02 เยือนปราสาทสวยแห่งบาวาเรีย : ตอน ปราสาทลินเดอร์ฮอฟ (Linderhof)


                 

 

            พระราชวังลินเดอร์ฮอฟ หรือ ปราสาทลินเดอร์ฮอฟ  เป็นปราสาทอีกแห่งที่สร้างโดยพระเจ้าลุควิกที่ 2 เช่นกัน จะว่าไปแล้วคนทั่วไปมักรู้จักนอยชวานสไตน์มากกว่า แต่โดยส่วนตัวแล้วแม่นีโอว่า ลินเดอร์ฮอฟก็สวยสง่าไม่แพ้นอยชวานสไตน์หรอกนะ แม้ว่าลินเดอร์ฮอฟจะมีชื่อเสียงและไซส์ที่เล็กกว่านอยชวานสไตน์มาก แต่ก็มีจุดที่น่าสนใจไม่แพ้กัน ไม่อย่างนั้นจะได้สมญาว่า Small but Beutiful หรือ?? ลองพิสูจน์จากโปสการ์ดก็แล้วกัน แต่ก็อย่างว่าของแบบนี้แต่ละคนก็ชอบต่างกันออกไป จริงมั้ย!!           

              จากนอยชวานสไตน์ เราใช้เวลาประมาณชั่วโมงกว่าๆ ก็มาถึงลินเดอร์ฮอฟ จากจุดที่จอดรถ เดินขึ้นเขาเล็กน้อยก็ถึงตัวปราสาท โอ้ว!! ฉันอุทาน ด้วยว่าเห็นตัวปราสาทเล็กนิดเดียว (แอบนึกว่าเป็นตึกแถวด้วยซ้ำไป) ฝั่งตรงข้ามมีสวนขนาดย่อม มีน้ำพุพอให้ชุ่มฉ่ำใจขึ้นมาบ้าง

            ได้เวลาไกด์ท้องถิ่นก็พานำชมห้องต่างๆ ซึ่งมีเพียง 9 ห้อง  ไม่น่าเชื่อว่าภายในจะสะท้อนถึงจินตนาการ และเทคนิคล้ำยุคในสมัยนั้น เช่น บัลลังก์เปลือกหอย เครื่องปั่นไฟในถ้ำเพื่อจุดประกายใต้น้ำ โต๊ะเสวยที่มีกลไกสำหรับเสิร์ฟอาหาร นั่นคือ อาหารจะถูกจัดวางพร้อมเครื่องใช้แล้วพื้นตรงหน้าเก้าอี้ของพระองค์จะเปิดออก โต๊ะอาหารที่พร้อมเสวยจะถูกชักรอกขึ้นไปปรากฎตรงหน้าพระพักตร์ให้เสวยได้ตามพระทัย เมื่อเสวยเสร็จ ก็จะทรงสั่นกระดิ่ง กลไกที่พื้นจะเปิดออกแล้วโต๊ะอาหารก็เลื่อนลงไปข้างล่างอีกครั้ง ....เป็นไงหล่ะทีเด็ดมั้ยไอเดียของคนยุคนั้นนะเนี่ย แต่แม่นีโอกลับรู้สึกว่านี่เป็นสิ่งที่สะท้อนถึงตัวตนของพระเจ้าลุดวิกที่ 2 เป็นอย่างดีในเรื่องของจินตนาการ และความสันโดษนะ เพราะขนาดเวลาเสวยยังไม่ชอบให้ข้าราชบริพารมายุ่มย่ามเลย

            ภายในลินเดอร์ฮอฟแม้จะไม่ใหญ่โตโอ่อ่า แต่แม่นีโอว่าวิจิตรพิสดารไม่น้อย ห้องหับต่างๆ จะประกอบด้วยโทนสีแตกต่างกันไปคนละ theme เลย  แต่อลังการงานสร้างมั่กมากทั้งข้าวของเครื่องใช้ โคมไฟระย้า นี่หล่ะ! เล็กพริกขี้หนูของแท้ ห้องที่แม่นีโอชื่นชอบที่สุด เห็นจะเป็นห้องกระจก (Mirror room) ด้วยเทคนิคที่นำกระจกมาส่องตรงกัน 2 ฟากฝาผนัง เมื่อเรามองเข้าไปในกระจก จะรู้สึกเหมือนห้องนี้กว้างยาวสุดกู่ ไม่มีที่สิ้นสุดเลย  

ห้องนี้หล่ะที่แม่นีโอชอบ.....Mirror room 

            น่าเสียดายที่เขาห้ามถ่ายรูปภายในห้องต่างๆ จึงได้แต่ซื้อโปสการ์ดติดไม้ติดมือมาเป็นที่ระลึกแทน นี่หล่ะข้อดีของการเก็บสะสมโปสการ์ดหล่ะ อย่างน้อยก็ได้ชื่นชมภาพที่ไม่สามารถถ่ายเองได้หล่ะ (มีคนแอบค้อนว่า ไปไหนมาไหนที แม่นีโอหมดค่าโปสการ์ดไม่น้อย....จริงๆ แล้วคือพ่อนีโอแอบบ่น) ราคาโปสการ์ดอยู่ที่ 0.6-0.7 ยูโร/ใบ ค่าแสตมป์ส่งกลับมาเมืองไทย 1 ยูโร   

อ่าน เยือนปราสาทสวยแห่งบาวาเรีย : ตอน ปราสาทโฮเฮนชวานเกา VS เฮเร็นคีมเซ

หมายเลขบันทึก: 153011เขียนเมื่อ 12 ธันวาคม 2007 11:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:37 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

พี่ชอบข้อสังเกตที่ว่า

แต่แม่นีโอกลับรู้สึกว่านี่เป็นสิ่งที่สะท้อนถึงตัวตนของพระเจ้าลุดวิกที่ 2 เป็นอย่างดีในเรื่องของจินตนาการ และความสันโดษนะ เพราะขนาดเวลาเสวยยังไม่ชอบให้ข้าราชบริพารมายุ่มย่ามเลย

เพราะทำให้เห็น "ความลึก" ของปราสาทในส่วนที่ถ่ายภาพไม่ติด

อีกอย่างคือ แม้ภายนอกจะดูเป็นตึกแถว แต่ภายในนี่ต๊ะติ๊งโหน่งจิงๆ ด้วย ^__^ 

  • ตามรอยมาค่ะ
  • อืม อยากเห็นอัศวิน ผู้พิทักษ์ปราสาท
  • อิอิ..ได้แต่ฝันหวาน..ว่าจะเท่ห์มั้ย
  • ยุโรป ส่วนใหญ่สิ่งปลูกสร้างอลังการมากๆนะคะ

เวลาไปตามสถานที่ต่างๆ สิ่งที่มักจะขัดใจเล็กๆ ก็คือ ห้ามถ่ายรูปนี่แหล่ะ ก็เข้าใจว่ามีเหตุผลในข้อห้ามแหล่ะนะ
แต่แหม เราก็ไม่ได้มาบ่อยๆ นี่นะ แล้วเราก็อยู่ในอารมณ์ที่อยาก เก็บไปฝากคนที่ไม่ได้มากับเราด้วยน่ะ

มีนะ บางครั้งเกิดอารมณ์อยากเก็บไปฝากคนอื่นมากๆ เราใช้วิธีหยิบกระดาษขึ้นมาบันทึกสิ่งที่ตาเห็น สิ่งที่ใจรู้สึก แล้วก็กลับมาเล่า

แต่เราเป็นนักเล่าเรื่องที่ไม่ค่อยเก่งน่ะ

แม่นีโอพลาดไปได้อย่างไรที่ไม่ได้เข้ามาตอบ

  • ขอบคุณพี่ชิว และ พี่นารีค่ะ ที่ตามมาชม
  • แม่ท้องทากจ๋า.. เห็นด้วยเลยที่รู้สึกขัดใจเล็กๆเวลาที่เค้าห้ามถ่ายรูปเนี่ย แม่นีโอเลยซื้อโปสการ์ดมาเป็นที่ระลึกแทน แต่บางคนเค้าก็มีอารมณ์ศิลปินนะ ใช้วิธีวาดภาพเสียเลย :-)

ปราสาทนี้สุดยอดเลยครับพี่เอ สวยมาก

น้องเอกเอ้ย

เข้าไปดูภาพโปสการ์ดสวยๆ จากปราสาทสวยของบาวาเรีย ตามนี้เลย จ้ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท