ชีวิต

 

หยัดยืนบนผืนหล้า

อย่างแกร่งกล้าแม้ร้อนหนาว

 ผิดหวังบางครั้งคราว

แต่ยังกล้าจะฝ่าฟัน

รับทุกข์จนท้นทุกข์

และรับสุขยามสุขสันต์

ยิ้มรื่นบางคืนวัน

แต่บางครั้งหลั่งน้ำตา

เจ็บปวดจนเกินรับ

อีกวันกลับสมปรารถนา

หมุนเวียนเปลี่ยนไปมา

จนแกร่งกร้านเมื่อผ่านวัย

ยิ้มได้ทั้งน้ำตา

หัวเราะร่าทั้งหวั่นไหว

ปรบมือทั้งเสียใจ

และก้าวกล้าแม้ล้าแรง

วันนี้ยังยืนหยัด

เจ็บสาหัสแต่เข้มแข็ง

มั่นใจทั้งคลางแคลง

ในวิถีที่ก้าวเดิน

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

• เหน็บหนาวยังยิ้มรื่น

สดชื่นขึ้นมาได้

ร้อนรนป่นฤทัย

ยามใดไม่มีเธอ

• ข้าวนี้ ที่รอเคียว

เกี่ยวรัก  พักเสมอ

แล้งนี้ไม่มีเธอ

ฝนแห้งแล้งคานา

[แผ่นดิน]

ในทุกฤดูกาลของชีวิต

มีทั้งสายลมแห่งมิตรภาพ

และสายลมที่โบยตีชีวิตให้เต็มไปด้วยบาดแผล

เหตุผลเดียวของการเติบใหญ่

คือ ชีวิตต้องเรียนรู้ที่จะอดทน ...  และไม่สิ้นหวังต่อการมีชีวิตอยู่