หลายวันเหลือเกินที่ผมไม่มีโอกาสดีๆ พูดคุยกับท่านทั้งหลาย ด้วยภาระมากมายเหลือคณา ทั้งเรื่องงาน เรื่องเรียน ดูจะยุ่งตุงนังไปหมด ถึงจะวุ่นๆกับชีวิตที่ต้องจัดลำดับความสำคัญ ก็เหนื่อยพอตัวทีเดียว ผมหายไปเป็นเวลา ๑๐ วันกว่า ไปอยู่ตรงไหนบนผืนแผ่นดินไทย...หัวเรื่องข้างต้นพอบอกได้นะครับ
๑๗-๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๐ รวม ๑๐ วัน ผมขึ้นไปเชียงใหม่ เพื่อเข้ารับการอบรมภาษาอังกฤษสำหรับบัณฑิตศึกษา หลักสูตร Intensive English for Graduate Students ณ สถาบันภาษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ซึ่งมีมวลหมู่ นิสิตปริญญาเอก ชั้นปีที่ ๑ ของหลายสาขาวิชา เช่น หลักสูตรและการสอน,การบริหารการศึกษา,วิจัยและประเมินผลการศึกษา,เทคโนโลยีทางการศึกษา,พัฒนาสังคม เป็นต้น รวม ๓๗ คน เข้าร่วมอบรม วัตถุประสงค์หลักเพื่อการสอบ TOEFL ให้ได้ ๔๕๐ หรือ ๕๐๐ คะแนน ชีวิตการเป็นนิสิตจึงจะอยู่ตลอดรอดฝั่ง มหาวิทยาลัยนเรศวรกำหนดหลักเกณฑ์การเป็นนิสิตระดับปริญญาเอกไว้ว่า ภายใน ๑ ปี ต้องได้คะแนน TOEFL ไม่ต่ำกว่า ๔๕๐ คะแนน และก่อนจบการศึกษาต้องสอบผ่านให้ได้ ๕๐๐ คะแนน จึงเป็นวาระชีวิตของพวกเราทุกคนที่ต้องทำให้ได้ เมื่ออบรมเสร็จ สถาบันภาษาจัดสอบให้พวกเราเพื่อเทียบคะแนน การอบรมครั้งนี้เป็นการใช้ชีวิตร่วมกันในเวลาเรียนของทุกสาขาวิชา ทำให้เรารู้จัก และสนิทสนมกันอย่างมาก เพราะทุกคนมีหัวใจดวงเดียวกัน อยู่บนเรือลำเดียวกัน ช่วงเวลาที่อยู่เชียงใหม่ อากาศหนาวเหน็บ สั่นสะท้านเลยทีเดียว มีฝนตกอยู่ ๒-๓ วัน โดยเฉพาะวันที่ ๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๐ มีฝนโปรยทั้งกลางวันและกลางคืน เป็นฝนที่ต้องหาไออุ่นให้ตัวเอง ฝนตกเป็นการเพิ่มความหนาวเหน็บ..ชาวดอยทั้งหลายในจังหวัดภาคเหนือ คงหนาวกันสุดๆ ช่วงของวันที่อยู่เชียงใหม่ มีประเพณียี่เป็ง หรือเรียกกันว่า ประเพณีลอยกระทง ผมและผองเพื่อนชาวบริหารการศึกษามิได้ย่างก้าวออกจากโรงแรมที่พักแต่อย่างใด เพราะสาระการเรียนเป็นสิ่งสำคัญยิ่งกับชีวิตพวกเรา จึงได้ยินเพียงเสียงการจุดพลุไฟ และมองเห็นโคมลอย ผ่านม่านหน้าต่าง สวยงามยิ่งนัก..ลอยกระทงปีนี้ผมลอยในฝันกับใครคนหนึ่ง... ที่น่ารักไปทุกมุมมอง
ผมเสียดายเหลือเกินกับการเยือนเวียดนามตามแผนที่วางไว้ว่าจะไป แต่ตรงกับสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับ Ph.D. ผมจึงเลือกที่จะอยู่อบรม ส่วนเวียดนามผมต้องยอมเสียเงินที่จ่ายล่วงหน้าไป ๕,๐๐๐ บาท ถามว่าทำไมจึงเป็นเช่นนั้น การไปเวียดนามดำเนินการก่อนอบรมภาษาอังกฤษ การอบรมฯเกิดขึ้นที่หลัง แต่สำคัญกว่า ผมจึงต้องตัดสินใจอย่างใดอย่างหนึ่งด้วยเหตุและผลที่มีอยู่ในตัวเอง เสมือนหนึ่งชายหรือหญิงที่จำเป็นต้องเลือกคู่ชีวิตก็ต้องเลือกให้ดีและตัดสินใจอย่างเฉียบคม ชีวิตจึงจะอยู่ได้อย่างมั่งคง.. ท่านทั้งหลายอย่าลืมดูแลตัวเองนะครับ หนาวนี้ทำตัวและหัวใจให้อบอุ่นตลอดเวลา....สวัสดีครับ.ไม่กล้าอิจฉาคนที่ ผอ.ฝันไปลอยกระทงด้วย เอาเป็นว่า ความสุขของคนหนุ่มสาวที่จะได้มีกิจกรรมร่วมกันในเทศกาลต่างๆเป็นสิ่งดี เพียงแต่อย่าทำอะไรเลยเถิดจนเสียหายสำหรับคนที่ยังอยู่ในวัยเรียน ส่วนที่บ้านดิฉันเกือบไปแล้ว เพราะกลับจากพาครอบครัวไปเที่ยวลอยกระทงกลับเข้าบ้านได้สักครู่ มีโคมไฟลอยมาตกหลังคาครัวไฟลุก จนต้องหาน้ำไปดับ นี่ถ้าเป็นหลังคาบ้านหญ้าค้า ไม่เหลือแน่ อยากขอวอนคนที่เล่นโคมไฟลอยฟ้าหน่อย ควรจะไปจุดที่โล่งกลางแจ้งบริเวณกว้าง หรือไม่ก็อย่าเล่นเลย ขอร้องเถิด
สวัสดีครับคุณครูสกาย
ขอบคุณนะครับที่ร่วมแสดงความคิดเห็น...ใครๆก็ถามว่า..คนที่ผมไปลอยกระทงด้วยในฝันเป็นใคร..ไม่บอกปล่อยให้งง ชีวิตวัยหนุ่มสาวมองอะไรก็ใสซื่อไปหมด มองโลกในแง่ดี มองคนที่คบด้วยในมุมบวก..สุดท้ายก็พบ..กมฺมุนา วตตีโลโก : สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม. อย่าลืมแวะเวียนมาคุยกันอีกนะครับ...สวัสดีครับ.