บันทึกระลึกรู้ > ใจแข็ง...แรง

3 วันที่ผ่านมา 30-31 ม.ค.,1กพ. กับการจัดการอบรมเชิงปฏิบัติการ โครงการ "ส่งเสริมสุขภาพกาย-ใจ ศูนย์อนามัยไร้พุง" รุ่นที่ 1 แบบ Edutainment ที่ จ. ระยอง

ในบทบาททีมดำเนินการ ผู้ประสานวิทยากร และพิธีกร มีปัญหาเฉพาะหน้ามาให้เผชิญแบบซึ่ง ๆ หน้า ต้องแก้ไข หาทางออก บางครั้งหงุดหงิด เครียด เสียงดัง ก้าวร้าวกับคนรอบข้าง ควบคุมตัวเองไม่ได้ มีหลายคนที่ได้รับผลกระทบจากเรา

คนแรกช่างไฟของรีสอร์ท เราเอ็ดเรื่องที่เขาไม่อยู่ที่ห้องเครื่องเสียง เพราะต้องควบคุมปรับระดับเสียงตลอดการบรรยาย รู้สึกตัวตอนเห็นเขาทำหน้าจ๋อย ๆ ก็บอกเขาได้แค่ว่า "คุณพยายามทำเต็มที่หน่อยนะ มันจำเป็นจริง ๆ"

คนที่สองผู้ประสานงานของทัวร์ เรื่องเดียวกัน เราเสียงดัง เรียกร้อง และสั่งการ เขาเดินหนีตอนที่เราคุยกับช่าง ก็เดินกลับมาบอกเขาว่า "น้อง พี่จะเครียดหน่อยนะ"

เชื่อว่างานนี้คงมีพี่ ๆ น้อง ๆ ทีมงานอีกหลายคนที่ทำงานด้วยกัน ได้รับผลจากความเครียดของเรา

และใน 3 วันนี้ เราได้รับรู้ถึงความมีจิตใจที่เข้มแข็ง ความมีวุฒิภาวะทางอารมณ์ ของคนหลายคน ที่ทำให้เข้าใจถึงผู้ที่มีความอดทนทางอารมณ์

ท่านแรกวิทยากรทางด้าน อ. อารมณ์ อจ.วินัย วันที่ไปรับอจ. ฝนตกหนัก คนขับรถก็ขาดประสบการณ์ พวกเราก็ลุ้นเต็มที่ว่าจะพบอจ.รึเปล่า ปัญหาคือ น้ำท่วม รถจอดไม่ได้ สุดท้ายต้องบอกให้อจ. หิ้วกระเป๋าสัมภาระ ลุยน้ำ ด้วยความที่เราเป็นเพื่อนกัน ก่อนขึ้นรถเธอแสดงทีท่าหงุดหงิดใส่เราด้วยการขมวดคิ้ว ส่ายหัว พูดกระซิบเบา ๆว่า "ประทับใจมากเลยเธอ" 

พอขึ้นรถ คนอื่นในรถพูดขอโทษ คนขับไม่ค่อยชำนาญทาง อจ.มองที่หน้ารถ มีพระพุทธรูปตั้งอยู่ 2-3 องค์ แล้วตอบ "วันหลังให้นิมนต์หลวงพ่อที่กรุงเทพมาไว้หน้ารถบ้าง แล้วก็หันหน้าออก ท่านจะได้ช่วยบอกทาง"........ทุกคน ฮา

ท่านที่สอง พี่แหม่ม คุณสิรินันท งานนี้พี่แหม่มเหมือนเป็นแม่งาน ดูแลลูกทีม ทำทุกอย่างที่ทำได้ ร่าเริง และควบคุมกำกับงานไปในตัว เหตุการณ์วันที่สอง หลังมื้อกลางวันที่พี่แหม่มเชิญวิทยากรขึ้นร้องเพลงในห้องอาหาร เพื่อสร้างบรรยากาศให้สนุกสนาน ตอนเดินลงบัไดหินกลับห้องประชุม พี่แหม่มตกบันได 3 ขั้น หน้ากระแทกพื้น หัวโน โหนกแก้มบวม ปากแตกบวมเจ่อ หนักขนาดพยาบาล ER รายงานแพทย์ว่า "คนไข้ให้ประวัติตกบันได แต่แผลดูไม่เหมือน" ....ประมาณว่า น่าจะไปตบกับใคร หรือถูกสามีชกมา

2 วัน เราไม่ได้ยินพี่แหม่มพูดคำว่า "เจ็บ" เลย วันแรกพี่นั่งนิ่ง หน้าตาตกใจ ใช้มือกุมแผล ที่มือมีเลือดชุ่ม ตกกลางคืนพี่แหม่มคุยจ๋อย ๆ ใช้ผ้าห่อน้ำแข็งนั่ง ๆ นอน ๆ ประคบหน้าตัวเอง วันที่สอง แผลบวมขึ้น น่าจะปวดมาก พี่แหม่มก็ยังเดิน นั่ง สะดวกเหมือนเดิม ดูแข็งแรง ขากลับ เวลาต้องลงจากรถไปกินข้าว ก็ใช้ก็อสปิดแผลที่ตาและริมฝีปากกันคนมองแล้วตกใจด้วยตัวเอง  ทุกคนแทบไม่ได้ดูแลพี่แหม่มเลย

นี่เป็นตัวอย่างของบุคคลต้นแบบของเรา ตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะอดทนเพื่อพัฒนาใจให้แข็งแรง

"การเติบโตจำเป็นต้องใช้เวลา ถ้าไม่เริ่มคงไม่มีวันโต"

[pa_daeng]

สวัสดีค่ะ อาจารย์

เป็นบันทึกที่ดีมากเลยที่เดียวค่ะ

เดี๋ยวนี้ ป้าแดง ก็ขี้หงุดหงิด วีนใส่เพื่อนร่วมงานอยู่บ่อยครั้ง ก็พยายามหักห้ามอารมณ์ค่ะ

 

ปล. เข้าใจหัวอก ผู้ประสานงานค่ะ

[รตน]

ขอบคุณค่ะ คุณ "ป้าแดง"

เคยมีโอกาสรู้จักผ่านบันทึกว่ามีคนชื่อเดียวกัน ยังแอบดีใจว่าอนาคตถ้าเรียกตัวเองเวลาคุยกับคนอื่นแบบนี้  ก็น่ารักดี

สงสัยไม่ต้องรออนาคตแล้วค่ะ หัดแทนตัวเองว่า "ป้าแดง" ก่อนคนอื่นเรียก ก็คงดีนะคะ

[เพื่อนร่วมทาง]

• ขอบคุณมากเลยนะคะ ที่ได้เล่าเรื่องที่ไม่ค่อยมีใครอยากจะเล่า
• แต่ภายในการเล่านั้น ก็มีภาพของการผ่อนปรนความตึงเครียดอยู่ในนั้นด้วยนะคะ
• ต้องบอกว่า เก่งจริงๆ
• คงถือว่า เป็นบทเรียน ครั้งหนึ่ง ที่ต่อไปต้องปรับปรุงกระมังคะ น้อง microcosm

[kong]

เป็นกำลังใจให้ทีมงานนะครับ  ยอมรับว่าการประชุมเที่ยวนี้ สุขภาพไม่แข็งแรง (อาจเป็นเพราะไปประชุมบ่อยมาก)  เลยทำให้เข้ากิจกรรมไม่เต็มที่นัก อย่างไรก็ตามถือเป็นประสบการณ์ที่ดีในการเริ่มต้นของการทำงานเป็นทีมนะครับ

[ทีมงานแม่และเด็ก กลุ่มงานส่งเสริมสุขภาพ ศูนย์อนามัยที่ 8]

เยี่ยมจริงๆคะ  กับการวิเคราะห์ตนและผู้คนรอบข้างได้  และที่สำคัญอย่าติดกับอารมณ์เหล่านั้นนานนัก เพราะความโลภ โกรธ  หลง นำมาซึ่งความทุกข์  ตามคำสอนของพระพุทธองค์  

ไม่ทราบเลยว่าพี่แหม่ม ได้รับอุบัติเหตุ  ขอให้หายเร็วๆนะคะ

และขอเป็นกำลังใจในการทำงานของน้องๆทุกคนคะ 

[องค์กรพยาบาล-ศูนย์8]

• เมื่อวานนี้พี่แหม่มของเราก็แอบมาทำงานอีกแล้วครับท่าน
• แล้วน้องที่แสนดีอย่างเรา(ผู้ลงบันทึก)ก็ยังไม่ได้เยี่ยมพี่แหม่มตัวเป็นๆเลย ได้แต่เยี่ยมทางโทรศัพท์
• ละอายใจจริงๆ เลย

[รตน]

ขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจค่ะ ทั้ง อ.หมอนนท์ คุณหมอก้อง พี่จากทีมแม่และเด็ก และองค์กรพยาบาล (เดาว่าเป็นพี่ตุ๊กกะน้องกบ ไม่รู้ทายผิดรึเปล่า)

ช่วงนี้ สงสัยว่างานชนกันหลายโครงการ คงจะเครียดมาก จนเอาไม่อยู่ ผู้นำทางด้าน "อ.อารมณ์" ในโครงการไร้พุง ท่าทางจะเป็นต้นแบบการเรียนรู้จาก Negative side ค่ะ เพราะวันนี้ก็เจอเหตุการณ์ที่ไม่สามารถ...อีกแล้ว

ต้องพึ่งผู้รู้ "อาจารย์จิตแพทย์อาวุโส" เลยได้คำตอบที่ชัดเจนว่า เรายังแพ้ไม่เป็น ประโยคที่ อจ. ถามบ่อย ๆ แต่วันนี้ต้องท่องให้ขึ้นใจว่า "มีแม่ทัพคนไหนบ้างที่รบแล้วชนะทุกครั้ง.....ไม่มี"

การเรียนรู้ที่จะตั้งใจฟังให้มากก่อนพูด เป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งในสถานการณ์คับขัน เพราะคำพูดเป็นนายเราเสมอ