ไปมาหลายรุ่นแล้วครับ ที่จริงก็เป็นเรื่องปกติธรรมดาของการเรียนศิลปะที่ทุกสถาบันต้องออกภาคสนามเพื่อเขียนทิวทัศน์ทะเล
ปีที่แล้ว ไประนอง-ภูเก็ต ซึ่งพักที่ชายหาดที่เป็นศูนย์วิจัยทางทะเลของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ พวกผมไปก่อนซึนามิเข้า ได้ข่าวว่าตอนนี้ตรงนั้นโดนกลืนไปแล้ว

ตอนนั้นผมยังไม่มีดิจิม่อนก็เลยไม่ได้เอามาให้ดู...ถ่ายแต่กล้องฟิล์ม เอาไว้ว่างๆจะขุดเอามาให้ดูนะครับ

เริ่มภาพแรกด้วยอุปกรณ์สีน้ำ (ของคนอื่น)

พาหนะการเดินทางครั้งนี้ เหมา 1 คัน รถมหาวิทยาลัยสีเหลือง ๆ นั่น 1 คัน
นับว่าเป็นเรื่องดีมากที่ฝ่ายยานยนต์ยังยอมให้รถเราอยู่
เพราะเมื่อ 2 ปีก่อน ตอนไปดอยอ่างขาง
น้าแกไม่รู้ทาง พาขึ้นเกือบถึงยอดดอยแน่ะ ผมคือ รถพังเลย ฮา

ขอแซวรถเหลือง ๆ ข้างบนหน่อย
ใครจะรู้ว่ารถใหม่ ๆอย่างนี้ที่จริงแล้วเป็นรถ ขสมก. มาก่อน
ถูกแล้วครับ รถเมล์ปลดระวาง ไม่ใช่ได้มาแล้วเปลี่ยนเป็นยังงี้เลยนะครับ ใช้งานจริง ๆเกือบ 2 ปีแน่ะ
คุณคิดภาพสิ
เมื่อ 3 ปีที่แล้ว กีฬามหาวิทยาลัยแม่โดมเกมส์ที่ธรรมศาสตร์ ขบวนนักกีฬา ม.ผมต้องเดินทางด้วย ขสมก. แบบร้อน ๆนี่แหละ
ไปจอดที่หมู่บ้านนักกีฬาเอเชี่ยนเกมส์ น้าคนขับต้องอาไปจอดแอบ ๆไว้ในป่า
ตอนนี้น่ะเหรอ ไปจอดใกล้ใครเขาก็มีแต่ไล่ เพราะไปข่มรัศมีรถ ม.อื่นเขาตลอด 5 5 5 5


***

ตอนแรกก็กะว่าจะตามกันไปเป็นขบวน...แต่ไม่ไหว รถมหาวิทยาลัยห้ามวิ่งเกิน 90
แต่รถของโชคอำนวย มิดเกย์120 ตลอดทาง

ถึงลำตะคลอง ด้วยเวลาอันรวดเร็ว

งานนี้เอากล้องไป 3 ตัว (ไม่รู้จะเอาไปอะไรกันนักกันหนา)
กล้องฟิล์ม 1 ตัว
กล้องดิจิม่อนแบน ๆ 1 ตัว
กล้องดิจิม่อนอ้วน ๆ ดำ ๆ ... ตัวนึง

สี กระดาษก็เอาไป

แต่เอาไปแล้วจะได้ใช้แค่ไหน..เดี๋ยวก็รู้

***

รูปนี้ถ่ายจากกล้องแบน



ตัดมาที่ปราณบุรีเลยครับ ประมาณ 6 ชั่วโมงครับ
รถที่ผมนั่ง มาถึงก่อน คงไม่ต้องบอกนะครับว่าผมนั่งคันไหน

***

มาถึงตรงนี้อยากบอกว่าชอบกล้องแบน ๆมากกว่า อยากถ่ายเมื่อไหร่ก็ได้ ภาพออกมามันไม่ดี ก็โทษได้ว่า

กล้องไม่ดี

เช่นรูปนี้เป็นต้น...รถวิ่งเร็วมาก ได้มาแค่นี้ก็ต้องขอบคุณเจ้าตัวแบนที่ควักออกมาได้ทันที



ตอนลงรถที่ตลาด รู้ได้ทันทีว่า สินค้าเศรษฐกิจของที่นี่คืออะไร

ก็กลิ่นปลาหมึกหึ่งทั้งเมืองเลยครับ

ไปที่ไหน ๆ ก็มีแต่ลานตากปลาหมึกแห้ง

***

ก็เขาเป็นเมืองปากน้ำ ที่จอดเรือประมงนี่ครับ

ที่พัก เป็นรีสอร์ทที่พึ่งเปลี่ยนมือ กลุ่มเราเป็นลูกค้ากลุ่มแรกของเจ้าของใหม่

แต่อย่าเอ่ยชื่อเลยครับ ไม่ค่อยประทับใจ..งานนั้นค่าที่พัก 6 หลักครับ

***

ผู้หญิงกับอาจารย์นอนบังกะโลติดแอร์(ซึ่งมีหลายหลัง...)
ส่วนผู้ชาย เอาเต้นท์มหาวิทยาลัยมากางนอน
(ทั้งที่จ่ายตังค์เท่ากัน !!!)

มีที่พิเศษคือ ผู้ฉิง (ที่ต้องเปิดเผยเท่านั้น แอบ ๆ หรือเกย์ ไม่ได้) มีสิทธิ์ขึ้นมานอนกะสาว ๆบนห้องได้



เมื่อปีที่แล้วเราได้บทเรียนสำคัญในการพาเด็ก ปี 1 ออกภาคสนามคือ
เราไปไประรอง ทะเลอันดามันสวย ฟ้าใส แต่ไป้ที่มีแค่ฟ้ากับทะเลนั่นแหละวาดยากชมัด
ถ้าในทางทฤษฎีองค์ประกอบศิลป์เรียกว่ามันมีแต่ ระนาบ ไม่มีรูปทรง

พื้นฐานเด็กยังไม่ดี...ก็เลยหลงออกทะเล ไปเลย...
(ปีที่แล้วผมก็ไม่ได้เขียน นอนอ่านเพชรพระอุมาจนเกือบจบ)

จากบทเรียนในปีก่อน ปีนี้ก็เลยต้องหารูปทรงให้เขาเขียน ซึ่งที่นี่นับว่าเหมาะสุด

***

มองออกไปมีแต่ รูปทรง รูปทรง และ รูปทรง ไงเล่า เอาให้หนุกเลยนะพวกคุณ 5 5 5



ตอนแรกเด็กโวยเลยครับ เพราะหาดไม่สวย เล่นน้ำไม่ได้ ขยะเพียบ
แต่ด้วยอาญาสิทธิ์

มาเขียนรูป...ไม่ได้มาเที่ยว เฟ๊ย !

ก็เลยได้แต่เห็นแอบบ่นงุบงิบอยู่ในใจ

***

ทั้งเส้น ทั้งรูปทรง ทั้งสีเลยนะเนี่ย ฮา



เขียนเข้าไปสิ

***

เรือใหญ่ก็มี



จะเอามุมแบบไหน ก็เลือกเอา

***



ในรูปนี้ แดง เหลือง เขียว ฟ้า นี่ไม่ต้องเบรคเลย จากหลอดเพียว ๆยังได้

***



แดงสด ๆ แล้วเบรคสีข้างเคียงคู่ตรงข้ามข้างหลังก็ได้

***



วันแรกนี้นั่งดูก่อน ก็แล้วกัน

 

ประติมากร ยอดเยี่ยมรางวัล อมตะ อวอร์ด หมาดๆ มานั่งทำติสต์