ของดี ของสวย ของงาม และของแปลก ที่ไปพบที่ "ตลาดลานบุญ"
ตั้งใจจะนำเรื่องนี้มาเล่านานแล้วเพราะเกิดมาตั้งแต่เมื่อปลายปีที่แล้ว เพิ่งจะได้ฤกษ์ค่ะ
เมื่อปลายปีที่แล้วได้มีโอกาสกลับไปที่วัดป่าโสมพนัส จังหวัดสกลนคร ซึ่งเป็นวัดที่ผู้เขียนได้เข้าศึกษาและปฏิบัติธรรมเป็นครั้งแรกในชีวิต โดยมี พระอาจารย์สุริยา มหาปัญฺโญ เป็นพระวิปัสนาจารย์ ซึ่งที่วัดนี้ท่านเน้นหลักของ มหาสติปัฏฐานสูตรว่าด้วยอิริยาบถบรรพและสัมปชัญญะบรรพ ด้วยการเจริญสติแบบเคลื่อนไหวตามแนวทางหลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ
เป็นวิธีการที่ผู้เขียนรู้สึกว่าตรงจริตของตนเอง ที่ชอบเคลื่อนไหว ไม่ชอบนั่งหลับตา และพระอาจารย์สุริยาท่านก็สอนเก่งและมีเมตตาสูงมาก นับเป็นบุญของผู้เขียนที่พบของแท้ในครั้งแรก ไม่ต้องไปลองผิดลองถูก(กับจริตตน)จากหลายๆสำนัก
วัดป่าโสมพนัสนี้อยู่ติดกับอุทยานแห่งชาติภูพาน และใกล้กับภูเพ็ก ซึ่งมีพระธาตุภูเพ็ก และอ่างเก็บน้ำภูเพ็กอยู่ไม่ห่างวัดนัก สมัยที่ผู้เขียนไปปฏิบัติธรรมครั้งแรกเมื่อห้าหกปีก่อน ที่วัดแม้จะร่มรื่น ต้นไม้มากมาย กว้างขวาง เงียบสงบ ก็ยังไม่ได้มีความสะดวกสบายเช่นในปัจจุบันนี้ในเรื่องของที่พัก ตอนนี้สะดวกสบายอย่างยิ่ง
ใครสนใจไปปฏิบัติธรรมที่วัดนี้สามารถติดต่อดูรายละเอียดได้ที่ www.watsomphanas.com
แต่วันนี้จะไม่เล่าเรื่องปฏิบัติธรรม ขอเล่าเรื่องสนุกที่ไปพบตอนไปกราบพระอาจารย์สุริยา ในงานอาจาริยบูชา ๑๒ ปี วัดป่าโสมพนัส ที่ลูกศิษย์จากทั่วสารทิศมาร่วมกันจัดขึ้น เอาแค่หน้าวัด ไม่เข้าไปในวัดค่ะ
เนื่องจากคุณประไพพันธ์ แดงใจ หรือ จิ๋ว (แห่งผ้าย้อมครามแม่ฑีตา)และพี่แขก สามีก็เป็นผู้หนึ่งที่ลงแรง ตั้งใจช่วยงาน โดยรวมกลุ่มชาวบ้านมาช่วยกันทำ "ตลาดลานบุญ" เพื่อบริการคนมากมายที่มาวัดและหารายได้เข้าวัด
รายการน่าสนใจทั้งนั้น ได้ชม ชิม และซื้อบางอย่าง อุดหนุนกันและได้ร่วมทำบุญด้วย แสนเบิกบานใจ
เริ่มด้วยน้ำสมุนไพร"คอนควาย" เครื่องปรุง ๓ ชนิด มีอย่างในภาพ จากซ้ายมาขวา คือ
ฝาง ทีเห็นเป็นท่อนสีส้มๆ ฝางอย่างเดียวต้มน้ำจะแดง อย่างน้ำยาอุทัยนั้นก็มีส่วนผสมของฝางนะคะ เขาบอกว่าบำรุงเลือด
รากคอนควาย อยู่ตรงกลาง เป็นที่มาของชื่อน้ำสมุนไพรนี้
อ้อยดำ เป็นท่อนสีดำๆ เป็นอ้อยที่ผอมๆ เปลือกสีม่วงเข้มเกือบดำ พี่คนต้มน้ำสมุนไพรเขาบอกว่าอ้อยชนิดนี้เขาเอาไว้ใช้เข้าเครื่องยา
สรรพคุณของน้ำสมุนไพร"คอนควาย" นี้ก็คือ ดื่มแล้วเจริญอาหาร บำรุงกำลัง ทำให้มีเรี่ยวแรงขนาด "คอน" หรือแบกควายทั้งตัวได้เลยล่ะ
ทดลองดื่มไปไม่ถึงครึ่งแก้วดี ไม่ถึงกับไปแบกควาย แต่เดินชมตลาดแบบชมไปชิมไปบ้าง เข้าไปในวัดบ้าง ไม่ได้หยุด สงสัยเพราะฤทธิ์น้ำสมุนไพรนี้
ได้เห็นพืชท้องถิ่นแปลกๆ อดไม่ได้ที่จะเก็บภาพมาฝากกัน
ช่อลูกเดือยจิ๋วเขาเก็บมาจากบ้านยายเฉย และหัวมันทีห้อยอยู่เคียงกัน คนที่นี่เขาเรียก "มันห้านาที" เขาบอกว่า เอาไปต้ม เอาไปเผา แค่ห้านาทีจะสุกกำลังกินอร่อย คล้ายๆมันสำปะหลังนะคะ
กล้วยหน้าตาแปลกๆ คือ "กล้วยแผ่พะโล" ไม่ใช่พะโล้นะคะ จิ๋วบอกว่าต้นมันมีใบที่แผ่ออกอย่างมากเกินปกติ ดูตลกๆ เว่อร์ๆ คำอีสานว่าอะไรที่มันดูมากมาย ล้นๆ เว่อร์ๆ เขาใช้คำว่า "พะโล"
ในกระจาดคือ "มันตีนช้าง" หัวเบ้อเริ่ม เขาบอกว่าพอรู้ว่ามันแก่ก็ต้องขุดขึ้นมา ไม่อย่างนั้น มันจะค่อยๆฝ่อไป เพิ่งเคยเห็น เขาเห็นเราตื่นเต้น เลยจะยกให้ แต่หากได้มาก็ไม่ทราบจะทำกินอย่างไร เลยให้เขาตั้งโชว์ไว้ดีกว่า
จิ๋วนำผ้าฝ้ายย้อมครามและย้อมสีธรรมชาติของกลุ่มมาขายด้วย หนุ่มสาวเสื้อแดง เสื้อเขียวในรูปมาจากกรุงเทพ ไปที่บ้านแม่ฑีตาเพื่อจะซื้อผ้าย้อมคราม แม่ฑีตาบอกว่าให้ตามไปหาจิ๋วที่วัด เขาก็ตามมาจนพบและซื้อผ้าไปหลายชิ้น(จิ๋วคือคนใส่เสื้อขาว มัดผม ยืนหันหลัง) ผ้าถุงที่จิ๋วใส่ เป็นผ้าทอแบบขิตย้อมคราม เป็นผ้าเก่าอายุราวแปดสิบปีแล้วแต่ยังสวยงามมาก
ผู้เขียนได้ไปกราบสวัสดีแม่ฑีตาด้วย ท่านสุขภาพไม่ค่อยดีเท่าไหร่ จึงไม่ได้ไปที่วัด หลานสาวเด็กน้อยที่นั่งหน้าแม่เขาเอาผ้าฝ้ายย้อมครามตัดกระโปรงให้ลูกนุ่ง น่ารักจริงๆ มันต้องอย่างนี้สิ ชาวบ้านแทบทุกคนที่พบเขาก็ใช้ผ้าย้อมครามในชีวิตประจำวัน ทำเอง ใช้เอง และทำไว้ขายตามสมควร
ตอนต่อไปจะเล่าถึง"ยายเฉย" ที่ไม่เฉย ไม่ธรรมดา แต่น่ารัก และน่าทึ่งที่สุดค่ะ
ความเห็น (24)
เรียน ท่านคุณนาย Dr. วานก่อนผ่านสกลนคร เสียดายไม่ได้ทราบมาก่อน จะได้แวะเยี่ยมยาม ครับ
สวัสดีค่ะ อ.พี่นุช
- มีผ้าย้อมครามแม่ฑีตาอยู่ผืนนึงค่ะ
- แต่ซื้อที่หมู่บ้านนาข่า
- อยากไปดูสกลจังค่ะ คงมีผ้าย้อมครามสวยๆทั้งนั้นเลยนะคะ
- ชักอยากได้ผ้าย้อมครามอีกแล้วละค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ยุวนุช
หนิงได้กิตติศัพท์เลื่องลือของผ้าครามแม่ฑีตา สกลนครมานานแล้วค่ะ และเคยมีโอกาสได้ร่วมเสวนาในเวทีปราชญ์ชาวบ้านอีสาน เคยเจอพี่จิ๋ว (แห่งผ้าย้อมครามแม่ฑีตา)และพี่แขก สามีด้วยค่ะ ฟังพี่จิ๋วพูดแล้ว พี่เขามีพลังสร้างสรรค์เยอะเนอะ ฟังเพลินเลย อิอิ แต่งานนั้นพี่จิ๋วไม่ได้ติดมาจำหน่าย จนแล้วจนรอดเลยยังไม่มีผ้าครามแม่ฑีตาเลยค่ะ
สนใจน้ำสมุนไพรคอนควายค่ะ จะทานก่อนไปอุ้มหลาน เพราะเดี๋ยวนี้ ตัวหนัก อุ้มนานๆไม่ค่อยไหว แต่อยากอุ้มค่ะ เขามีขายที่ไหนคะ อยากซื้อมาต้มทานเหมือนกัน อิๆๆๆ
แลกเปลี่ยนเรื่องการปฎิบัติรรมนิดนึงค่ะ
ถ้าจะใช้ความคิด พี่จะต้องเดินไปๆมาๆ ไม่งั้นคงามคิดไม่ค่อยแล่น แต่ถ้า ต้องอยู่เฉยๆ สงบๆ จะนั่งสมาธิ หลังพิงฝาหรือเก้าอี้ อะไรก็ได้ค่ะ และนั่งนิ่งๆ ได้เป็นชั่วโมงๆ เช่น สัก 2 ช.ม.โดยไม่ลุกเลย บางทีไม่ขยับด้วย เพราะใจจะดิ่งลึกลงไปค่ะ
แต่ของอาจารย์ต้องเดินนะคะ
เขาถึงว่า จริตแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่ก็จะไปถึงเป้าหมายเหมือนกันค่ะ
อนุโมทนาบุญกับอาจารย์ด้วยค่ะ
- ตื่นตาตื่นใจกับผ้าย้อมคราม
- ผืนที่จิ๋วนุง
- สีคลาสสิคมากค่ะลายก็สวยงามเหลือเกิน
- เคยเห็นผ้าเคยใช้ผ้าย้อมครามทางเหนือ
- ซักไปแคครั้งสองครั้งผ้าจะดูเก่าไม่สวยเลยไม่ซื้ออีกเลย
- ยกเว้นม้อฮ่อมค่ะ
น้ำสมุนไพรคอนควายนี่ท่าทางจะเป็นยาโด๊บแนวกระทิงแดง แต่สีไปเหมือนพวกยาดองแฮะ อาจจะต้องเขียนข้างหม้อต้มว่า ห้ามดื่มเกินวันละสองแก้ว โปรดสังเกตุคำเตือนข้างหม้อก่อนดื่มทุกครั้ง เด็กและสตรีมีครรภ์ไม่ควรดื่ม 555 แต่นะ...น่าหามาให้ลูกน้องลองชิมมั่งจัง จะได้บ้าพลังทำงานไม่หยุด : P
หนูชอบกล้วยนี่นะ หน้าตาแปลกดี ไม่รู้อร่อยหรือเปล่า ที่บ้านชอบกินกล้วยกันค่ะ ส่วนมันตีนช้างสมชื่อจริงๆ ดูแล้วนึกถึงเลยล่ะ
แต่ละอย่างที่พี่นุชเอามาเล่าให้ฟังเนี่ย ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยค่ะ น่าสนใจจริงๆ ขำน้องคนข้างบนน่ะค่ะ รู้จักใช้ประโยชน์น้ำสมุนไพรดีจริงๆ ^ ^
ผ้าย้อมครามก็สวยมากๆ เลยนะคะ ขอบคุณค่ะที่เล่าสู่กันฟัง
สวัสดีค่ะพี่นุช
ได้เห็นรายการขนมจีน ลอดช่อง และที่ไม่เคยได้ยิน ข้าวปาด ข้าวจี่ ข้าวเกรียบข้าวเหนียวดำ สนใจ อยากชิมไปหมด สงสัยถ้าได้ไป คงซื้อมาชิมทุกอย่าง ไม่ทราบว่าพี่นุชได้ลองดูหรือเปล่าคะ ชอบมากค่ะผ้าย้อมคราม ลายสวยจัง มีเฉพาะที่สกลนครหรือคะ แล้วของแม่ฑีตา เค๊าชื่อดังหรือคะ
ขอบคุณค่ะที่ทำให้ได้เห็น รู้จักของดีเมืองสกลนคร
สวัสดีคะคุณนุช "ข้าวปุ้น" หรือขนมจีนนั่นเอง ลักษณะเส้นข้าวปุ้นของอีสานเส้นจะเหนียว นุ่มอร่อยมาก คุณนุชลองชิมหรือยังค่ะ
- พี่นุช เจ้า..
สมุนไพรที่พี่นุชเอ่ยมานั้น ต้อมไม่รู้จักเลยสักอย่าง ฮ่าๆ ก็ได้มาทำความรู้จักในบันทึกของพี่นุชเนี่ยค่ะ ขอบพระคุณนะคะ
ผ้าย้อมครามแม่ฑีตา ก็ได้ติดตามอ่านจากในบันทึกของพี่นุชอีกเหมือนกันค่ะ ^^
สวัสดีค่ะทุกท่าน
หากอาจารย์แวะไปก็ไม่มีงานแล้วค่ะ วัดก็ไม่มียามเดินเข้าไปได้ตามสบาย ในวัดกว้างขวางร่มรื่นมากเลยค่ะ
ครั้งหน้าพบกันต้องให้คุณแดงนุ่งผ้าครามมาอวดโฉมกันบ้างนะคะ ที่สกลนครนั้นเป็นแหล่งใหญ่ของผ้าย้อมครามเลยค่ะ มีทำกันหลายเจ้า แม่ฑีตาเป็นเพียงกลุ่มหนึ่ง แต่เป็นรายแรกที่ลุกขึ้นมาฟื้นผ้าย้อมครามแบบสวนกระแสมากน่าสนับสนุนกันค่ะ มาครั้งหน้าพี่จะให้ดูกระโปรงแบบพิเศษ ตัดง่ายๆ คุณแดงต้องใส่แล้วสวยเก๋แน่ๆ
จิ๋วและพี่แขกเป็นคนมีอุดมการณ์ มีจริยธรรมในอาชีพ และมีคุณธรรมในการดำเนินชีวิต ได้ใช้ผ้าและรู้จักเขาแล้วทำให้ใช้ผ้าแม่ฑีตาอย่างมีความสุขเพราะมาจากคนทำที่มีจิตใจดีมากๆค่ะ ชอบตรงที่ว่าแม้เขาจะได้รางวัลหลายรางวัลแต่เขาไม่เคยเสียศูนย์หลงเข้าไปในการผลิตแบบระบบคิดอย่างโอทอป และแม้ว่าเขาจะไปขายผ้าในงานโอทอปบ่อยๆก็ดูแตกต่าง โดดเด่น พี่ว่าเป็นพลังของความดีด้วยค่ะ
น้ำสมุนไพรคอนควายนี่ไม่มีขายหรอกค่ะ ชาวบ้านเขาต้มดื่มกันเอง อิ อิ หากคุณพี่ศศินันท์ดื่มละก็คงอุ้มหลานและวิ่งเล่นกับหลานทั้งวันเป็นซุปเปอร์วูแมนเลยค่ะ
จริตแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่ก็จะไปถึงเป้าหมายเหมือนกันค่ะ ....
ค่ะเพราะการที่นุชมีจริตมาทางชอบการเคลื่อนไหวและฝึกปฏิบัติมาแนวนี้ ทำให้แม้การเข้าสู่ความสงบก็มาจากการเคลื่อนไหวที่มีสติ ซึ่งจะรู้สึกสงบลึก เคยรู้สึกขนาดที่ว่าสงบจนเหมือนไม่มีคนอื่นในห้องทั้งๆที่มีคนราวสิบคนที่ปฏิบัติอยู่ในห้องโถงใหญ่ด้วยกัน แปลกมากๆค่ะ แต่หากจะต้องใช้ความคิดกลับต้องอยู่นิ่งๆ หลังการเข้าสู่ความสงบ แล้วจึงตั้งต้นการคิดวิเคราะห์ หัวจะแล่นมากเลยล่ะค่ะ
อาจารย์Lin Huiคะ ทางเหนือโดยมากจะเป็นผ้าย้อมจากต้นห้อมซึ่งให้สีนำเงินเหมือนกัน แต่จะตกสีขนาดหนัก หากใส่แล้วเหงื่อออกมันจะตกบนผิวหนังเราด้วยซ้ำค่ะ ผ้าย้อมครามของแท้ที่มีคุณภาพสูงนั้น จะไม่ตกสีด้วยคุณสมบัติทางเคมีของตัวมันและกรรมวิธีการหมัก ไม่ได้ใช้ความร้อน และสีคงทนตราบเท่าอายุของผ้าเลยนะคะ นุชจึงหลงรักผ้าย้อมครามมากเมื่อได้รู้จัก รู้สึกทึ่งกับภูมิปัญญานี้อย่างยิ่ง
ผ้าหม้อฮ่อม หรือหม้อห้อมนั้นราคาก็ถูกกว่าผ้าย้อมครามมากด้วยค่ะแล้วเราไม่ค่อยสร้างการเรียนรู้ให้คนไทยเรารู้จักหัตถกรรมของเราอย่างแท้จริง ทำให้ผู้ใช้เกิดความเข้าใจผิด ผู้ผลิตก็อาศัยช่องว่างของความไม่รู้และเข้าใจผิดของผู้บริโภคผลิตงานที่ไม่มีคุณภาพบ้าง อาศัยชื่อแฝงหลอกกันบ้างเช่นบอกว่าผ้าห้อมเป็นผ้าย้อมครามเพื่อขายได้ราคาสูงกว่า
ผ้าที่จิ๋วนุ่งเห็นทีไร นุชเป็นต้องไปจ้องไปลูบไปคลำ สวยมากจริงๆค่ะ
วันหลังจะนำผ้าย้อมครามของแท้ไปให้อาจารย์ลองใช้แล้วจะติดใจค่ะ
น้ำสมุนไพรคอนควายนี่เขาดื่มตอนอุ่นๆ ต้มเสร็จใหม่ๆ ออกจะขมเล็กน้อยแต่ก็ชุ่มคอดีในภายหลังค่ะ วันหลังไปสกลนครจะให้เขาจัดให้เอามาต้มเลี้ยงลูกน้อง อิ อิ ดีและประหยัดกว่ากระทิงแดงเยอะ
อาจารย์กมลวัลย์คะพี่มันพวกคนชอบของแปลกค่ะ เห็นอะไรแปลกๆละก็อยากรู้
ไม่ทราบเรื่องอาจารย์ต้องเดินทางไปเมืองหนาว ไม่งั้นคงได้ให้ผ้าย้อมครามไปห่มให้หายหนาว และจะได้ให้สีผึ้งไปใช้ด้วย
ของแปลกๆเช่นข้าวปาด ข้าวจี่ ข้าวเกรียบข้าวเหนียวดำ คนอยู่ในเมืองไทยก็ใช่ว่าจะรู้จักกันทุกคนนะคะ
ข้าวปาดนั้นก็คือขนมเปียกปูน ที่เรียกว่าข้าวปาดคงเป็นเพราะพอกวนแป้ง น้ำตาล กะทิใส่ใบเตย หรือน้ำกาบมะพร้าวเผาเพื่อให้ขนมเป็นสีดำ เขาก็เทลงถาดแล้วเอาไม้ปาดๆ ให้เรียบสวยงาม
ข้าวจี่ก็เป็นข้าวเหนียวปั้นๆแล้วทาไข่ ใส่เกลือหรือน้ำปลาให้เค็มๆแล้วย่างไฟให้สุก หอมฉุย กรอบนอก นุ่มใน เค็มๆ มันๆ
ข้าเกรียบข้าเหนียวดำเขาก็ใช้ข้าวเหนียวดำตำเป็นแป้ง แล้วนวดแป้งผสมกับ"เถาตดหมา"แผ่เป็นแผ่นข้าวเกรียบดิบตากแห้งก่อนแล้วจึงปิ้งบนเตาถ่าน เป็นของพื้นเมือง แปลกที่สมุนไพรชื่อน่าเกลียดพอมาผสมกับแป้งทำให้แป้งนุ่มและหอมได้ค่ะ
คิดถึงคุณหมูจัง ได้พบกันแค่ครั้งเดียวแต่นึกชอบในความเป็นคนละเอียด รักธรรมชาติ และวัฒนธรรมของคุณหมู พี่จุ๋มชื่นชมคุณหมูและคุณพ่อคุณแม่คุณหมูมาก คงได้มีโอกาสไปเยือนอีสานกับคุณหมูนะคะ
ตอนไปงานก็ไปรับข้าวปุ้น ข้าวกล้องที่จิ๋วสั่งซื้อชาวบ้านให้ทำ ไปที่วัดได้ทานข้าวปุ้นแบบตำซั่วไม่ใส่พริก เอาแค่พริกที่ติดครกอยู่แล้ว และใส่เครื่องแบบอีสานเต็มที่เช่นมะกอกป่า เม็ดกระถินและน้ำปลาร้า อร่อยมาก แต่เผ็ดเหลือหลาย อิ อิ เป็นแผนให้ต้องทานลอดช่องถ้วยโตแก้เผ็ด
สมุนไพรอีสานมีมากมายค่ะคุณต้อม แปลกๆส่วนมากพี่ก็ไม่เคยเห็น ไม่เคยได้ยินมาก่อน
หากชอบอ่านเรื่องของแปลกและของสวยงามมาที่นี่ไม่ผิดหวังค่ะ
- ถึงจะมาช้าไปหน่อยแต่ก็ตั้งใจมาค่ะ..
- ชอบจริงๆเลย...ของธรรมชาติที่แปลกๆ ไม่ค่อยเคยเห็นเลยค่ะ..รวมทั้งวัดนี้ก็น่าสนใจมากๆ ค่ะ...
- ขอบคุณพี่นุชนะคะ..ที่นำมาแบ่งปัน
น้องแจ๋วแหวว
ไม่ได้มาช้าหรอกค่ะ ถึงมาช้า หากมาพี่ก็ปลื้มใจแล้วค่ะ ระยะนี้พี่ก็ไม่ค่อยได้ไปฝากรอยเวลาไปอ่านบล็อกของหลายๆท่าน บางทีตั้งใจพิมพ์ความเห็น พอกดบันทึกหน้าหายไปเลย หมู่นี้เป็นบ่อยค่ะ
วัดป่าโสมพนัสนี้น่าสนใจในแนวทางการสอนมากค่ะ และไม่มีอะไรหรูหรา แต่ร่มรื่น สงบ ปลอดภัย ไปแล้วสบายใจค่ะ
- พี่คุณนายด็อกเตอร์คะ แณณก็เพิ่งมาอ่านเหมือนกันค่ะ หายหน้าไปปฏิบัติภารกิจหลายวัน
- ผ้าย้อมครามสีสวยมากเลยนะคะ แณณก็ชอบผ้าไทยค่ะ
- ของไทยเรามีอะไรที่ดีดี อยู่มากมาย ที่เราเองก็ยังไม่เคยเห็นนะคะ
- ต้องขอบพระคุณพี่มากๆ ที่นำมาเล่า และนำภาพสวยๆ มาให้ดูกัน คิดถึงบ้านแล้วสิคะเนี่ย กล้วยที่นี่ไม่อร่อยเหมือนกล้วยเมืองไทยเลยค่ะ แต่ก็ยังดีที่มีให้ทานนะคะ
สวัสดีครับ
วันก่อนอ่านหนังสือพิมพ์ เขาแข่งกินกล้วยพะโลนี่แหละครับ ท่าทางจะอิ่มนานทีเดียว ศูนย์รวบรวมพันธุ์กล้วยที่กำแพงเพชรไม่เห็นมีพันธุ์นี้ ผมก็เพิ่งได้ยินครับ
เห็นหลังก็จำได้ พี่จิ๋วกับผ้าย้อมคราม สวยทุกผืน
ถ้ามีเวลาจะไปค้นกรุ ถ่ายโสร่งย้อมครามที่แม่ฑีตาทำให้ มาอวดมั่ง อิๆ
หวังว่าสบายดีนะครับ ช่วงนี้ผมว่างบ้าง ยุ่งบ้าง เอาแน่นอนไม่ได้
สวัสดีค่ะคุณแนน เรียกพี่สั้นๆว่าพี่นุชก็ได้ค่ะ
ของไทยเรามีสิ่งดีๆ ของดีๆอยู่มากมายหากเราตั้งใจที่จะมองหา ก็จะมองเห็น และภูมิใจค่ะ
คุณแณณคงคิดถึงบ้านแน่นอน แต่ความใกล้กันแค่นี้อาจพอปลอบใจได้ว่าอยู่ใกล้กันแค่นี้เองนะคะ
แล้วกล้วยที่นี่หน้าตาเป็นอย่างไรคะ วันหลังเอารูปมาฝากกันบ้างนะคะ พี่ก็เป็นคนชอบกล้วย ชอบทั้งต้น ใบ ปลี เครือ หวี และลูก แถมชอบทานด้วย เมื่อวันก่อนเพิ่งทดลองเชื่อมกล้วยหักมุก ประสบความสำเร็จ สวยงามและอร่อยด้วยค่ะ จะนำภาพมาลงให้ชมเร็วๆนี้นะคะ พี่เชื่อว่าคุณแณณอยู่อีกซักพักพอปรับตัวได้ หายเหนื่อยคงต้องเจอของกินอร่อยๆของเขาเหมือนกัน
สวัสดีค่ะคุณธวัชชัย
รอชมผ้าที่แม่ฑีตาทำให้คุณธวัชชัย พิเศษจริงๆเลยนะคะ
พี่ไม่ได้ลองชิมกล้วยแผ่พะโล ไม่ทราบรสชาติจะเป็นอย่างไร แหมหากแข่งกันกินกล้วยนี้ท่าจะหนักหนาเอาการอยู่นะคะ
พี่สบายดีตามประสาค่ะ อากาศเปลี่ยนๆก็ทำเอาเป็นนั่นเป็นนี่นิดๆหน่อยๆพอรำคาญ เป็นบททดสอบให้พิจารณาความไม่เที่ยงและการไม่อยู่ในอำนาจควบคุมของสังขารเราค่ะ
ขอบคุณมากเลยค่ะ
ได้ตื่นตาตื่นใจไปกับสิ่งที่ไม่เคยเห็น
ชอบการใช้ภาษาการตั้งชื่อของรายการของต่างๆด้วย น่าสนใจมากเลยค่ะ
อยากไปปฏิบัติธรรมแถวภาคอีสานจังครับ....
สวัสดีค่ะคุณมัท
เมื่อวานซืนพี่เข้ามาตอบด้วยความดีใจที่เห็นกันหลังจากเงียบไปพักหนึ่ง อุตส่าห์พิมพ์เสร็จมันโพสไม่ได้ค่ะ หายไปเลย แล้วเมื่อวานก็ไม่อยู่บ้านเกือบทั้งวัน วันนี้ก็ทำโน่นทำนี่เตรียมการทำบุญเลี้ยงพระ ไม่ได้ทำอะไรมากหรอกค่ะ แล้วก็ทำเพราะอยากเลี้ยงพระขึ้นมา ไม่ได้ทำมานานแล้ว แต่ความที่เป็นคนเรื่องมากเวลาจะทำบุญ จะชอบคิดเตรียมให้มีความสวยงาม แปลกตาที่พระท่านไม่ค่อยได้พบหรือได้รับการถวายจากชาวบ้านนัก เลยคิดแล้วเข้าเมืองไปดูๆหาซื้อว่าจะมีของที่เราต้องการหรือไม่
ไปต่างจังหวัด ต่างถิ่นเรามักจะพบอะไรที่แปลก น่าสนใจ น่าตื่นเต้นทุกครั้งค่ะ ดีใจที่คุณมัทได้ตื่นตากับของแปลกๆแดนอีสาน (พวกของแปลกพี่ยังมีอีกเยอะ ขอบอกค่ะ^___^) คงทำให้คิดถึงเมืองไทยขึ้นมาเลยใช่มั้ยคะ
สวัสดีค่ะคุณกวินทรากร
ยินดีมากเลยค่ะที่ได้รู้จักกับผู้ที่สนใจการปฏิบัติธรรมอีกท่านหนึ่ง
แม้อีสานจะมีครูบาอาจารย์เก่งๆมากมายที่สอนการปฏิบัติธรรม แต่ที่เชียงใหม่ก็มีเช่นกันนะคะ และหลายที่สถานที่สัปปายะมากๆ พี่(คิดว่าเป็นรุ่นแก่กว่าแน่ๆ อาจถึงเป็นรุ่นป้านะคะ แต่เบาะๆขอแค่เป็นพี่ก็แล้วกันค่ะ)เคยไปเห็นที่ ตาณัง เลนัง อยู่ทางดอยสะเก็ด สวยมากๆอย่างกับสถานที่พักผ่อนตากอากาศระดับรีสอร์ต
หากตั้งใจจริงๆอยากไปปฏิบัติธรรมแถวอีสานก็คงต้องได้ไปตามจิตที่มีความตั้งใจมั่นค่ะ
คิดไว้ว่าจะไปปฎิบัติที่นี่สักครั้ง เพื่อนคือ คุณสมมาตร แดงใจ หรือคุณแขก ชวนไว้มาปีกว่าแล้วยังหาโอกาสไม่ได้เลย เพราะได้เดินทางมาอยู่กับลูกที่USA ได้แต่เปิดเน็ตศึกษาธรรม ฟังธรรมออนไลน์ ซึ่งปัจจุบันดีมาก และสะดวก ไม่ต้องไปไขว้ขว้าหา CD มาด้วย
ดีใจมาพบกับคุณนายดอกเตอร์เข้า มีสมุนไพรแปลกๆ
และสนใจผ้าย้อมครามของคุณจิ๋วมาก นุ่มน่าใส เคยไปอุดหนุนบ่อยๆ บางทีซื้อมาไม่ได้ใส่ก้อเอามาห่มกันเย็นบนรถได้ดีทีเดียวค่ะ
ดิฉันเคยปฎิบัติแนวนี้ที่วัดแพร่แสงเทียน และวัดสนามใน มาบ้าง แต่ใครๆก้อพูดถึงวัดโสมพนัส และพระอาจารย์สุริยา ต้องมีสักวันค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหลี ดีใจเช่นกันค่ะที่คุณมาพบบันทึกนี้เข้าโดยบังเอิญ (แม้นอยู่ห่างกันแสนไกล)และเราเป็นคนคอเดียวกัน คือชอบผ้าย้อมคราม และเห็นความสำคัญของการได้ลงมือปฏิบัติธรรม ทั้งยังรู้จักการปฏิบัติธรรมในแนวทางของหลวงพ่อเทียนด้วย
เมื่อปลายเดือนมกราคมนี้ตั้งใจไปปฏิบัติธรรมกับท่านอาจารย์สุริยาอีกครั้ง ที่เชียงใหม่ เนื่องด้วยมีผู้นิมนต์ท่านไปให้ไป แต่ดิฉันบุญมีแค่ครึ่งทางไปถึงเชียงใหม่แต่ไม่ถึงสถานที่ปฏิบัติธรรมค่ะ
อยากชวนให้ไปอ่านอีกบล็อกที่ดิฉันเขียนคือ
http://gotoknow.org/blog/riverlife
อยู่ไกลถึงอเมริกา บล็อกนี้คงทำให้รู้สึกเหมือนอยู่ชนบทเมืองไทยค่ะ
ผมเป็นคนรุ่นใหม่่ ผมชอบสมุนไพร แต่ผมไม่รู้จักสมุนไพรคอนควาย ในชื่ออีสาน ผมไม่เคยได้ยินผมยากรู้ชื่ออื่นๆที่เรียกกันนอกจาก คอนควายด้วยได้ป่าวครับทำทาน จำได้ไปปรุงให้คนแก่ทานที่บ้านครับ