ชีวิตกับการเดินทางเป็นสิ่งที่คู่กันของคน โดยเฉพาะในปัจจุบันที่มีการเดินทางได้หลากหลายรูปแบบ เพราะเหตุผลหลายประการ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการศึกษา การทำงาน หรือการสร้างครอบครัวต่างถิ่นฐานดั่งเดิม ทำให้ต้องเดินทางเพื่อไปทำความฝันให้เป็นความจริง หรือต้องเดินทางเพื่อกลับไปเยี่ยมเยียนญาติหรือเพื่อน สำหรับชีวิตของกระผมก็มีเหตุผลเรื่องการเดินทางเพื่อกลับไปหาพ่อแม่ ภรรยา รวมทั้งพี่น้องและเพื่อนสมัยเด็ก ซึ่งการเดินทางจากจังหวัดประจวบฯไปหาดใหญ่นอกจากการใช้รถส่วนตัวที่ค่าใช้จ่ายสูงมากถ้าเดินทางคนเดียวไม่คุ้ม วิธีที่สะดวกและประหยัดอีกวิธีก็คือการโดยสารรถไฟ ในช่วงสามปีกว่าๆ ที่ผ่านมากระผมเดินทางเฉลี่ยประมาณเดือนละ 2 ครั้ง ทำให้ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงของรถไฟ จริงๆแล้วตัวรถก็มีการปรับปรุงสีภายในมาก่อนเป็นปีแล้ว แต่มาต้นปีงบประมาณ2551(พย.) กระผมเกิดความประทับใจและรู้สึกมีความสุขที่ได้นอนบนผ้าปู ปลอกหมอน และผ้าห่มใหม่ของการรถไฟที่มีลายปัก รฟท. 2550 นอกจากนั้นยังสังเกตุเห็นการแต่งกายของพนักงานขายที่สวมเสื้อกั๊กผูกหูกระต่าย ซึ่งดูดีสะดุดตาเช่นกันครับ เห็นการพัฒนาของการรถไฟไทยแล้วรู้สึกภาคภูมิใจที่ประเทศเราก็สามารถให้บริการกับคนไทยและต่างชาติที่มาใช้บริการได้อย่างไม่น้อยหน้ารถไฟประเทศอื่นๆ คิดต่อไปว่าในอนาคตคงได้เห็นการพัฒนาที่นั่งของคนนั่งชั้นสามเพราะสมัยเรียนกระผมก็เคยใช้บริการซึ่งกว่าจะถึงกรุงเทพฯเล่นเอาปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัว แถมบางทีบางคนที่ทนไม่ไหวก็จะเอากระดาษหนังสือพิมพ์ปูนอนตามพื้น บางครั้งที่นั่งไม่มีก็อาศัยแถวบันได กระผมเองยังเคยสละที่นั่งให้กับผู้หญิงที่พาลูกเดินทางไปด้วยแล้วไม่มีที่นั่ง เพราะเราคิดว่าเราคนเดียวสามารถแก้ไขปัญหาได้ เห็นแล้วไม่ค่อยสบายใจกระผมจึงขอไปโดยสารชั้นสองนอนพัดลมดีกว่าจะได้ไม่รู้สึกไม่สบายใจที่ต้องเห็นสภาพดังกล่าวในระหว่างเดินทาง(ใครจะว่าหนีปัญหาก็ยอมรับครับ) แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้เพราะเราก็เคยเจอมาแล้ว ส่วนห้องน้ำถ้าสามารถพัฒนาให้เป็นระบบจัดเก็บสิ่งขับถ่ายไม่ปล่อยตามทางและไม่ส่งกลิ่นไปตามสายลม ก็คงจะเป็นรถไฟที่เยี่ยมไปเลยจริงหรือเปล่าครับ
สวัสดีค่ะ
ติดตามอ่านบันทึก...และ..ให้กำลังใจค่ะอาจารย์
รถไฟ... คือประวัติศาสตร์การเดินทางที่คลาสสิคของมนุษยชาติ...
ผมรักและหลงใหลการเดินทางด้วยรถไฟเสมอมา แต่เอาเข้าจริงก็แทบไม่มีโอกาสได้นั่ง
ถ้าไม่คลาดเคลื่อนต้นเดือนมกราคม ก็คงได้นั่งไปนครศรีธรรมราช อย่างแน่นอน
ขอบคุณครับคุณอนงค์ และคุณแผ่นดิน
กว่าจะถึงนครศรีฯ คุณแผ่นดินคงจะเก็บเกี่ยวความคลาสสิคของรถไฟไทยได้เยอะเลยหละครับ
ขอให้โชคอำนวยนะครับ
สวัสดีค่ะ
- รถไฟไทย...น่าประทับใจหลายอย่าง..ทั้งพึงพอใจและไม่พึงพอใจ
- เคยเติบโตกับรถไฟค่ะ ..มีวิถีชีวิตที่ผูกพันธ์... นั่งรถไฟ...แอบดูรถไฟ...แอบคนบนรถไฟ..ทำมาหากินบนรถไฟและสถานีรถไฟ..มีเพื่อนเป็นคนงานรถไฟ..เล่นกับรถไฟ ฯลฯ
สวัสดีครับ
ผมเคยนั่งรถไฟไปสงขลา เมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว ไปสอบบรรจุครู ทรมานมากครับ ไม่ทราบว่าล่าสุด เป็นอย่างไร
เคยนั่งรถไฟไปโคราช ช่วงเป็นครูใหม่ๆ ช่วงจอดกลางป่าตอนกลางคืน ก็มีคนข้างทางขึ้นมากระชากสร้อยต่อหน้าต่อตาเลยครับ ตำรวจก็ได้แต่นั่งมอง
ก่อนจบ ขอฝากเพลงมาร์ชรถไฟไว้ให้ร้องเล่นๆครับ
รถไฟ จะไปโคราช
ตดดังป้าด ถึงราชบุรี
ตดอีกที ถึงหัวลำโพง
ขอบคุณครับคุณพี่พรรณา สงสัยจังครับว่าคนที่ถูกแอบไว้บนรถไฟจะเป็นอย่างไรบ้างครับ ตอนนี้ได้ไปลงที่สถานีไหนหรือยังครับ
ขอบคุณครับท่านผอ.วิชชา มากๆครับสำหรับเพลงมาร์ชรถไฟครับ ถ้าวิ่งได้อย่างในเพลงมาร์ช คงจะไปถึงเร็วมากๆเลยใช่หรือเปล่าครับ(ถึงไหนไม่รู้ 555)
สวัสดีครับอาจารย์ว่าที่ ร.ต. วุฒิชัย สังข์พงษ์
ขอบพระคุณมากครับ
ขอบพระคุณสำหรับความคิดเห็นและเพลงมาร์ชรถไฟ(เฉพาะกิจ)ของท่านรองผู้อำนวยการฯ วิชชา ครับ และ
ขอบพระคุณสำหรับข้อมูลที่คุณสะ-มะ-นึก ได้นำเสนอให้ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับ
จริงแล้วกระผมต้องการให้คนที่ใช้บริการรถไฟได้แสดงความคิดเห็นเพื่อประโยชน์ต่อการรถไฟจะได้นำไปพิจารณาในการที่จะพัฒนาต่อไปให้เป็นบริการที่ทุกระดับประทับใจ
เพราะการรถไฟเป็นบริการของรัฐที่มีการพัฒนามาเป็นรัฐวิสาหกิจ แล้วอนาคตจะเติบโตเป็นอะไรอีกก็ยังไม่ทราบ แต่ที่เห็นๆก็ยังมีปัญหามากมายที่ผู้รับบริการต้องเผชิญ อย่างที่หลายๆท่านได้แสดงความคิดเห็น แต่กระผมก็พยายามมองหาสิ่งดีเพื่อให้เกิดความรู้สึกดี (เป็นเรื่องจริงที่ได้พบเจอในช่วงเวลาหนึ่งที่กระผมได้ใช้บริการ แต่หากเวลาเปลี่ยนทุกอย่างก็อาจไม่เป็นจากที่กระผมได้เขียนไว้ก็ต้องขออภัยด้วยนะครับ)เพราะทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีทั้งด้านดีและด้านที่เป็นผลกระทบ ซึ่งคนที่ใช้บริการเท่านั้นครับที่ได้สัมผัสจริงๆ สำหรับส่วนตัวกระผมมีความคิดเห็นว่าด้านความสะอาดของพื้นและหน้าต่างควรมีการจัดการที่ดีกว่านี้ เพราะเท่าที่ได้เห็นพนักงานก็จะถูพื้นได้เฉพาะที่ถูได้ง่ายบริเวณซอกมุมหรืออีกหลายๆจุดจึงเป็นจุดสะสม ด้านความปลอดภัยก็อย่างที่ท่านรองวิชชาได้เล่าประสบการณ์ กระผมก็เคยเจอตื้นขึ้นมาด้วยเสียงของหญิงสาวคนหนึ่งปรึกษากับคนที่โดยสารมาด้วยกันว่ากระเป๋าสตางค์ถูกคนขโมยไปจากที่นอนเมื่อตอนกลางดึก สอบถามได้ความว่าตำรวจจะมาตรวจสอบให้ก่อนถึงหาดใหญ่จนกระทั่งรถใกล้ถึงหาดใหญ่กระผมเห็นว่ากระผมจะลงในอีกไม่กี่นาทีกระผมจึงแสดงความบริสุทธิ์ใจเปิดกระเป๋าตัวเองให้หญิงสาวคนดังกล่าวตรวจสอบก่อนลง แต่ก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไร เวลาเดินทางทุกครั้งก็จะระวังมากเป็นพิเศษแต่ตอนนี้กระผมคงได้ใช้บริการรถไฟน้อยลงมาก เนื่องจากได้ย้ายมาอยู่ใกล้บ้าน จนกระทั่งตอนนี้กระผมก็ยังไม่ทราบว่าเรื่องราวดังกล่าวจะเป็นอย่างไรและไม่ทราบว่าจะมีใครอีกสักกี่คนที่เจอเหตุการณ์เช่นนี้ หรืออีกหลายๆเหตุการณ์ที่รอให้มีผู้เข้าใจและเห็นใจคนใช้รถไฟได้ช่วยเหลือแก้ไขให้ผู้โดยสารมีความสุขกับการใช้บริการรถไฟอย่างยั่งยืนสืบไป ก็ขอฝากไปยังคนรถไฟทุกท่านนะครับ ขอบพระคุณครับ