อีกหนึ่งตัวอย่างอาชีพอิสระ(1)
เมื่อสองเดือนที่แล้วได้มีโอกาสเข้ารับการฝึกอบรมการจัดดอกไม้สดที่ศูนย์พืชสวนสุราษฎร์ธานี มีผู้สนใจสมัครเข้าเรียนเป็นจำนวนมาก แต่ด้วยงบประมาณที่จำกัดทางศูนย์พืชสวน จึงรับได้แค่ 40 คน/รุ่น pimpan เป็นคนหนึ่งที่โชคดี ได้มีโอกาส เนื่องจากสมัครไปเป็นคนแรก ๆ ที่ทราบข่าว ใช้เวลาฝึกอบรม 2 วัน ได้ความรู้มากพอสมควร ได้รู้จักพื้นฐานการจัดดอกไม้ รูปทรง คุณสมบัติและความหมาะสมของดอกไม้ ใบไม้ แต่ละชนิด ฯลฯ ...วันนี้ไม่ว่างหรอก มีงานรออยู่เพียบ แต่บอกกับตัวเองว่ายังไงซะวันนี้ต้องมาลองเขียนบันทึกซะหน่อยแล้ว เพราะห่างหายไปนาน เดี๋ยวจะลืม ขนาดเข้ามาวันนี้ยังนั่ง งง ๆ อยู่พักหนึ่ง.....พอจับต้นชนปลายได้ก็เลยนำภาพผลงานที่ไปฝึกอบรมมาให้เพื่อน ๆ ได้ชมกัน ภาพอาจจะเล็กไปหน่อย เพราะกลัวว่าตอนเอาขึ้นจะโหลดช้า
การจัดแบบทรงกลม บนเชิงเทียน
รูปทรงสามเหลี่ยม
ความรู้ที่ได้รับในวันนั้น มันก็พอที่จะนำไปประกอบอาชีพได้ แต่โดยส่วนตัวแล้วต้องหาประสบการณ์เพิ่มอีกนิด จึงจะมั่นใจ
หลังจากนั้นกลับมาก็สรรหาอุปการณ์ในการจัดดอกไม้มาวางแอบไว้มุมหนึ่งของร้านกรอบรูป แล้วบอกคนอื่นเขาไปทั่ว ว่ารับจัดดอกไม้สด โดยเฉพาะพวงหรีด ช่อสั้นช่อยาว แจกัน กระเช้า ไม่ได้เน้นนอกสถานที่ เพราะยังไม่มีอุปกรณ์ และที่สำคัญคือเวลา แต่ถ้ามีมาจริง ๆ ก็สามารถติดต่อคนอื่นให้ไปจัดให้ได้ แต่ก็ยังไม่มีหรอก....จนอยู่มาวันหนึ่งหลังจากที่ไปเรียนมา ประมาณหนึ่งเดือน มีลูกค้าโทรศัพท์มาให้จัดพวงหรีดให้ 3 พวง ทีนี้แหละเพื่อนเอ๋ย มันไม่ใช้ความสุขที่ได้งาน แต่มันเป็นความทุกข์ ความเครียด ที่กลัวผลงานจะออกมาไม่ดี พวงเดียวก็ไม่รู้จะออกมาอย่างไร นี่ตั้ง 3 พวง ไหนจะต้องทำงานอีก ลูกค้าก็กำหนดเวลาด้วย ดอกไม้ก็ยังไม่ได้ซื้อ ปฏิเสธก็ไม่ได้ มันเป็นงานชิ้นแรกเชียวนะ ก็เลยหาซื้อดอกไม้ในตลาดใกล้บ้าน มันทำให้เราทราบถึงปัญหา งานทุกอย่างมันจะสอนเราไปในตัวด้วย...ดอกไม้ที่มีขายในตลาดมีปริมาณไม่พอตามที่ต้องการ แถมเหี่ยวอีกต่างหาก จะสั่งซื้อจากในเมืองก็ไม่ทัน เวลาที่ลูกค้ากำหนดก็ใกล้เข้ามาทุกที แล้วจะทำยังไงดี(วะ)....ยังไงซะวันนี้ไม่มีกำไรไม่เป็นไร ขอให้ไม่ผิดคำพูดเป็นใช้ได้ ก็เลยตัดสินใจนำพวงหรีดทั้ง 3 พวงที่พยายามปักดอกไม้แล้วดูยังไงก็ไม่สวย อาจจะด้วยฝีมือไม่ดีด้วย ไปร้านดอกไม้สด(เพื่อนกัน)ใกล้บ้าน บังเอิญเพื่อนเพิ่งจะสั่งดอกไม้มาถึงพอดี วันนั้นก็เลยรอดไปหวุดหวิด
หลังจากวันนั้น มันหมดความมั่นใจไปเลย คิดว่าตัวเองต้องทำไม่ได้แน่ ๆ เลย ตัวเองคงไม่เหมาะกับงานประเภทนี้หรือเปล่า.....งานบางอย่างเราคิดว่าง่าย ๆ แต่พอเอาเข้าจริง ๆ มันไม่ง่ายอย่างที่คิด เพราะชีวิตมันไม่ได้อยู่ในห้องทดลองของนักวิทยาศาสตร์ หรือนักวิชาการ ที่ทดลองตามทฤษฎีที่เรียนมา แต่ลืมนึกไปว่าในห้องทดลองนั้นตัวแปรน้อยมาก แต่ชีวิตจริงมันมีตัวแปรตั้งมากมายทั้งตัวแปรที่ควบคุมได้และควบคุมไม่ได้ เพราะโลกเรามันกว้างใหญ่กว่าหลอดทดลอง.........วันที่เราฝึกอบรมเปรียบเสมือนห้องทดลอง ที่ทุกอย่างถูกตระเตรียมเอาไว้อย่างเพียงพอ และเหลือเฟือ มีดอกไม้ใบไม้หลากหลายให้หยิบโน่น จับนี่ปักเข้าไป ไม่สวยเปลี่ยนใหม่ แต่พอมาปฏิบัติจริงมันไม่มีตัวเลือกให้เราได้หยิบจับตามความต้องการ เพราะทุกอย่างที่ใส่ลงไปมันหมายถึงต้นทุนด้วย .......แต่ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องหยุดทั้งหมดเพียงเพราะความผิดพลาดแค่ครั้งเดียว จริง ๆ แล้วไม่น่าเรียกว่าความผิดพลาด เราต้องเรียกว่า ประสบการณ์ นีแหละคือสิ่งที่บอกแต่ต้นว่าต้องหาประสบการณ์เพิ่มเติม
ช่อยาว และการจัดทรงพระจันทร์คว่ำ
จริง ๆ แล้วมีรูปเยอะกว่านี้ แต่วันนี้เอาแค่นี้ก่อนนะ....อย่าลืมติดตามว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร
ความเห็น (5)
สวัสดีค่ะ คุณ Pimpan
มาอ่านบันทึกนี้ ถือได้ว่าเป็นประโยชน์กับผู้ที่สนใจอยากจะใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ โดยสามารถไปเรียนเพิ่มเติมเวลาว่างๆ ได้ แถมยังได้คลายเครียดและสนุกกับการเรียนด้วยนะค่ะ
ขอบคุณน้องมะปรางที่เข้ามาเยี่ยมเป็นคนแรก
- สวัสดีคครับ คุณ Pimpan
- (ผมมาทีหลัง อ.มะปรางค์)
- ที่ศูนย์ฯเขามีการอบรม หลักสูตร ที่ดีๆ อยู่บ่อยๆนะ
เข้ามาอ่านแล้วไม่เคยผิดหวังเลย ชอบเวลาเขียน มีคำคมเล็กๆ น้อยๆ ชอบมากค่ะ ประสบการณ์ในชีวิต จริงๆ แล้วก็ชอบค่ะ แต่หัวไม่ค่อยจะได้ในเรื่องแบบนี้ อยากให้ลงบันทึกบ่อยๆ ด้วย
นึกแล้วว่าเปิดมาต้องเจอคนหน้าเดิม ที่ไม่เคยห่างหาย มีทั้งกำลังใจ อ่านแล้วอย่าคิดอะไรมาก... อย่างพี่เขียนทฤษฎีได้ แต่ปฏิบัติยังพาตัวไม่รอดเลยจ้า...ชีวิตของคนหลาย ๆ คนผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านอุปสรรคมามากมาย กว่าจะประสบความสำเร็จ ถ้าชีวิตเราเป็นอย่างนั้นบ้างก็ดี แต่นี่มันไม่ผ่านร้อนผ่านหนาวนะซี มันมาถึงแล้วก็หยุดยู่กับความร้อน ความหนาว ความสับสนวุ่นวาย อุปสรรคตั้งมากมาย อธิบายไม่ถูก แต่เชื่อว่าอ่านแล้วมีคนเข้าใจ......ก็พอเนอะ