เมื่อวานหลังจากกลับจากโรงเรียน น๊อตบอกกับแม่
“แม่ค๊าบ น๊อตกินข้าวผัดสามสี”
“ข้าวผัดสามสีหรือลูก” แม่ถามย้อนกลับ
“แบบคุณครูอุ๋ยทำ มีสีเหลือง สีส้ม มีผักใบเขียวด้วย ใส่น้ำตาลนิดหน่อย”
ลูกชายยืนยันพร้อมบรรยายให้แม่ฟังดูท่าทางแล้วคงจะอยากกินเอามาก ๆ เสียด้วยซิ แต่แม่น่ะเริ่มครุ่นคิดว่าข้าวผัดของตนเองจะออกมาหน้าตาเหมือนกันกับคุณครูที่โรงเรียนทำหรือเปล่า
เพราะเป็นที่รู้กันอย่างแพร่หลายในหมู่ญาติสนิทมิตรสหายว่าแม่นั้นเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงในเรื่องการทำอาหารที่มักจะขาดอยู่เสมอ คือ ขาดความอร่อย
ไปค้นหาตู้เย็น ได้ทีมีหมูกรอบ มีไข่ หยิบออกมาวาง แต่ผักใบเขียวนี่ซิ
สายตาหันไปมองเห็นตำลึงข้างรั้ว แกล้งถามเจ้าตัวดี
“ตำลึงนี่ใช่ผักใบเขียวไหมลูก”“ใช่ เป็นสีเขียว”
น๊อตตอบทันที พร้อมกับจัดลงมือช่วยแม่ถกเถาตำลึง แม่เลยทำข้าวผัดสามสีที่หน้าตาเหมือนข้าวผัดไข่ให้ลูกชาย
“เสร็จแล้ว หอมจังเลย” แม่บอก
“เสร็จแล้วเหรอ สามสีหรือเปล่า” ดูซิ เจ้าตัวดียังย้ำยามอีก
“สามสีซิลูก นี่ไง หนึ่ง สอง สาม สามสีเลยเห็นไหม”
แม่นับสีข้าวผัดให้ลูกชายดูมีสีขาวของข้าว สีเหลืองของไข่ และสีน้ำตาลของหมูกรอบ ครบสามสีพอดิบพอดีด้วยประการฉะนี้
...........................................................................................
ข้าวผัดสามสี หอมกรุ่น มาถึง จตุจักร กทม.เลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
น้องน๊อตไปดูผักตำลึงที่บันทึกอาเอกนะครับ
บันทึกพี่ป๋อ กับ น้องคาเบรียล ไงครับ
ว้าว...!!!
ป้าเชอรี่ เล่นเอาตัวดุ๊กดิกมาฝากเอาใจน๊อตด้วย งานนี้อาเอกไม่มีลูกเล่นขนาดนี้
ขอเวลาค้นหาก่อนครับ
เเว่บ...
สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมน้องน๊อต ตามรอยมาจากคุณหมีเชอรี่ค่ะ น้องน่ารักจัง ฝีมือคุณแม่อร่อยกว่าใครด้วยความรักที่ใส่ลงไปนะคะ
งั้นวันนี้เราก็หม่ำๆ ต้มเลือดหมูเหมือนกันเนอะๆๆ น๊อตเนอะ อิอิ
เห็นน้องน๊อตแล้วอยากกอด กอดๆๆ เลย อิอิ
ซา-หวัด-ดี คับ...น้องน๊อต
อยู่ไหมครับ? ป้าเชอร์รี่เธออยากชิมข้าวผัดสามสีของน๊อตแน่ะ อิอิ เหลือให้ป้าเชอร์รี่มั่งนะค๊า อิอิ
โห! สุดสวย เนปาลี จ๊ะ ทำกันได้ลงคอนะ
ไม่ได้แล้วน่ะคับน้องน๊อต พี่หมีเชอรี่ไม่ยอม ฮือๆๆๆๆ
คุณแม่น่ารักจังค่ะ
สวัสดีคับน้องน๊อต
เปนกำลังจัยนะ