สนุกกับงาน

     ช่วงนี้หลาย ๆ ท่านกำลังเคร่งเครียดกับงาน รวมทั้งตัวข้าพเจ้าเอง ทำอย่างไร เราจึงจะสนุกกับงาน

       หากมองนักบริหาร ซึ่งในสมัยนี้มีมากมาย และนักบริหารส่วนมากมักชอบอ่านหนังสือ ชอบค้นคว้า แต่หาใช่ว่าต้องฝังตัวกับกองหนังสือ

      เงื่อนไขสำคัญที่สุดในบรรดาเงื่อนไขต่าง ๆ ที่นักบริหารพึงมี คือ ต้องกระตือรือร้นกับงาน  เพราะแบบนี้นักบริหารจึงต้องรู้สึกสนุกกับการทำงาน ซึ่งต้องรักษาความกระตือรือร้นต่องานตลอดไป

     ดังที่ทราบว่า ขงจื้อชอบศึกษาหาความรู้ แม้แต่มิตรสหายและสานุศิษย์ของท่านก็ล้วนแต่เป็นหนอนหนังสือ ท่านมีวจนะเกี่ยวกับการหาความสุขจากการศึกษาหาความรู้ ซึ่งเป็นที่ทราบกันดี

    "ศึกษาเล่าเรียนแล้วหมั่นทบทวน มิสุขดีดอกหรือ ? "

ถ้าขยายความ ก็คล้ายกับว่า "ธรรมนันทะ" ในศาสนาพุทธ  บางทีบางคนอาจเห็นว่า จะเอาความยินดีในการศึกษาหาความรู้มาเปรียบเทียบงานไม่ได้ ถึงเป็นความเห็นที่ไม่เลว แต่ถ้ามีกลุ่มคนหลงอยู่กับงานและงานก็ดำเนินไปได้ราบรื่นดี ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ทว่า ถึงยังไงคนที่ไม่เคยประสบด้วยตนเอง ก็ยากจะเข้าใจ

   "มีมิตรผู้ทรงภูมิรู้จากแดนไกลมาเยี่ยม มิสุขดอกหรือ"

วจนะนี้อยู่ท้ายบที่หนึ่งใน"คำสอนของขงจื๊อ" "มิตร" หมายถึง มิตรทางด้านวิชาความรู้ การมีมิตรผู้ทรงภูมิรู้จากแดนไกลมาเยี่ยมเยือน ช่างน่าดีอกดีใจเหลือเกิน เพราะพวกเขาจะศึกษาความรู้ร่วมกับข้าได้

 นักบริหารส่วนใหญ่ย่อมโดดเดี่ยว  เพราะหาเพื่อนแท้ได้ยาก แต่อีกในด้านหนึ่ง รู้สึกมีความสุขที่เป็นเพื่อนร่วมอุดมการณ์กับคนอื่นได้ง่าย

 

 จากส่วนหนึ่งในบทความ คำสอนของขงจื๊อ