ฝนหนาว...ที่เชียงใหม่


                        หลายวันเหลือเกินที่ผมไม่มีโอกาสดีๆ พูดคุยกับท่านทั้งหลาย ด้วยภาระมากมายเหลือคณา ทั้งเรื่องงาน เรื่องเรียน ดูจะยุ่งตุงนังไปหมด   ถึงจะวุ่นๆกับชีวิตที่ต้องจัดลำดับความสำคัญ ก็เหนื่อยพอตัวทีเดียว  ผมหายไปเป็นเวลา ๑๐ วันกว่า ไปอยู่ตรงไหนบนผืนแผ่นดินไทย...หัวเรื่องข้างต้นพอบอกได้นะครับ

                        ๑๗-๒๖  พฤศจิกายน  ๒๕๕๐  รวม ๑๐ วัน ผมขึ้นไปเชียงใหม่  เพื่อเข้ารับการอบรมภาษาอังกฤษสำหรับบัณฑิตศึกษา  หลักสูตร Intensive English for Graduate Students ณ สถาบันภาษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่  ซึ่งมีมวลหมู่ นิสิตปริญญาเอก ชั้นปีที่ ๑ ของหลายสาขาวิชา เช่น หลักสูตรและการสอน,การบริหารการศึกษา,วิจัยและประเมินผลการศึกษา,เทคโนโลยีทางการศึกษา,พัฒนาสังคม  เป็นต้น  รวม  ๓๗ คน เข้าร่วมอบรม  วัตถุประสงค์หลักเพื่อการสอบ TOEFL ให้ได้ ๔๕๐  หรือ ๕๐๐  คะแนน ชีวิตการเป็นนิสิตจึงจะอยู่ตลอดรอดฝั่ง มหาวิทยาลัยนเรศวรกำหนดหลักเกณฑ์การเป็นนิสิตระดับปริญญาเอกไว้ว่า  ภายใน ๑ ปี ต้องได้คะแนน TOEFL ไม่ต่ำกว่า ๔๕๐ คะแนน และก่อนจบการศึกษาต้องสอบผ่านให้ได้  ๕๐๐ คะแนน จึงเป็นวาระชีวิตของพวกเราทุกคนที่ต้องทำให้ได้  เมื่ออบรมเสร็จ สถาบันภาษาจัดสอบให้พวกเราเพื่อเทียบคะแนน   การอบรมครั้งนี้เป็นการใช้ชีวิตร่วมกันในเวลาเรียนของทุกสาขาวิชา  ทำให้เรารู้จัก และสนิทสนมกันอย่างมาก เพราะทุกคนมีหัวใจดวงเดียวกัน อยู่บนเรือลำเดียวกัน  ช่วงเวลาที่อยู่เชียงใหม่  อากาศหนาวเหน็บ สั่นสะท้านเลยทีเดียว  มีฝนตกอยู่ ๒-๓ วัน โดยเฉพาะวันที่  ๒๑  พฤศจิกายน  ๒๕๕๐  มีฝนโปรยทั้งกลางวันและกลางคืน เป็นฝนที่ต้องหาไออุ่นให้ตัวเอง  ฝนตกเป็นการเพิ่มความหนาวเหน็บ..ชาวดอยทั้งหลายในจังหวัดภาคเหนือ คงหนาวกันสุดๆ  ช่วงของวันที่อยู่เชียงใหม่ มีประเพณียี่เป็ง หรือเรียกกันว่า ประเพณีลอยกระทง  ผมและผองเพื่อนชาวบริหารการศึกษามิได้ย่างก้าวออกจากโรงแรมที่พักแต่อย่างใด เพราะสาระการเรียนเป็นสิ่งสำคัญยิ่งกับชีวิตพวกเรา  จึงได้ยินเพียงเสียงการจุดพลุไฟ และมองเห็นโคมลอย ผ่านม่านหน้าต่าง สวยงามยิ่งนัก..ลอยกระทงปีนี้ผมลอยในฝันกับใครคนหนึ่ง...  ที่น่ารักไปทุกมุมมอง

                          ผมเสียดายเหลือเกินกับการเยือนเวียดนามตามแผนที่วางไว้ว่าจะไป แต่ตรงกับสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับ  Ph.D. ผมจึงเลือกที่จะอยู่อบรม ส่วนเวียดนามผมต้องยอมเสียเงินที่จ่ายล่วงหน้าไป  ๕,๐๐๐  บาท ถามว่าทำไมจึงเป็นเช่นนั้น การไปเวียดนามดำเนินการก่อนอบรมภาษาอังกฤษ  การอบรมฯเกิดขึ้นที่หลัง แต่สำคัญกว่า ผมจึงต้องตัดสินใจอย่างใดอย่างหนึ่งด้วยเหตุและผลที่มีอยู่ในตัวเอง  เสมือนหนึ่งชายหรือหญิงที่จำเป็นต้องเลือกคู่ชีวิตก็ต้องเลือกให้ดีและตัดสินใจอย่างเฉียบคม ชีวิตจึงจะอยู่ได้อย่างมั่งคง.. ท่านทั้งหลายอย่าลืมดูแลตัวเองนะครับ หนาวนี้ทำตัวและหัวใจให้อบอุ่นตลอดเวลา....สวัสดีครับ.
หมายเลขบันทึก: 149710เขียนเมื่อ 27 พฤศจิกายน 2007 21:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 21:43 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ไม่กล้าอิจฉาคนที่ ผอ.ฝันไปลอยกระทงด้วย   เอาเป็นว่า ความสุขของคนหนุ่มสาวที่จะได้มีกิจกรรมร่วมกันในเทศกาลต่างๆเป็นสิ่งดี  เพียงแต่อย่าทำอะไรเลยเถิดจนเสียหายสำหรับคนที่ยังอยู่ในวัยเรียน    ส่วนที่บ้านดิฉันเกือบไปแล้ว    เพราะกลับจากพาครอบครัวไปเที่ยวลอยกระทงกลับเข้าบ้านได้สักครู่   มีโคมไฟลอยมาตกหลังคาครัวไฟลุก จนต้องหาน้ำไปดับ นี่ถ้าเป็นหลังคาบ้านหญ้าค้า ไม่เหลือแน่  อยากขอวอนคนที่เล่นโคมไฟลอยฟ้าหน่อย ควรจะไปจุดที่โล่งกลางแจ้งบริเวณกว้าง  หรือไม่ก็อย่าเล่นเลย  ขอร้องเถิด

สวัสดีครับคุณครูสกาย

              ขอบคุณนะครับที่ร่วมแสดงความคิดเห็น...ใครๆก็ถามว่า..คนที่ผมไปลอยกระทงด้วยในฝันเป็นใคร..ไม่บอกปล่อยให้งง   ชีวิตวัยหนุ่มสาวมองอะไรก็ใสซื่อไปหมด มองโลกในแง่ดี  มองคนที่คบด้วยในมุมบวก..สุดท้ายก็พบ..กมฺมุนา วตตีโลโก : สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม. อย่าลืมแวะเวียนมาคุยกันอีกนะครับ...สวัสดีครับ.

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท