ฉันได้รับเมลล์ FW ดี ดี อีกครั้งหนึ่ง
และอยากนำมาแบ่งปัน พร้อมตั้งคำถามกับตัวเองและทุกท่านว่า...
มีไปทำไม?
มีไปทำไม
มีแล้วไม่ใช้ให้เกิดคุณ
มีไปทำไม
มีแล้วไม่เห็นคุณค่า
มีไปทำไม
มีแล้วเบียดเบียนเกินตัว
มีไปทำไม...
แล้วท่านทั้งหลายมีอะไรที่มากเกินไป ละเลยเกินไป หรือใช้ในทางที่ไม่ควรบ้างหรือเปล่า...
สวัสดีครับคุณ...พิมพ์ดีด
บางอย่างก่อนมีก็คิดแล้ว...ว่าดีที่สุดแล้ว...สุดท้ายแล้วมานั่งคิดว่ามีไปทำไม...
บางอย่างก็มีตามกฏธรรมชาติ...
บางอย่างก็ถูกบังคับให้มี...
บางอย่างไม่มี...แต่เห็นอยากมีกันจัง...
สรุป...สุดท้าย...เกิดมาเพื่อมี...เพื่อใช้...อย่างพอเพียง...เท่านั้นครับ...โปรดตระหนัก...
สวัสดีครับ
มีอะไร ก็มีให้แต่พอดี
น่าจะเพียงพอ
แต่กว่าเราจะคิดได้.. ทุกอย่างก็มีล้นไปหมด
อ่านแล้ว..ได้คติดีค่ะ
สวัสดีคะ
นายช่างใหญ่
คุณอุบล
ขอบคุณมากคะที่แวะมา...
รู้จักมีแบบ พอประมาณ มีเหตุผล และมีภูมิคุ้มกัน
ดำเนินชีวิตแบบพอเพียง..
---^.^---
สวัสดี อ.เออ และ อ.ขจิต
ขอบคุณที่แวะมาทางธรรมด้วยกัน
มีก่อนคิด อาจต้องมานั่งเซ็งทีหลังได้
เห็นแล้วชอบเลยอยากเล่า
เรื่องดีๆ ไม่แปลกหรอกนะคะที่จะมีคนแบ่งปันให้อ่านเยอะๆ
อ่านอีกก็ย้ำให้คิดอีก เนาะ...
---^.^---
นับถือความเป็นจริงของชีวิต ครับ
ชอบวลีที่ว่า "มีปัญญาอยู่กับตัว แต่กลับใช้อารมณ์เป็นใหญ่"
เนื่องจากเป็นครูกะเค้า เลยต้องให้เกี่ยวข้องกับการพัฒนาปัญญาเสียหน่อย ครับ :)
ขอบคุณนะครับ น้องพิมพ์ดีด .. ชอบครับ :)
สวัสดีคะ อาจารย์ Wasawat Deemarn
ขอบคุณนะคะที่แวะมา
ดีใจที่ชอบคะ
ปัญญากับอารมณ์...หลายคนแยกไม่ออกว่าควรใช้เวลาไหน อย่างไร ก็เลยเกิดอะไร อะไรที่ไม่ชอบมาพากลในสังคมแบบทุกวันนี้กระมัง
---^.^---