วันก่อน นั่งดูหนังมะหมาสี่ขากะแม่ นะ ..
ผมละปลื้มลุงกาแฟ ..ดารา สุดหล่อ ..
หมาไรไม่รู้ เก๊ง เก่ง ทำเป๋ ซะเนียนเลย ..พี่เก่ง ก็สุดยอด ..พี่เปี๊ยก พี่มะขาม โหยจำมะหมด ..
..ผมรู้ละฮะแม่ ..โตขึ้นผมจาเป็นดารา ..
ก่อนอื่น ผมคงต้องไปฝึกก่อง นะฮะแม่ ..
...
..2 ชั่วโมงผ่านไป..
...
อิ๋ง อิ๋ง..
"เอ้า หอยโข่งเป็นไรมาละลูก ..ไปทำไรมา ใครทำไรให้ ไหนมาดูหน่อยซิ"
(หอยเจ็บคับแม่)
"เอ่าไหน เจ็บตรงไหน เดินเขยกขาห้อยมาเชียว"
(ตรงนี้ งับ ขาหน้าข้างซ้าย )
"ไม่เห็นมีไรนี่ ไม่หัก ไม่มีรอยกัด ไม่มีผลซักตี๊ด ไม่เห็นจะมีอะไรตำด้วย "
( แต่เจ็บเจง ๆ นะแม่)
"ไม่เอาน่า ไม่น่าจะใช่แระ ฟอร์มเปล่า"
( เอ้า แม่ ผมเจ็บน้า )
"เฮ่ย อย่าสำออย ไม่เห็นมีไรเลย อ่อ รู้แระ ดูหนังมากไปรึเปล่า รึอยากจาเป็นอย่างลุงกาแฟ"
( เอ่า )
"เลิกได้แระลูก ไม่เห็นจะท่ห์เลย "
( แม่ ง่า ผมป่าวแก้งน้า )
..อิ๋ง อิ๋ง..
(ยกขาซ้าย ป้ายน้ำตา ป้อย ๆ )
...
...3 ชั่วโมงผ่านไป...
..
"อ้าวว หอยโข่ง นั่นเป็นไรน่ะ "
"บวมเจง ๆ นิหว่า เอ่า ลูกไม่ได้แกล้งหรอ "
"อ้าววว ตายเจง แม่ขอโทษ แม่ไม่รู้ นึกว่าลูกแกล้ง เดินขโยก อยากเป็นอย่างลุงกาแฟ โอ๋ โอ๋ "
..
..ไม่ช้าไปหน่อยหรอแม่ ..กว่าจารู้อ่า ..
ว่าแต่เจ็บจังเลย ..ไม่อยากเป็นแล้วล่ะ ดาราเนี่ย ..อย่างลุงกาแฟ(ตัวประกอบ ที่แสร้งเป๋)นะ ..
..
แม่ฮะ ผมเป็นดารา แบบ พี่เปี๊ยก พี่มะขาม(พระเอก)แทนดีกว่า มะเจ็บตัวดี ..
พร่งนี้ถ้าหายเจ็บ..ผมขอซ้อมแจกลายเซ็นต์หน่อย นะฮ้า ..
..
อิ๋ง อิ๋ง อิ๋ง..
..
หมายเหตุ : แม่ลูก คู่นี้ อู้กั๋นเป็นกำเมือง เน่อเจ้า ถอดเทปออกมาเพื่อหื้เข้าใจง่าย บ่อดาย..เงิ้ก ๆๆๆ...
Note : บันทึกนี้ บันทึกเมื่อ 2 เดือนก่อนค่ะ (ตอนหอยโข่งอายุ 4 เดือน) ..ที่ space live พอดีมีเพื่อน ๆ ชาว G2K request ว่าขอให้ เอามาลงที่นี่บ้าง ขี้เกียจตามไปอ่าน ..ค่ะ ..