การประเมินอาการผู้ป่วยส่วนหนึ่งจะได้จากการบอกเล่าของผู้ป่วย และการตรวจร่างกายของแพทย์และพยาบาลส่วนหนึ่ง หากผู้ป่วยไม่ให้ความร่วมมือ การประเมินอาการและให้การรักษาพยาบาลก็เป็นยากลำบาก
วันก่อน พบผู้ป่วยหญิงหลังผ่าตัดคนหนึ่ง แอบเห็นว่า เมื่อตอนที่ผู้ป่วยเดินจากเตียงก็เดินตัวตรงปกติ ใบหน้าก็ไม่ได้แสดงความเจ็บปวด แต่พอเดินผ่านที่ทำการพยาบาล ก็ก้มทำตัวงอ ปากจู๋ สีหน้าแสดงความเจ็บปวด อยากได้ยาแก้ปวด
เลยลองไปพูดคุยกับผู้ป่วย ค้นหาความต้องการที่แท้จริงของผู้ป่วยว่าคืออะไร
พอพูดคุยกับผู้ป่วยก็ค้นพบว่า ความต้องการของผู้ป่วย ก็คือการอยากนอนหลับให้สนิท ยาแก้ปวด พอฉีดที่ไร ก็รู้สึกสบาย นอนหลับสนิท ตื่นมาก็สดชื่น
เลยแนะนำไปว่า ยาแก้ปวดที่พูดถึง เป็นยาอันตราย หากจะใช้บ่อยๆ เป็นการไม่ดี ต่อทั้งร่างกายและจิตใจ หลังผ่าตัดหลายวันแล้ว ก็มักจะใช้ยาพาราแก้ปวดธรรมดา ถึงกระนั้นหากใช้บ่อยๆก็จะมีผลต่อตับได้เช่นกัน นอนโรงพยาบาลเพื่อให้หายจากโรคแต่จะเป็นการเพิ่มโรคที่รับจากโรงพยาบาลไปอีกเสียด้วยซ้ำ
การมานอนพักรักษาในโรงพยาบาลอีกปัญหาหนึ่งของผู้ป่วย คงเป็นเรื่องการนอนหลับพักผ่อน เนื่องจากว่า มีเพื่อนร่วมห้องที่มากมาย มีการเข้าออกของญาติและผู้ป่วย ตลอดเวลา ซึ่งก็อาจจะเป็นการรบกวนผู้ป่วย แต่ก็ยังไม่มีใครคิดปัญหาเรื่องนี้ เพราะผู้ป่วยที่อาการหนัก ผู้ป่วยที่ยังไม่สามารถจ่ายค่าห้องพิเศษเอง ก็คงต้องยอมรับกับสภาพเช่นนี้ไปก่อน ซึ่งก็มีส่วนดีกว่า ผู้ป่วยห้องพิเศษ ที่ได้รับการดูแลที่ใกล้ชิด
อ.แหวว
ป้าแดง ก็พิมพ์ผิดค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาค่ะ :-))
สวัสดีค่ะ อ.บัวชูฝัก
คนหลับง่ายอยู่ รพ.ก็คงไม่หลับอ่ะค่ะ
นู๋รักษ์ รอให้อายุเยอะอีกหน่อยค่ะ
รับรองตื่นง่ายนอนยากค่ะ