เตรียมตัว เตรียมใจ เตรียมพร้อม...แต่...
หลายวันนี้ยุ่งๆ เรื่องการเคลียร์งานให้เรียบร้อย แล้วก็จัดกระเป๋าเตรียมตัวไปอยู่อเมริกา ๔ เดือนนิดๆ มีประเด็นให้เขียนบันทึกเยอะแยะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเตรียมตัวหาที่อยู่ที่อเมริกา การใช้กูเกิลแมป การใช้กูเกิลคาเลนดาร์ การจัดกระเป๋า ฯลฯ แต่ไม่มีเวลาเขียนสักที ในที่สุดเมื่อวานก็จัดการงานหลักๆ เสร็จเรียบร้อย จัดกระเป๋าเสร็จไปร้อยละ ๙๕ เหลือพวกรายละเอียดเล็กน้อย เช่น จะเอาอะไรพกติดตัวขึ้นเครื่อง หรือจะเอาอะไรโหลดใต้ท้องเครื่อง
จริงๆ แล้วเรื่องหลักเรื่องสุดท้ายที่ยังไม่จบ แล้วถ้ายังไม่จบก็ยังไม่ได้ไปแน่ๆ ก็คือเรื่องตั๋วค่ะ ถ้าหลายท่านติดตามบันทึกเก่าๆ ในสมุดนี้ก็จะพบว่าดิฉันได้ทุนนี้มาเป็นปีแล้ว เลือกไปช่วงกลางกุมภาพันธ์นี้เพราะต้องการสอนให้จบคอร์สที่รับผิดชอบแล้วไปทำวิจัยช่วงภาคฤดูร้อน โดยจะกลับมาตอนเปิดภาคแรกของปี ๕๑ เพื่อจะได้กลับมารับผิดชอบงานของตัวเองที่เมืองไทยต่อได้ โดยทางเจ้าของทุนเป็นผู้ช่วยจองตั๋วการเดินทางตามกำหนดของเราให้
ตอนนี้ตั๋วยังไม่คอนเฟริ์มเลยค่ะ T_T
จากกรุงเทพไปอเมริกา ดิฉันได้ตั๋วเดินทางจาก กรุงเทพ - นาริตะ นาริตะ - ดีทรอยท์ และ ดีทรอยท์ - วอชิงตัน ดีซี ตั๋ว ๒ ใบหลังมีที่นั่งเรียบร้อย แต่ขาแรกกรุงเทพ นาริตะ เนี่ยหละค่ะที่เป็นปัญหา ยังอยู่ใน waiting list อยู่เลยค่ะ
จะเดินทางวันอังคารเช้า สายการบินบอกว่าจะรู้ว่าได้ไปหรือไม่วันจันทร์ค่ะ โอ๊ยโหย... ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร...ก็ทำตัว stand by ได้ แต่ว่าถ้าไม่ได้ตั๋วและไม่ได้ไปตามกำหนด ที่จะต้องไปขอโทษเขาเป็นอย่างมาก คือคนที่จะช่วยมารับ กับอาจารย์ที่เป็นโฮส เจ้าของบ้านเช่า แล้วก็กำหนดการงานของเราที่อเมริกา แถมถ้าหาตั๋วแทนไม่ได้โดยเร็ว ก็จะมีปัญหาเรื่องวีซ่าด้วยค่ะ เพราะวีซ่ามีกำหนดชัดเจน ถ้าไปช้า วีซ่าจะหมดก่อน หุ หุ... ดีว่ากำหนดงานของตัวเองนั้นยืดหยุ่นได้เพราะขึ้นกับตัวเราเองเป็นหลักนะ ไม่งั้นคงยุ่งน่าดูเลยถ้าไปไม่ได้ไปตามกำหนด
สรุปแล้วตอนนี้ตัวเองพร้อมหมดแล้ว เหลือแต่ว่าจะได้ตั๋วหรือเปล่า ^ ^ วันนี้ก็จะทราบแล้วล่ะค่ะ ว่าจะได้ไปพรุ่งนี้เช้าหรือเปล่า แล้วจะมาเล่าให้ฟังต่อ ขอตัวไปทำงานก่อนค่ะ
ความเห็น (43)
- ขอให้โชคดีนะครับ....นำประสบการณ์มาฝาก....คนไทยและลูกศิษย์.................ขอให้มีความสุข.........สัมฤทธิ์สมความปรารถนา..เดินทางไปและกลับ...โดยสวัสดิภาพ..ครับ
พี่ตุ๋ย
ขอให้พี่โชคดีนะครับ โชคดีในการเดินทาง และชีวิตที่โน้น
หากคิดถึงเราใช้ Gotoknow เป็นสื่อกลางได้ครับ
----
เดินทางโดยสวัสดิภาพครับผม
ขอบคุณ อ.พิสูจน์ กับน้องเอก มากค่ะ
ไปถึงแล้วจะเขียนเล่าประสบการณ์แน่นอนค่ะ
เดี๋ยวเช้านี้จัดการเรื่องตั๋วก่อนค่ะ ^ ^ ยังไม่รู้จะเป็นอย่างไรเลยค่ะ
ขอให้ได้ตั๋วนะคะ
เดินทางปลอดภัยและมีความสุขนะคะ
ขอบคุณค่ะพี่สร้อย
เพิ่งได้ตั๋วค่ะ ลุ้นกันตัวโก่ง ^ ^
แล้วจะมาเล่าประสบการณ์ให้ฟังกันต่อค่ะ
สวัสดีครับ อาจารย์ กมลวัลย์
- ดีนะเนี่ยที่อาจารย์ถูก Tag คิด (ไม่) ถึง เสียก่อน อิ อิ ไม่งั้นไม่มีเวลาแน่ ๆ เลย
- การเขียนประสบการณ์ผ่านบันทึกนี้ น่าตื่นเต้นจังนะครับ
- อนาคต เราไม่ทราบ เราทราบแต่ ปัจจุบัน
- ทำอย่างไรอาจารย์จึงจะได้รับกำลังใจครับ
- สวดมนต์ คิดถึง หรือว่ายิ้ม ๆ :)
บุญรักษา ครับอาจารย์ :)
ขอให้ทุกอย่างราบรื่นนะคะ เอาใจช่วยค่ะ
ยิ้มๆ คิดถึงกัน แค่นี้ก็มีความหมาย และเป็นกำลังใจให้มากๆ แล้วค่ะ
ขอบคุณนะคะ อ.วสวัตดีมาร ^ ^
ขอบคุณค่ะคุณพี่ศศินันท์์
พรุ่งนี้เดินทางตั้งแต่เช้าค่ะ ต้องไปสนามบินตั้งแต่ตีสาม
แล้วจะรายงานเป็นบันทึกต่อเมื่อมีโอกาสนะคะ ถ้ามี internet ใช้ระหว่างทางก็จะลองใช้ค่ะ ^ ^
ผมจะ "ยิ้ม ๆ" และ "คิดถึง" ครับ :) ....
ขอให้อาจารย์เดินทางด้วยความปลอดภัย และพบแต่สิ่งดี ๆ มีความสุข ครับ :)
ตามมาส่งอาจารย์ขึ้นเครื่องครับ
เดินทางปลอดภัยครับผม
ขอบคุณอ.วสวัตดีมาร สำหรับกำลังใจอีกครั้งนะคะ
และขอบคุณคุณpaleeyon ที่มาส่งขึ้นเครื่องค่ะ เพิ่งเตรียมของทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย เข้ามา check mail จากต่างประเทศเผื่อมีอะไรเปลี่ยนแปลง
ตอนนี้ทุกอย่างราบรื่นดี รอออกเดินทางอย่างเดียวค่ะ
ขอบคุณทุกท่านนะค ^ ^
สวัสดีค่ะอาจารย์กมลวัลย์
ของหนิงสิคะ ป่านนี้ยังไม่คืบหน้าไปไหนเลยอ่ะค่ะ
ถามจนท.ที่สกอ.ไปก็บอกแค่ว่า ไปเรียนซัมเมอร์นี้แน่ๆ
รอรัฐมนตรีฯเซ็นโครงการ
เฮ้อ...เกี่ยวกับการเมืองด้วยหรอเนี่ย...เราน้อ..
ยังไง ขอร่วมเกาะติดสถานการณ์ เดินทางไปกับอาจารย์ก่อนนะคะ
อิอิ
สวัสดีค่ะคุณหนิง
ซัมเมอร์เริ่มประมาณเดือน พ.ค. ยังพอมีเวลาอยู่ค่ะ แถมไปโคโลราโดตอนซัมเมอร์ ก็จะได้ไม่หนาวมากไงคะ ^ ^
เรื่องต่างๆ ถ้าผ่าน สกอ. ก็คงช้าบ้างค่ะ เป็นธรรมดา แต่พอรัฐมนตรีลงนามแล้ว ก็คงคล่องขึ้นค่ะ เรื่องเสนอเซ็นคงจะมีเยอะน่ะค่ะ แต่ถ้ามีตัวเงินแล้ว (จัดงบประมาณไว้แล้ว) ยังไงๆ ก็คงยังต้องมีโครงการต่อไปน่ะค่ะ อาจจะช้าหน่อยเท่านั้นเอง ^ ^
ขอบคุณมากค่ะคุณ conductor แล้วจะส่งข่าวให้ทราบเป็นระยะค่ะ รับรองว่าเหมือนไม่ได้ไปไหน (จาก gotoknow) เลยค่ะ ^ ^
- มาส่งอาจารย์ก่อน
- ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้ไป
- โดดโรคเลื่อน
- เบื่อมากๆๆๆ
- ขอให้อาจารย์เดินทางโดยสวัสดิภาพครับ
สวัสดีค่ะ น้องรอง
- พี่ติ๋วเกือบวิ่งมาส่งน้องไม่ทันแน่ะ....ได้ตั๋วแล้วใช่ไหมคะ...ดีใจด้วยน้า ก็แค่ลุ้นตัวโก่งแค่นั้น.....
- .....แล้วคืนนี้จะนอนกี่ทุ่มคะเนี่ย....
- นี่หอบดอกไม้ทั้งสวนมาฝากค่ะ
ขอให้น้องตุ๋ยเดินทางไปและกลับโดยสวัสดิภาพค่ะ....ดูแลสุขภาพด้วย แล้วแวะมาคุยกับพวกเราบ่อยๆนะคะ
รักน้องเสมอค่ะ
พี่ติ๋ว.
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต
ไม่ต้องเซ็งมากนะคะ โดนเลื่อนบ่อยๆ เนี่ยถ้าเป็นตัวเองก็คงรู้สึกรำคาญเหมือนกันค่ะ คิดเสียว่าเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น แล้วทำใจให้สบาย เหมือนตอนพี่ยังไม่ได้ตั๋วน่ะ ก็คิดว่าอะไรมันจะเกิดก็ต้องเกิด ถ้าจะได้ไปวันนี้ก็จะได้ไปเองแหละ ^ ^
สวัสดีค่ะพี่ติ๋ว
โอ้โฮ...ดอกไม้สวยเลยนะคะเนี่ย น่ารักจัง ^ ^ ขอบคุณมากเลยนะคะ นี่เพิ่งตื่นมาเช็คเมล์จากต่างประเทศอีกรอบ เรียบร้อยดีทุกอย่าง เดี๋ยวก็เช็คโน่นนี่ไปอีกหน่อย แล้วก็ออกจากบ้านแล้วค่ะ
ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ แล้วคุยกันใหม่ค่ะ ^ ^
- ครูอ้อยมาทีหลังเขาทุกทีเลยค่ะ
- แต่ก็มาอวยพร ให้อาจารย์ตุ๋ย คนเก่งของครูอ้อย
- เดินทางโดยสวัสดิภาพ ปฏิบัติหน้าที่ได้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี มีพลังกายพลังใจ และมีเรื่องสนุกๆมาเล่าให้พวกเราได้อ่านกันเยอะๆนะคะ
รักเสมอ..ครูอ้อย
ป่านนี้น้องเราถึงไหนแล้วน้อ : )
อ่านนี้อาจารย์กมลวัลย์ ถึงไหนหนอ (ยุบหนอ พอหนอ)
ตามคุณซูซาน กะ พี่ กฤษณา คร้าบพี่น้อง :)
มารายงานตัวว่าถึงแล้วเรียบร้อยค่ะ น้องๆ ที่มารับพาไปทานอาหารเกาหลีมา เลยเพิ่งกลับเข้ามาที่อพาร์ทเมนต์
มาแจ้งข่าวก่อนค่ะ
เยเย้
ดีใจด้วยนะคะที่เดินทางถึงปลายทางแล้ว
แถมไปถึงได้กินอาหารเกาหลีเลย อิอิ
ขอบคุณคุณหนิงมากค่ะ ^ ^ ตอนนี้โลกหมุนโคลงเคลงเป็นเรือเลยค่ะ นอนกินไม่เป็นเวลามา ๑ วันเต็มๆ
เขียนเรื่องทิ้งไว้ตั้งแต่อยู่ที่สนามบิน เดี๋ยวว่าจะเอาลงแล้วไปนอนค่ะ ^ ^ พรุ่งนี้มีกิจกรรมหลายอย่างที่ต้องทำมากค่ะ
เจ็ทแล็กหรือเปล่าพี่เรา แหม...มีบุญนะค้า ไปถึงเมกาแต่ได้กินอาหารเกาหลีต้อนรับ อิ อิ พักเยอะนะพี่ ช่วงวันสองวันแรกถ้าตบะไม่แก่กล้าพอมักจะโลกหมุนแบบนี้ล่ะ เป็นห่วง ขยันจริงๆ ยังอุตส่าห์จะมาอัพบล็อกอีกแน่ะ
ถ้าทางนี้มีใครไม่รู้ว่าพี่ไปเมกาแล้วส่งพวกขนมมาให้นี่คงเดือดร้อน แต่ศิษย์พี่ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ถ้ามีสถานการณ์แบบนั้นก็โอนมาทางศิษย์น้องได้ เดี๋ยวจะช่วยรับภาระอันหนักอึ้งนี้เอง ^ ^ เพื่อศิษย์พี่น้องทำได้ทุกอย่าง แม้ขนมนั้นจะเยอะปานใดก็ตาม จะพยายามกินให้หมด 555 แอบฝันหวานว่าจะมีน่ะ ; P
take care นะค้า ...สู้ว้อย
- ดูน้องแก้มยุ้ยทำ ฮ่าๆๆ
- ยังจะต้องการของฝากอีก
- ดีใจที่พี่ตุ๋ยสบายดี
- รอฟังข่าวนะครับ
- พักผ่อนมากๆๆ
สวัสดีค่ะครูอ้อย
มาช้าไม่สำคัญหรอกค่ะ ขอบคุณครูอ้อยสำหรับคำอวยพรนะคะ แล้วจะเขียนเรื่องเล่าเรื่อยๆ ค่ะ
น้องซูซาน พี่ติ๋ว อ.วสวัตดีมาร
ขอบคุณที่มาคอยติดตามถามไถ่กันตลอดนะคะ ^ ^ ซาบซึ้งค่ะ..ซาบซี้ง .. เดี๋ยวขอไปกำหนดซาบซึ้งหนอ แป๊บนึงนะคะ อิอิ
ศิษย์น้องซูซาน..
ตอนนี้หายมึนแล้ว นอนไปได้หน่อยนึง ค่อยยังชั่วจ๊ะ เรื่องขนมคงไม่มีใครส่งให้พี่หรอก อิอิ ส่วนใหญ่มีแต่คนส่งหนังสือธรรมะมาให้น่ะ 555
เมื่อวานมีโชคดีจริงๆ ได้รับความช่วยเหลือจากน้องๆ คนไทยที่นี่เยอะมากๆ วันนี้น้องคนนึงก็จะพาไปที่มหาวิทยาลัย เสียอย่างเดียว หนาวเป็นบ้าเลย เมื่อวานเจอ Thermo shock ไป ในตึกก็อุ่นดี พอเดินออกเจออุณหภูมิประมาณศูนย์ บวกลมแรง ฟันกระทบแบบกึกๆ แบบควบคุมไม่ได้เลยแหละ ตลกดีอ่ะ
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ ส่วนเรื่องขนมน่ะ ไปตกลงกับน้องซูซานเองนะ อิอิ ^ ^
ดีใจค่ะ ที่น้องรองเดินทางมาถึงโดยสวัสดิภาพแล้ว....พักผ่อนมากๆนะคะ
สวัสดีค่ะพี่ติ๋ว
ขอบคุณมากที่เยี่ยมนะคะ เดี๋ยวกำลังจะไปนอนแล้วค่ะ เพิ่งทุ่มนึงทางนี้ แต่ต้องขอนอนก่อนเพราะวันนี้ทั้งวันไปทำธุระ ไม่ได้นอนเลย พยายามปรับเวลาน่ะค่ะ ^ ^
ที่พักเป็นอย่างไรบ้างคะ ไกลที่เรียนมั้ย ไปกับใคร...เหงามั้ย...
ที่พักดีค่ะพีติ๋ว แต่ยังไม่ได้ถ่ายรูปเลย ตุ๋ยติดต่อมาเช่า furnished apt อยู่น่ะค่ะ คือมีเตียงมีตู้มีโต๊ะ เรียบร้อย มีครัวกับน้องน้ำส่วนกลาง เป็น half-basement คือห้องที่อยู่จมดินครึ่งนึง หน้าต่างห้องอยู่ระดับพื้นด้านนอกพอดีค่ะ แต่เขาให้ heater มาเพิ่มตัวนึงก็อุ่นค่ะ บ้านหลังนี้ไม่ไกลจากตึกที่ทำงานค่ะ สักประมาณ ๑๐ นาทีถึง น่าจะประมาณกิโลนึงค่ะ ไว้จะเล่าเรื่องบ้านให้ฟังในบันทึกอีกทีค่ะ ^ ^
มาย้อนอ่านบันทึก น่าระทึกจริงๆครับ ยิ่งต้องลงที่นี่ต่อที่นั่น มันต่อเนื่องกันหากผิดพลาดที่ไหนก็กระทบไปหมด เป็นผมก็นอนไม่หลับนะครับ mail ถามตลอดแน่เลย แต่ก็ผ่านไปแล้วเน๊าะ ผ่ายไปด้วยดี เฮ..
สวัสดีค่ะพี่ติ๋ว
กำลังจะเขียนเพิ่มแล้วค่ะ ตอนนี้กลับมาอยู่พักกลางวันที่บ้าน ซักผ้าไปด้วย อิอิ
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
เรื่องต่อเครื่องบินไม่ทันเนี่ย เคยมาหนนึงค่ะ ตอนจบปริญญาเอกแล้วเดินทางกลับเืมืองไทย ปรากฎว่าตอนไปต่อเครื่องที่ St.Louis นั้นเกิด snow storm หนักมาก เครื่องออกไม่ได้ไปหลายชั่วโมง พอฟ้าเปิด เครื่องทุกเครื่องที่รออยู่ก็เข้าคิวขึ้นเป็นสิบๆ ลำเลยค่ะ นั่งรออยู่ในเครื่องเป็นชั่วโมงเลย แต่ได้เห็นปรากฎการณ์เครื่องบินขึ้นทุกๆ ๓๐ วินาที เรียงเป็น ๑๐ ลำ จนถึงคิวเครื่องเรา พอดีเลย์ที่จุดนี้ ไปลงที่สนามบิน LA (LAX) ซึ่งเป็นสนามบินทีใหญ่มาก ตัวอาคารในประเทศกับต่างประเทศเป็นคนละอาคารกัน ต้องนั่ง shuttle bus แต่เราเวลาน้อย รอรถไม่ได้ ก็ลากกระเป๋าใบโตวิ่งจากอาคารหนึ่งไปอีกอาคารหนึ่ง ไปถึงเกทปิดพอดี แหงกเลยค่ะ ต้องรอ flight ต่อไป ตอนนั้นจากแอลเอไปสิงค์โปร์แล้วสิงค์โปร์-กรุงเทพ เลยต้องไปนอนแบบกระเหรี่ยงที่สนามบินชางกีอยู่ ๗ ชั่วโมง เพื่อรอ flight เช้าจากสิงค์โปร์ไปกรุงเทพค่ะ กลับบ้านเที่ยวนั้น สนุกๆ มากๆ ค่ะ ใช้เวลาไป ๒ วัน หุหุ
แล้วจะมาเล่าต่อนะคะ ^ ^