พอจะประชุม KM เรื่องการเขียนเรื่องเล่าเร้าพลัง บุคคลที่ลอยมาในสมองคือ ครูเล็กจรรยา (ต้องเรียกอย่างนี้เพราะที่โรงเรียนมีหลายเล็ก)เพราะเคยมาเล่าเรื่องไปเยี่ยมบ้านนักเรียนแล้วอยากจะช่วยนักเรียนที่พอช่วยได้ จึงไปติดต่อให้ช่วยเขียน ครูเล็กรับปากทันที (ให้ความร่วมมืองาน KM ดีมากเลย )ขอเป็นว่าเขียนให้เพราะไม่ถนัดการพิมพ์
เช้านี้ครูเล็กเขียนมาให้ ๒ เรื่อง จะตัดออก ๑ เรื่องก็เสียดายเลยลงทั้ง ๒ เรื่องละกัน เรื่องแรก"เยี่ยมบ้านธันวา"
ธันวาเป็นเด็กผู้หญิง แต่ชื่อเหมือนผู้ชาย เป็นเด็กที่เรียนเก่ง มีความรับผิดชอบต่อตนเองดี ชอบใช้เวลาว่างอ่านหนังสือ แต่มีนิสัย เงียบขรึม ชอบอยู่คนเดียว เล่นคนเดียวผิดกับเพื่อนคนอื่น ๆ ครอบครัวของธันวา มีอาชีพขายหมูในตลาดรวมใจ มีพี่น้องร่วมท้อง 3 คน ธันวาเป็นคนสุดท้อง พี่ชาย และพี่สาวของธันวาจะสนิทกันมาก แต่ไม่รักน้องคนสุดท้อง ชอบแกล้งเธออยู่เสมอ บางครั้งก็ด่าด้วยคำหยาบคาย พ่อของธันวามีภรรยาหลายคน และแม่ก็ต้องไปขายหมูตั้งแต่ตี 2 ตี 3 จึงไม่ค่อยมีเวลาดูแลเธอ ธันวาจึงถูกนำไปฝากไว้กับคนเลี้ยงเด็กเป็นประจำ สาเหตุนี้เองจึงทำให้ธันวา เหมือนเด็กเก็บกด ไม่ค่อยพูด เงียบขรึม ชอบทำอะไรคนเดียว เพราะความสัมพันธ์ในครอบครัวของธันวาไม่อบอุ่น ขาดการดูแลเอาใจใส่จากพ่อแม่
ดิฉันรู้ปัญหาของธันวาจึงทำให้เข้าใจพฤติกรรมของธันวาที่แสดงออกมาในลักษณะต่าง ๆ และคิดช่วยเหลือแก้ไขโดย จะให้ธันวาช่วยงานในห้องเรียน เช่น ทำความสะอาด ลบกระดาน ทิ้งขยะ จัดหนังสือ ยกสมุด ฯลฯ เพื่อให้ธันวารู้สึกว่าเค้ามีคนต้องการ และรู้จักช่วยเหลือผู้อื่น ด้วยความเต็มใจ ชวนพูดคุยเรื่องต่าง ๆ ซักถามความเป็นอยู่ของบุคคลในครอบครัว โดยไม่ต้องการคำตอบทุกคำถาม หากิจกรรมให้ร่วมกันทำกับเพื่อน ๆ ดิฉันรู้ว่าปัญหาของธันวาคือปัญหาครอบครัว คงช่วยธันวาไม่ได้ 100 % แต่ก็ยังดีใจที่ช่วยเธอได้บ้าง
เรื่องที่ ๒ ขอเป็นบล็อกหน้านะคะ
ไม่มีความเห็น