ไม่มีเวลา...หรือไม่ให้ความสำคัญ(กันแน่)?
ฉันได้มีโอกาสคุยกับเพื่อนคนหนึ่ง เราปรับทุกข์กันในภาพที่เราเห็น เรื่อง “ความทุกข์ของหญิงผู้เป็นแม่กับหัวใจที่แตกสลายเพราะคนรักของเธอ” ....
ทุกข์ที่เกิดขึ้นของเธอ....ทำให้ฉันและเพื่อนเศร้าใจ เราเพียงแต่มองเห็นภาพของเธอด้วยความสงสาร...เธอโดดเดี่ยว....เดียวดาย
“....ลูกๆตั้งหลายคน หายไปไหนหมด ไม่ดูแลแม่... ทำไมปล่อยแม่ให้ตกอยู่ในสภาพอย่างนี้ (ฝ่ายพ่อนั้น ไม่ต้องไปถามถึงเค้าเลย.....)”
“...หรือลูกเบื่อแม่......”
“...นี่แม่นะ...แม่...แม่....เข้าใจคำว่าแม่มั้ย....ไม่เห็นมีใครสนใจแม่....ลูกตั้งหลายคน การศึกษาก็ไม่น้อย....”
“หรือเค้าคงยุ่งกับการเรียน หรืองานยุ่งมั้ง” ฉันเดาคำตอบที่ดูเหมือนเข้าข้างผู้เป็นลูก โดยนึกถึงสาเหตุที่ตัวเองก็ไม่ค่อยได้ไปหาพ่อแม่บ่อยนัก.....
“หือ....ไม่จริงหรอก อย่ามาอ้างเลยว่าไม่มีเวลา ไม่ให้ความสำคัญละมากกว่า”
คำพูดของเพื่อนตีลงมากลางแสกหน้าฉันอย่างจัง....
อย่างที่เธอว่าไว้.....
.....เวลานั้นมันก็มีเท่าเดิม เหมือนกัน มีเท่าๆกันในทุกวัน สุดแท้แต่ว่า ณ เวลานั้นเราเลือกที่จะทำ หรือไม่ทำอะไร... เลือกทำอะไรก่อน อะไรหลัง....
นั่นเพราะว่าเราให้ความสำคัญกับมันต่างกัน....(ถามตัวท่านเองซิ....)จริงมั้ย....
หากได้มีโอกาสจัดลำดับความสำคัญ....เราจะให้ความสำคัญกับอะไรมากกว่ากัน....
“งานประจำ(ที่หอบมาทำต่อที่บ้าน)” หรือ.....
“คนในครอบครัว สามี ลูกๆ พ่อแม่ งานบ้าน” หรือ.....
“สังคม เพื่อน” หรือ.....
“ตัวเราเอง”
..........................................................................................
แล้วคุณล่ะ ณ เวลานั้นๆให้ความสำคัญกับอะไร...
อะไรบ้างที่คุณบอกกับตัวเองว่า....เอาไว้ก่อน เดี๋ยวค่อยทำ....มีบ้างมั้ย....
.....น่าคิด......
ความเห็น (12)
สวัสดีค่ะคุณติ๋วที่รักและคิดถึง
- ครูอ้อยไม่ค่อยชอบพูดอะไรที่ติดลบ และบอกกับเพื่อนใกล้ชิดว่า.....ไม่เอา...ไม่พูดแบบนี้
- ครูอ้อย คิดถึงนะคะ และตั้งใจมาแจกคำอวยพรปีใหม่
- ทั้งๆที่ หัวใจของครูอ้อยก็...เศร้าเคล้าสุข...เพียงข้ามวัน
- รักเสมอค่ะ...วันปีใหม่ ครูอ้อยและครอบครัว ก็จะไปใส่บาตร กินเลี้ยง สนุกสนานที่บ้านคุณพ่อค่ะ
โชคดีปีใหม่ และตลอดไปค่ะ
เคยโดนเพื่อนที่รักบอกว่าอย่างนี้เหมือนกัน เวลาที่ขอร้องให้ไปไหนมาไหนด้วย อาจจะด้วยความขี้เกียจอยากอยู่เฉยๆ บางทีก็ปัดไป ว่าไม่มีเวลา.............
จนครั้งหนึ่งเพื่อนบอกว่าไม่สำคัญเลยเนอะเพื่อนเนี่ย...เหอๆๆ
แบบว่ายิ่งสนิทกันมากควาเกรงใจจะน้อยลง!!ทำนองนั้น ทำอะไรก็ไม่ว่ากัน ... แต่เราคิดไปเองทั้งนั้น
สวัสดีค่ะครูอ้อย
- การคิดดี พูดดี และทำดีนั้นเป็นมงคลแก่ตัวและคนใกล้ชิดค่ะ ครูอ้อยพูดถูกทุกอย่างค่ะ
- มีความสุขปีใหม่มากๆนะคะ
- เก็บดอกไม้สวยๆมาฝากค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ติ๋ว
ความทุกข์ส่วนใหญ่เกิดจากการที่เรายึด(เอาไว้)ค่ะ ถ้าเรายึดอะไรว่าจะต้องเป็นเช่นนั้นเช่นนี้ มีพฤติกรรมอย่างนั้นอย่างนี้ เราก็คงต้องได้ผิดหวังแน่นอนวันใดวันหนึ่งค่ะ เพราะทุกอย่างเป็นอนิจจัง มันไม่เที่ยงค่ะ... เคยเป็นอย่าง ก็จะเป็นอีกอย่างได้ เคยน่ารัก แล้วก็อาจจะไม่น่ารักเท่าไหร่แล้วก็ได้... ทั้งของและคน เกิดขึ้น เจริญขึ้น แล้วก็เสื่อมลงเป็นธรรมดา.. แต่สำหรับคนนั้น มีอภิสิทธิ์อยู่อย่างหนึ่ง คือสามารถเลือกได้ค่ะ
อย่างที่พี่พูดไว้นะคะว่า ลูกก็เลือกได้ที่จะดูแลแม่อย่างไรก็ดี ถ้าลูกไม่เลือกทำเช่นนั้น แม่ก็ต้องทำใจและเลือกที่จะไม่ยึดลูกหรือคาดหวังว่าลูกจะทำไว้ให้(ตนเอง)เป็นทุกข์... สำหรับตุ๋ยเอง..คิดว่าเราต้องดูแลจิตใจ และร่างกายของเราเอง..ไม่มีใครมาทำให้เรา..เราต้องทำเอง.. เลือกที่จะทำและเลือกให้ความสำคัญน่ะค่ะ ^ ^
สวัสดีปีใหม่ 2551 คะ พี่ติ๋ว
พูดถึงเรื่องนี้แล้ว ก็เห็นใจพ่อแม่หลายๆ ท่านนะคะ
ไอตัวหนูเองนั้น ได้กลับมาทำงานใกล้บ้าน เป็นสิ่งที่ดีคะ เพราะได้กลับบ้านบ่อยๆ หรือบางที พ่อกับแม่ก็มาเยี่ยมบ้าง ล่าสุดได้ไปเที่ยวทะเลด้วยกัน เป็นเรื่องที่ดี ทำให้ครอบครัวมีความสุขคะ
ขอบคุณมาก ๆ คะ ที่นำเรื่องเล่ามาแบ่งปันคะ
สวัสดีค่ะน้องรอง
- มันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดจริงกับเพื่อนในที่ทำงาน ทำให้เราเศร้าตามเค้าไปด้วย...
- จริงอย่างน้องรองว่า....แต่ทำยังไงดีน้า พี่ถึงจะทำให้เธอทำใจยอมรับและเข้าถึงสัจจธรรมนี้ได้เร็วไว ไม่มีใครกล้าเข้าไปพูดคุยด้วยค่ะ เพราะเธอมักบอกว่า..ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน....
- เฮ้อ...ตอนนี้พี่ก็ได้แต่พยายามหยอก(เมื่อโอกาสอำนวย)ให้เธอได้หัวเราะบ้างค่ะ
- ...ขอบคุณน้องรองค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องมะปราง
- พี่เห็นแล้วก็อดนึกถึงตัวเองไม่ได้....เพราะมีสถานะที่เป็นทั้งแม่และลูก....
- ....ต้องทำใจอย่างว่าน่ะแหละนะคะ....จะได้ไม่ทุกข์
- ขอบคุณที่แวะมาคุยค่ะ...มีความสุขมากๆนะคะ....
ทุกคนที่เรามีคือความสำคัญไม่ต่างกัน ขึ้นอยู่กับเหตุและปัจจัย แต่อย่างไรครอบครัวต้องสำคัญและมาก่อน
ตอนนี้ตัวเองเป็นโสดและไม่มีภาระ จึงขอโบยบินทำตามหัวใจ และขอบอกว่า ตอนนี้อยู่สวนป่าฯ บ้านพ่อครูบาค่ะ
อิอิอิ
สวัสดีจ้ะน้องอึ่งอ๊อบ
- มีความสุขอยู่บ้านพ่อครู....ฉลองปีใหม่ที่สวนป่าหรือจ๊ะ....ขอให้มีความสุขมากๆน้า
- คิดถึงเสมอจ้ะ
โดนใจจริงๆ ไม่มีเวลาหรือไม่ให้ความสำคัญกันแน่...เราคงต้องทบทวนอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ในสิ่งที่เราได้กระทำไป เพราะเราไม่เห็นความสำคัญของเขาหรือเราไม่มีเวลาจริงๆ แล้วทำไมเราเรียนจนจบปริญญาโทได้ ทั้งที่งานเราเท่าเดิมหรือมากกว่าเดิม แต่พอจบมาแล้วเราก็เริ่มอ้างที่จะไม่ทำโน่นทำนี่เพราะไม่มีเวลา อีกแล้ว
ขอบคุณน้องติ๋วที่มากระตุกต่อมความคิด
สวัสดีค่ะ ท่านพี่อัยการ
- ติ๋วเองนั้น...ก็มีบางครั้งที่ปล่อยให้ลูกทำการบ้านเองเพราะแม่ให้ความสนใจกับงานบ้านบ้าง...งานที่หอบกลับมาทำต่อบ้าง...จึงรู้สึกว่าเราใช้เวลาที่ควรมีให้กับครอบครัวไม่เหมาะซะแล้ว...จึงนำมาแบ่งปันค่ะ
- ดีใจค่ะที่บันทึกนี้เกิดประโยชน์บ้างค่ะ