งานถนัดของสังคมไทยๆคือไร้สาระ เวลาประชุมจะพูดเรื่องไม่สำคัญ 80% ที่เป็นแก่นจะพูดแค่ 20%
สวัสดีจ้า พี่ครูนง
ผมนั่งติดครูนง แกบ่นให้ผมฟัง ขณะที่ผมทำpower point เตรียมนำเสนอ ผมเชียร์ให้แกพูดเสนอความเห็น พี่แกก็นั่งกอดอกยิ้มๆตามมาด ผมจึงพูดดังๆว่า ครูนงบ่นดังๆให้เพื่อนฟังด้วย บ่นเสียงเบาอย่างนี้ผมไม่รู้เรื่อง
ที่จริงการประชุมอาจจะลงรายละเอียดในส่วนที่ครูนงเห็นว่าไม่สำคัญนัก สำหรับผมเห็นว่าที่ประชุมไม่คุมวาระ เรื่องที่คุยกันอยู่ในวาระแจ้งเพื่อทราบในกลไกพัฒนาของโครงการต่างๆ แต่มีข้อคิดเห็นเสนอเข้ามามาก ทำให้ไม่ถึงวาระเพื่อพิจารณาสักที
มีคนบอกว่า พวกเรา(คนไทย)ประชุมไม่เป็น
แต่ครั้งนี้ ตอนท้ายรายการก็ได้ข้อสรุปที่พอจะเคลื่อนงานต่อได้