ผลประโยชน์ใครเหนือสิ่งอื่นใด

สวัสดีครับทุกท่าน

        ช่วงนี้คงสบายดีกันทุกท่านนะครับ หน้าฝน หน้าหนาว ก็รักษาสุขภาพกันนะครับ วันนี้ไม่มีอะไรมากครับ แค่เอาคำถามเล่นๆ มาฝากไว้เอาไว้คิัดกันต่อไป ยามที่เข้ามาอ่านอีกครั้งครับ

• เด็กไทยในปัจจุบัน เป็นเ็ด็กที่ใช้ชีวิตตามแบบของเด็กที่ควรเป็นหรือไม่อย่างไร ...

• การเรียนของเด็กไทย เครียดไปไหม แข่งขันกันตั้งแต่ตอนไหน แข่งขันกันทำไม เพื่ออะไร ไปสู่อะไร ...

• การทำงานของพ่อแม่ เพื่ออะไร...วิ่งไปหาอะไร...ดิ้นรนสู้ชีวิตเพื่ออะไร...

• เราเกิดมาเพื่ออะไร ผลประโยชน์หลังจากเราเกิดมาคืออะไร โลกระบบนิเวศนี้ได้รับประโยชน์อะไรจากการเกิดของดินน้ำลมไฟและจิตของเราบ้าง

• ผลประโยชน์ที่คนเรายึดติดทั้งหลายนั้น เพื่ออะไร ทำไมสลัดไม่ออก ทำไมผลประโยชน์ถึงทำลายมิตรภาพและอื่นๆ ได้อย่างง่ายดาย

• ผลประโยชน์ใครเหนือสิ่งอื่นใด .....

       คำถามเล่นๆ เหล่านี้ ไม่ได้หวังว่าจะให้ใครต้องตอบนะครับ แค่เอาไปคิดเล่นๆ ครับ เกี่ยวและไม่เกี่ยวกันตามแบบมั่วๆ ครับ

       รักษาสุขภาพครับผม

ขอแสดงความนับถือครับ

เม้ง 

[สิทธิรักษ์]

สวัสดีครับ น้องเม้งเกิดมาลุย

ขอตั้งคำถามต่อนะครับ

• สังคมทุกวันนี้ใครนิมิตรขึ้นมา
• โครงสร้างเศรษฐกิจของใคร
• กฏหมายต่างๆรับใช้ใคร
• หลักสูตรการศึกษารองรับอะไร
• ชุมชนต่างๆเคลื่อนไหวยังไงเพราะอะไร
• ผู้คนในทุกวันนี้คิดแต่เรื่องอะไร

      ช่วยผมทีครับ

มึนครับ  คงจะต้องจิบน้ำชาไปเรื่อยๆนะครับ.................!!!!!!

[เม้ง สมพร ช่วยอารีย์]

1. สิทธิรักษ์ 

สวัสดีครับพี่เหลียง

น้อรก... ครับ ชนชา ชงชา ดื่มชาครับ

น้อรก..........................กกกกกกกกกกกกกกกก

ช่วยกันตั้งคำถามนะครับ เราอาจจะไม่จำเป็นต้องเขียนคำตอบครับ เพราะว่าคำถามก็จะตอบคำถามด้วยกันเองในบทความนี้นะครับ

เชิญถามกันต่อครับ 

[เม้ง สมพร ช่วยอารีย์]

 

คราบเขม่าแห่งปัญญา ที่ติดตรึงตราไว้ที่หน้าเชิงตะกอน

กับความมีหน้ามีตาก่อนจะพาชีวาไปหาเชิงตะกอน...

อะไรควรมีอะไรไม่ควรมี หรืออะไรควรเสริม อะไรควรตัดตกแต่ง ตัดต่อทางยีนในดวงใจ

ขอบคุณมากคร้าบบบ  อิๆๆ 

[เม้ง สมพร ช่วยอารีย์]

ใครมีลูกมีหลาน มีคำถามมาฝากครับผม

• จงวาดวงเวียนชีิวิตของชีวิตของลูกและหลานคุณ
• ลองอธิบายดูว่าสิ่งที่วาดลงไปนั้นสอดคล้องกับที่ควรจะเป็นไปไหม ขาดหรือเกินอะไรบ้าง
• ขณะที่คุณกำลังวาด คุณคิดอะไรอยู่ หวังอะไร

ไม่ต้องตอบนะครับ แค่เพียงอ่านพอผ่านตาและสมองเล่นๆ ครับ

[เม้ง สมพร ช่วยอารีย์]

ที่มหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง แห่งหนึ่งของสยามประเทศ
บรรดาศิษย์เก่าที่จบจากสถาบันนี้
แยกย้ายกันไปประกอบอาชีพมีชื่อเสียงในวงสังคมตามวงการต่างๆ มากมาย
มีทั้งที่ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี
และที่กระท่อนกระแท่นยังดิ้นรนอยู่ในหน้าที่การงานก็เยอะ

เนื่องในวาระที่อาจารย์พ่อซึ่งเป็นที่เคารพของศิษย์เก่าทุกคน เกษียณอายุ
บรรดาศิษย์เก่าจึงถือเป็นโอกาสดีที่จะกลับไปเยี่ยมสถาบัน
เพื่อเลี้ยงสังสรรค์และรำลึกถึงอาจารย์พ่อ

หลังจากกินเลี้ยงกันมาได้พักใหญ่ วงสนทนาก็เริ่มเปลี่ยน
ไปเป็นการบ่นพร่ำเกี่ยวกับความเครียด ในการทำงานและปัญหาชีวิต แต่ละคน
มีปัญหาแตกต่างกันออกไปมากบ้างน้อยบ้าง
อาจารย์พ่อฟังปัญหาของลูกศิษย์ทุกคนอย่างตั้งใจ รับฟังโดยไม่มีคำวิจารณ์
หรือนำเสนอความเห็นของอาจารย์เลยแม้แต่น้อย

เมื่อฟังปัญหาของลูกศิษย์จบทุกคน
อาจารย์พ่อเสนอเลี้ยงกาแฟกลุ่มลูกศิษย์เก่า ท่านเดินเข้าไปในครัว
และออกมาพร้อมกับกาแฟเหยือกโตและถ้วยกาแฟ แบบต่างๆ
บ้างเป็นถ้วยกระเบื้องบ้าง เป็นถ้วยพลาสติก และบ้างทำด้วย แก้ว
มีถ้วยกาแฟหลายใบที่เป็นแบบพื้นๆ ธรรมดา บางใบ สวยวิจิตรสูงค่า

' อาจารย์ ชงกาแฟใส่เหยือกมาให้แล้ว พวกเธอจัดการรินใส่แก้วดื่มกันเองนะ'
บรรดาลูกศิษย์ มองถ้วยกาแฟหลากหลาย ด้วยความสนใจ
แล้วพากันเลือกถ้วยกาแฟพร้อมๆ
กับรินกาแฟออกมาจากเหยือกใส่ถ้วยต่างกันออกไปเอามือไว้

เมื่อลูกศิษย์ทุกคนต่างมีถ้วยกาแฟในมือกันทุกคน แล้วอาจารย์พ่อ กล่าวว่า
' ลองดูถ้วยกาแฟในมือของพวกเธอ กับถ้วยกาแฟที่เหลืออยู่ในถาดซึ่งไม่มีคนเลือกสิ '
' สังเกตุกันรึเปล่า.... ถ้วยสวย ๆ แพง ๆ ถูกเลือกไปหมด
เหลือไว้แต่ถ้วยแบบธรรมดาราคาถูก '
' เป็นเรื่องปกติ...ที่พวกเรามักจะเลือก
สิ่งที่ดีที่สุดโดยลืมคิดถึงความต้องการที่แท้จริงของเราและ
นี่คือที่มาของความเครียดและปัญหาทั้งหลายในชีวิต '

' ความจริงวันนี้สิ่งที่พวกเราต้องการแท้จริงคือกาแฟ ไม่ใช่ถ้วยกาแฟ
แต่จิตสำนึกกลับ นำพาเราไปเลือกที่ถ้วย
มิหนำซ้ำยังคอยชำเลืองมองถ้วยของคนอื่นๆ อีกด้วย

หากชีวิตคือกาแฟ หน้าที่การงาน ตำแหน่งต่างๆ ในสังคม ก็คือ ถ้วยกาแฟ
มันเป็นเพียงเครื่องมือ อุปกรณ์ช่วยหยิบจับหรือประคองชีวิ ตของเรา
มันไม่ได้ทำให้เนื้อหาจริงๆ ของชีวิต เปลี่ยนไป
บางครั้ง....การมัวเพ่งที่ถ้วยใส่กาแฟ
มันก็จะทำให้เราลืมใส่ใจกับรสชาติของตัวกาแฟ '

' ถ้ารู้จักชีวิตที่แท้จริง....ของหรือตำแหน่งหน้าที่ มันก็แค่ส่วนเคลือบ
ไม่ใช่เนื้อหาหรือแก่นแท้ที่สำคัญของชีวิต'

 

ขอบคุณเรื่องดีๆ จากเมล์ส่งต่อ... 

[นาย วรชัย หลักคำ]

    ปัญหายากจัง แต่ก็ลึกซึ้งน่าคิด ครับ

[แอมแปร์]

สวัสดีค่ะน้องเม้ง

• พี่แอมป์เพิ่งวิ่งแน่บออกมาจากบันทึก “คนไทยจบแค่ชั้นประถม ฯ ?” ของเบิร์ดแบบรอดคมเขี้ยวมาหวุดหวิด(เพราะเบิร์ดบอกว่าคันเขี้ยว)
• และพี่ก็ยังไม่หายมันเขี้ยว  เลยแวะมานั่งขำคำถาม(ที่ไม่หวังให้ตอบ)ของเม้งอีกแป๊บ 
• พี่แอมป์สงสัยนะคะ  เมื่อรู้สึกว่า“การศึกษาในระบบ” มีปัญหา และมีส่วนก่อให้เกิดปัญหา ทำไมเรายังเลือกใช้บริการนี้อยู่อีก 
• อาจเป็นเพราะไม่มีบริการที่ดีกว่า  หรือเพราะเราจำนวนมากไม่กล้าเลือกใช้บริการระบบอื่น  หรือเพราะเรากลัวลูกไม่เหมือนเพื่อน  หรือเพราะลึกๆแล้วเรา(คนจำนวนมาก)ยังต้องการ”ความเหมือน”ใช่หรือไม่
• ถ้าแน่ใจว่าการศึกษาที่ดีที่สุด คือการศึกษาที่เชื่อมโยงชีวิตจริงๆได้  ทำไมเรา(ส่วนมาก)ไม่กล้าให้เด็กๆออกไปใช้ชีวิตจริงๆ ไปเรียนรู้อะไรด้วยตัวเขาเอง    ไปลองผิดลองถูกด้วยตัวเขาเอง  เจอร้ายเจอดีด้วยตัวตนของเขาเอง  แทนที่จะเจอเฉพาะบนกระดาษ หรือบนกระดาน  (หรือบนจอ) 
• ทำไมเราไม่ยอมให้เด็กจะมีเวลาเรียนรู้สังคมและชีวิตนอกโรงเรียนให้มาก  รวมถึงเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้ชีวิตจากการเรียนในห้องเรียน  เป็นการไปฝึกทำงาน (เพื่อฝึกการรับผิดชอบชีวิตด้วยตนเอง) ตามวุฒิภาวะของเขา  นอกห้องเรียน    โดยไม่ต้องเข้าไปถูกขังอยู่ในห้องเรียนนานถึง 12 ปี   และอยู่ในสภาพการสื่อสารจำลองที่(ดูเหมือนจะ)ไกลความจริงของชีวิต 
•  และหลายเรื่องที่เรียนนั้น  คนอื่นคิดมาให้เสร็จสำเร็จรูปแล้ว  เขาจึงไม่ได้คิดด้วยตัวเอง  และแทบไม่ต้องสร้างความรู้ด้วยตนเองอีก
• หรือเป็นเพราะคนเรามักชอบเรียนลัดจากความรู้สำเร็จรูป  หรือกึ่งสำเร็จรูป  มากกว่าเรียนรู้แบบแลกด้วยตัวตนและชีวิตของเรา  เพราะมันสบายกว่ากันเยอะ  และมีเกียรติกว่ากันแยะ 
• ทำไมต้องให้ทุกคนเรียนฟรีตามหลักสูตรรวมศูนย์เบ็ดเสร็จของส่วนกลาง   ด้วยเวลาเท่าๆกัน       การให้เรียนฟรี”ทุกคน”ดีจริงหรือ  ทำได้แน่หรือ  ในเมื่อเงินกลางมีจำกัดอยู่เท่านั้น   แน่ใจหรือว่าจะดึงเงินมาให้ทั่วถึง เพื่อบริหารจัดการให้เท่าเทียมกันได้อย่างแท้จริง   เพราะปริบทของแต่ละที่ต่างกัน  และบางที่ก็ต่างกันราวฟ้ากับเหว
• และแน่ใจหรือว่าผู้ที่ต้องการคุณภาพการศึกษาที่ดีกว่า พร้อมกว่า  จะไม่อยากจ่ายแพงกว่า  เพื่อคุณภาพสิ่งแวดล้อมทางการศึกษาที่ดีกว่าสำหรับลูกเขา  ในโลกวัตถุนิยม ทุนนิยม และบริโภคนิยมโดยเสรีนี้  ของฟรีอาจมิได้ดีเสมอไป   เพราะก่อนจะได้อะไรมาทุกอย่าง   ต้อง”ลงทุน”ก่อนเสมอ  (แม้แต่ค่าป้ายประกาศนโยบาย)
• อาจเป็นเพราะคำว่า “ฟรี” คือความรู้สึกว่าให้เปล่า  แต่อาจมิได้รู้เท่าทันว่า กระบวนการให้เปล่านั้นมีที่มาที่ไปอย่างไร ระบบใหญ่ของสังคมก่อนที่จะมาถึงการให้เปล่าแบบเหวี่ยงๆเอานั้น    ได้ผ่านการออกแบบอย่างลึกซึ้งมาก่อนหรือไม่    
• ผลของการให้เปล่า  (หรือแบบ "จู่ๆก็ให้" )โดยไม่มีโครงสร้างและวิธีคิดที่เหมาะสมรองรับ    จะเป็นคุณอย่างแท้จริงหรือไม่  หรือจะเกิดเป็นผลพวงของการรับเอาไปอย่างไม่รู้คุณค่า  หรือไม่รู้ถึงความเสี่ยงของชีวิตที่จะตามมาภายหลัง  แบบที่ไม่รู้จะหาเงินที่ไหนมาใช้คืนอย่างตอนนี้ไหม
• เมื่อเห็นความจริงอีกชุด  ชีวิตก็แทบดิ้นไม่หลุดเสียแล้ว
• เรื่องบางเรื่อง...  ต้องช่วยกันเฝ้าระวังเหมือนกันนะคะ  ไม่ใช่การมองโลกในแง่ร้าย  แต่เป็นสัญชาตญาณระวังภัยของสิ่งมีชีวิตอย่างมนุษย์      ที่ถูกทำให้จางหายไปโดยฤทธิ์เทคโนโลยี   ที่ทำให้เราเกือบเชื่อได้ว่าอะไรๆก็ปลอดภัย  จนลืมฮิวแมนแอเร่อไปสนิท 
  เพราะเทคโนโลยี.... ก็เกิดขึ้นโดยมนุษย์ 
•  “.....อะไรก็ตามที่ผ่านมือมนุษย์  ย่อมไว้ใจไม่ได้....”   
   คำคมของใครก็ไม่รู้ว่าไว้ขำๆดีละ…
• ดูซิเม้ง  .....พี่ก็ถามเองตอบเองไปเรียบร้อยแล้ว  
• สุดท้ายนี้  ...ทำไมพี่แอมป์ต้องลงท้ายตอนจบว่าสุดท้ายนี้ทุกทีนะ    สงสัยจริงๆ....   : )
• งั้นเก๊าะจบแบบน่าสงสัยเอาดื้อๆยังงี้แหละจ๊ะ.... ได้อารมณ์งงๆดี   .... อิอิ  
• ที่สุดของสุดท้ายนี้ขอให้เม้งเสร็จงานไวๆ    และรักษาสุขภาพด้วยนะคะ       หน้าหนาว  : )

[อาจารย์พนม]

• สวัสดีครับ
• อ่านคำถาม
• อ่านคำตอบ และข้อคิดดีๆ
• แล้วมีคำถามอีกครับว่า...
• แล้ว....ใคร ? หลอกใช้เรา ครับเนี่ย!!

[ว่าที่ ร.ต. วุฒิชัย สังข์พงษ์]

แต่ละคำถามของแต่ละท่าน(คุณเม้ง คุณสิทธิรักษ์ พี่แอมป์ อาจารย์พนม)ล้วนเกิดจากความเป็นห่วง...ใช่หรือเปล่าครับ.(ไม่ใช่ห่วงยางแน่นอนใช่มั๊ยครับ)

แล้วคำตอบก็คือ   ห้าห่วงครับ  อย่างหนา ทนทาน ใช้นาน (ล้อเล่นครับ)  "น่าเป็นห่วงจริงๆครับ"

ก็ต้องรออีกแล้วครับท่านว่าเมื่อไหร่จะมีคนที่เข้าใจความน่าเป็นห่วงเหล่านี้ แล้วแก้ไขหรือป้องกันที่ต้นเหตุ ที่อาจต้องอาศัยสัญชาตญาณการระวังหรือป้องกันภัยอย่างเข้าใจ แบบที่พี่แอมป์กล่าวไว้

ขอถามต่อแล้วกันนะครับ 

แล้วอนาคตจะเป็นอย่างไรหละครับ

 

[เม้ง สมพร ช่วยอารีย์]

6. นาย วรชัย หลักคำ 

สวัสดีครับคุณลุงวอ

• สบายดีนะครับ ขอบคุณมากๆ เลยครับ ที่เข้ามาร่วมอ่านร่วมเอาไปคิด เป็นอาหารสมองเฉยๆ นะครับ ฝึกบริหารเส้นประสาทระบบคิดให้ส่งสัญญาณทางไฟฟ้าครับ
• สวัสดีปีใหม่ครับ 

[เม้ง สมพร ช่วยอารีย์]

7. ดอกไม้ทะเล

สวัสดีครับพี่แอมป์

• พี่สาวสบายดีไหมครับ
• ขอบคุณพี่แอมป์มากๆ เลยครับ สำหรับข้อชวนคิด คำถาม พร้อมคำตอบ เห็นแล้วอิ่ม อ่านแล้วอุ่นครับ
• เรื่องของ การให้   ให้ฟรี  ให้การศึกษา
  
• จริงๆ น่าคิดนะครับ เพราะการให้ฟรีกับคนในแต่ละประเทศจะให้คุณค่าที่ต่างๆ กัน โดยเฉพาะการศึกษา แต่อาจจะไร้คุณค่าเลยครับ หากระบบคิดหรือการตีความคำว่าฟรีนั้นจากผู้รับให้ค่าของคำว่าฟรีนั้นลดคุณค่าลง
• น่าคิดต่อนะครับว่าระบบการใ้ห้ฟรีในบางเรื่อง และแข่งขันในบางเรื่อง อาจจะช่วยให้อะไรดีขึ้นได้ครับ ตอนนี้บ้านเราเน้นในส่วนไหนกันมากกว่าครับ
• แต่หากเน้นให้มีการแข่งขันตั้งแต่เด็ก โดยที่เด็กยังไม่รู้จักคำว่าน้ำใจ ก่อนคำว่าแข่งขัน ผมว่าอาจจะบ้าได้นะครับ
• ขอบคุณพี่แอมป์มากๆ นะครับ ขอให้พี่สาวมีความสุขตลอดไปครับ

[เม้ง สมพร ช่วยอารีย์]

8. อาจารย์พนม

สวัสดีครับท่านอาจารย์พนม

• ท่านอาจารย์สบายดีนะครับ ขอบคุณมากครับที่อาจารย์แวะมาเยี่ยมครับ
• มาเจอคำถามของ อาจารย์ ใคร ? หลอกใช้เรา
• ทำให้ต้องหยุดคิดจริงๆ ครับ ยิ่งช่วงนี้อาจจะเป็นเทศกาลเหล่านี้อยู่ด้วยหรือเปล่า เทศกาลชวนฝัน
• แล้วก็มีโปรโมชั่นอื่นๆ อีกมากมาย ตามมาชวนให้เราฝันหวาน ท้ายที่สุดเราอาจจะค้นพบว่า เป็นการฝันหวานอมขมกลืน แต่เราก็ต้องสร้างหวังจากสิ่งที่่ร่วมกันคิดและร่วมกันก่อครับ
• คำตอบที่น่าคิดอีกอย่างคือ ใคร ? หลอกใช้เรา อาจจะไม่สำคัญเท่าเราหลอกใช้ตัวเราในทางที่ไม่สมควร
• เราจะทำอย่างไรไม่ให้เราโดนหลอกจากคำชักชวนทั้งหลาย นั่นคือ มีระบบคิดที่เป็นเหตุผลไว้เป็นภูมิคุ้มกัน ดีครับ
• กราบขอบพระคุณมากครับ

[เม้ง สมพร ช่วยอารีย์]

9. ว่าที่ ร.ต. วุฒิชัย สังข์พงษ์

สวัสดีครับคุณวุฒิชัย

• ขอบคุณมากๆ นะครับ สบายดีนะครับ
• ใ่ช่ครับ ห้าห่วง น่าห่วง หน่วงหน้า ห้าหน่วง

• ขอถามต่อแล้วกันนะครับ 

  แล้วอนาคตจะเป็นอย่างไรหละครับ
  

• อนาคตผมว่า อยู่ในมือเราหรือเปล่าครับ หากน้ำในสระผิวน้ำนิ่งสนิท เราทุกๆ คน ยืนอยู่รอบสระ เราทำอะไรได้บ้างให้น้ำในสระกระเพื่อม
• หากมองการกระเพื่อมคือการปลุกสังคมให้ตื่น หากเราลองเอามือแกว่งน้ำไปเรื่อยๆ ในวงที่เรายืนอยู่ ผิวน้ำคงกระจายออกไปอย่างต่อเนื่อง ผสานเข้ากับแรงของท่านอื่นๆ อาจจะส่งผลให้น้ำเหล่านี้กระจายอยู่ตลอดเวลา
• แต่นั่นคือการให้แรงต่อผิวน้ำนั้น ก็ต้องเติมให้อย่างสม่ำเสมอไม่งั้น น้ำก็จะนิ่งในที่สุด ทุกคนนิ่ง ผิวน้ำก็นิ่ง
• มีความสุขในการทำงานนะครับ ขอบคุณมากครับ
  

[ว่าที่ ร.ต. วุฒิชัย สังข์พงษ์]

ตอนนี้น้ำคงกระเพื่อมบ้างแล้วใช่มั๊ยครับ

และอาจจะมีคลื่นใต้น้ำตามมาด้วยครับ แต่หวังว่าคลื่นใต้น้ำจะเป็นคลื่นที่ไม่ใช่สึนามินะครับ ขอให้เป็นคลื่นแห่งการสร้างสรรให้เกิดพลังที่จะช่วยให้คนในโลกใบนี้อยู่กันอย่างมีความสุขตลอดไปนะครับ ขอบคุณมากครับสำหรับคำอวยพร ขอพรนั้นจงบังเกิดแก่คุณเม้งและบุคคลอันเป็นที่รักของคุณเม้งด้วยนะครับ

[เม้ง สมพร ช่วยอารีย์]

สวัสดีครับคุณ ว่าที่ ร.ต. วุฒิชัย สังข์พงษ์

• ขอบคุณมากครับ สบายดีนะครับ
• คลื่นน้ำดีก็เคลื่อนที่กันครับ ในขณะที่อีกคลื่นก็เคลื่อนที่กันครับ
• เราคงต้องร่วมมือกันในส่วนของคุณที่คิดคล้ายๆ กัน และมีใจร่วมกันที่จะทำครับ ทำจากเล็กๆ แล้วค่อยกระเพื่อมไปเองครับ ท้ายที่สุดแล้วก็ถึงกันหมดครับ
• ขอบคุณมากๆ นะครับ ขอให้มีความสุขตลอดไป ดั่งที่หวังและปรารถนานะครับ