ใครประทับใจรถไฟไทยบ้าง


ประทับใจผ้าปู ปลอกหมอน และผ้าห่มใหม่ รฟท. 2550

ชีวิตกับการเดินทางเป็นสิ่งที่คู่กันของคน  โดยเฉพาะในปัจจุบันที่มีการเดินทางได้หลากหลายรูปแบบ เพราะเหตุผลหลายประการ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการศึกษา การทำงาน  หรือการสร้างครอบครัวต่างถิ่นฐานดั่งเดิม  ทำให้ต้องเดินทางเพื่อไปทำความฝันให้เป็นความจริง หรือต้องเดินทางเพื่อกลับไปเยี่ยมเยียนญาติหรือเพื่อน  สำหรับชีวิตของกระผมก็มีเหตุผลเรื่องการเดินทางเพื่อกลับไปหาพ่อแม่ ภรรยา รวมทั้งพี่น้องและเพื่อนสมัยเด็ก  ซึ่งการเดินทางจากจังหวัดประจวบฯไปหาดใหญ่นอกจากการใช้รถส่วนตัวที่ค่าใช้จ่ายสูงมากถ้าเดินทางคนเดียวไม่คุ้ม วิธีที่สะดวกและประหยัดอีกวิธีก็คือการโดยสารรถไฟ  ในช่วงสามปีกว่าๆ ที่ผ่านมากระผมเดินทางเฉลี่ยประมาณเดือนละ 2 ครั้ง ทำให้ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงของรถไฟ จริงๆแล้วตัวรถก็มีการปรับปรุงสีภายในมาก่อนเป็นปีแล้ว แต่มาต้นปีงบประมาณ2551(พย.) กระผมเกิดความประทับใจและรู้สึกมีความสุขที่ได้นอนบนผ้าปู ปลอกหมอน และผ้าห่มใหม่ของการรถไฟที่มีลายปัก รฟท. 2550   นอกจากนั้นยังสังเกตุเห็นการแต่งกายของพนักงานขายที่สวมเสื้อกั๊กผูกหูกระต่าย ซึ่งดูดีสะดุดตาเช่นกันครับ เห็นการพัฒนาของการรถไฟไทยแล้วรู้สึกภาคภูมิใจที่ประเทศเราก็สามารถให้บริการกับคนไทยและต่างชาติที่มาใช้บริการได้อย่างไม่น้อยหน้ารถไฟประเทศอื่นๆ  คิดต่อไปว่าในอนาคตคงได้เห็นการพัฒนาที่นั่งของคนนั่งชั้นสามเพราะสมัยเรียนกระผมก็เคยใช้บริการซึ่งกว่าจะถึงกรุงเทพฯเล่นเอาปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัว แถมบางทีบางคนที่ทนไม่ไหวก็จะเอากระดาษหนังสือพิมพ์ปูนอนตามพื้น บางครั้งที่นั่งไม่มีก็อาศัยแถวบันได กระผมเองยังเคยสละที่นั่งให้กับผู้หญิงที่พาลูกเดินทางไปด้วยแล้วไม่มีที่นั่ง เพราะเราคิดว่าเราคนเดียวสามารถแก้ไขปัญหาได้ เห็นแล้วไม่ค่อยสบายใจกระผมจึงขอไปโดยสารชั้นสองนอนพัดลมดีกว่าจะได้ไม่รู้สึกไม่สบายใจที่ต้องเห็นสภาพดังกล่าวในระหว่างเดินทาง(ใครจะว่าหนีปัญหาก็ยอมรับครับ) แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้เพราะเราก็เคยเจอมาแล้ว ส่วนห้องน้ำถ้าสามารถพัฒนาให้เป็นระบบจัดเก็บสิ่งขับถ่ายไม่ปล่อยตามทางและไม่ส่งกลิ่นไปตามสายลม ก็คงจะเป็นรถไฟที่เยี่ยมไปเลยจริงหรือเปล่าครับ

หมายเลขบันทึก: 153014เขียนเมื่อ 12 ธันวาคม 2007 11:30 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน 2012 16:13 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

สวัสดีค่ะ

ติดตามอ่านบันทึก...และ..ให้กำลังใจค่ะอาจารย์

รถไฟ... คือประวัติศาสตร์การเดินทางที่คลาสสิคของมนุษยชาติ...

ผมรักและหลงใหลการเดินทางด้วยรถไฟเสมอมา  แต่เอาเข้าจริงก็แทบไม่มีโอกาสได้นั่ง

ถ้าไม่คลาดเคลื่อนต้นเดือนมกราคม  ก็คงได้นั่งไปนครศรีธรรมราช  อย่างแน่นอน

ขอบคุณครับคุณอนงค์ และคุณแผ่นดิน

กว่าจะถึงนครศรีฯ คุณแผ่นดินคงจะเก็บเกี่ยวความคลาสสิคของรถไฟไทยได้เยอะเลยหละครับ

ขอให้โชคอำนวยนะครับ

สวัสดีค่ะ

- รถไฟไทย...น่าประทับใจหลายอย่าง..ทั้งพึงพอใจและไม่พึงพอใจ

- เคยเติบโตกับรถไฟค่ะ ..มีวิถีชีวิตที่ผูกพันธ์... นั่งรถไฟ...แอบดูรถไฟ...แอบคนบนรถไฟ..ทำมาหากินบนรถไฟและสถานีรถไฟ..มีเพื่อนเป็นคนงานรถไฟ..เล่นกับรถไฟ ฯลฯ

สวัสดีครับ

  ผมเคยนั่งรถไฟไปสงขลา เมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว ไปสอบบรรจุครู   ทรมานมากครับ ไม่ทราบว่าล่าสุด   เป็นอย่างไร

  เคยนั่งรถไฟไปโคราช ช่วงเป็นครูใหม่ๆ ช่วงจอดกลางป่าตอนกลางคืน  ก็มีคนข้างทางขึ้นมากระชากสร้อยต่อหน้าต่อตาเลยครับ  ตำรวจก็ได้แต่นั่งมอง

  ก่อนจบ ขอฝากเพลงมาร์ชรถไฟไว้ให้ร้องเล่นๆครับ

     รถไฟ         จะไปโคราช  

      ตดดังป้าด     ถึงราชบุรี 

      ตดอีกที       ถึงหัวลำโพง

 

ขอบคุณครับคุณพี่พรรณา  สงสัยจังครับว่าคนที่ถูกแอบไว้บนรถไฟจะเป็นอย่างไรบ้างครับ ตอนนี้ได้ไปลงที่สถานีไหนหรือยังครับ

ขอบคุณครับท่านผอ.วิชชา มากๆครับสำหรับเพลงมาร์ชรถไฟครับ ถ้าวิ่งได้อย่างในเพลงมาร์ช คงจะไปถึงเร็วมากๆเลยใช่หรือเปล่าครับ(ถึงไหนไม่รู้ 555)

สวัสดีครับอาจารย์ว่าที่ ร.ต. วุฒิชัย สังข์พงษ์

  • ในฐานะเป็นตัวแทนขอ ง ครฟ.(คนรถไฟ) รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ที่อาจารย์ได้ เขียนบันทึกชื่นชม ด้านการบริการของ รฟท. ออกสู่สาธารณชน ในเชิงสร้างสรรค์
  • เรื่องผ้าปูที่นอน ปลอกหมอน ผ้าห่ม นั้น รฟท.จ้างบริษัทเอกชนเป็นผู้รับเหมาในการซัก อบ รีด  เราใช้เที่ยวเดียวซัก เมื่อเห็นสภาพเก่าเราก็จัดหาใหม่ บางครั้งผู้โดยสารที่เดินทาง อาจเจอผ้า เก่าบ้าง ใหม่บ้าง เป็นรุ่นๆ ไปครับ แต่รับรองเรื่องความสะอาดครับ เพราะแพ็กในถุงพลาสติกอย่างดี
  • เรื่องเบาะนั่ง บางโบกี้รุ่นเก่าๆ ยังเป็นไม้สักอยู่ครับ เราอนุรักษ์เอาไว้ใช้ในการเดินขบวนรถพิเศษต่างๆ หรือการใช้ถ่ายทำภาพยนต์ สารคดี แต่ส่วนใหญ่จะพ่วงเข้าขบวนรถชานเมือง ระยะทางสั้นๆครับ
  • รถเสบียงหรือโบกี้ขายอาหาร ทุกขบวน ยกให้บริษัทเอกชนรับเหมาดำเนินการมานานหลายปีแล้ว ตัวรถเราจะดำเนินการซ่อมหนักหรือทำสีใหม่ทุกๆ 2 ปี เรื่องการแต่งกาย ถือเป็นเรื่องของแต่ละบริษัทจะออกแบบเองเพื่อให้ดูเหมาะสม  มีบ้างบางขบวนที่ไม่ค่อยหน้าดู หรือเดินเกะกะผู้โดยสาร แต่ถ้าเป็นรถด่วนหรือด่วนพิเศษจะเน้นด้านการบริการดีเป็นพิเศษ เพราะมีนักท่องเที่ยว และชาวต่างชาติเป็นส่วนใหญ่ที่เดินทางประจำ
  • เรื่องห้องน้ำระบบปิด ตอนนี้มีเพียงตู้นอนชั้นหนึ่งปรับอากาศและรถบลูเทรน ที่ใช้ระบบนี้อยู่ แต่ปัญหาเกิดการอุดตัน ระบบขัดข้องบ่อยมาก สาเหตุจากการทิ้งขยะที่ทางเราห้ามลงไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการ เช่น ผ้าอนามัย กระดาษที่มีความแข็งและเหนียว ย่อยสลายยาก ถุงพลาสติก ทำให้ต้องดูแลกันอย่างใกล้ชิดแทบทุกเที่ยว
  • การทำความสะอาดบนขบวนรถ บริษัทเอกชนก็เป็นผู้รับเหมาดูแล ทำความสะอาด หากผู้โดยสารท่านใดพบเห็น หรือไม่ได้รับความสะดวก เจอพื้นรถหรือห้องน้ำสกปรกหรือมีกลิ่นเหม็น ช่วยแจ้งเจ้าหน้าที่บนขบวนรถ หรือร้องเรียนเข้ามาได้ทีหมายเลข 1690 ตลอดเวลาครับ

ขอบพระคุณมากครับ

 

 

ขอบพระคุณสำหรับความคิดเห็นและเพลงมาร์ชรถไฟ(เฉพาะกิจ)ของท่านรองผู้อำนวยการฯ วิชชา ครับ และ

ขอบพระคุณสำหรับข้อมูลที่คุณสะ-มะ-นึก ได้นำเสนอให้ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับ

จริงแล้วกระผมต้องการให้คนที่ใช้บริการรถไฟได้แสดงความคิดเห็นเพื่อประโยชน์ต่อการรถไฟจะได้นำไปพิจารณาในการที่จะพัฒนาต่อไปให้เป็นบริการที่ทุกระดับประทับใจ

เพราะการรถไฟเป็นบริการของรัฐที่มีการพัฒนามาเป็นรัฐวิสาหกิจ แล้วอนาคตจะเติบโตเป็นอะไรอีกก็ยังไม่ทราบ แต่ที่เห็นๆก็ยังมีปัญหามากมายที่ผู้รับบริการต้องเผชิญ อย่างที่หลายๆท่านได้แสดงความคิดเห็น แต่กระผมก็พยายามมองหาสิ่งดีเพื่อให้เกิดความรู้สึกดี (เป็นเรื่องจริงที่ได้พบเจอในช่วงเวลาหนึ่งที่กระผมได้ใช้บริการ แต่หากเวลาเปลี่ยนทุกอย่างก็อาจไม่เป็นจากที่กระผมได้เขียนไว้ก็ต้องขออภัยด้วยนะครับ)เพราะทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีทั้งด้านดีและด้านที่เป็นผลกระทบ ซึ่งคนที่ใช้บริการเท่านั้นครับที่ได้สัมผัสจริงๆ สำหรับส่วนตัวกระผมมีความคิดเห็นว่าด้านความสะอาดของพื้นและหน้าต่างควรมีการจัดการที่ดีกว่านี้ เพราะเท่าที่ได้เห็นพนักงานก็จะถูพื้นได้เฉพาะที่ถูได้ง่ายบริเวณซอกมุมหรืออีกหลายๆจุดจึงเป็นจุดสะสม ด้านความปลอดภัยก็อย่างที่ท่านรองวิชชาได้เล่าประสบการณ์ กระผมก็เคยเจอตื้นขึ้นมาด้วยเสียงของหญิงสาวคนหนึ่งปรึกษากับคนที่โดยสารมาด้วยกันว่ากระเป๋าสตางค์ถูกคนขโมยไปจากที่นอนเมื่อตอนกลางดึก สอบถามได้ความว่าตำรวจจะมาตรวจสอบให้ก่อนถึงหาดใหญ่จนกระทั่งรถใกล้ถึงหาดใหญ่กระผมเห็นว่ากระผมจะลงในอีกไม่กี่นาทีกระผมจึงแสดงความบริสุทธิ์ใจเปิดกระเป๋าตัวเองให้หญิงสาวคนดังกล่าวตรวจสอบก่อนลง แต่ก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไร เวลาเดินทางทุกครั้งก็จะระวังมากเป็นพิเศษแต่ตอนนี้กระผมคงได้ใช้บริการรถไฟน้อยลงมาก เนื่องจากได้ย้ายมาอยู่ใกล้บ้าน จนกระทั่งตอนนี้กระผมก็ยังไม่ทราบว่าเรื่องราวดังกล่าวจะเป็นอย่างไรและไม่ทราบว่าจะมีใครอีกสักกี่คนที่เจอเหตุการณ์เช่นนี้ หรืออีกหลายๆเหตุการณ์ที่รอให้มีผู้เข้าใจและเห็นใจคนใช้รถไฟได้ช่วยเหลือแก้ไขให้ผู้โดยสารมีความสุขกับการใช้บริการรถไฟอย่างยั่งยืนสืบไป ก็ขอฝากไปยังคนรถไฟทุกท่านนะครับ ขอบพระคุณครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท