พอพูดถึง HeartWalk ก็ตื่นเต้นขึ้นมาทันที ใกล้ถึงวันงานแล้ว ถามเพื่อนว่าวันไหนนะจะได้เตรียมตัว พอบอกว่าวันที่ 9 กุมภา...ก็ต้องว้าว... เพราะเป็นวันคล้ายวันเกิดคนข้างเคียงด้วย..... งานนี้เกี่ยวกับเรื่องของหัวใจโดยเฉพาะ จัดโดย American Heart Association โดยจะจัดให้มีกิจกรรมการเดินการกุศลทุก ๆปี โดยใช้ชื่องานว่า "HeartWalk"
ส่วนใหญ่เค๊าจะลงทะเบียนล่วงหน้านานเป็นเดือน เราก็เลยถือโอกาสไปเป็นอาสาสมัคร volunteer ช่วยในงานนี้ พอดีเป็นบูทส์ของเพื่อนคนญี่ปุ่นที่ฮาวาย เป็นเจ้าของซุปเปอร์มาร์เก็ต ทุกๆปี เค๊าจะเป็นกรรมการจัดงานเพราะตัวเองก็เป็นโรคหัวใจ เพื่อช่วยกันรณรงค์ป้องกันการเกิดโรคหัวใจ ดูแลหัวใจของเราให้ดีด้วย เป็นการระดมเงินช่วยองค์กรนี้ หลายๆบริษัท และเพื่อนๆก็จะบริจาคกำลังกาย กำลังทรัพย์ โดยจะแจกอาหาร ของว่าง น้ำผลไม้ ผลไม้ และอื่นๆอีกมากมาย เพื่อร่วมกิจกรรมนี้ โดยขอความร่วมมือจากสปอนเซอร์ ที่เป็นคู่ค้าของบริษัท โดยเป็นการสนับสนุน ให้คนมาเดินกันเยอะ ๆ วิน-วิน กันทุกฝ่าย แถมได้ประชาสัมพันธ์ไปด้วยเลย...
. .ขอเล่าเลยไปเกี่ยวกับการเดินออกกำลังกายนิดนึง ไปอ่านเจอที่แผ่นโปสเตอร์รณรงค์ ให้ออกกำลังกาย เค๊าเปรียบเทียบว่า...
...กลับมาที่งานHeartWalk ที่ฮาวายช่วงนี้อากาศจะหนาวมาก เพราะฝนตกทั้งวันทั้งคืน บางวันไม่หยุด ทำให้เย็น 16-20 องศาเซลเซียส เอ๊ะหน้าหนาวหรือหน้าฝนกันแน่ มีหิมะบนยอดเขาด้วยนะ ........
...และแล้ววันเสาร์ก็มาถึง ฝนก็เิริ่มตกหนักแต่เช้ามืด จนสนามหญ้าเละตุุุ้มเป๊ะไปหมดแล้ว หยุดซะที...ได้แต่ภาวนา.....ไม่ได้ผล...... แล้วยังต้องตื่นตั้งแต่ตีห้าอีก ต้องไปช่วยขนของ อุปกรณ์ต่างๆ ผลไม้ น้ำ ของว่าง ทั้งๆที่ฝนตกหนัก โอ้ย..ไม่หยุดเลย ฝนฟ้าไม่เป็นใจ..หนาวมาก ๆ ใส่เสื้อ 3 ชั้นก็เอาไม่อยู่ เป็นการเตรียมจัดสถานที่ๆ่ทุลักทุเลมาก ท่ามกลางความมืด สายฝนโปรยปรายอย่างแรง แฉะ เละัสุด ๆ รองเท้ากีฬาเปียกชุ่มด้วยโคลนเลน เท้าแช่น้ำอยู่อย่างนั้นอีก 5-6 ชั่วโมง... เนี่ยถ้าคิดเตรียมการมากหน่อย จะต้องใส่รองเท้าบู๊ทที่ทำสวนแทน ท่าจะดีแท้.... ปีนี้มีคนลงทะเบียนมาเดิน ประมาณ 3,000 กว่าคน แต่ถ้าฝนตกอย่างนี้ ไม่รู้ว่า 500 คนจะถึงหรือเปล่า...เฮ้อ อย่าคิดมากไป แจกๆไปเถอะ
...เริ่มเดินแปดโมงเช้าตรง จะมีวงดุริยางค์ของนักเรียนมัธยมมาบรรเลงเพื่อเริ่มเปิดงาน ปรากฎว่าบูทส์เราใกล้จุดสตารท์แถมเต้นท์ก็ใหญ่ ฝนก็ไม่ยอมหยุดซะที .. ทำไงเนี่ย เด็กๆจะเปียกมั๊ย...ก็เลยกลายเป็นมาตั้งวงดุริยางค์เล่นดนตรีในเต้นท์อาหารนี่แหละ...เหมาะสุด แก้ขัด ฝนก็ตกไม่ยอมหยุด... เด็กๆก็มายืนกันตรงที่วางของว่าง อาหาร ก็เลย กลายเป็นที่วางกล่องใส่อุปกรณ์ดนตรี... เราก็ได้แต่หัวเราะชอบใจ ชักจะสนุกแล้วสิ..มีสีสันขึ้นมาทันที...ไม่สามารถรอให้ฝนหยุดได้ .....
...น่าเสียดายไม่ได้ถ่ายรูปช่วงนี้มาฝาก แต่เด็ก ๆก็น่ารักกันทุกคน มาขออนุญาตเล่นกัน ในเต้นท์ของเรานี่แหละ.... บริษัทโคคาโคล่าก็บริจาคน้ำดื่มให้พลังงานมาตั้ง20ลัง แล้วฝนตกแรงๆอย่างนี้จะหมดไม๊เนี่ย......... พอดุริยางค์เริ่มบรรเลง ความสนุกก็เริ่มขึ้นทันที เห็นคนเริ่มเดินผ่านจุดสตาร์ท ...ถือร่ม.... ใส่ชุดกันฝน....แถม จูงหมามาร่วมเดินด้วย บางคนเข็นลูกมาด้วย ....เราก็เลยคิดว่าถ้าไม่ออกไปยืนด้านนอก เพื่อแจกน้ำดื่ม คงไม่มีใครหยิบจากกระบะที่วางไว้ และหน้าวงดนตรีตรงที่เป็นทางผ่านพอดี แถมมีเสื้อกันฝนอยู่แล้วจะกลัวฝนทำไม...ก็เลยได้โอกาสออกไปยืนแจกน้ำให้คนที่มาเดินผ่าน หน้าบูทส์อย่างรวดเร็ว รู้สึกสนุกมากๆ..... ยังบอกสามีว่าที่สนุกที่สุดก็ตอนนี้แหละ แจกน้ำขวดท่ามกลางสายฝน ไม่มีอีกแล้วโอกาสและบรรยากาศแบบนี้ ....ไม่เคยนึกว่าจะสนุกได้ขนาดนี้ ... แถมมีดนตรีมีบรรเลงข้างๆ ประกอบด้วย
..เผลอแป๊บเดียว น้ำหมดไปหลายลังเลย.... พอเดินกันเสร็จก็เริ่มแจกส้ม กล้วยหอม เบเกิ้ล น้ำผลไม้ ขนมปัง ต่อด้วยอาหาร เป็น ชิลี่เต้าหู้ (คล้ายๆ กับซอสที่ราดพาสต้าแบบมะเขือเทศ มีถั่วแดงรูปไต เครื่องเทศ ชิลี่ สีแดงคล้ายพริก แต่ไม่เผ็ด ปกติ ตามสูตรต้องเป็นเนื้อสับ แต่เพื่อสุขภาพเลยกลายเป็นเต้าหู้ ไว้วันหน้าจะเอาสูตรมาฝาก) อร่อยมากราดข้าวสวยญี่ปุ่น สตูว์ไก่ราดข้าว เนี่ยขนาดสนามหญ้าด้านหน้าโต๊ะที่ตั้งแจกแฉะจนเละตุ้มเป๊ะ น้ำนองเป็นแอ่ง เต็มไปด้วยดิน คนก็บ่อยั่น มาต่อแถวกัน ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เกลี้ยงเจ้าค่ะ แจกฟรีนี่นา ใครไม่เอา ...
งานนี้สนุกมากแจกแหลก มีการดนตรีUkulele (อุคุเลเล-หน้าตาเครื่องเล่นนี้เหมือนกีตาร์ แต่ตัวเล็กกว่า สายก็น้อยกว่าด้วย) น่ารักมาก เป็นเครื่องดนตรีของคนฮาวาย มีเด็กๆมาเล่น เต้นฮูล่า สุดท้ายก็มีการร้องเพลงอวยพรวันเกิดด้วยนะ บนเวที กันเองสุดๆ
...ไม่มีงานเลี้ยงใด ไม่เลิกรา ก็มาถึงตอนเก็บของ ก็ไล่แจกของที่เหลือจนหมด ได้ความสนุก เหนื่อย แฉะ และความประทับใจที่ได้ช่วยเหลือกันในสังคม ช่างเป็นความสุขใจโดยแท้จริง เก็บเสร็จก็ไปฉลองวันเกิดให้คนใกล้ตัวด้วยซูชิชามใหญ่(ชิราชิ-จะเป็นการรวมกันของซาชิมิ ที่อยากกินทั้งหมดไว้ในชามเดียว)
ไหนๆก็ไหนๆแล้วอยากรณรงค์ต่อเลยนะคะ เดินออกกำลังกาย เริ่มทีละน้อย ๆก่อนก็ได้ เพื่อให้หัวใจเราเข็มแข็ง แข็งแรง...เพิ่มความอึดของการทำงานของหัวใจ เต้นถูกจังหวะ และ ไม่ทำให้ใจอ่อนปวกเปียก..ป้องกันก่อนเกิดโรคไง..
American Heart Association ฝากแนะนำขั้นตอนในการดูแลสุขภาพตนเอง เพื่อป้องกันการเกิดโรคหัวใจ มาช่วยกัน แบ่งปันบอกต่อเพื่อน ๆ และคนรัก ก็เลยถือโอกาสมอบให้ด้วยรักในวันวาเลนไทน์ ที่จะมาถึงเลยนะคะ
ดีใจจัง ใส่รูปได้แล้ว ซูซานเก่งจริง ๆ ด้วยความตื่นเต้นอยากลองเลยไม่ได้ตกแต่งรูป ใหญ่จัง ต้องแ้ก้ตัวใหม่อีกที แทงคิ้วหลาย
ตามน้องซูซานมาทักทายเพื่อน(น้อง)คนใหม่ค่ะ
เขียนเก่งนะคะ คล้ายๆ น้องคนข้างบนเหมือนกัน ^ ^
แล้วจะรออ่านเรื่องต่อๆ ไปค่ะ
สวัสดีค่ะ อ.กมลวัลย์ ขอบคุณมากๆค่ะ ที่มาให้กำลังใจ มือใหม่หัดขับค่ะ ต้องการกำลังใจพอดีเลยค่ะ ซูซานเธอน่ารัก เป็นพี่เลี้ยง(น้องเลี้ยง?) เรื่องบล็อค บอกว่าอาจารย์จบ ม.พ.ด้วย แต่สงสัยจะรุ่นใกล้กันนะคะ หรืออาจจะรุ่นเดียวกัน หรือรุ่นน้อง? อึ้ยยย ...เปลี่ยนเรื่องดีกว่า ดีใจจังเจอคนจบม.พ.ด้วย ช่วงหลังมีติดต่อเพื่อนๆที่ม.พ. แค่3-4คนเองค่ะ ต้องไปรื้อฟื้นความทรงจำ ขอแวะไปทักทายบล็อคอาจารย์บ้างนะคะ
ซูซาน ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำแนะนำ เวลาบอกว่าเอาเม้าส์ไปปาดรูป รู้สึกเหมือนง้ายง่ายแต่พี่ปาดไปเป็นสิบรอบ ไม่ติดซะที ทำจนได้ พี่จะพยายามเขียนบ่อย ๆนะ เรื่องM&M พี่ก็ลืมเหมือนกัน แต่พอนึกได้หยุดทันที โทษทีนะมาตอบช้าเพราะไปแอโรบิกมา ไว้เรื่องหน้าจะเป็น อิเคบานา นะจ้ะ
พี่พยายามใส่รูปกุหลาบในคอมเมนต์ซูซานเรื่องวาเลนไทน์ยังไม่สำเร็จเลย ต้องพยายามกันต่อไป
สวัสดีค่ะคุณอุ๊ ตามรอยมาจากน้องซูซานเหมือนกันค่ะ ดีใจที่ได้รู้จักกันนะคะ และได้อ่านเรื่องราวน่ารู้ น่าสนใจพร้อมภาพสวยๆจากแดนไกล ตั้งจากฮาวายแน่ะ พี่ยังไม่เคยไปเลยค่ะ จะได้ขอเรียนรู้ผ่านบล็อกของคุณค่ะ
ขอชมว่าเขียนเก่ง ภาพสวยงาม ชัดเจนดึงดูดความสนใจมาก มีน้องซูซานคอยช่วยเรื่องเทคนิค เดี๋ยวก็ทำได้ทุกอย่างเองค่ะ (อิ อิ ยกเว้นผู้อาวุโสอย่างพี่ สอนเท่าไหร่ก็ยังทำอะไรไม่ค่อยเป็นอยู่ดีค่ะ)
สวัสดีค่ะคุณนายดอกเตอร์นุช เรียกชื่อยาวไปหน่อยนะคะ แต่น่ารักดีค่ะ ยินดีมากค่ะที่ได้รู้จักจริงๆซะที ได้ยินแต่ชื่อเสียงโด่งดัง มาถึงฮาวายแน่ะ...จากซูซานค่ะ เธอชื่นชมคุณนุชมากๆ ทำให้ต้องรีบแอบตามไปอ่านเรื่องนครธม นครวัด และเรื่องดอกไม้สวยๆด้วยค่ะ ตั้งแต่ยังไม่ได้เป็นสมาชิก เลยยังไม่กล้าเขียนคอมเมนต์ค่ะสารภาพ... เห็นด้วยกับซูซานว่าเก่งจริงๆค่ะ คุณภาพคับแก้ว ถ้ามีโอกาสได้ไปนครธม นครวัดกับซูซาน จะเข้าไปอ่านซ้ำอีกครั้งค่ะ เอาไว้เป็นไกด์อ้างอิง... เป็นความใฝ่ฝันอีกที่หนึ่งที่อยากไปมานานแล้วค่ะ .... ขอบคุณมากๆ นะคะสำหรับคำชมและกำลังใจมากมายจากเพื่อน ๆ จะพยายามรวบรวมข้อมูลที่น่าสนใจของฮาวาย มาเล่าให้ฟังนะคะ ดีจังจะได้เรียนรู้ไปพร้อมๆกัน ..เรื่องเทคนิคคอมฯ อุ๊เป็นยิ่งกว่าคุณนุชอีกค่ะ เนี่ยปล้ำมาตั้งหลายวันกว่าจะรู้ขึ้นมาบ้าง ก็จากซูซานนี่แหละ
สวัสดีค่ะ
ตามมาอ่านเหมือนกันค่ะ เรื่องน่าสนใจมาก ขอนำไปปฎิบัติเลยนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณพี่ Sasinand ขอบคุณมากค่ะที่ตามมาอ่าน ดีใจมากที่มีประโยชน์ค่ะ แอบเป็นแฟนประจำอ่านเรื่องบันทึกของพี่อยู่คุ่ะ ได้ความรู้มากเลยค่ะ ไว้จะไปขอคำชี้แนะค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์พนม aloha ค่ะ ดีใจจังอาจารย์แวะมา ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ จริงๆแล้วเคยเจออาจารย์ตัวจริงด้วยค่ะ นานมากจริงๆ แต่อาจารย์คงจำไม่ได้หรอกค่ะ เพราะเป็นแฟนทีมนักโต้วาที ที่มีอาจารย์หลายท่าน พอเห็นอาจารย์ในผะหมี ยิ่งดีใจใหญ่เลยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมอสุธี ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม ดีใจที่เจอคนพิโลก พอดีคุณแม่เป็นคนพิโลกเหมือนกันค่ะ นามสกุล เลิศสินไทย ค่ะ ดีใจที่มีโอกาสได้เจอคนเก่งๆ ดีค่ะเรื่องสุขภาพต้องมาที่หนึ่งค่ะ
สวัสดี และ อโลฮ่าค่ะ naree suwan
ยินดีค่ะที่แวะมา เห็นด้วยค่ะว่ามีข้ออ้างเยอะ เป็นเหมือนกันค่ะ บางทีฝนฟ้าไม่เป็นใจ แต่ก็จะพยายามทำให้ได้อย่างน้อย อาทิตย์ละ 3-4 วันค่ะ ขอบคุณค่ะ
ยังไม่ยอมนอนอีกเหรอ เนี่ยพี่เพิ่งตื่นตอน7.00 เช้า เป็นสิ่งแรกที่มาดู..555
สวัสดีค่ะคุณ Nan-Pranaya Chongbunwatana
ขอบคุณค่ะเรื่องชื่อ ยาวไปนิดค่ะ ยินดีมากค่ะที่ได้รู้จักกันที่นี่
Welcome to Hawaii ฮาวายน่าเที่ยวมากค่ะสำหรับคนที่ รักธรรมชาติสุดๆ เหมือนหลายๆแห่งที่บ้านเรา แต่ของเค๊าข้อดีคือ สะดวกในการไปตรงนั้น ส่วนที่คุณแณณเล่าเรื่องเจ็บหน้าอก น่าจะเครียดเหมือนคุณหมอว่า ดีใจจังค่ะที่ ซื้อเครื่องออกกำลังกาย เชื่อว่าคุณแณณต้องชอบแน่นอน แต่อย่าให้เหมือนพี่สาวของสามี ไม่มีเวลาตั้งไว้เฉยๆ ส่วนเรื่องผอม ต้องคุมอาหารด้วยค่ะ เนี่ยก็เหมือนกับคุณแณณออกกำลังกาย แต่ไม่คุมอาหาร น้ำหนักก็ยังไม่้ไปไหนค่ะ ดูแลรักษาสุขภาพนะคะ
สวัสดีค่ะคุณ ขจิต ฝอยทอง
ขอบคุณค่ะที่แวะมาให้กำลังใจ ได้ยินชื่อคุณขจิตมานานค่ะ จากบล็อคซูซาน ไว้ขอตามไปเยี่ยมคุณขจิตบ้างนะคะ
Ple..thanks for your comment.
ผมมักจะเริ่มคิดห่วงสุขภาพ ตอนเริ่มอิ่มนะครับ แต่ตอนหิว มันไม่เคยคิดครับ
หวัดดีค่ะ น้องคนสวย
สวย เก่ง ภูมิคุ้มกันดีอีก แบบนี้คนติดตรึม
mochi
สวัสดีค่ะ คุณพี่โมจิ
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาทักทายกัน พี่เป็นยังไงบ้างคะ
รักษาสุขภาพนะคะ เป็นห่วงค่ะ
วันนี้เพิ่งได้ฤกษ์มาทักทาย "บันทึกแรก" ของคุณอุ๊
จำไม่ได้แล้วล่ะค่ะว่าติดใจคุณอุ๊ตั้งแต่เมื่อไหร่
เลา ๆ ว่า ชอบ นึกแปลกใจว่า ภาพโลโก้เล็ก ๆ ของคุณอุ๊ เป็นคุณแม่คนหนึ่งกำลังอุ้มคุณลูกในห่อผ้าอ้อม
ซึ่งเมื่อเรากดไปดูในหน้าประวัติ ภาพใหญ่ขึ้นถึงรู้ว่า เป็น "ไอศครีม ?" หรือ อะไรคะ
เคยมีใครสงสัยแบบพี่หรือเปล่า อิอิ
บายก่อนค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมอเล็ก
ขอบคุณค่ะที่คุณหมอเล็กแวะมาทักทายบันทึกแรก เพิ่งหัดเขียนค่ะ ทำให้ได้เจอเพื่อนๆ หลายๆท่าน ที่ได้รับความรู้รอบตัวเพิ่มขึ้นมากมาย แต่ที่ขำๆ สุดที่คุณหมอเล็กทักว่า "นึกแปลกใจว่า ภาพโลโก้เล็ก ๆ ของคุณอุ๊ เป็นคุณแม่คนหนึ่งกำลังอุ้มคุณลูกในห่อผ้าอ้อม" คิดว่าไม่มีใครมองเห็นเป็นอย่างคุณหมอเล็กนะคะ อ่านแล้วทำให้คิดว่า คุณหมอเล็กในใจนั้นมีแต่น้องภูแน่นอน เห็นอะไรเกี่ยวข้องเป็นแม่กับลูกไปหมด..ที่กำลังถืออยู่คือ shave ice หรือ ice shave เหมือนน้ำแข็งใสใส่น้ำหวานในกรวยกระดาษ จะใส่ไอศครีมหรือถั่วแดงญีปุ่นก็แล้วแต่จะเลือกค่ะ เป็นที่นิยมในฮาวายมากๆ ค่ะ อาจเป็นเพราะอากาศกลางวันจะร้อนมากๆ หลังไปทะเลมาทานจะสดชื่นมากๆค่ะ นี่เลยค่ะ ในภาพที่เห็นมาจากร้านนี้ Matsumoto Shave Ice ดังสุดๆ ถ้ามาฮาวายไม่ได้มาชิม เหมือนไม่ได้มาค่ะ ขายแค่น้ำแข็งใสก็ทำเสื้อยืดโลโก้ร้านมาขายได้...กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวไปแล้วค่ะ