อธิษฐานพรรษา
วันพรุ่งนี้แล้วนะ
ก็จะถึงวันสำคัญ
คือ "วันออกพรรษา" วันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑...ซึ่งในพุทธศักราช ๒๕๕๐ นี้ ตรงกับวันศุกร์ที่ ๒๖ ตุลาคม...
ช่วงเวลา ๓ เดือนแห่งการ “พักฝน” ได้เสร็จสิ้นลงแล้ว...
การเดินทางของวันเวลาช่างรวดเร็วจริงหนอ...เหมือนไม่กี่วันมานี้เองที่เรา “อธิษฐานพรรษา” ตั้งใจว่าในช่วงเข้าพรรษาหรือช่วง “พักฝน” ๓ เดือนนี้ จะพยายามแบ่งเวลาในชีวิตเพื่อการ “พักใจ” คือการเจริญสมาธิภาวนาให้ได้อย่างน้อยวันละ ๑ ชั่วโมง...
ร่างกายที่อ่อนล้าและเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานมาตลอดทั้งวัน เมื่อถึงยามเย็น...หากได้ “อาบน้ำ” ได้ชำระล้างสิ่งสกปรกและคราบเหงื่อไคล...ความรู้สึกสดชื่น พลัง และความสดใสย่อมหวนคืนกลับมาสู่ชีวิต
เฉกเช่นเดียวกันกับร่างกาย ใจของเราย่อมต้องการช่วงเวลาที่ได้ “ชำระล้าง”ด้วยว่าในแต่ละวัน...หลากหลายเรื่องราวที่ใจเราต้องพานพบ... ทั้งสุข ทั้งทุกข์ ทั้งสนุก ทั้งเศร้า... “ใจ” ของเราอาจเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้า... การเจริญสมาธิภาวนา หรือการได้อยู่เฉย ๆ นิ่ง ๆ ว่าง ๆ อยู่กับความผ่อนคลาย มี “สติ” และ "สบาย" ด้วยการ “หยุด” ความคิด หรือการที่ไม่คิดอะไร ซึ่งเป็นการ “พักใจ” นี้จึงนับได้ว่าเป็นการ “อาบน้ำใจ” ที่ทำให้ใจของเรากลับมาอยู่ในสภาพที่สะอาด สว่าง และสงบ
เมื่อจิตดวงนี้สดใส “ประภัสสร” ...ความสุขจึงเป็นสิ่งที่หามาได้ “โดยง่าย” ในชีวิต...
เพียงแค่ได้เห็นแมกไม้ ทุ่งหญ้าและฟ้ากว้าง... ใจดวงนี้ก็ชุ่มเต็มและอิ่มเอม...
ยามใดที่ใจมี “พลัง” จะนั่ง จะนอน จะยืน จะเดิน ก็ล้วนเป็นสุขแม้ยามมีภารกิจมากมาย และแม้ประสบปัญหานานัปประการ หากใจเรายัง “หยัดสู้” ...ย่อมเชื่อมั่นได้ว่า...ทุกอย่าง...จะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
ในทางตรงข้าม...หากใจไม่ได้รับการชำระล้าง...สิ่งสกปรกและคราบเหงื่อไคลทั้งจากความคิดและการกระทำ ย่อมเป็น “มลทินใจ” เป็นแหล่งบ่มเพาะเจ้าเชื้อโรคร้าย...
ยิ่งนานวัน ยิ่งเติบโต ยิ่งเข้าแทรกซึมและเข้าติดแน่นใน “เนื้อใจ” ...สะสมหมักหมมต่อเนื่อง...และที่สุด...อาการ “ป่วย” ของใจก็เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว
เคยพบบ้างไหม...ใครบางคน...ที่เสมือนมีทุกอย่าง หากทว่า...ไม่เคยอิ่ม ไม่เคยเต็ม ไม่เคยหยุดแสวงหา....
เคยพบบ้างไหม...ใครบางคน...แม้นเรื่องเล็กน้อย ก็เป็นเรื่องใหญ่ ไม่เคยให้อภัย...โมโหได้เสมอ...ทุกเรื่องทุกวัน
เคยพบบ้างไหม...ใครบางคน...ที่ไม่เคยเห็นใครดี ไม่เคยเห็นใครถูก ไม่เคยชื่นชมใคร... คนที่เป็นคนดี...คือตัวเองเพียงคนเดียว
คงไม่ปรารถนาที่จะเป็น “ใครบางคน” คนนั้นอย่างแน่นอน...ใช่ไหม
แล้วเราก็คิดว่า ...คงไม่มีใครในโลกนี้อยากมีอาการ “ป่วยใจ” ...ไม่ว่าจะโดยรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็ตาม
ช่วงเข้าพรรษาที่ได้ “พักฝน พักใจ” นี้ จึงนับเป็นช่วงเวลาอันมีค่าของชีวิต...เป็นช่วงเวลาของการ “เยียวยา” เพื่อรักษาอาการป่วยทางใจ แม้นว่าเจ้าเชื้อโรคร้ายจะไม่มลายหายสูญ เจ้ากิเลส ๓ ตระกูลยังคงนอนเนื่องอยู่ในใจ... หากแต่จาก “ผล” ของการปฏิบัติที่ได้รับ...เรามั่นใจว่า...อาการป่วยใจของเราจะไม่ทรุดหนักไปกว่าที่เคยเป็น...
ในวาระ "วันออกพรรษา" คือวันศุกร์ที่ ๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๐ ซึ่งเป็นวันพระใหญ่... วันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑....วันพรุ่งนี้...ขอเชิญชวนเพื่อนพ้องน้องพี่ชาว Block ที่รักทั้งหลาย มาร่วมกันทำทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนา... เพื่อที่ใจของเราจะได้สะอาด สว่าง สดใส....
เพราะการสั่งสมบุญ
ย่อมนำความสุขมาให้....
ความเห็น (14)
- มาทักทายอาจารย์และมาพักใจ
- กลับมามหาวิทยาลัยแล้วครับ
- เมื่อวานอยู่ ม พายัพ ที่เชียงใหม่ครับผม
ตามอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง เข้ามาชม...
- วันเข้าพรรษา เรียกว่า วันอธิษฐานเข้าพรรษา
- วันออกพรรษา เรียกว่า วันปวารณาออกพรรษา
สองคำนี้ มักจะมีผู้ใช้ผิดพลาดอยู่เรื่อย จึงขออนุญาตฝากไว้ที่บันทึกนี้ของอาจารย์ด้วย.....
เจริญพร
สวัสดีค่ะหายไปนาน คิดถึง และใจตรงกันจริงๆ เช้านี่ก็ว่าจะพูดถึงตักบาตรเทโวซักนิดเพราะพรุ่งนี้จะไปร่วมทำบุญกับวัดแค อรัญญิกที่อยู่ใกล้บ้าน ก็มาขออนุโมทนาในสิ่งงดงามที่อาจารย์เขียนนี้ก่อนค่ะ
เพิ่งเขียนเรื่อง ทำบุญตามกาล... สอดคล้องต่อเนื่องกับที่อาจารย์เขียนเรื่องนี้ หากมีเวลา ขอเชิญแวะไปนะคะ
แวะมาสวัสดีทักทายค่ะ
ขอบคุณสำหรับบันทึกดีๆ นะคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
ติดตามอ่านบันทึกค่ะ... เห็นด้วย เพราะการสั่งสมบุญ ย่อมนำความสุขมาให้....
สวัสดีค่ะอาจารย์น้องขจิต
ส่งกระแสบุญใสๆ มาให้อาจารย์ขจิตโตยเน้อ....ขอให้ "บุญรักษา" นะคะ
ก่อนอาจารย์จะเดินทางไปอเมริกา...ส่งข่าวมาด้วยนะคะ ถ้ามีโอกาสอาจได้ "ปะกันแหม" ...ทานข้าวเลี้ยงส่งกันอีกสักครั้งค่ะ
กราบนมัสการพระอาจารย์ค่ะ
เป็นเกียรติอย่างสูงที่พระอาจารย์ได้เข้ามาเยี่ยมชม Blog และขอกราบขอบพระคุณที่ได้เมตตาให้ความรู้ที่ถูกต้องด้วยเจ้าค่ะ
สาธุ สาธุ สาธุ
Bonjour ค่ะคุณ Petit Jazz
คิดถึงเช่นกันค่ะ....
ช่วงนี้ภารกิจมากจริง ๆ และมักเป็นงานในพื้นที่ ...ไม่มีโอกาสเข้า Net ส่งข่าวเล่าเรื่องเท่าใดนักค่ะ คุณ Petit Jazz เป็นอย่างไรบ้างคะ...ca va bien?
เข้าฤดูหนาวแล้ว...แต่กรุงเทพฯไม่น่าจะ "หนาว" เท่าใดนักนะคะ สงสัยว่าน่าจะต้องชวนคุณ Petit Jazzไปลองสัมผัสความหนาวบนยอดดอยที่เชียงใหม่เสียแล้ว...ช่วงปีใหม่...ว่างไปกันไหมคะ...
สวัสดีค่ะอาจารย์ยุวนุช
ขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยนะคะ
แวะเข้าไปอ่านงานเขียนของอาจารย์เป็นระยะ ๆ ค่ะ เพียงแต่ไม่ค่อยได้ฝาก message ไว้น่ะค่ะ...ชื่นชมในความงดงามของภาษาและความเรียบง่ายแต่มีพลัง... เป็น "Story Telling " หรือ "พลังของเรื่องเล่า" โดยแท้ค่ะ...
คงต้องปรึกษากับน้องซูซานเรื่องการทำลิงค์เวปและภาพบ้างแล้วละค่ะ เพราะหลายครั้งที่อ่านพบเรื่องราวดี ๆ ...ภาพประทับใจ...จะได้นำมาบอกกล่าวเพื่อขยายผลต่อไปและต่อไปค่ะ
สวัสดีค่ะน้องกมลวัลย์
ขอบคุณที่เป็นกำลังใจนะคะ
วันที่ 12 ธันวาคมที่จะถึงนี้ ลูกศิษย์จะร่วมกันจัดงานมุทิตาในวาระวันคล้ายวันเกิดของท่านอาจารย์ระพีกันค่ะ หากไม่ติดภารกิจสำคัญ พี่ขอเชิญชวนเพื่อนพ้องน้องพี่มาพบกันที่สมก.นะคะ
สวัสดีค่ะ
การสั่งสมบุญนอกจากจะนำความสุขมาให้แล้ว บุญยังเป็นประดุจ "พลังชีวิต" ด้วยค่ะ เพราะหาก "สิ้นบุญ" ก็ "สิ้นชีวิต" ...ดังคำโบราณที่ว่าไว้....
เรา "ใช้" บุญทุกเวลานาทีเพื่อให้ชีวิตดำรงอยู่...หากแต่เราไม่ค่อยได้ "สร้าง" บุญใหม่เพิ่มขึ้นกันเท่าใดนักนะคะ ..เราจึงไม่ควร "ประมาท" ในการดำเนินชีวิต ต้องเร่งทำความดี ...สะสมบุญเพิ่ม เพราะไม่แน่ว่าบุญในตัวเราจะ "หมด" ลงเมื่อใดค่ะ
26-31 Dec. 07 นี้ไปเยือนประเทศลาวค่ะ สงสัยจะได้ไปรับลมหนาวที่นั่น ตอนแรกว่าจะขึ้นไปเชียงใหม่-เชียงราย-แม่ฮ่องสอน แต่คงต้องเลื่อนไปก่อน อาจจะเป็นหลังจากกลับมาจากลาวค่ะ
ทริปเวียงจันทน์-วังเวียง-หลวงพระบางนี่ใฝ่ฝันมานานแล้ว พึ่งจะตัดสินใจได้ ก็เลยรีบจองตั๋วเครื่องบินกับที่พัก ตอนนี้เรียบร้อยหมดแล้วค่ะ กะว่าฉลองคริสตมาสเสร็จก็ไปวันรุ่งขึ้นเลย ให้รางวัลกับตัวเองที่ทำงานหนักมาตลอดปี : )