ผมในฐานะของครูนิเทศก์ ซึ่งมี 6 ศูนย์ที่จะต้องดูแลและสนับสนุนการปฏิบัติงานในทุกๆ เรื่อง โดยภายใน 1 เดือน จะหมุนเวียนไปเยี่ยมเยียนให้ครบทุกศูนย์ฯ และพร้อมกับไปพักในทุกๆ ศูนย์ ระยะเวลาหรือความห่างก็แล้วแต่โอกาสและความเหมาะสม ในช่วงแรกๆ ก็ต้องอาศัยการเดินเป็นหลักครับ ระยะหลังจึงจะพอมีรถมาสนับสนุนบ้าง และรถส่วนตัว ถึงกระนั้นก็ตามก็ยังต้องเดินอยู่เป็นประจำ เพราะมีบางศูนย์ฯ ไม่มีทางรถเข้าถึง ก็ต้องอาศัยสองเท้าก้าวเดินไปยังศูนย์ ฯ หรือโรงเรียนเล็กๆ ในหุบเขา หลังดอยอินทนนท์ เทือกเขาถนนธงชัย
อุปกรณ์ที่ผมจะใช้และเตรียมอยู่อย่างสม่ำเสมอ สำหรับการเดินทางในทุกๆ ครับ ก็คือ
- เป้ประจำตัว ที่จะมีช่องสำหรับใส่ของแยกกันหลายๆ ช่อง เหมือนเป้เดินทางของทหราร
- ถุงนอนประจำตัว ต้องติดไปทุกครั้ง แต่งานนี้ไม่มีมุ้งเพราะในป่าก็จริงไม่มียุงครับ
- กล้องถ่ายรูป
- อุปกรณ์และอะไหล่สำหรับซ่อมตะเกียงเจ้าพายุ (ผมมีความสามารถในการซ่อมตะเกียงเจ้าพายุเพราะถือว่าเป็นสิ่งที่จำเป็นมาก)
- อุปกณ์สำหรับการทาสีและการเขียนบอร์ด
- ไฟฉาย ไม้ขีด เทียนไข
- ยาแก้ปวดลดไข้
- มีดยาว สำหรับถางป่า
- เชือกไนลอนยาวๆ
- เสื้อผ้าเท่าที่จำเป็น และเครื่องใช้ส่วนตัวอื่นๆ เช่น สบู่ลายใช้ได้ทุกอย่างทั้งซักบางครั้งจำเป็นก็ต้องใช้อาบครับ
- ที่สำคัญครับ อาหารหลักและอาหารสำรอง (อาหารหลักคือปลาทูเค็ม/อาหารสำรองคือปลากระป๋องและมาม่าครับ)
- สมุดบันทึก
- พิเศษสำหรับหน้าฝน คือผ้ากันฝนและโซ่สำหรับผูกล้อรถมอเตอร์ไซค์ เพราะถนนลื่น
ที่เขียนมาทั้งหมดนี้เป็นกิจวัตรและของใช้จริงๆ ในชีวิตการทำหน้าที่ครูนิเทศก์ของผมนะครับ ลองมาดูภาพการทำงานจริงๆ ในบางส่วน และในบางเส้นทางนะครับว่าเป็นอย่างไรบ้าง
ภาพนี้เป็นบางศูนย์ที่จะต้องเดินเท้าเท่านั้น ต้องข้ามลำห้วยหลายๆ จุด ช่วงหน้าฝนจะลำบากหน่อยเพราะน้ำมาก บางแห่งก็ลึกและเชี่ยว (เหตุที่ต้องเตรียมเชือกไนลอนยาวๆครับ)
ศูนย์ฯ ไหนที่มีถนนเข้าถึงก็จะสบายหน่อย อาศัยรถวิบากในการเดินทาง
ศศช.บ้านสันปูเลย ตอนนี้น่าจะเป็นตำบลบางหินฝน ศูนย์นี้เปลี่ยนครูบ่อยมากผมต้องอยู่สอนเองที่ศูนย์นี้หลายครั้ง (ตอนนี้เด็ก ในภาพน่าจะเป็นผู้ใหญ่และมีครบครัวกันหมดแล้ว)
กับเด็กๆ ณ ศศช.บ้านกองบอด จุดนี้ต้องจอดรถไว้กลางป่า แล้วจึงเดินเท้าจากบ้านแม่ศึกเลาะตามลำห้วยขึ้นไป ( บางครั้งจะเจอช้างบ้าน ที่ชาวบ้านปล่อยไว้ให้หากินเอง ทำให้ต้องได้วิ่งออกกำลังกันบ้าง)
ศศช.บ้านถวน ตอนนั้นเด็กและผู้ใหญ่ที่มาเรียนเยอะมาก ภาพถัดไปถ่ายภาพก่อนเตรียมเดินทางไปบ้านกองกาย
นี่เป็นส่วนหนึ่งในบันทึกประสบการณ์ชีวิตของผม ในเส้นทางและ "การเดินทางกับโรงเรียนชุมชน" ครับ
(ภาพเหล่านี้ผมได้ใช้กล้องดิจิตอลถ่ายจากภาพเก่าๆ เมื่อเกือบ 20 ปีที่แล้ว แล้วนำมาบอกเล่าผ่านบันทึกนี้อีกครั้งหนึ่งครับ)
วีรยุทธ สมป่าสัก 8 พ.ย.2550
