หลุดการอ่านบันทึกไปหลายเรื่อง เห็นมีแต่คนเขียนว่าส่งการบ้านครูบา...ก็เลยต้องค้นย้อนหลังและพบว่า การบ้านมาจาก บันทึก ฝากคิด นี้เอง
ครูบาเขียนไว้หลายข้อ...ขอเลือกข้อคำถามเรื่องที่ 2 ก่อนค่ะ
เรื่องที่2 เจ้าเป็นไผ
จะเขียนอย่างไรก็ได้...แบบนี้ชอบค่ะ...ติดเคร่งขรึมไปบ้างคงไม่ถือสานะคะ
เจ้าเป็นไผ
บางทีก็ไม่รู้ค่ะ...บางวันเดินๆ ต้องคอยเตือนว่า เรากำลังเดินนะ...ร่างกายเรากำลังขยับอยู่นะ...ที่เราเห็นคือตัวเราร่างกายเราจริงๆนะ....อืม....(โรคผิดปกติหรือเปล่าไม่รู้ค่ะ) อุปนิสัยก็บางครั้งก็เหมือนนางฟ้าใจดี ชอบช่วยคนอื่นให้อภัยคนง่าย แต่บางทีก็ใจร้ายโดยเฉพาะเวลาถูกรถคนที่ขับตามมาสาดไฟสูงใส่...นึกอยากติดไฟสูงไว้ด้านหลังเล่นสาดคืนไปมั่ง...อิอิ...บริษัทรถก็ไม่เห็นติดไฟสูงไว้ด้านหลังสักราย...สงสัยจะรู้ว่ามียัยตัวร้ายแบบนี้ในโลกคนหนึ่ง ....
จุดยืนเจ้าอยู่ตรงไหน
เลื่อนลอยบ้าง ไร้รากบ้าง การเป็นอยู่ส่วนตัวง่ายๆสบายๆอย่างไงก็ได้ แต่บางเรื่องก็ปักหลักดื้อด้านยิ่งกว่าลาโง่ โดยเฉพาะเรื่องงาน เคยมีคนแนะนำให้ไปอ่านงานของคนๆหนึ่ง บอกว่าเขียนสำนวนดีมาก...ลองไปอ่านดู..ปรากฏว่าสำนวนคุ้นๆ อ๋อ..เขาลอกตำราต่างประเทศมาทั้งหมดแถมยังไม่อ้างอิงให้อีก....เรื่องแบบนี้เจอบ่อยๆ เพราะการทำงานเป็นผู้ช่วยบรรณาธิการฝ่ายตรวจทานสาระของหนังสือมาหลายเล่มจะเจองานที่ไม่ระวังเรื่องลิขสิทธิ์และฉาบฉวยทางวิชาการอยู่เรื่อยๆ บางทีเจออะไรไม่ชอบมาพากลก็อดพูดไม่ได้เพราะถือว่าเป็นอันตรายกับการพัฒนาวิชาการและวิชาชีพมากๆ แต่เอาเข้าจริงคนพูดจะตายก่อนทุกที...อืม...คงต้องไปพัฒนาวิธีพูดให้ดีกว่าที่เคยทำค่ะ....
เจ้ากำลังจะไปไหนและเจ้าต้องการอะไร
เมื่อก่อนตอนถูกทาบทามให้ไปทำงานต่างประเทศ นึกอยากไปมาก แต่ตอนนี้ไม่คิดเลย...อยากทำงานในประเทศ ทำงานเรื่องสุขภาพของผู้หญิงไทย ต้องการให้สังคมรับรู้ว่า ในอนาคตหากไม่มีใครให้ความสำคัญกับสุขภาพของผู้หญิง และถ้าสภาพสังคมไทยที่ยังคาดหวังต่อบทบาทผู้หญิงที่ต้องทำหน้าที่ทั้งในบ้านและนอกบ้าน ทั้งการหาเงินเลี้ยงตัวเองและการต้องทุ่มเทเวลาดูแลครอบครัว ผลักภาระการดูแลบิดามารดาที่ชราและเจ็บป่วยให้กับผู้หญิง โดยไม่ให้ความช่วยเหลือจากภาครัฐหรือหน่วยงานที่เธอเหล่านั้นทำงานอยู่...ประเทศอาจจะต้องแบกรับภาระเรื่องความเจ็บป่วยโดยเฉพาะโรคเรื้อรังต่างๆ ของผู้หญิงมากยิ่งไปกว่านี้.....มีความคิดเห็นว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเร่งด่วนน่าจะจัดเป็นวาระแห่งชาติ ในเมื่ออีกไม่ถึงสิบปีข้างหน้าประชากรผู้หญิงอายุมากจะเป็นประชากรกลุ่มใหญ่ของประเทศ (เรื่องนี้มีคนบอกว่าปัญหาของประเทศเราคืออะไรที่มันไม่เห็นผลทันที ไม่มีใครเขาสนใจตอนนี้หรอก...)
เจ้าจะทำอะไร
มีความฝันจะมีโครงการดูแลสุขภาพผู้หญิง และมีระบบสนับสนุนที่ดีจากหน่วยงานสุขภาพของรัฐที่เข้าใจในความเป็นผู้หญิงที่มีภาระรับผิดชอบตามบทบาทที่สังคมกำหนด มากกว่าบริการที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนี้ อยากทำโครงการออกกำลังกายที่เหมาะกับแต่ละวัยของผู้หญิงด้วย ..อืม...กิเลสมากแฮะ.....และที่สำคัญคือคิดว่าจะทำอะไรดีที่ให้ตัวเองมีเวลาอยู่กับครอบครัวมากกว่าทุกวันนี้....
ทำไมถึงต้องเฮฮา
เพราะทำอะไรถ้าสนุกก็อยากทำ ยิ่งถ้ามีทีมที่ทำงานเข้าใจกัน นัดนอกเวลาหรือต่อเวลาบ้างก็ได้ ไม่เอาแต่เรื่องของตัวเองหรือเอาแต่ใจตัวเอง คุยกันได้ทุกเรื่อง ผิดก็ให้อภัย ใครรู้เรื่องไหนก็สอนกันได้ เศร้ามาก็มีคนฟัง อกหักก็มีอกให้ซบ...อยากหัวเราะก็มีคนเล่าเรื่องตลกให้ฟัง....แค่เนี่ยค่ะ....พอละไม่เรื่องมาก....อิอิ
ฮามาก็มีคนหัวเราะ
เศร้ามาก็มีคนฟัง อกหักก็มีอกให้ซบ...อยากหัวเราะก็มีคนเล่าเรื่องตลกให้ฟัง
ตามมาอ่าน การบ้านอาจารย์สร้อยค่ะ อิอิ ฮูแระวา เจ้าเป๋นไผ อิอิ
อาจารย์สร้อยขา
หนิงก็สนใจเรื่องแนวเดียวกับอาจารย์นะคะ อิอิ feminism ตอนนี้ทำอยู่คือ สุขภาวะอนามัยสตรีเจริญพันธ์ค่ะ เช่น โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ การตั้งครรภ์เมื่อไม่พร้อม
ตามมาอ่าน "เจ้าเป็นไผ" ของพี่สร้อยครับ
ยากเหมือนกันนะครับ การที่จะเขียนเรื่องของตัวเองออกมา ผมเองก็เงื้อง้าอยู่หลายวันเหมือนกัน
แต่ยังไงก็คลอดออกมาแล้วนะครับนะ
ขอบคุณค่ะ ทุกๆท่าน
อิอิ.ท่านครูบามาตรวจการบ้านคนแรกเลย...อาจารย์ขจิตไม่ได้เป็นกามนิตก็คราวนี้เอง....หัวข้อของครูบานี้..สุดยอดของการมองตนเลยค่ะ....ถึงตอนนี้เริ่มคิดว่ามองตัวเองยังไม่ครบเลยค่ะ...ฮ่าๆๆ.....
หัวเราะมาก็มีคนหัวเราะด้วย.....เลยเอาเกมส์มาชวนเล่นกันต่อค่ะ...
เกมส์ เจ้าเป๋นไผ เวอร์ชั่นฝรั่งค่ะ...>>>>>>ตรงนี้เลยค่ะ>>>>>>ชวนเล่นเกมส์ เจ้าเป็นไผ สนุกๆ ค่ะ ....อิอิ...
คุณสร้อยค่ะ หมูดีใจและภูมิใจนะค่ะที่ได้รู้จักคุณสร้อยและได้เป็นเพื่อนกัน
สองข้อนี้ของคุณสร้อยประทับใจหมูมากคะ หมูขอเป็นกำลังใจนะค่ะ
สวัสดีค่ะ อ.จันทรรัตน์
แวะมารับการบ้านค่ะ
ขอบคุณค่ะ คุณ Moo
ขอบคุณค่ะ...
หวังว่าจะได้เจอกันเร็วๆ นี้นะคะ
สวัสดีค่ะ คุณRAK-NA ขอบคุณค่ะ
รูปน่ารักจังค่ะ...