หรือจะถึงกาล......สิ้นยุค
เมื่อเช้านี้ได้อ่านบันทึก ลุงเอกของพวกเราชาวG2K ถึงอนาคตของG2K ที่กำลังจะตกอยู่ในสภาพ ถูกลอยแพ เพราะสิ้นสุดโครงการ ที่ ส.ค.ส.และ ส.ส.ส.องกรค์ของรัฐ ที่มีโครงการนี้ขึ้นมาเพื่อ จะเรียกว่าทดลอง หรือจริงก็ไม่ทราบได้ ในการสร้างสังคม แห่งการแลกเปลี่ยน เรียนรู้ ทางอินเตอร์เน็ต สมาชิกที่เข้ามา เป็นตัวสำคัญในการทำให้โครงการนี้ดำเนินไป บางคนเข้ามาตามระบบการจัดการอบรม บางคน แวะเข้ามาดูแล้วชอบใจก็พร้อมจะมาเป็นส่วนหนึ่งอย่างเต็มใจ บางคนหนักเข้าไปอีก เช่นตัวผู้เขียน พลัดหลงเข้ามา แล้วก็ตอบตัวเองไม่ได้ว่า จนป่านนี้ ทำไมจึงไม่ผ่านเลยไปจากสังคมนี้
ยิ่งนานวัน ผู้เขียนก็กลายเป็นสมาชิกประจำ โดยไม่มีใครเชิญ มามีพี่ มีเพื่อน มีน้อง มีคนร่วมความคิด ร่วมอุดมกาณ์ จนได้ทำงานบางอย่างร่วมกันไป อย่างเพลิดเพลิน มีกำลังใจ และต่อไปเรื่อยๆ
มารู้ตัวอีกครั้ง ก็เมื่อเขาประกาศยก แผ่นดิน G2K ให้ช่วยกันดูแล รับผิดชอบ นึกเจ็บใจตนเองที่ไม่รู้จักเตรียมตัว ศึกษาชุมชนแห่งนี้ ให้ดีก่อน ทั้งๆที่หลายครั้งในการทำงานประจำ ผู้เขียนก็เคยประสบกับความประมาทไม่ศึกษาชุมชนมาแล้ว
ไม่ได้โกรธใคร ไม่เคยน้อยใจโทษใคร เพราะการทอดทิ้งกระทันหัน หรือทิ้งแบบลอยแพ มีให้เห็นบ่อยมากในสังคมปัจจุบัน การคาดหวัง ร้องขอให้ค่อยๆ ปล่อยสายป่านนะ เป็นเรื่อง ที่คิดฝันไปเอง ว่า อาจจะเป็นไปได้ แต่มันก็ไม่ใช่ที่G2K แห่งนี้อยู่ดี
เมื่อทบทวนตนเองว่า เราจะคิดแบบงานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลา หรือว่าเราจะทำการกอบกู้เอกราช ให้ตัวเองกัน ลองตอบได้ไหมว่า G2K แห่งนี้ ให้อะไรกับชีวิตเราบ้าง ถ้าตอบไม่ได้เลยสักข้อว่า ไม่ได้รับประโยชน์อะไรเลย เข้าๆ ออกๆ ไปอย่างนั้น เลิกก็เลิก ไม่เคยมีเยื่อใยกันอยู่แล้ว ก็ต้องบอก ว่า ปล่อยให้ G2K ล่มสลายไปเถอะ ก็แค่เว็บทดลอง ที่เราก็ให้ความร่วมมือแล้วไง สรุปก็น่าจะบรรลุ KPI เร็วกว่าปกติเสียด้วย เดี๋ยวก็มีเว็บแนวนี้มาให้เล่นสนุกๆกันอีก
แต่สำหรับผู้เขียน กลับรู้สึกว่าเราเข้ามาที่นี่ อยู่ที่นี่ จะในฐานะสิ่งประดิษฐ์ หรืออะไรก็ตาม ผู้เขียนลึกซึ้งกับความสัมพันธ์ที่นี่เกินไปเสียแล้ว เรามีเครือข่าย มีการทำสิ่งดีๆ ที่ไม่อาจทำได้สำเร็จ ถ้าขาดแรงเชียร์ กำลังใจจากคนในชุมชนนี้ เรามีญาติ มีลุงป้า น้า อา พี่ น้อง เพื่อน ที่บางครั้ง เราทุ่มเทตามหากันจนเจอ แล้วก็ชื่นอก ชื่นใจกัน ไว้เนื้อเชื่อใจกัน สานฝันกันได้มากมาย ผู้เขียนยอมรับว่า ไม่สามารถ เดินก้าวออกจาก G2K อย่างไม่ใยดีได้ และคงออกไปเป็นคนสุดท้าย ถ้า G2K ต้องถึงกาลสิ้นยุคแล้วจริงๆ
การกอบกู้เอกราช ประกาศอิสรภาพของวีระบุรุษที่ผ่านมา เพราะเพียงแค่มีความคิด ที่จะอยู่ต่อไป ไม่คิดที่จะจากไปจากถิ่นที่อยู่เท่านั้นเอง ถามตัวเราเองก่อนที่จะปล่อยให้สังคม G2K เงียบเหงาปิดตัวเองไป เป็นบ้านร้าง พร้อมการจากไปของช่างสร้างบ้าน ถามว่า เราคิดพร้อมที่จะอยู่ หรือคิดพร้อมจะไปจากที่นี่ กันแน่นะ
ขอเพียงอย่าตอบว่า ยังไงก็ได้ เพราะนั่นหมายถึงว่า "หรือเรากำลังจะถึงกาลสิ้นยุค"แล้วจริงๆ
ความเห็น (25)
- ตามมา จากบันทึก อ.เอก ค่ะ
- แสนจะแปลกใจที่มีการอบรม KM โดยใช้บล็อก G2K เป็นเครื่องมือทุกวัน
- แต่ทำไมไม่มีใครเหลียวแล ยาม ถูกทิ้ง
- เป็นอีกคนที่เข้ามาโดยตั้งใจ ไม่มีใครบังคับ หลังจากอ่านอย่างเดียวอยู่นานสองนาน
- มาสนับสนุนค่ะ กว่าจะถักถอสายใยแห่งรักให้เติบใหญ่ขนาดนี้ เพราะแรงกายและแรงใจของทีมงานทุกคน
- แม้ไม่มีผู้มีอำนาจยื่นมือมาช่วยเหลือ
- พวกเราเหล่าสมาชิกน่าจะร่วมมือร่วมใจ ต่อท่อน้ำเลี้ยงให้ G2K ได้นะค่ะ
- บล็อกสีขาว ที่มีความหลากหลายแบบนี้ อย่าปล่อยให้ล้มหายตายจากไปโดยปราศจากคนเหลียวแลเลย
สวัสดีค่ะคุณnaree suwan
ถ้าเราตัดใจกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น แล้วช่วยกันยึดเรือเราไว้ ไม่นาน เราก็จะช่วยกันใช้มือวักน้ำ พานาวา G2K ของเราให้ลอยต่อไปได้ค่ะ เราจะไม่เป็นผู้ถุกทอดทิ้ง เราจะเป็นเจ้าของสังคมนี้ และขอบคุณ กับสรรพสิ่ง ที่มาเอื้ออำนวย ให้เรามาพบ มาอยู่ร่วมกันค่ะ
- สวัสดีค่ะ พี่รุ่ง
- เราจะไม่ทิ้งกันค่ะ
- วันนี้ แพลนไว้ว่าจะโทรหาพี่รุ่งค่ะ
สวัสดีค่ะป้าแดง
ตอบคำถามตัเองได้แล้วใช่ไหม จะอยู่ต่อหรือจากไป ดีเลยค่ะเรารวบรวมกำลัง ตั้งมั่นที่ฐานนี้แหละ ว่าไงว่ากัน ไม่ไปไหนแล้ว แต่ขอบอกว่า ไม่ได้อยู่ตามที่โครงการเขาคิดว่าต้องเป็นแบบนี้นะคะ
- เป็นอีกคนค่ะที่หลงเข้ามาแบบตั้งใจ
- และเต็มใจอยู่ไม่อยากรีบไปไหน
- เพราะทุกคนมีความอบอุ่นให้แก่กันและกัน
- ...
- และเป็นอีกคนที่พร้อมจะอยู่ร่วมแรงร่วมใจกันต่อไปกับ GotoKnow ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูGUT
เราไม่ได้อยู่เพื่อเราเท่านั้นค่ะ แต่การดำรงอยู่ของเราล้วนมีความหมายแก่ชาวโลกทั่วไป ตามบทบาท ตามใจ ที่เรามุ่งมั่นค่ะ ขอบคุณที่ให้คำตอบค่ะ
สิ้นได้ ก็เกิดใหม่ได้ครับ
ปัจจุบันคือ ทำ และ ธรรม ครับ
ถ้าทำและธรรมอยู่ทุกวันๆ ๆ ๆ
ไม่มีสิ้นหรอกครับ
น้องรุ่งครับ
คงไม่ต้องถามกันแล้วว่า เธออยากให้ g2k อยู่ต่อไปไหม เพราะทุกคนต้องการเหมือนกันคือให้อยู่ ให้อยู่ต่อไป
ประเด็นคืออยู่อย่างไร
เราในฐานะที่ไม่รู้เรื่องวงใน ข้างใน หรือระบบนี้ ก็โยนประเด็นกันว่า อยากให้ทำอะไรก็บอกมาหน่อย อยากช่วย อยากทำ
หากถามว่าคุณคิดทางออกอย่างไร ตอบว่าคิดไม่ออก คิดได้แต่ ลงขัน ช่วยกันอุดหนุนของที่สมาชิกผู้มีใจกุศลอุตสาห์ทำขึ้นมา แล้วไงอีกต่อ แบะแบะ..อิอิ
พี่จึงคิดว่า
- น่าจะมี g2k Core group ผู้รู้เรื่องเทคนิค.... ผู้มีบารมี..... ผู้กว้างขวาง...... ผู้มีฐานดีๆ ....ผู้มีกำลังภายใน....ผู้สันทัดกรณี......ผู้มีเครือข่าย....ทั้งสิงห์เหนือ เสือใต้ ช้างตะวันออก แรดตะวันตก ฯลฯ มาประชุมคุยกันให้ตกไปเลย
- แล้วเอาผลประกาศใน g2k นี้ว่า สรุปทางออกมีดังต่อไปนี้ 1, 2, 3, 4, 5, ขอให้สมาชิกช่วยกันในสิ่งต่อไปนี้ a, b, c, d .....
- แล้วดูผลสะท้อนว่าส่วนใหญ่คิดอย่างไร แล้วก็ลงมือทำกันเลย
ก็อยากช่วยอ่ะ แต่ไม่รู้มากไปกว่านี้แล้ว..เน๊าะน้องรุ่งเน๊าะ
สวัสดีค่ะคุณหมอรุ่ง
- เรื่องของสิ้นยุคนั้น หากจะเกิดก็คงจะห้ามกันไม่ได้
- เราก็ต้องช่วยกันตามกำลังความสามารถที่จะยืนหยัดให้นานที่สุด
- แต่ครูอ้อยเชื่ออยู่อย่างหนึ่งว่า จักรวาลนี้เป็นของเรา ความดีงาม ความถูกต้อง ต้องเป็นของเราตลอดกาลค่ะคุณหมอรุ่ง
สวัสดีครับพี่รุ่ง พี่นารี ป้าแดง พี่กั๊ต ท่านทูต พี่บางทราย
อ่านแล้วเลยต้องฝากรอยครับ แม้จะเข้ามาไม่บ่อยและฝากรอยไว้น้อยก็ตามครับ
หากเปรียบเราทุกๆ คนเป็นหนู (ต้องขอโทษนะครับ หากไม่โดนใจ เพียงแค่จะทำให้เห็นภาพแค่นั้น) เราเดินเข้ามาในกรง G2K ด้วยใจศรัทธา บ้างก็โดนชักชวนจากอาหารสมองดีๆ จากพวก กูเกิล หรือเพื่อนแนะนำให้เข้ามาชิมอาหารสมอง จนติดใจ ติดมิตรภาพ ติดความคิด ติดสายใยและอื่นๆ
มาวันหนึ่งแม้กรงขังหนูจะล่มสลาย เพราะกำแพงเบอร์ลินโดนทุบให้พังลง หนูจะอยู่อย่างไร ผมมองความเห็นของท่านทูตฯ แล้วคิดว่าใช่เลย สิ่งที่เราเคยอยู่เคยกินในกรงร่วมกันนั้น ล้วนเป็นอาหารที่ดี ก่อเกิดอะไรมากมาย กรงขังล่มลงเพราะไร้ทรัพยากรสนับสนุนก็จริง แต่หนูๆ อย่างเราก็ยังรู้จักและเชื่อมโยงกันด้วยสายใยที่ยากจะตัดขาดออกจากกันใช่หรือเปล่าครับ
ยังไปมาหาสู่กันได้แน่นแฟ้นกันยิ่งขึ้นด้วยซ้ำ เพราะลู่ทางของเรามีให้ติดต่อสื่อสารกันมากมาย กรง G2K ในเบื้องต้นเป็นดั่งแหล่งรวมต้นไทรงามที่โดนปลูกขึ้นมาให้พวกเราเจอกัน แ้ม้ไทรต้นแม่จะล่มสลาย รากไทรงามก็ยังงามเช่นเดิมได้ เพราะรากก็สร้างต้นใหม่ไ้ด้ ไม่ได้ตายในทันที
ผมเชื่อเสมอว่า ระบบใดๆ ก็ตาม หากดีจะอยู่ได้เสมอ แม้ไม่แสดงให้เห็นในเบราเซอร์ว่า http:// ก็ตาม แต่อย่างน้อยก็อยู่ในใจ
ผมว่าแนวคิดของ G2K น่าจะไกลกว่านั้น คือ ลปรร. นี่เกิดได้ทั้งในบล็อก นอกบล็อก เป้าหมายที่แท้จริง น่าจะนอกบล็อกสู่การปฏิบัติมากกว่า แต่ในบล็อกเป็นตัวบอกและเปิดช่องทางให้คนอื่นได้สัมผัสง่ายขึ้น
ผมอยากจะสรุปสั้นๆ ว่า แม้คอกกรงนี้จะพัง ผมก็ยังคิดถึงพี่รุ่งและทุกๆ คนในกรงแห่งนี้ แม้ว่าจะไม่เคยพบเจอเป็นๆ ก็ตาม
ช่องทางใดๆ ไม่สำคัญเท่าการส่งผ่านด้วยใจในช่องทางที่เหลืออยู่ครับ
หากเราเข้าถึงได้ถึงจุดนั้น G2K แบบ http:// ก็จะยังอยู่ครับ อาจจะยังไม่ถึงขั้นที่คับขันเต็มที่ก็ได้ แล้วอาจจะมีคำถามว่า เมื่อไหร่....จะเริ่ม...
กราบขอบพระคุณมากๆ นะครับ ที่มอบสิ่งดีๆ ให้กับหนูอย่างผม
หนูมิสเตอร์ช่วย
สวัสดีครับคุณหมอรุ่ง
ผมเพิ่งเข้ามาใน G2K ไม่นาน ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ แต่เริ่มผูกพันกับชุมชนที่นี่อย่างบอกไม่ถูก แม้ยังไม่เคยเจอหน้าใครจริงๆสักคนก็ยังรู้สึกเหมือนรู้จักกันมาก่อน สนิทสนมกันโดยไม่ต้องรู้จักตัวจริง แต่ที่นี่มีความจริงใจ ให้กำลังใจแก่กันและกัน ให้ความรัก ให้ความรู้ สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่รัฐต้องการ เมื่อมาถึงวันนี้แม้ชุมชนแห่งนี้จะมีจำนวนคนไม่ใช่ทั้งหมดของประเทศ แต่คนกลุ่มนี้ได้บอกให้ชาวไทยรู้ว่า ถ้าเราเอาใจให้กันและต่างรับใจกันได้ ชุมชนก็จะมีความรักสามัคคีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ สังคมก็จะดีขึ้น ผู้คนก็จะรักการเรียนรู้ ก็ยังงอยู่ว่าทำไมรัฐไม่สนับสนุนต่อ...
แต่มาถึงวันนี้ ร่วมหัวจมท้ายกันแล้ว ว่าไงว่าตามกันครับ
สวัสดีค่ะคุณหมอรุ่ง
- ส่งใจมาร่วมด้วยช่วยกันค่ะ ทุกท่านที่เสนอความคิดเห็นล้วนแต่ด้วยความผูกพันธ์ที่มีต่อกัน หากเป็นอย่างท่านพี่บางทรายกล่าว เราอาจมีทางแก้ไขนะค่ะ เพราะสมาชิก G2K ทุกท่านพร้อมเสมอที่จะปฏิบัติตาม
- ว่าไงว่ากันนะค่ะหมอรุ่ง
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณเพื่อนชาวบล็อกทั้งหมด เสียงจากคนจำนวนน้อย เมื่อรวมกันเข้า ก็จะดังขึ้นเอง
ทุกสิ่งทุกคำพูดที่ท่านทั้งหลายกล่าวมา นี่คือสิ่งที่เรียกว่า ความรัก ความสามัคคี ให้ได้เรียนรู้ว่า สิ่งเหล่านี้ เกิดขึ้นได้ เพราะใจเพียงอย่างเดียว ใจเดียวกัน ใจที่คิดแต่จะให้ พลังใจจะส่งผลให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีค่ะ
สวัสดีค่ะน้องรุ่ง
สิ่งที่เราชาวบล็อกเป็นห่วงและกังวลในช่วงที่ผ่านมา มีคำตอบแล้วค่ะ ที่ ขอรับรอง GotoKnow จะอยู่แน่ไม่ไปไหน และจะอยู่ตลอดไปคู่สังคมไทย
สวัสดีค่ะอาจารย์Paew
G2K เป็นที่ที่แปลก ไม่ทราบว่าอยู่ที่ใดในโลกนะคะ รู้แต่มีพลังมาก พลังแห่งแสงสว่างค่ะ
ขอบคุณที่ส่งข่าวค่ะ
พี่รุ่งครับ
พี่รุ่งเคยคุ้นๆเพลง "เราสู้" ในหลังปกสมุดแจกฟรีกระทรวงศึกษาธิการ มั้ยครับ
เราต้องร้องเพลงนี้หละครับ
"เราถอยไปไม่ได้อีกแล้ว"
ประมาณนั้นครับ
สวัสดีค่ะน้องเอก
เพลงนี้อีกเพลง ....ต้องสู้ ต้องสู้ ถึงจะชนะ......
สวัสดีค่ะ พี่รุ่ง
- เข้ามาใช้ G2K ไม่นานจนสร้างประวัติศาสตร์ได้เหมือนคนอื่น ๆ หรอกค่ะ
- แต่ยอมรับว่าชอบสังคมของG2K
- สังคมแห่งวุฒิภาวะ
- แต่เห็นท่าทีของผู้บริหาร G2K ก็ยอมรับว่ามีผลนะพี่
- คนหายไปเยอะ ไปหาบ้านใหม่อยู่
- แต่บ้านไหน คงไม่เหมือนบ้านนี้เหมือนกัน
- ถึงแม้จะค่อนข้างมั่นใจ ว่า G2K จะยังอยู่
- แต่ก็สัมผัสได้ว่า "G2K เปี่ยนไป๋" ยังไงไม่รู้ค่ะ
- หรือว่า ยายกาแฟ คิดไปเอง
สวัสดีค่ะยายกาแฟของพี่
จำได้ไหม พี่เคยเขียนเรื่องสอนตัวพี่เองไว้ว่า สะ หมาน นะ ฉัน คืออะไรมันยังไม่แตกก็อย่าให้แตก สมานเข้าไว้
พี่ว่าพวกเราเข้มแข็งนะ ไม่หนี ไม่ไปไหนทั้งนั้นแหละ สมกับเป็นสิ่งประดิษฐ์ ที่มีชืวิตจิตใจจริงๆ
สวัสดีครับหมอ
- ขอแสดงความยินดีกับทุกท่านครับ
- อ่านมาจาก บันทึก ล่าสุดแล้วครับ
- ขอบคุณ ในความตั้งใจจริง ครับ
สวัสดีค่ะพี่เกษตรยะลา
คุณธวัธชัยบอก่า ทุกบันทึกของเราจะไม่มีการลบทิ้งทำลาย แต่จะเก็บเป็นจดหมายเหตุให้ลูกหลานได้ศึกษา อีกร้อยปีข้างหน้า ก็อาจมีคนกล่าวขัวญถึงความรู้เรื่องกล้วยไม้ของพี่ก็ได้นะ
สวัสดีครับพี่รุ่ง
ผมอยู่ข้างพี่ครับ
ถ้าหากผู้คนเราส่วนหนึ่งหรือส่วนมากยังสื่อสารกันและมอบสิ่งที่ดีมีค่าให้แก่กันอย่างความรู้และมิตรภาพรวมไปถึงกำลังที่จะสร้างสรรค์ให้แก่คนส่วนมากและสังคมส่วนรวมแล้ว
วิธีการในโกทูโนวนี่ ก็น่าจะมีอยู่ได้ครับ
ก็เวปรุ่นผม จ่ายตังค์กันทุกปีเราก็ทำได้
เวปคนชอบมอไซด์ ก็มีทางอยู่ได้
เวป ที่ไม่ดีมีมาก อยู่ได้ เวปดี ๆ มีไม่มากจะอยู่ไม่ได้ มันคงไม่มีหวังอะไรแล้วสังคมนี้
แต่ผมมีความหวังครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะน้องมิตรชัย
การสร้างสิ่งที่ดีๆให้เกิดขึ้นในสังคม ยังไม่ยากเท่ากับการรักษา ให้สังคมดีๆคงอยู่ G2K จะได้พิสูจน์ ความคิดเหล่านั้น เหมือนการทวนกระแส ที่หลายคน บอกว่า ยากนะคะ ช่วยกันดูแลค่ะ
สวัสดีค่ะลุงเอก
ตามหลักการแพทย์ บางทีการรักษาโรค ก็ต้องยอมเจ็บต้อง ผ่าตัด ต้องผ่าฝี พวกเราชอบรักษาถูกจุดมากกว่า การปล่อยให้กลัดหนอง เขาว่าทรมานกว่าค่ะ และไม่ใช่วิธีรักษาโรคร้ายด้วย
ขอบคุณลุงเอกที่เข้าใจเจตนา หนูยึดลุงเป็นวีระบุรุษในการกอบกู้G2K นะคะ