รายงานจากนาริตะ
เมื่อเช้า (๑๙ ก.พ.) ตื่นตั้งแต่ตีสองนิดๆ ขึ้นมาเช็คอีเมล์ของคนที่จะมารับที่ดีซี แล้วก็อาบน้ำอย่างรวดเร็ว น้องชายกับพ่อกับแม่ก็ช่วยมาส่งที่สุวรรณภูมิ เช้ามากเลย เกรงใจ ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกที่เช็คอินเคาท์เตอร์
ประสบการณ์ที่เช็คอินเคาท์เตอร์ของนอร์ทเวสท์
ไปถึงก็เข้าคิวก่อน เพื่อตรวจเอกสาร โดยมีเอกสารแจ้งเรื่องมาตรการรักษาความปลอดภัย ห้ามนำของเหลว เจล ฯลฯ ขึ้นเครื่อง (อ้าว เราซื้อครีมทาหน้าไว้ก่อนที่คิงพาวเวอร์ รางน้ำ แล้วจะทำไงดีเนี่ย) ก็ไม่เป็นไร... ถ้าเอาไปไม่ได้ ก็ทิ้งสิคะ อิอิ
หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ก็ตรวจเอกสารพาสปอร์ต ตั๋ว (e-ticket พิมพ์เอง) ถามเราว่าจัดกระเป๋าเองรึเปล่า มีเครื่องใช้ไฟฟ้าในกระเป๋าไหม มีของเหลวติดตัวในกระเป๋าที่จะถือขึ้นเครื่องไหม เราก็ตอบว่ามีไดร์เป่าผม แล้วก็มีลิปมันติดตัวเท่านั้น
เสร็จจากเจ้าหน้าที่ตรวจเอกสารคนแรก เขาก็พาไปที่ self-check-in kiosk แต่มีเจ้าหน้าที่หนุ่มที่น่ารักมากช่วยป้อนข้อมูลให้ ถามว่าที่อยู่ที่อเมริกาอยู่ที่ไหน ดีว่าจำที่อยู่ได้คร่าวๆ คราวนี้ก็เลยถามหนุ่มคนนี้ว่าครีมที่เราจะ pick up ที่สนามบินนี้จะเอาขึ้นเครื่องได้ไหม เขาบอกว่า "พี่จะซื้ออะไรล่ะ เดี๋ยว"เธอ" (พลางชี้ไปที่ตัวหนุ่มเอง) จะแนะนำให้" บริการดีจริงแฮะ ^ ^ เราก็เล่าปัญหาว่าซื้อมาแล้ว ต้องมา pick up แล้วเอาติดตัวไปด้วย แต่ทางนอร์ทเวสท์แจ้งว่าไม่ให้เอาขึ้นเครื่อง จะทำไงดี คุณ"เธอ"ก็เลยบอกว่าข้างในมีที่ฝาก ให้มาเอาขากลับได้ เราก็บอกว่า ๔ เดือนนะน้อง เธอก็ตอบกลับมาอย่างรวดเร็วพลางยิ้มว่า "ไม่เป็นไร หรอกพี่ ของมันไม่เสีย" ^ ^
หลังจากนั้น"เธอ"คนนี้ก็จัดการพิมพ์ boarding pass ให้ดิฉันเสร็จสรรพ ทั้ง ๓ ใบตลอดการเดินทางจากกรุงเทพไปดีซี ดิฉันก็ถามเขาว่าต้องไปรับกระเป๋าที่ดีทรอยท์เพื่อตรวจศุลกากรใช่ไหม น้องเขาก็อธิบายว่าให้ไปรับกระเป๋า พอตรวจเสร็จก็ให้ไปหย่อนกระเป๋าคืนที่ carrousel กลาง ไม่ต้องเช็คอินอีก เพราะกระเป๋าเช็คทรู (through) ไปถึงดีซีให้หมดแล้ว
หลังจากนั้นก็มาร่ำลาพ่อกับแม่และน้องชายที่มาส่ง แล้วก็เข้าไปตรวจพาสปอร์ตด้านใน เดินไปถึงเคาท์เตอร์ปรากฎว่าต้องกรอกใบ ตม ๖ หรือใบขาออก กรอกชื่อนามสกุล วันเดือนปีเกิด ชื่อ flight ที่จะเดินทาง ลงลายมือชื่อตามในพาสปอร์ต ถูกถ่ายรูปโดยกล้องบนเคาท์เตอร์ เป็นอันเสร็จผ่านกระบวนการออกนอกประเทศอย่างเป็นทางการ
หลังจากนั้นก็รีบเดินไปประตู G5 ซึ่งเป็นประตูที่ไกลที่สุด (เท่าที่"เธอ"บอกมา) ระหว่างทางก็ไปรับของที่ซื้อเอาไว้ ด้วยความหวังว่าจะฝากเขาไว้มารับอีก ๔ เดือน เขาบอกว่าไม่ได้ ของที่ฝากได้คือของที่ซื่อที่สนามบินเท่านั้น อ้าว แล้วเอาไงเนี่ย เลยรีบเอาสำเนาประกาศของนอร์ทเวสท์ให้เจ้าหน้าที่ดูว่าทางสายการบินห้าม เจ้าหน้าที่เลยโทรไปถามเจ้าหน้าที่ที่ gate G5 ให้ เพื่อดูว่าพกติดตัวขึ้นเครื่องได้ไหม ทางโน้นแจ้งว่าได้ แต่เราก็ไม่แน่ใจ เขาเลยให้เราคุยกับเจ้าหน้าที่ทางโทรศัพท์เองเลย สรุปแล้วก็คือถ้าพกขนาดไม่เกิน ๑๐๐ ml สามารถเอาขึ้นได้ ก่อนหน้านี้ตัวเองไปเช็คกับ TSA มาก่อนว่าเขาใช้กฎ ๓-๑-๑ คือ ๓ oz. ๑ qrt size bag และ ๑ bag หรือเอาของเหลวติดตัวได้ แต่ห้ามน้ำหนักเกิน ๓ oz. และทั้งหมดต้องบรรจุในถุงใสซิปล๊อคขนาด ๑ quart. ทั้งหมด ๑ ถุงเท่านั้น สรุปแล้วก็คือเอาติดตัวมาได้ค่ะ เพราะตัวเองซื้อครีมขนาด ๕๐ ml. ๒ กระปุก ตอนนี้ก็เอามาด้วยโดยอยู่ที่ gate 23 ของสนามบินนาริตะแล้ว
เล่าต่อที่สุวรรณภูมิค่ะ พอรับของเสร็จก็รีบเดินไปที่เกท ต้องผ่านการ x-ray กระเป๋าแครี่ออน ถือแลปท๊อปไปด้วย ก็ต้องหยิบออกมา x-ray ต่างหากรวมๆ กับของเหลวในถุงพลาสติกใส หลังจากนั้นก็เดินผ่านประตู scan มีเสียงบี๊ป ก็เลยโดนเรียกไปใช้ไม้ตรวจจับโลหะตรวจตามตัวอีก หลังจากนั้นผ่านไปเรียบร้อยก็เดินไปที่เกท แต่ก็ยังไม่เปิดเลย รออีก ๕ นาทีถึงจะให้คนเข้าเกทได้ (เครื่องออกเวลา ๖.๐๐ น. และเกทเปิดเวลา ๔.๑๕ น. โดยจะเริ่มให้คนขึ้นเครื่องเวลาประมาณตี ๕) ก่อนเข้าเกทก็มีการตรวจเอกสารกับตรวจกระเป๋าสัมภาระอีกครั้ง โดยให้ถอดรองเท้าด้วยเที่ยวนี้
เดี๋ยวจะต้องไปขึ้นเครื่องที่จะไปดีทรอยท์แล้ว เขาเรียกบอร์ดดิ้งแล้วค่ะ
เขียนที่นาริตะ ๑๔.๔๕ น. เวลาท้องถิ่น ๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑
ความเห็น (22)
กว่าจะได้เดินทาง .. :)
เหนื่อยแทนอาจารย์เลยเฟ้ย อิ อิ
ความจริง อาจารย์ต้องเอาครีมพอกหน้าไปก่อนขึ้นเครื่องครับ อาจารย์จะได้ไม่ต้องเสียดายครับ อิ อิ เพราะครีมมันติดที่หน้าของเราแล้ว
รอฟังต่อครับอาจารย์ :)
อ.วสวัตคะ
เชื่อไหมคะว่าอากาศเย็นจนที่พอกไว้ยังไม่พอเลยค่ะ อิอิ
พี่อึ่งอ๊่อบคะ
เอากลับบ้านไม่ได้ค่ะ เพราะต้องไปรับของตอนเช็คผ่าน ตม เข้าไปแล้วค่ะ
บันทึกนี้เขียนละเอียดเพราะมีเวลานั่งรออยู่ที่นาริตะนานน่ะค่ะ ^ ^
คิดถึงนะคะ
พี่ตุ๋ย ขอให้การเดินทางราบรื่นนะครับ
พี่น้องใน Gotoknow ฝากความห่วงใยมากันเต็มที่ครับ
๔ เดือนเองครับ :)
สวัสดีครับ ขอให้พี่เดินทางปลอดภัยและสนุกกับงานวิจัยครับ
พี่เคยถูกขอเอาครีม ไปทิ้งทั้งหลอดค่ะ เสียดายจัง ตั้งแต่มีระเบิดบ่อยๆทั่วดลก เขาเข้มงวดมากค่ะ
เขียนเล่ามาอีกนะคะ เหมือนอยู่ใกล้กันค่ะ
สวัสดีค่ะน้องเอก
ใช่ค่ะ ๔ เดือนเอง..เผลออีกแป๊บเดี๋ยวก็ขึ้นเครื่องกลับไทยแล้วค่ะ
ขอบคุณสำหรับความห่วงใยของทุกท่านนะคะ ^ ^
คิดเหมือนอ.วสวัตเลยค่ะ ถ้าเป็นหนูเขาไม่ให้เอาขึ้นเครื่องและฝากไม่ได้จะเดินเข้าห้องน้ำโบ๊ะมันทั้งตัวเลย แก้เซ็ง ไหนๆ ก็ต้องทิ้งแล้ว เอามันให้คุ้มจะได้ไม่เสียดาย ถ้ากินได้คงกินแล้วล่ะ แต่นี่โชคดีนะพี่ที่เอาไปได้ : ) พี่เขียนแบบนี้ก็ดี คนอื่นที่จะต้องเดินทางพลอยได้อานิสงส์ไปด้วยนะ จะได้ไม่ไปก่งก๊งที่สนามบิน
อย่าลืมห่มผ้าหนาๆ นะ ใส่เสื้อให้อบอุ่นด้วย ถ้าไม่พอเดี๋ยวส่งกอดออนไลน์ไปให้จะได้อุ่น ถ้าพี่มีธุระอะไรต้องทำด่วนแล้วไม่มีใครช่วยทางนี้ก็บอกได้นะ ถ้าไม่เกินความสามารถก็จะไปจัดการให้ ไม่ใช่เฉพาะเรื่องของกินหรอก
อย่าลืมสูตรของหนูนะ ชีสพี่...ชีสช่วยได้ เอาแบบไขมันสูงๆ รับรองอุ่น หนูเคยเจออากาศหนาวแบบชนิดก้าวขาไม่ออก ประมาณ -10 ขาแข็งคร้องแคร้งเป็นหุ่นยนต์ ใส่เสื้อไม่รู้กี่ชั้นข้างในก็ยังสะท้านงั่กๆ เจอไอ้เจ้าชีสนี่เข้าไปครึ่งชัวร์โมงวิ่งได้เลย อิ อิ (โม้แถมไปเล็กๆ จริงๆ ก็ยังวิ่งไม่ไหวหรอกเพียงแต่อุ่นขึ้นไม่สั่นเท่านั้นเอง)
แวะมาเก็บเกี่ยวค่ะ
ทางนี้ก็หนาวแล้วอ่ะ หนิงไม่ชอบอากาศเย็นๆเล๊ยยยยยย
อย่าลืมเล่าเกี่ยวกับประธานาธิบดีคนใหม่ด้วยนะ
- สวัสดีค่ะ อาจารย์
- ถ้าป้าแดงมีวาสนาได้ไปเมืองนอกเมืองนา คงใช้บันทึกเป็นเครื่องนำทางได้เลยละค่ะ
- อากาศหนาว รักษาสุขภาพนะคะ จะรออ่านบันทึกต่อๆๆไปค่ะ
- ตามพี่ๆๆน้องๆๆมา
- อาจารย์เล่าละเอียดดี
- ขอให้เดินทางโดยสวัสดีภาพครับ
สวัสดีค่ะอ.ตุ๋ย
พอนึกถึง.. แวะเข้ามา..ก็มาถึงอเมริกาแล้ว อากาศเป็นไงบ้างคะ? ปรับเวลาได้แล้วหรือยังคะ? ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ ทานวิตามินซีเยอะ ๆ ..เป็นห่วงค่ะ
สวัสดีจ๊ะน้องกบ ข้ามสีทันดร
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะคะ ตอนนี้ก็สนุกสนานดีกับสิ่งใหม่ที่ได้เห็นได้พบที่นี่ค่ะ ไม่ได้มาเป็น ๑๐ ปี บางอย่างก็ทันสมัยขึ้น บางอย่างก็เหมือนที่บ้านเราค่ะ ยกเว้นอากาศกับภาษาค่ะ ^ ^
สวัสดีค่ะคุณพี่ศศินันท์
ตอนที่รู้ว่าอาจจะต้องทิ้ง ก็เสียดายเหมือนกันค่ะ แต่ถ้าเขาไม่ให้เอาไปก็ต้องยอมค่ะ เพื่อความปลอดภัยในส่วนรวมค่ะ แล้วจะเขียนเล่าเพิ่มเติมนะคะ เรื่องที่จะเล่ามีเยอะเลย ^ ^
สวัสดีจ๊ะน้องซูซาน
พี่คิดไม่ทันเรื่องทาไปให้หมดเลยน่ะ ^ ^ เพราะสถานการณ์นี้จะเกิดตอนจะเดินเข้าเกทอยู่แล้วน่ะ
เมื่อวานใส่เสื้อหนาวที่เอามาทั้งหมด หิมะลงเล็กน้อย ลมแรงพอควร ก็โพกกับใส่ทุกอย่างเท่าที่ใส่ได้น่ะจ๊ะ
ขอบคุณสำหรับน้ำใจนะจ๊ะ ถ้ามีอะไรจะบอกจ๊ะ ขอบคุณมากๆ เลย ^ ^ สำหรับเรื่องชีสน่ะยังไม่ได้ลองเลย แต่หน้าปากซอยมี แมค ทาโก้เบลล์ กับ เซเว่นอยู่ หาของกินไม่ยากจ๊ะ แต่ยังไม่ได้ไปซื้อกับข้าวเลย เดี๋ยวค่อยๆ ช๊อปจ๊ะ ขอบคุณสำหรับ tips นะ ^ ^
สวัสดีค่ะคุณหนิง
ปกติตัวเองชอบอากาศเย็นนะ แต่เที่ยวนี้มาพกเสื้อหนาวน้อยไปหน่อย นึกว่าจะรอด แต่มันหนาวกว่าที่คิด เพราะมาจากร้อนแล้วเย็นแบบศูนย์หรือติดลบถ้าลมแรงเลย ก็เลยหนาวมาก วันนี้(๒๐ กพ.)ดีขึ้น ใส่เสื้อมากกว่าวันที่ลงจากเครื่อง มีหิมะตกเล็กน้อย แต่ก็พอถูไถไปได้ค่ะ เช็คดินฟ้าอากาศให้ดีก่อนมา ดู typical temp ของเมืองที่จะไปน่ะค่ะ แล้วกะๆ เสื้อผ้าเอาค่ะ ^ ^
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
เรื่องประธานาธิบดีที่นี่ฮ๊อตมากๆ ค่ะ น้องๆ คนไทยที่นี่ก็ติดตามกันเยอะ ก่อนที่จะเดินทางมาถึงที่แมรีแลนด์ นายโอบาม่าก็เพิ่งมาหาเสียงที่รัฐนี้โดยใช้หอประชุมของมหาวิทยาลัยค่ะ อยู่ไม่ไกลจากตึกเอ็นจิเนียริ่งเท่าไหร่ แต่มาไม่ทันไปฟังค่ะ ตอนนี้คลินตันค่อนข้างแผ่วๆ ไป แต่ว่าไม่ค่อยได้ติดตามค่ะ เพราะยังไม่มีทีวี ฟังข่าวลอยตามลมมาบ้างตามร้านอาหาร เนทที่บ้านก็ยังติดๆ ดับๆ (เพราะอาศัยคนอื่นเขา อิอิ) ก็เลยไม่สามารถดูข่าวสดออนไลน์ได้ค่ะ เดี๋ยวถ้าได้ออฟฟิสแล้วคงติดตามได้มากกว่านี้ แล้วจะมาเล่าสู่กันฟังค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนนะคะ ^ ^ ตอนนี้ไม่ได้ไปอ่านของคนอื่นๆ เลยค่ะ แล้วจะตามไปเก็บเกี่ยวจากบันทึกพี่ทีหลังค่ะ
สวัสดีค่ะป้าแดง และอ.ขจิต
พยายามเขียนให้เป็นประโยชน์น่ะค่ะ เพราะเรื่องราวในการเดินทางมีเยอะพอควร ไม่เขียนเดี๋ยวก็ลืมแล้วค่ะ ตอนนี้ยังไม่ได้ขึ้นประสบการณ์จากนาริตะไปดีทรอยท์กับดีทรอยท์ไปดีซีเลยค่ะ ยังหาเวลาเขียนไม่ได้ แต่จะมาเล่าแน่นอนค่ะ
ขอบคุณที่แวะมา ลปรร นะคะ
สวัสดีค่ะ พี่อุ๊ a l i n l u x a n a =)
เหมาเรียกพี่แล้วนะคะ ^ ^ เมื่อวาน (๒๐ กพ.) มีหิมะตกค่ะ เห็นมีประกาศโรงเรียนประถมมัธยมปิดด้วยค่ะ ถนนค่อนข้างจะ icy มั้งค่ะ แต่เราเดินเลยไม่ค่อยมีผลกระทบค่ะ
เรื่องปรับเวลาก็ปรับได้นิดหน่อยแล้วค่ะ เมื่อเย็นวานกลับมาถึงบ้านบ่าย ๓ (ตี๓ เมืองไทย) ก็พยายามถ่างตาไว้จนถึงประมาณทุ่มกว่าๆ สุดท้ายแล้วไม่ไหว ก็ไปนอน ตื่นมาเทียงคืนกว่า ก็นั่งเข้าเนทจนถึงตอนนี้แหละค่ะ แต่เดี๋ยวว่าจะไปนอนต่อแล้วล่ะค่ะ อิอิ ตอนนี้ก็โพกผ้าพันคอทั้งวันไม่ว่าจะอยู่ในบ้านหรือนอกบ้านค่ะ กลัวเป็นหวัดเหมือนค่ะ แต่ไม่ได้พกวิตามินซีมา เดี๋ยวหาซื้อเอาได้ค่ะ good idea ^ ^ ขอบคุณนะคะ
สวัสดีคะ แวะมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ :)
รออ่านบันทึกต่อไปของศิษย์พี่อยู่คะ
ขอบคุณน้องมะปรางที่ติดตามนะคะ เห็นบรรยากาศที่นี่แล้วอยากให้น้องมาเรียนมากเลยค่ะ คงจะเป็นประสบกา์รณ์ที่ดี ตอนนี้พี่เล่าให้ฟังไปก่อนนะคะ ^ ^
กราบนมัสการหลวงพี่มหาชัยวุธ
สาธุค่ะ จะพยายามทำงานให้สำเร็จและรักษาสุขภาพให้ดีค่ะ ตอนนี้การติดต่อประสานงานเิริ่มงานกับที่มหาวิทยาลัยก็เป็นไปได้ด้วยดี ราบรื่นทีเดียวค่ะ ^ ^
ดีใจที่หลวงพี่มาเยี่ยมและให้พรถึงบันทึก แล้วจะเล่าเรื่องตอนต่อไปอีกนะคะ ถ้าได้มีโอกาสไปวัดไทยประจำกรุงวอชิงตัน ดีซี แล้วจะมาเล่าผ่านบันทึกให้ฟังแน่นอนค่ะ น้องๆ คนไทยที่นี่เขาไปกันบ่อยๆ คงจะได้ติดรถเขาไปสักวันหนึ่งค่ะ