มากกว่ารัก

อ้อมกอดที่หายไป

เมื่อวันพุธที่ ๑๙ ธันวาคม ๒๕๕๐ ได้มีโอกาสเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตรจากสมเด็จพระเทพฯ ซึ่งถือเป็นเกียรติประวัติของอัญชลีในวันนั้นผึ้งมีญาติเพียงคนเดียว คือ แม่ ที่มาร่วมแสดงความยินดี ส่วนพ่อและน้อง ๆ ต่างติดงานกัน แต่ไม่เป็นไรเรายังมีญาติ (ไม่ใช่บัณฑิตไร้ญาติ) ช่วงเช้าเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตรตามกำหนดการของมหาวิทยาลัยมหาสารคาม  ช่วงบ่ายก็เดินถ่ายรูปตามซุ้มต่าง ๆ ประสาแม่+ลูก  ต้องขอขอบคุณเซลล์ขายกล้องคนนั้นนะคะ ที่ทำให้ผึ้งกับแม่ได้มีโอกาสแสดงความรักต่อกัน เพราะเท่าที่จำความได้ ไม่รู้ว่ากอดแม่ครั้งสุดท้ายเมื่อใด (หรือว่าแม่ไม่เคยกอดเราเลย) ปกติผึ้งเป็นคนที่ไม่ค่อยคุยกับพ่อแม่ นอกจากมีเหตุจำเป็นต้องขอความคิดเห็นจากพ่อแม่ หรือเทศกาลพิเศษ (เป็นลูกที่แย่จัง) เพราะอาจจะอยู่กับย่าตั้งแต่เด็ก และที่สำคัญผึ้งเป็นลูกคนโตด้วยก็เลยไม่อยากแสดงความอ่อนแอให้พ่อแม่เห็น (ก็เลยไม่ค่อยสนิทกับพ่อแม่เท่าไร) อยากเล่าถึงเหตุการณ์ ณ ตอนนั้นให้ชาว G2K ได้อ่าน เหตุเกิดหน้าคณะศิลปกรรม ซุ้มที่ถ่ายรูปมีที่สำหรับนั่ง ตัวผึ้งลงนั่งก่อนส่วนแม่นั้นยืน (แม่ตัวเล็ก) แม่โอบไหล่ผึ้งไว้ แล้วก็กอดแน่นมาก ๆ ซึ่งตอนนั้นตัวผึ้งเองก็งง ๆ ...เอ๊ะ...ทำไมแม่กอดเราแน่นจัง แค่ถ่ายรูปเอง 

จำได้ว่ารายการจุดเปลี่ยนได้นำเสนอเกี่ยวกับการกอด ซึ่งตอนนั้นเราคิดว่าคงจำเป็นเฉพาะสำหรับเด็ก ๆ แต่เพิ่งรู้ว่าโตขนาดนี้ก็ยังต้องการให้แม่กอด รู้สึกดีใจเป็นที่สุด (ปีใหม่นี้ต้องกลับไปกอดพ่อและแม่)

ส่งท้าย..ตอนไปส่งแม่ขึ้นรถ ผึ้งแอบร้องไห้นิดนึงด้วย แบบว่ากลายเป็นลูกแหง่ติดแม่ไปโดยปริยาย

 ขอนำภาพแม่ลูกผูกพัน มาอวดชาว G2K  

 

จึงถือโอกาสนี้อยากให้คุณลูกทุกคนกลับไปกอดพ่อแม่ กอดท่านให้แน่น ๆ ก่อนที่จะไม่มีใครให้กอดนะคะ

ขออ้างอิงบันทึกของหมอวิจารณ์ และหมอกุ้งปางมะผ้า

http://gotoknow.org/blog/thaikm/135063

http://gotoknow.org/blog/the-kannika/144227

[ขจิต ฝอยทอง]

• มาชื่นชมดีใจที่ได้เห็นน้องกอดแม่
• น่าจะกอดแม่ตั้งแต่วันแรกๆๆแล้วนะ
• ถ้ามีเวลาคุยกับท่านบ่อยๆ
• หาโอกาสกอดแม่บ้างจะได้มีความรู้สึกดีๆ
• ขอบคุณมากครับที่ทำให้เห็นความรักระหว่างแม่กับลูก ผ่านการกอดที่อบอุ่น

[ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์]

• ทุกครั้งที่ผึ้งเขียน ได้สะท้อนสิ่งดีๆที่ละเอียดอ่อนมาให้เราได้อ่านเสมอ 
•  แต่ก็นั่นแหละ
• ผึ้งเขียนน้อย ยิ้มน้อย กอดน้อย จัง!!!

[พี่องุ่นคนสวย]

• พี่องุ่นคนสวยยังไม่ได้กอดน้องผึ้งแน่นๆเลย
• คิดถึงจัง !

[ลุงเอก]

อ่านความคิดของหลานแล้วเบิกบานใจ  เยื่อใยระหว่างสายเลือดแม่ลูกที่ผูกรัดด้วยใจ  การกอดเป็นสื่อแสดงความรักที่มีต่อกัน  พ่อแม่บางคนอาจไม่เคยแสดงความรักด้วยการกอดลูก  ลูกบางคนก็ไม่เคยแสดงสิ่งนี้ต่อพ่อแม่ก็มี  แต่ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายไหนทำกับฝ่ายไหนต่างก็ได้ความสุขไปด้วยกันทั้งคู่  พ่อแม่บางคนอาจอยากได้สิ่งนี้จากลูกมากกว่าสิ่งอื่นใดก็ได้

[รักชาติ ท. บ. พล ทหาร]

• ขอแสดงความยินดีด้วยครับผม
• ดู อบอุ่นนะครับวันที่ได้รับปริญญา
• แต่ผมคงต้องรอวันนั้น ให้เป็นเหมือนวันนี้ครับ คือในครั้งหนึ่งของชีวิตที่มีโอกาสดีดีแบบนี้นะครับ
• ขอบคุณครับผม

[KP]

• ยินดีด้วยครับ
• บันทึกบอกกอดแม่

[KP]

• แต่ภาพเป็นแม่กอดนะครับ
• น่ารัก น่าชื่นชมยินดีด้วยมากๆครับ

[dss@msu]

เอ๋.... พี่เพิ่งรู้ว่า  น้องชายพี่ แอบเป็นเซลขายกล้องด้วยหรอน้องผึ้ง   นึกว่ามาแจก อิอิ

[น้ำผึ้ง]

• ขอบคุณ พี่องุ่น/ลุงเอก/รักชาติ/KP/พี่หนิง
• บันทึกนี้เพื่อแสดงความรักที่มีต่อแม่
• น้องชายพี่หนิงมีอาชีพเสริมคะ

 

[pa_daeng]

• สวัสดีค่ะ น้องผึ้ง
• ยินดีด้วยนะคะ

[t u n g n i n g]

มันเป็นมากกว่ารักจริงๆ ขอให้ผึ้งประสบผลสำเร็จในหน้าที่การงานนะ

[Panda]

• มาร่วมแสดงความยินดีอีกครั้งกับ มหาผึ้ง ครับ...อิอิ

[น้ำผึ้ง]

• สวัสดีคะ
• ขอบคุณ pa daeng / tungning / อ.panda มากคะ
• ชีวิตคือการเรียนรู้

[ครูแอน]

ขอแสดงความยินดีด้วยกับความสำเร็จของน้องน้ำผึ้งค่ะ ครูแอนก็เพิ่งกลับบ้านกอดพ่อกับแม่มาค่ะ...คงไม่มีความสุขใดเท่ากับการได้อยู่กับพ่อแม่อีกแล้ว

[น้ำผึ้ง]

• สวัสดีคะ ครูแอน
• ขอบคุณที่แวะมาแสดงความยินดี
• และยินดีที่ได้รู้จักคุณครูเมืองเหนือ
• ตอนนี้รอให้ถึงวันหยุดจะได้กลับบ้านเร็ว ๆ
• คิดถึงพ่อกับแม่เป็นที่สุด