วันนี้คุณรัตติยาเข้ามาเยี่ยมบล๊อกได้มอบการบ้านมาให้ บอกว่าอยากให้เล่าเรื่องครอบครัว เพราะรู้สึกว่าครอบครัวผมอบอุ่น ก็เลยจัดให้ครับ
ผมแต่งงานเมื่อ ๒๐ พฤศจิกายน ๒๕๒๓ วันแต่งงานฝนตก แล้วทำไมมันต้องตกในเมื่อก่อนวันงานฝนไม่ตก เจ้าของสวนอาหารที่ผมไปจัดงานตอนแรกก็เตรียมเต้นท์ไว้ แต่พอใกล้ถึงวันงานก็ยกเลิกเต้นท์เพราะต้องการให้บรรยากาศของงานดูดีแบบจัดงานในสวน งานตั้งแต่เช้าดูดีมาก จนกระทั่งเย็นมีงานเลี้ยง ๕ โมงครึ่งคู่บ่าวสาวถึงบริเวณงานก็ไม่มีท่าทีว่าฝนจะตก ๖ โมงเย็นคนทยอยเข้ามาในงาน พออาหารเริ่มออกได้ ๓-๔ อย่าง ฝนเจ้ากรรมก็เทลงมา ลองคิดดูแล้วกันครับ งานวันนั้นมีโต๊ะ ๘๔ โต๊ะ อาหารออกมาแล้วแล้วโดนฝน กินก็ไม่ได้อาหารใหม่ก็เหลืออีกไม่กี่อย่าง ผู้ใหญ่ที่มางาน เช่น ผู้พิพากษาและอัยการก็ต้องนั่งกางร่มทานอาหารกัน เจ้าบ่าวเจ้าสาวเปียกม่ะล่อกม่ะแลก ของชำร่วยก็เป็นตะเกียบเพราะผมมีความรู้สึกว่าคู่บ่าวสาวเมื่ออยู่ด้วยกันต้องเท่าเทียมกัน ต้องช่วยกันประคับประคองกันและกัน เหมือนกับตะเกียบ จึงเลือกเอาตะเกียบเป็นของชำร่วย แฟนผมก็ติดโบว์ที่ตะเกียบ ทำกันเองครับซื้อตะเกียบจีนมาจากตลาด มันไม่เหมือนตะเกียบสวยๆในปัจจุบัน ผมทำตราประทับชื่อเจ้าบ่าวเจ้าสาวและวันที่แต่งงานกัน โดนผู้ใหญ่ตำหนิเหมือนกันว่าทำไมไม่หาของชำร่วยให้ดีกว่านี้ ของสวยๆมีเยอะแยะ แต่ผมดื้อเพราะเราถือว่ามันมีความหมาย แต่เราเป็นเจ้าบ่าวเจ้าสาวเราไม่ได้พูดอธิบายในตอนนั้น ต่อมาผมไปอวยพรคู่บ่าวสาวและเขาทำตะเกียบแจกก็เลยได้พูดปรัชญาชีวิตจากตะเกียบให้ฟังว่า ชีวิตสมรสจะยั่งยืนได้ก็อยู่ที่คนที่เป็นคู่ชีวิตทำตัวเหมือนตะเกียบไหม ตะเกียบจะใช้งานได้ดีต้องคอยประคับประคองอาหารเข้าปากด้วยกันทั้งคู่ หนีบแรงก็ไม่ได้ หนีบค่อยเกินไปก็หลุด และที่สำคัญต้องระลึกเสมอว่าคู่สมรสมีความสำคัญเท่ากัน เสมอกันเหมือนตะเกียบถ้าเป็นคู่ของมันก็จะต้องเท่าเทียมกัน จึงเป็นเรื่องสำคัญที่คู่สมรสจะต้องให้เกียรติซึ่งกันและกัน
เราจึงจำภาพความโกลาหลของงานแต่งงานเราได้เป็นอย่างดี
ภรรยาผมมีวิธีการระลึกถึงวันแต่งงานแบบไม่มีใครเหมือน ผมไม่รู้ว่ามีใครทำแบบนี้บ้าง ก่อนถึงวันครบรอบแต่งงาน ๑ วันของทุกปี ภรรยาผมจะเอาผ้าปูที่นอนผืนที่เราไปเลือกซื้อมาปูที่นอนในวันแต่งงานมาปูที่นอนทุกปี เป็นลายสตอเบอรี่ ยี่ห้อแคนนอน ปีนี้จะครับปีที่ ๒๗ แล้วผ้าปูที่นอนและปลอกหมอนยังใหม่เอี่ยมอยู่เลย เพราะเราใช้ปีละครั้ง แล้วเราก็จะมาทบทวนกันว่าแต่ละ ๑ ปีที่ผ่านมาเป็นอย่างไรกันบ้าง บางปีผมจะเขียนกลอน บางปีก็จะทำ powerpoint เอาภาพเก่าๆตั้งแต่เริ่มรู้จักกันใหม่ๆ และภาพถ่ายวันครบรอบแต่งงาน(ซึ่งหลังๆจะถ่ายไว้ทุกปี)มาเปิดทิ้งไว้ในห้องแล้วแกล้งขึ้นนอนช้าให้เธอขึ้นไปดูก่อน อิอิ และเราจะมีของขวัญเล็กๆน้อยๆให้กันทุกปี คราวนี้หายสงสัยหรือยังว่าทำไมเบาผมจึงหวาน.. อิอิ (ติดตามตอนต่อไปนะครับ)สวัสดีค่ะพี่ชาย...
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ น้องอ้อย (ความจริงน้องสาวคนที่สองผมชื่ออ้อยเหมือนกันครับ)
คุณสุดทางบูรพา
คุณลุงวอ
และน้องต้า
ดีใจที่ชอบครับ จะเขียนให้อ่านเรื่อยๆครับ ขอให้คุณสุดทางบูรพาสมหวังนะครับ
สำหรับลุงวอไม่ต้องอิจฉาหรอกครับ เพราะผมเชื่อว่าลุงวอสบายอยู่แล้ว อิอิ เพราะแอวนักเลง เอิ้กๆ
น้องต้า อย่ามาหลอกให้ไปงานแต่งน้องต้าเสียให้ยากเพราะเข้าไปอ่านมาก่อนแล้วแต่ไม่ได้แวะทักทาย ขอให้สมหวังนะครับ
สวัสดีค่ะท่านอัยการ
โอ้โห อ่านแล้วไม่ผิดหวังเลยค่ะ ขนลุกตั้งแต่ตัวอักษรแรก จนถึงตัวอักษรสุดท้าย เลยค่ะ
เป็นอะไรที่โรแมนติกมาก ๆ เลยค่ะ ว่าแต่ว่า อย่าลืมเอาผ้าปูที่นอนผืนนั้นมาอวดโฉมบ้างนะคะ
เสียดายนิ้ดเดียว ที่ท่านอัยการ เขียนตอนที่เลยครบรอบวันจดทะเบียนของดิฉันไปแล้ว ไม่งั้น ดิฉันคงมีตัวอย่างการ serprised ไปฝากสามีบ้างแล้ว
อิอิ
หวานมากๆเลยค่ะ น่าเป็นตัวอย่างแก่คนหนุ่มสาวสมัยนี้
หวานขนาดนี้ทำเอาอาจารย์ขจิตอิจฉาแย่ อยากเลียนแบบนะค่ะ
สวัสดีครับ ท่านอัยการ
สวัสดีครับคุณรัตติยา ดีใจที่ชอบวิธีการครับ ผมว่าถ้าเขาจำผ้าปูที่นอนได้ทีหลังจะไม่ต้องเตือน ฮิฮิ
สวัสดีครับคุณ RAK-NA ทำบุญด้วยน้ำตาลครับ อิอิ
สวัสดีครับ อ.ขจิต อยู่เดียวเปลี่ยวกายสบายแต่ไม่สนุก อยู่สองครองทุกข์สนุกแต่ไม่สบาย อิอิ
สวัสดีครับคุณนายดอกเตอร์ เราหวานแต่ไม่เลี่ยนครับ ผมถูกเชิญไปอวยพรคู่บ่าวสาวบ่อยครับ และผมก็ไปยืนยันว่า ๒๗ ปีของการแต่งงานผมไม่เคยทะเลาะกันเลยครับ
สวัสดีครับคุณเกษตรยะลา ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับ วันนี้ดีใจจัง เซ็นชื่อได้ แวะมาหลายรอบแล้วครับ เลี้ยวกลับทุกที
อ่านแล้วก็มีความสุขตามไปด้วย สงสัยต้องเลียนแบบๆๆ แต่ว่า ไม่หาตะเกียบ เพราะผมใช้ตะเกียบไม่เก่ง ขออนุญาตนำไปบอกเล่าต่อครับ เรื่องดีๆ แบบนี้ น่าชื่นใจจริงๆ ครับ ;)
สวัสดีครับ อ.ธวัชชัย
ดีใจที่อ่านบล๊อกแล้วมีความสุขครับ ยินดีให้นำไปเล่าต่อ เพราะสำหรับคนที่มีครอบครัว ถ้าเราสร้างครอบครัวให้มีความสุขก่อน อย่างอื่นก็มักจะประสบความสำเร็จครับ
สวัสดีครับ คุณลุงอัยการ
อ้าวอย่างนี้ก็ใกล้ถึงวันครบรอบ เวียนมาอีกรอบแล้วซิครับ อย่างนี้ต้องเตรียมเอาผ้าปูออกมาซักรอเพื่อใช้งานแล้วซิครับ
ฟังแล้วอบอุ่นดีจังเลยครับ
พ่อน้องโมสต์คร๊าบ!!!
หวัดดีครับ พ่อน้องโมสต์
ใกล้จะถึงวันวิวาห์อีกแล้วครับ ตื่นเต้ลลลลล อิอิ
หวัดดีครับคุณหมอ
คนบางคนบอกว่าแต่งงานแล้วจะรู้ว่านรกมีจริง ผมบอกว่าผมไม่รู้แต่สวรรค์นะมีจริง หุหุหุ
ต้องถามว่า "ทำไมน้องไม่แต่งงาน จะอยู่อีกนานเท่าไหร่ จะครองโสดเป็นสาวให้หนาวใจ ไว้รอใครเล่าหนา......." เอิ้กๆๆ
สวัสดีค่ะ คุณอัยการ
เพิ่งรู้ความจริงก็วันนี้ ^^
มาแซวๆ อิอิ
โอ้โห....หวานจังเลยค่ะ
สวัสดีครับคุณ Paew
หวานจนเป็นเบาหวานเลยครับ อิอิ
สวัสดีค่ะ..น้าฑูรย์... เข้ามาอ่านเจอเลยแวะเข้ามาทักทายค่ะ..อ่านแล้วชอบค่ะ..รักษาสุขภาพด้วยนะคะ