ความสุขจากการให้
วันได้มีโอกาสไปร่วมงานวันคริสต์มาสที่บ้านญาติในตำบลหนองตอง ซึ่งเจ้าบ้าน เป็นชาวอังกฤษ อายุ ประมาณ 80 กว่าปีแล้ว เราจะเรียนท่านว่า ลุงเจมส์ จะจัดทุกปี และปีนี้รู้สึกว่าคนก็เพิ่มขึ้น ในงานมีคนสัก เกือบ 180 คน ได้ ทุกปี เจ้าของบ้านจะจัดเองทุกอย่าง และทำด้วยตนเอง แต่จะมีลุงไมค์ ( ลูกชาย ลุงเจมส์ ) เป็นคนทำให้ ตั้งแต่อาหาร ขนม เพราะชาวอังกฤษค่อนข้างพิถีพิถันในทุกๆเรื่อง ชอบดำเนินชีวิตอย่างเป็นส่วนตัว ใครจะทำอะไรภายในขอบรั้วบริเวณเขา ต้องได้รับอนุญาตก่อน ไม่น่าเชื่อว่าจะใจกว้างจัดเลี้ยงเตรียมอาหารมากมาย จากที่มีญาติสนิทไม่กี่คน กลายเป็นงานวันแลกของขวัญ ประจำหมู่บ้านไปแล้ว วันงานเมื่อเตรียมของเรียบร้อยแล้ว ผู้เป็นเจ้าของบ้าน ลุงเจมส์ ท่านลุกนั่งก็ลำบาก ได้แต่นั่งดูผู้คน ดื่ม กิน บนเก้าอี้ม้าโยก ฟังเสียงผู้คนพูดคุยกันเป็นภาษาพื้นเมือง ก็ไม่เข้าใจ คุยแต่ได้กับญาติ คนรู้จักในงานแค่ 2 -3 คน และแจกของรางวัลให้กับเด็กๆที่เข้าร่วมแสดงความสามารถ ดูบางคนก็มากิน กิน กิน แล้วก็กลับ แถมไม่พอ.....ห่อกลับไปทานบ้านด้วย เพราะได้ยินเขาพูดกับคนทำเครป ว่า เก็บใส่ตู้เย็นกินพรุ่งนี้ได้ไหม และคำพูดที่ว่า เจ้าของบ้านเขารวย ..เฮ้อ..จริงเจ้าของบ้านไม่ได้ร่ำรวยอะไร เพียงแต่เขาเพิ่ง ได้กำไรชีวิตจากการทำงานอันแสนยาวนาน ร่ำรวยด้วยน้ำใจต่างหาก ดูท่านมีความสุขกับการให้จริงๆ ให้โดยที่ไม่หวังผลตอบแทน ท่านน่ารักมาก จะมีคนต่างชาติสักกี่คนจะคิดทำแบบนี้ ...........ขอบคุณวันเวลาที่พบปะผู้คนที่ดี และมีน้ำใจ............. สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ......
ความเห็น (11)
อยากมีมักไขว่คว้า..........ฉกฉวย
อยากมั่งมักแทงหวย.......เล่นหุ้น
อยากเป็นมักอวดรวย......แจกสิ่ง ของนา
อยากอยู่มักจักลุ้น...........วิ่งจุ้น จ่ายตังค์
.
พอมีมักแจกได้...............ตามมี
พอมั่งมักแจกฟรี.............แบ่งให้
พอเป็นมักพอดี...............แจกจ่าย ถวายนา
พออยู่มักจักได้...............ใฝ่เข้า นิพพานสวรรค์
สวัสดีปีใหม่ครับครูเอ
การให้ คือ...สิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก...ยิ่งให้มาก...ยิ่งได้มาก
ขอบคุณครับ
- ให้ ที่มีค่าที่สุด ก็คือ การให้อภัย
- ไม่ต้องซื้อ ไม่ต้องหา มีแต่ท่านจะให้หรือไม่ เท่านั้นค่ะ
ขอบคุณค่ะ ครูอ้อย ที่แวะเข้ามาให้ข้อคิด ให้อภัยยิ่งใหญ่ที่สุด อาจให้ทุกคนรู้จักการ ให้อภัย โดยเฉพาะในสภาวะเรื่องราวของบ้านเมือง ในปัจจุบันนี้ 2 วันก่อนไปทำบุญบ้านให้ลุงเจมส์ คิดถึงท่านจังค่ะ
วันนี้ลูกชายลุงเจมส์และน้าสาวครูเอ ทำบุญบ้านหลังจากต่อเติมใหม่ น่าอยู่ค่ะ และเป็นวันรวมญาติอีกครั้งในรอบปีนี้ มีบ่อยๆก็ดีค่ะ รู้สึกอบอุ่นดี ได้พบโอบกอดคนเฒ่าคนแก่ที่เป็นผู้สร้างมาก่อน
คิดถึงลุงเจมส์ค่ะ
แวะมาฝากความ""คิดถึง...ค่ะ
มีความสุข..กับทุกวันคืนที่งดงามนะคะ..^^
ขอบคุณค่ะ ครูแอ้ว
เวลาของความสุข........สั้นจริงๆ .....มีความสุขกับทุกวันนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ ครูโย่ง
ด้วยความยินดีค่ะ