บรรยากาศความสุข ที่ห้องคลอดอบอุ่น


พัฒนางาน พัฒนาคน อยากพัฒนาคน ต้องพัฒนาตนเอง

วันสุดท้ายของการทำงานปีนี้ 31 ธค 2550

 เราไปเยี่ยมห้องคลอดกันค่ะ

หมอติ่ง มีคุณอำนวยคนใหม่ช่วย คือ คุณแจ๋ว หัวหน้าสูติ 2

 

หมอติ้งเป็นคุณลิขิต และหมอหน่อยคราวนี้ เป็นคุณเอื้อ

คุณ ต้อยหัวหน้าตึก เธอ นำเสนอ เพลง และภาพ จาก Computer ที่เตรียมไว้สวยงาม


ยิงทีละภาพ ทีละภาพ ให้เห็นบรรยากาศ แห่งความรัก ความอบอุ่น ในห้องคลอด ว่าเป็นที่ดูงาน ในประเทศ และต่างประเทศ การดูแลนักศึกษาพยาบาล นักศึกษาแพทย์
ภาพกิจกรรมที่ทำร่วมกัน ทำงาน ไปเที่ยว

เธอเล่าให้ฟังว่า ห้องคลอด ทำงานบนความคาดหวังของผู้ป่วย และเป็นที่รับผลสะท้อนกลับจาก หลายๆ จุดมาก เช่นงานหลังคลอด ห้องเด็กอ่อน ฯลฯ ซึ่งเหมือนเป็นกระจกเงา รู้สึกขอบคุณที่ให้โอกาสพัฒนา ข้อ ต้องแก้ไขมา ที่ทำให้ได้พัฒนางาน ขอชมน้องๆใน ตึก ที่ได้ช่วยกันพัฒนางานตลอดมา

ป้าน้อย : นักศึกษาที่มาฝึกงาน บอกว่าพี่ๆ ที่ตึก เป็น Role model  ตอนแรกจะดุ แต่พอ อยู่ด้วย หลังฝึกงาน น้องกลับเปลี่ยนใจอยากมาอยู่ห้องคลอด เพราะ พี่ๆ จะดูแลเหมือน พี่ๆ น้องๆ

แข : หนูตอนมาฝึกงาน ที่ห้องคลอดนี้ พี่ๆ จะเข้มงวด (ดุมาก) พอมาทำงานรู้สึกดีกว่าเดิมอีก พี่ๆ เป็นกันเอง อบอุ่น เอื้ออาทร ไม่กล่าวโทษกัน  ประทับใจตั้งแต่ตอนมาฝึกงานเลยขอมาอยู่ รพเชียงรายฯ

หน่อย: ตอนได้มา เพราะจับฉลากได้ แต่ก็ เต็มที่กับงาน พบว่าทุกคนในห้องคลอด อยู่กันแบบสนุกสนาน  ตัวหน่อยเองเป็นคนเครียด แต่พี่ๆ ช่วยเป็นกระจกให้ ก็ พยายามปรับตัว เดินสายกลาง  ตอนนี้ เป็น entertainer เองเลย(ฮา)

ป้าแป๋ว : ชอบตั้งแต่ฝึกงาน เพราะชอบบรรยากาศลูกเกิด พ่อแม่ Happy เราพลอยรู้สึกดีไปด้วย พอไปเรียน กลับมา ไม่ได้อยู่ห้องคลอด ก็ ดิ้นรนกลับมา จนได้มา ได้อยู่แบบดูแลกันทั้งครอบครัว แบบ เพื่อนช่วยเพื่อน พี่ช่วยน้อง ปัญหา ที่กำลังจะหนัก ก็ คลี่คลาย ปรับความเข้าใจกัน มีความสุขมาก

อุปกรณ์ เครื่องมือบางครั้งมีปัญหา ก็สามารถแก้ไข ช่วยให้ ผู้ป่วยผ่านพ้นวิกฤตได้ดีด้วยความร่วมมือ ของทุกคน

ทอง : หนูเป็นTN ไปเรียนต่อเนื่องกลับมา พบว่า ห้องคลอดก็ เข้มแข็งไม่แพ้งานอื่นๆ

ปุ๊ก: มั่นใจในบรรยากาศ ที่ดีมากๆ เรียก กัน แม่ ป้า พี่ ได้ เป็นกันเอง ไม่เหมือน ระบบ เอกชน ที่เคยอยู่ ที่นี่ สนุก แต่ ทำงานจริงจัง มีระบบ ตรวจสอบเชิงสร้างสรรค์ เป็นการถ่ายทอดความรู้ แบบ ไม่เครียด ทำ อะไร ไม่เรียบร้อยก็จะโดนแซว เช่น ถ้าห่อเด็ก ไม่ดีเด็ก ดิ้นผ้าหลุดลุ่ย โดนแซวว่า เกาะอก อีกแล้ว ก็ ต้องไปห่อใหม่ ไม่มี ว่า ด่ากัน กดดัน บรรยากาศนี้ เอื้อ ไปถึงการสอนนักศึกษาด้วย

ตุ่น:  ถ้ามีน้ำตา ก็ จะเป็นน้ำตา แห่งความปิติ

หนิง : อยู่ LR มา 3-4 ปี   แล้ว  ย้ายมาจาก รพชุมชนค่ะ การทำงานแตกต่างมาก  อยู่โรงพยาบาลชุมชน ต้องแพทย์ ดูแลทุกขั้นตอน แต่พยาบาลห้องคลอดที่นี่ ทำได้เยอะกว่ามาก  เช่นดูแล ผู้ป่วยครรภ์ เป็นพิษ โรคแทรกซ้อนต่างๆ ภาวะฉุกเฉิน ผู้ป่วยอาการหนัก ตอนนี้ มั่นใจขึ้นมาก และ หัวหน้า เปิดใจกว้างและรอมชอมค่ะ

แม่จันดี:  เดิม 5 ปีก่อน เป็น ผู้ช่วยผู้ป่วยที่ ห้องเด็ก อ่อนค่ะ สมัครมาอยู่ห้องคลอด จะอยู่ตลอด จนเกษียณ เลย

นัฐ ย้ายมาจาก รพ ชุมชน ดีใจที่ได้มาอยู่ที่นี่ ค่ะ เป็นกันเอง ไม่ว่าจะเป็นหัวหน้าเก่า หัวหน้าใหม่

พี่นาย : ตอนแรกมาอยู่ไม่สบายใจ เพราะสุขภาพไม่ดี แต่อยู่มาได้ปีแล้ว รู้สึก รักกัน ดูแลสุขภาพซึ่งกันและกันดีค่ะ

ตอนนี้ หมอหน่อยถามว่า บรรยากาศดี เพราะ อะไร เพราะตามลักษณะ เป็นงานเสี่ยง งานเฝ้าระวังการคลอด ซึ่ง จะเครียด เพราะเกิดอันตราย เกิดฉุกเฉินได้ ตลอดเวลา

หัวหน้าต้อยเธอบอกเคล็ดลับว่า

เธอยึด concept

พัฒนางาน พัฒนาคน อยากพัฒนาคน ต้องพัฒนาตนเอง

ต้องเปิดใจกว้าง รับฟังความคิดเห็นของคนอื่น ฝึกตนเอง มีการพัฒนาตนเองตลอด

เราเป็นหน่วยที่รับข้อมูลความเสี่ยงรายวัน เราคุยกันช่วง Conference ตอนเช้า หลังส่งเวรประมาณ ครึ่งชั่วโมง

ใช้วิธี เปิดใจให้กัน ร่วมวางระบบ เพื่อลดความเสี่ยงต่างๆ บอกข้อผิดพลาดซึ่งกันและกัน หาทางออกร่วมกัน ไม่ทำรุนแรงกับผู้ที่ผิดพลาด  เป็นความเคยชินไป

ถามต่อว่า ถ้าพบข้อ ผิดพลาดในคนเดิมๆ แก้ปัญหาอย่างไร

ทีมช่วยกันตอบหลายหลาก แต่ รวมๆ กันว่า

ไม่มีใครที่ทำผิดบ่อยๆ เรามีการพูดคุยกัน เกิดวัฒนธรรมองค์กร ทำงานโดยเอาใจเขามาใส่ใจเรา

พอเกิดปัญหาก็ พยายามเข้าใจและให้ความช่วยเหลือ เพื่อลดปัญหา

ไม่กล่าวโทษกัน คนที่มีปัญหาก็พยายามพัฒนาตนเอง

หัวหน้าจะเป็นคนกลาง ให้เกิดความเข้าใจทุกฝ่าย

คุณต้อยเธอว่า เธอทำ ปฐมนิเทศ ปัจฉิมนิเทศ น้องๆนักศึกษา ทุกรุ่น พบช่องว่างจากการไม่สื่อสาร หรือสื่อสารไม่ครบ

 เธอนำเอามาแก้ไข เข้าที่ประชุม ทำเรื่อยๆ จนมีคำชมจากน้องๆมากว่า

ห้องคลอด ช่วยให้นักศึกษาได้เรียนรู้ และมั่นใจในการให้การดูแลผู้ป่วย

ห้องคลอดทำ dialogue เอง กันหลายครั้งด้วย  ตามที่ได้ไปอบรมจากของโรงบาลมา

พักสักครู่ ใหญ่ เพราะทีมOPD สูติ มาสวัสดีปีใหม่

ได้เฮฮา และโห่หิ้วกันอีกรอบ


AAR


เกินคาด


เป็นกันเอง

หมอหน่อย ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด

อบอุ่นที่ผู้ใหญ่มารับฟัง มีความภูมิใจ

ดีใจที่ผู้บริหาร คนนอก มารับรู้การทำงาน และความเป็นอยู่ของ LR


 ตอนแรกคิดว่าจะมาจับผิดกลับตรงกันข้าม เป็นโอกาสที่ดี อยากให้มาบ่อยๆ

ได้พูดสิ่งดีๆให้คนภายนอกได้ฟัง

ได้แบ่งปัน ความรู้สึกดีๆ รับความรู้สึกของเพื่อนๆร่วมงาน บรรยากาศ พลิกจากหน้ามือ เป็นหลังมือ


ตอนแรกคิดว่า ผอ จะมา แต่ก็ไม่ผิดหวังนะคะ ไม่มีความกดดัน ดีใจที่ได้เจอ หมอหน่อย อยู่มา 3-4 ปี ยังไม่มีโอกาสได้เจอ

แย่งกันพูด ไม่มีใครยอม ได้พูดกันทั่ว

มีเฮฮา ตั้งแต่เริ่ม มีความเอาจริงเอาจังในงาน เป็นการจัดการอย่างฉลาดเป็นการสร้างวัฒนธรรมองค์กร ที่ไว้วางใจให้เกียรติกันและกัน การแก้ปัญหา เป็น Routine เป็น Living organization อย่างเป็นรูปธรรม

ทีมที่มาเหมือนคนในบ้าน

ต่ำกว่าคาด

เสียดายที่ประธาน คุณหมอ พิษณุ ติดผ่าตัด เราบอกเธอด่วนไป เลยไม่ได้มาร่วม แจม กับเรา

สิ่งที่จะทำต่อ


ให้คิด positive thinking ต่อ แก้ปัญหา เผชิญปัญหา ให้ดียิ่งๆขึ้นไปอีก


จะพูดน้อยลง ฟังและคิดให้มากขึ้น

จะสนับสนุนให้เกิดเวทีสัญจรวงเล็กให้เกิดการเยี่ยมชม งานที่ดีๆ ซึ่งกันและกัน

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 158626เขียนเมื่อ 11 มกราคม 2008 06:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 14:56 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

ชื่น....ใจจังค่ะ พี่หมอหน่อย กับบรรยากาศและผลผลิตความคิดทั้งหมด คนทำงานทุกที่มีความน่าชื่นใจแบบนี้ให้พบเห็นนะคะ ขอให้มีคนนำมาเล่าสู่กันฟังแบบสร้างสรรค์และให้ข้อคิดแบบนี้เท่านั้นเอง ขอบคุณมากๆค่ะ (ผิดธรรมเนียมเลย ที่อดไม่ได้ต้อง log in เข้ามา "เม้นท์"ตอนเช้า - ธรรมดาแอบแว่บอ่านเฉยๆค่ะ)

 

  • AAR


    เกินคาด


    เป็นกันเอง

    หมอหน่อย ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด

  • ใครหนอที่คิดว่าหมอหน่อยน่ากลัว  อิอิ

  • ขอบคุณมากครับสำหรับการต้อนรับที่อบอุ่นที่เชียงราย  อร่อยมาก  อิอิ 

ขอบคุณทีมงานที่ได้นำสิ่งดีๆๆๆมาเล่าสู่กันฟัง ผู้อ่านๆอ่านแล้วมีพลังความสุขขึ้นมามากๆๆๆ

 

ขอบคุณ อ โอ๋ค่ะ

P

ยังหนาวที่เชียงรายอยู่เลยพันผ้าแล้วคิดถึงคนถัก 
เป็นการผิดธรรมเนียมที่เมตตาทำให้ ผู้อื่นเกิดสุขนะค่ะ

 P

ท่านพี่เจ้าคะ มาดหมอหน่อยสงสัยจะน่ากลัวจริงๆ เพราะ ถามน้องที่ทำงานว่า หมอน่ากลัวหรือ เขาตอบมา(ไม่ทราบเอาใจไหม) ว่าไม่น่ากลัว

แต่น่าเกรงขาม อิๆ ในใจคิดว่า อือ มันคล้ายกันจัง

 

P

3. ท้องฟ้า
คุณท้องฟ้า ขอบคุณค่ะ ทำให้มั่นใจ และดีใจ เพราะในเวทีความสุขนั้น แจ่มชัดมาก
เขียนบันทึก ยังไม่แน่ใจว่าคนอ่านได้ความรู้สึกสุขไหม  ขอบคุณ ที่กรุณายืนยัน
  • สวัสดีครับ
  • ผมกำลังรอเวลาการเดินทางออกจาก ม.วลัยลักษณ์  หลังจากมาใช้ชีวิตที่นี่ร่วม 10  วัน...
  • .....
  • สำหรับผมแล้ว
  • การเดินทางอันยาวนานที่สุด  คือ การเดินทางเพื่อค้นหาตัวเอง
  • ซึ่งหนึ่งในนั้น ก็หมายถึง  การพัฒนาตัวของเรานั่นเอง
  • ......
  • ขอบพระคุณครับ

คงดีใจนะคะ

จะได้กลับบ้าน ไปหา สองลูกชาย น่ารัก แล้ว

ดีใจด้วยค่า

แวะมาเยี่ยมครับ ขอร่วม ลปรร. ด้วยคนครับ

ถ้าเอาประสบการณ์ส่วนตัวมาคิดจากที่คุณหมอเล่า ผมว่า ผมก็เป็นอาจารย์ประเภทหน้าดุแต่ใจดีครับ มีบ้างบางเวลาที่ปากเสียไปหน่อยเท่านั้นเอง ฮิฮิฮิ ดังนั้นจะมีนักศึกษาบางกลุ่มที่ชอบความท้าทาย มักจะอยากให้ผมไปนิเทศน์ แต่ส่วนใหญ่มักจะบ่นว่า ถ้าผมไปดูหมายถึงถูกแจ็คพอต (ไม่รู้ว่าดีหรือเปล่า)

หน้าดุใจดี

ก็ดีกว่า  หน้าดีใจดุนะคะ

ขอบคุณค่ะ อ จารุวัจน์ ที่แวะมาเยี่ยม

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท