การนั่งสมาธิ เป็นการกำหนดฝึกจิตให้มีความแน่วแน่ เป็นฐานความตั้งมั่นของความคิด เพื่อให้เกิดปัญญา
ปัจจุบัน ผมต้องเริ่มกลับมาฝึกใหม่ เพราะรู้สึกว่าช่วงนี้จิตใจหว้าวุ่นตลอดเวลา เมื่อก่อนผมจะฝึกเป็นประจำ (ผ่านมา 3-4 ปี แล้วครับ) โดยผมจะใช้เวลานั่งสมาธิก่อนนอนทุกครั้ง วันละ10-15 นาที แล้วค่อยเพิ่มเวลาถึงครึ่งชั่วโมง
จากประสบการณ์ในการนั่งสมาธิ เพราะสมัยเรียนปริญญาตรี ได้เข้าอยู่ชมรมพุทธศาสนา ต้องฝึกนั่งสมาธิวันจันทร์หลังเลิกเรียน และทุกปีก็จะต้องไปเข้าปฏิบัติธรรมที่วัดอัมพวัน ระหว่างวันที่ 1-5 ธันวาคม เป็นเวลา 5วัน ทำให้รู้สึกว่า การฝึกนั่งสมาธิทำให้เกิดปัญญา การเรียนดีขึ้น
เมื่อก่อนผมจะใช้วิธีการนั่งสมาธิ ด้วยการกำหนด หายใจเข้า พุทธ หายใจออก โธ ทำให้ผมนั่งไม่ได้นาน เพราะกำหนดไปกำหนดมา สักพักจิตใจฟุ่งซ่าน ไปคิดถึงเรื่องอื่นทันที ...ปัจจุบัน ลองหันมากำหนด "ยุบหน่อ ผ่องหน่อ" ทำให้เห็นรูปธรรมมากขึ้น เพราะเรากำนดความรู้สึกไปที่หน้าท้อง ทำให้นั่งนานขึ้น สมองปลอดโปร่งและเวลาอ่านหนังสือ ก็รู้สึกว่าจำง่ายขึ้น เข้าใจมากกว่าเดิม สนใจสมาธิกับผู้ป่วยดูได้ที่จานแดง
เวลาผมเป็นกระบวนกร
ก่อนนำเข้าสู่บทเรียน ผมมักจะให้ผู้เข้าร่วมเวที นั่งสมาธิ แล้วฟังเพลงเบาๆ ให้จิตใจที่ฟุ้งซ่านของพวกเขาสงบ พร้อมที่จะเรียนรู้
ผมรู้สึกว่า ได้ผลอย่างดียิ่งเลยครับ
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๑ ครับผม
การนั่งสมาธิ เป็นประโยชน์ทั้งด้านสุขภาพกายและใจ
หมั่นฝึกบ่อย ๆ แล้วจะนั่งได้ดี และนานขึ้น
จิตก็จะค่อยสงบขึ้น
อนุโมทนาด้วยครับ
ฝึกมานานแล้วเหมือนกัน และเอาไว้สอนคนไข้ก่อนผ่าตัดได้ผลจริงๆค่ะ