์สูงยิ่งในเรื่องการท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์และชุมชน ทำให้คุณธันยพรได้มีโอกาสได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ด้วยตนเองในหลายชุมชนแหล่งท่องเที่ยว และยังพาดำเนินงานกันต่อไปไม่ได้สิ้นสุดลงแค่ศิษย์จบการศึกษา
- รศ.อรจรีย์ ณ ตะกั่วทุ่ง กรรมการผู้ทรงคุณวุฒิ ซึ่งให้คำแนะนำในด้านหลักการ ทฤษฎีการวิจัย ตามมาตรฐานวิชาการ ที่ทำให้งานมีมิติครบถ้วน
- รศ. สมหญิง เจริญจิตรกรรม ประธานกรรมการ ผู้มีความเมตตาอย่างสูงต่อคุณธันยพร ที่แม้พี่เป็นคนนอกยังรู้สึกได้ค่ะ
พี่ว่าที่ทุกอย่างออกมาดีนั้นตัวศิษย์ที่มีคุณภาพเช่นนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งนะคะ ทำให้อาจารย์ทุกท่านตั้งใจ ใส่ใจ เป็นกำลังใจส่งศิษย์ให้ถึงฝั่งอย่างดีที่สุด
ให้อาจารย์ตุ้มมีเวลาว่างซักนิดแล้วขับรถไปเลยค่ะ แค่ชั่วโมงนิดๆก็ถึงแล้ว จะขับมานานข้าวกลางวัน หรือข้าวเย็นด้วยกันยังได้เลยค่ะ
ให้ชมภาพช่อครามน้ำทั้งกอ จะได้เห็นชัดว่าดอกนั้นเล็กเรียวและผอมกว่าผักตบชวามากค่ะ
- มาปลื้มกับลูศิษย์พี่ที่มีที่ปรึกษาดีๆแบบพี่นุชนะคะ
- ดอกไม้น้ำสวยมากๆนะคะ
ขอบคุณค่ะอาจารย์นารีรัตน์
พี่ว่าต้องขอบคุณลูกศิษย์ดีๆมีคุณภาพแบบเขาที่มาถึงเราค่ะ ไม่เหนื่อยใจเลย แม้ต้องอ่านงาน ต้องให้คำชี้แนะแต่ก็เป็นความสุข ได้เรียนรู้ไปด้วยเช่นกันค่ะ
วันก่อนพี่ไปพบหนังสือมีดอกไม้แบบศรีมาลาที่อาจารย์มีสีฟ้าอมม่วงน่ะค่ะ เขาเรียก ดาราพรรณราย ชื่อเพราะมาก นิยมปลูกครบเป็นชุดนะคะ คือ "สร้อยฟ้า ศรีมาลา ดาราพรรณราย"
อ่านแล้วคงต้องแอบบอกว่าอิจฉาคุณน้ำฝนจังค่ะที่ได้อาจารย์ที่ดีอย่างพี่ และก็ขอแสดงความยินดีกับคุณน้ำฝนด้วยพร้อมกันค่ะ ^^ อิอิ
ขอบคุณรูปภาพสวยๆนะคะ..
ขอบคุณคุณ ดาราวรรณ ที่เข้ามาร่วมยินดีกับคุณน้ำฝนค่ะ ว่าแต่คุณดาราวรรณทำอะไรคะถึงได้สนใจหรือมาเจอบันทึกนี้ แหม ก็อยากรู้จักคนที่ตั้งใจมาเยี่ยมน่ะค่ะ^____^แล้วมาอีกนะคะ
สวัสดีค่ะ
ดิฉันกำลังหารูปดอกไม้เพื่อนำไปใช้เป็นภาพในหนังสือค่ะ
รูปดอกช่อครามน้ำ เป็นหนึ่งที่หาถ่ายเองไม่ได้ จึงต้องรบกวน
ขออนุญาตนำไปใช้นะคะ ลงชื่อใต้ภาพว่า (ภาพ : คุณนายดอกเตอร์)
รับรองไม่นำไปใช้ในทางเสียหาย
ขอบคุณค่ะ