เรื่องเล่า เก็บตกตำนานผีป่า(ปลาหมึก) ภาค 2

“ผมพูดจริง ๆ นี่ ผมเห็นกับตา ผมลุกมาฉี่ที่หัวบันได ขนหัวลุกซู่ หลบแทบไม่ทัน พ่อเลยให้ผมมาบอกพี่ ๆ ว่าคืนนี้ ให้ไปนอนที่บ้าน”

ก็ต่อเนื่องเรื่องราวที่เล่าค้างไว้ บันทึกที่แล้ว ณ หมู่บ้านกะเหรี่ยงแห่งหนึ่ง ใน จ.แม่ฮ่องสอน (ขออนุญาตสงวนนามไว้ เพื่อความปลอดภัยของผู้เขียนเอง) เมื่อได้ทำเลดิบดี กางเต็นท์ เสร็จสรรพ ก็ได้เวลาอาหารเย็น

อาหารมื้อเย็นของวันนี้อร่อยที่สุด คงเพราะหิวและเหนื่อย แถมพ่อหลวงยังเอาน้ำพริกอร่อย ๆ ของชาวกะเหรี่ยง มาให้กินด้วย อร่อยดีแท้ เย็นนั้นสนุกสนานเพราะเรานั่งล้อมลง รอบกองไฟ ตอนหัวค่ำ เด็ก ๆ มาเล่นข้างกองไฟกับพวกเราเยอะ ...เพราะพวกเรา พูดคุย เล่าเรื่องขำขัน สนุกสนาน .. คงเหมือนกับความบันเทิงที่นาน ๆ แวะเวียนมาที ..

ของกินที่เป็นไม้ตาย คือปลาหมึกแห้ง ที่ซื้อขึ้นไปปิ้งกันค่ะ พวกเด็ก ๆ และพวกเราสนุกจริง ๆ กับการปิ้งปลาหมึกกลิ่นตลบไปไกล ลูกพ่อหลวง วัยซักประมาณ 11-12 ปี ติดเราแจ แทบไม่อยากกลับบ้าน เด็ก ๆ นั่งล้อมวง ดูพวกเรา ร้องเพลง หยอกเย้ากัน บางทีก็มีเกมทายปัญหา เอาเด็กมาเล่นด้วยเป็นที่สนุกสนาน พอใกล้ๆ 3 -4 ทุ่ม บรรดาผู้ปกครองถึงกับต้องมาตาม กลับบ้านไปบ้าน และลูกพ่อหลวงก็กลับไปเป็นคนสุดท้าย เด็ก ๆ กลับไปหมด วงเราก็เงียบฉี่

ลืมบอกไปว่าพวกเรา ก็พบนวัตกรรมใหม่ในการคลายหนาวค่ะ ..ถุงนอนที่มีกันอยู่นี่แหล่ะ ปลดซิบออกให้หมด จากนั้นก็สวมด้านหมวกที่หัว ที่เหลือปล่อยตกหุ้มลงมา ...ดู ไปดูมาก็ดูพิลึก ล่ะค่ะ ...เรามองหน้ากันก็หัวเราะคิกคัก ว่าเหมือน ฝูงปลาหมึกกำลังนั่งคุยกันอยู่ข้างกองไฟเลย พอเด็ก ๆ กลับไปนอนจนครบ พวกเราฝูงปลาหมึกพูดได้ ...นั่งคุยต่อ ..ตลกโปกฮา ..

แล้วเราก็เห็นว่าคืนนี้เป็นคืนพระจันทร์เต็มดวง สวยจริง ๆ พอเด็ก ๆ กลับกันหมดพี่สิงห์คนนำทางก็งัดไม้เด็ดออกมา บอก “แก้หนาว” คนละสองอึก รับรองคืนนี้ไม่มีหนาว มันคือ”ดาวลอย” ค่ะ เป็นเหล้าต้มแบบชาวบ้านเค้าทำเอง ส่วนใหญ่ทำเวลาทำบุญหรือเลี้ยงผี ไม่รู้พี่สิงห์แกไปทันหามาจากไหน อากาศเย็นจับขั้วมีหรือจะปฏิเสธ พอ ยกไปแก้วแรกความอุ่นก็วาบผ่านคอลงไป และก็วาบออกไปทั้งตัว ช่วยได้จริง ๆ กินกันไปคนละ สองอึกอย่างพี่สิงห์ว่า เราก็นั่งโม้กันต่อสบาย ๆ

จน ห้าทุ่มกว่า ชะรอยกาแฟ ที่กินไว้เยอะจะออกฤทธิ์ค่ะ ก็น่าจะถึงเวลาแยกย้าย ก็ชักชวนกันไปเข้าห้องน้ำ ... ห้องน้ำแบบป่า ๆ น่ะนะคะ ใช้พุ่มไม้เป็นฝา และหลังคาเป็นพระจันทร์ พอออกห่างจากกองไฟ ก็หนาววูบล่ะค่ะ แต่ก็ได้เห็นว่า แสงจันทร์ช่างส่องสว่างจริง ๆ สว่างจนเห็นต้นไม้ใบหญ้าและหมู่บ้านอย่างชัดเจนใต้เงาจันทร์

ผีโรแมนติคก็เข้าสิงตอนดึก ๆ ว่าแล้ว เสร็จธุระเรื่องเข้าห้องน้ำ ยายกาแฟกับเพื่อน รวมเป็น 3 คนก็ชวนกันไปเดินเล่นใต้แสงจันทร์ ไม่ลืมที่จะหอบถุงนอนไปห่มคลุมกันหนาว เพราะนอกกองไฟที่นี่หนาวเหมือนกับอาบน้ำเลยค่ะ เดินกันไป คุยกันไป เพลิน ๆ เราก็พากันเดินเกือบรอบหมู่บ้านได้ ไม่ต้องอาศัยแสงไฟฉายด้วยซ้ำ ที่น่าขำ คือแต่ละคนเราจะดูประหลาดๆ คุณลองนึกภาพ ปลาหมึก 3 ตัว 3 size เวลาเดิน ๆ ไปก็จะเห็นครอบครัวปลาหมึกกล้วย เดิน โยกไป โยกมา เดินไปคุยกันไปนานพอดู กลับถึงที่เต็นท์ที่พักก็ เที่ยงคืนกว่า ก็แยกย้ายกันนอนไปตามระเบียบ ตอนเช้า ๆ พวกเราก็ต้องงัวเงียตื่นกันด้วยเสียงปลุกของไอ้ตัวเล็ก ลูกชายผู้ใหญ่บ้าน “พี่ พี่ เมื่อคืนนี้ เห็นอะไรไหม “ “เห็นอะไรหรือ” พวกเรางุนงง “ไม่เห็นหรอ ดีแล้วที่ไม่เห็น คืนนี้ถ้าพวกพี่อยู่ต่อ ต้องไปนอน ที่บ้านผมนะ พ่อบอกให้มาเตือน” งง หนักเข้าไปอีก “อะไรหรือ มีอะไรกัน” “เมื่อคืนบ้านเรามีผีป่า มาอาละวาด” เพื่อนสมาชิกเริ่มหูผึ่ง เข้ามารุมล้อมเด็กน้อย ”เฮ่ย จริงหรือทำไมพวกพี่ไม่เห็นรู้เรื่องกันเลย” เด็กน้อยทำเสียงเข้ม “จริง ๆ นะผมไม่ได้ โกหก” เราซักต่อเพราะฟังแล้วชักทะแม่ง ๆ แล้วเด็กน้อย ก็เล่าให้เราฟังต่อ “ผีมันมี 3 ตัวหัวแหลม ๆ ยังกับปลาหมึก ที่พี่เอาให้ผมกินเมื่อคืน” ตายละวา “ผมพูดจริง ๆ นี่ ผมเห็นกับตา ผมลุกมาฉี่ที่หัวบันได ขนหัวลุกซู่ หลบแทบไม่ทัน เมื่อคืนนี้ เป็นคืนเดือนแจ้ง ผีจะออกหากิน เมื่อคืนมีผีหัวแหลม ๆ ออกมาเดินทั่วหมูบ้าน มันเดินไปรอบใหญ่ ๆ บ้านผมก็เห็น บ้านไอ้พอเจ ก็เห็น พอมันพากันเดินรอบหมู่บ้าน ก็เห็นมาเดินมาทาง พวกพี่นี่แหล่ะ พอเช้าผมก็รีบวิ่งมาดูพวกพี่ โชคดีกันจริง ๆที่ไม่เป็นอะไร” พวกเราทำหน้ากันพิลึก พิลั่น พี่สิงห์อมยิ้มแก้มตุ่ยทะแลม ทะแลม ทะแลม<div style="text-align: center"> Untitled-1view1+copy </div>The very BIG Note : ผีปลาหมึก สามตัว ทำหน้าเจื่อนๆ อ้ำ ๆ อึ้ง ๆ ไม่รู้ว่าควรบอกยังไงดี ไอ้เด็กน้อยสรุป ว่าวันนี้พ่อจะฆ่าไก่เลี้ยงผี เดี๋ยวให้พวก พี่ ๆ ไปกินข้าวที่บ้าน ด้วย รื้อเต็นท์พลาง ก็เกี่ยงกันไป ว่าใครจะเป็นคนบอกความจริง ไม่มีใครกล้า เลยต้องมีมติ ว่าเหยียบไว้ และเหยียบให้จม เก็บข้าวของเสร็จก็ไป บ้านผู้ใหญ่ตามคำเชิญ .. ที่นั่นชาวบ้าน 6-7 คน กำลังถกเถียงเสียง อื้ออึงเรื่อง ผีสามตัว ว่าน่ากลัวอย่างนั้นอย่างนี้ พวกเรา 3 คน ยิ้มแห้ง ๆ พรรคพวกที่เฝ้าเต็นท์สำราญกับแกงไก่พ่อหลวง แต่ผีปลาหมึก สามตัว สบตากันปริ๊บ ๆ ไม่กล้าแสดงพิรุธ สงสารก็เจ้าไก่ชะตาขาดนี่แหล่ะ ไม่น่าเล้ยตักแกงไก่ ก็เขี่ยกันไป เขี่ยกันมาไม่กล้าจ้วง (ด้วยความรู้สึกผิด) เสไปกินมาม่าต้มที่วางอยู่เคียงกัน หมั่นไส้ก็แต่พรรคพวกอีก 3 คน ที่พากันพร่ำพูดว่าโชคดี จู่ ๆ ก็ได้กินแกงไก่ วันนั้นออกเดินทางออกหมู่บ้าน … พร้อมกับตำนานผีป่า(ปลาหมึก) .. จนถึงบัดนี้ ผ่านมาหลายปี ดีดัก ยายกาแฟก็ยังไม่มีโอกาสไปเปิดเผยตำนานผีปลาหมึกนี่เลย แหะ ๆ ใครจะไป กล้า และ ขออนุญาต จริง ๆ ไม่กล้าเปิดเผยชื่อหมู่บ้าน กลัวโดนเช็คบิลย้อนหลังค่ะ เอิ้กๆๆ

เขียนใน GotoKnow โดย coffee mania
ใน coffee's corner

คำสำคัญ (Tags): #coffees corner#บ้านกะเหรี่ยง#แคมปิ้ง#แม่ฮ่องสอน

หมายเลขบันทึก: 151879เขียนเมื่อ 6 ธันวาคม 2007 20:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 มิถุนายน 2012 11:44 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (19)

ธ.วั ช ชั ย

เขียนเมื่อ 6 ธันวาคม 2007 20:35 น. ()

สวัสดีครับ

แวะมาอ่านคนแรกเลย

แหม ถ้าจบตรง "...'เมื่อคืนนี้ เป็นคืนเดือนแจ้ง ผีจะออกหากิน เมื่อคืนมีผีหัวแหลม ๆ ออกมาเดินทั่วหมูบ้าน มันเดินไปรอบใหญ่ ๆ บ้านผมก็เห็น บ้านไอ้พอเจ ก็เห็น พอมันพากันเดินรอบหมู่บ้าน ก็เห็นมาเดินมาทาง พวกพี่นี่แหล่ะ พอเช้าผมก็รีบวิ่งมาดูพวกพี่ โชคดีกันจริง ๆที่ไม่เป็นอะไร' พวกเราทำหน้ากันพิลึก พิลั่น พี่สิงห์อมยิ้มแก้มตุ่ย.." ก็สวยเลย

อันนี้โก๊ะนิดหน่อยใช่ไหมครับ อิๆ