ทุกคนคงเคยดูละคร และถ้าบางคนชอบจะไม่พลาดตอนจบของเรื่อง
ตอนจบของเรื่อง..ส่วนมากจะจบลงด้วยดีเสมอ
มีน้อยนักที่จะจบเรื่องราวด้วยความเศร้า
เรามักจะเผลอ..อมยิ้ม...กับตอนจบ ที่จบแบบ..มีความสุข...
น่าประทับใจ และอยากให้ทุกเรื่องราว มีตอนจบแบบนี้
สวัสีดครับ คุณเอ
ขอบคุณครับ :)
-ขอบคุณค่ะ อ.wasawat
อิอิ ไม่ใช่ตอนจบค่ะ แต่อยากให้จบเร็ว เพราะชอบตอนจบที่ มีความสุข
( ไม่ได้ติดละคร แต่ง่วงนอนก็เลยเปิดที่วีดู เจอตอนจบของเรื่อง โปโลเย ภาคพิสดาร จบแบบนี้ ..ชอบค่ะ ) อิอิ
ขอบคุณค่ะ คุณแผ่นดิน
ชอบตอนจบที่มีความสุขเหมือนกัน ขอให้มีความสุขกับการให้ ค่ะ
แม้ยากลำบาก แค่ไหน ..เมื่อมีผู้รอคอย.. ไกล.. ลำบากแค่ไหน..และเมื่อเราทำสำเร็จ...ก็ทำให้...เรามีความสุข...
อยากร่วมทำกิจกรรมแบบนี้ด้วยค่ะ
ขอบคุณ นายช่างใหญ่ ที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
* หนังจบ..ก่อนกลับขอแวะซื้อปลาหมึกก่อนนะ
เดี๋ยวเอาไปฝากนายช่างใหญ่ด้วยค่ะ อิอิ
เอ...ใครจะทานบ้าง จะซื้อไปเผื่อค่ะ
ขอบคุณค่ะที่ มาเยี่ยมเยือนให้มี... รอยยิ้มตลอด
ส.ว.ด. ครับ ครูเอ..
..ไม่ได้คิดลบนะครับ..แต่เป็นอีกมุมมอง..
ขอบคุณค่ะ นายช่างใหญ่
จริงด้วย สงสัยต้องไปขอทานที่บ้านนายช่างแล้วล่ะค่ะ อิอิ
ขอบคุณค่ะ คุณstardust
ใครๆก็อยากดูตอนจบที่มีความสุข เพราะชีวิตจริงก็เศร้ามากพอแล้ว หากเรื่องราว จะช่วยจรรโลงให้โลกน่าอยู่ขึ้น คงดีไม่น้อย นะค่ะ
ขอบคุณค่ะที่ร่วมแสดงความคิดเห็น
ขอบคุณค่ะ ท่านเกษตร ( อยู่ )
ขอบคุณที่ร่วมแสดงความคิดเห็น อิอิ
แหม่ ที่เชียงใหม่ก็มีปลาหมึกขายนะค่ะ ทาโร่งัย อิอิ
สวัสดีหลาน A
ชีวิตจริงคือละครจริง
ละครบันเทิงแต่งต้องการให้บันเทิง
เราเองนี่แหละคือละครตัวจริงในโลกแห่งความจริง
เนื้อหามีทั้งทุกข์และสุข
การเดินเรื่องมีเกิดขึ้น ดำรงอยู่และดับไป
ละครชีวิตก็เวียนอยู่อย่างนี้แล...
จากลุงหนาน.......พรหมมา
ขอบคุณค่ะ อ.ขจิต
ครูเอ ก็สบายดีค่ะ
จริงๆการอ่านนวนิยาย ก็ดีเหมือนกันนะค่ะ อยากให้จบเร็วๆ ก็ได้ ช้าๆ ก็ได้ อ่านซ้ำในตอนที่ชอบ ก็ได้ ความสุขอยู่ที่ได้จินตนาการเอง ไม่ต้องรอหนังขาย โมษณาในทีวี อิอิ
ขอบคุณเจ้าพ่อหนาน
เห็นด้วยกับพ่อหนานเจ้า ดำรงอยู่และดับไป จะเอาอะไรกันหนักหนา เนอะ
หวัดดีครับ...ครูเอ
ขอบคุณค่ะ พี่อดิศักดิ์
เมื่อไหร่จะมาเชียงใหม่อีกค่ะ